Morgunblaðið - 11.08.1956, Blaðsíða 12

12
MORGVNBLAÐIÐ
t-augardagur 11. ágúst 1956
"3Z ajt z—A-an— zrzz ac: atg-: -ar rr >rr- * iJ —“ —
LOUIS COCHRAN: Óskum eftir að fá keypta eða leigða nú þegar litia 1 H
C f \ hl 11 & W A M A hl C i bandsog
kJ IM U n /1 /ri /V j Byggingafélagið Brú HF.
V L Simi 6298.

Framhaldssagan 1
1. kafli.
„Skipstjóri, hvað mundir þú
íaka fyrir það, að flytja mig aftur
lil Delta City, á þessum bát
hérna?“
Skipstjórinn á Betsy Ann
glotti: — „Tvo dollara og fímmtíu
sent. Það er fargjaldið, Bud.“
„Tvo dollara og fimmtíu sent?
Hvað, það er allt sem ég fékk
fyrir að fleyta trjábolunum mín-
um niður eftir. Gæti ég ekki
unnið fyrir fargjaidinu á leið-
inni?“
„Nei“. Skipstjórinn talaði vin-
gjarnlega, en ákveðið. — Tveir
dollarar og fimmtíu sent er íar-
gjaldið írá Vicksburg til Deita
City. Við leggjum af stað eftir
tvær kiukkustundir. Viltu koma
með okkur?“
„Nei, ekki aldeilis" Hinn
renglulegiVmglingur rétti sig upp
i allri sinni sex feta hæð. — „Eg
ætla aö fara gangandi og ég skal
verða fyrsti maöurinn, sem tek-
ur á móíi ykkur á bryggjunni,
þegar þið komið þangað. Biðið
bara og sjáið, hvort ég hef ekki
rétt fyrir mér.“
Hann snéri sér við og gekk í
burtu, löngum skrefum, en skip-
stjórinn horfði á eftir hoaum
með góðlátlegum hæðnissvip.
En Henry Elijah Smith var
ekki alveg eins djarfur, þegar
hann lagði af stað í hina áttatíu
milna löngu ferð heim til sín. Það
var svo sem nógu auðvelt, að láta
drýgindalega við skipstjórann og
það var talsvert hughreystandi !
að vita af þessurn tveimur og
hálfum dollar í buxnavasanum,
en hann kveið fyrir þessari
löngu ferð í gegnum skógmn.
Hann gat haldið sig á bakka
Mksissippe, alla leiðina til Yazoo
og ef hann héldi þá þvert í gegn-
um skóginn, gæti hann komizt
heim til sín á þremur dögum.
Hann nam staðar eitt andar-
tak og leit spyrjandi til sólar. Svo
dró hann ólögulegan hattkúfinn
niður yfir augun, sneri baki við
hæðunum og guiu, giitrandi y/ir-
borði fljótsins og hóf feröina inn
yfir skóglendið
Þremur dögum síðar, þegar
Betsy Ann varpaði akkerum á
þröngum ál Yazoo-fijótsins, fram
undan Delta City, stóð háváxinn,
sólbrenndur unglingur á árbakk-
anum, með hendur á mjöðmum
»ér og óíyrirlcitnislegt glott á
vörum.
Þegar skipsfjórinn kom vagg-
andi niður landgöngubrúna, á eít
ir farþegunum, sneri hann sér
við og starði vantrúaður á hann
á svipinn.
„Jæja, svei mér ef þér hefur
ekki tckizt það, eða hvað?“ Hann
þagnaði, en rak svo upp drynj-
andi hlátur, um leið og hann sló
þéttfast á öxl unga manosins. —
„Þú munt ryðja þér braut, dreng
ur minn. Þú munt verða auöugri
en Jay Gould, ef þú heldur svona
áfram."
„Nú, nú“, sagði ungiingurinn
hægt og dró seiminn, hlakkandi
yíir unnum sigri sínum. — ,,Ég
sparaði mér þó a. m. k. tvo og
hálían clollara, eða var kannske
ekki svo?“
Skipstjórinn sneri sér hlægj-
andi untían og drengurinn virti
urn stund forvitnislega fyrir sér,
svertingjabátana sem bvrjaðir
voru að afferma skipið: — baðm-
ull, timbur, viskííunnur, marg-
víslegar klæðavörur og húsgögn
frá íjarlægum verzlunarstöðum,
sem flutt höfðu verið með skip-
inu til hinnar litlu nýlendu við
Yazoo, handa þeim, sem áttu
peninga til þess að kaupa fyrir.
Og hann átti peninga. Tvo og
háifan doliar. Á morgun myndi
hann svo byrja starf sitt í verzl
un Silas Wren.
Jafnvel þótt honum geðjaðist
ekki starfið þar, þá var það þó
lifvæniegrá, en að stunda viðar-
högg, eða vera veitingaþjónn hjá
Dink Malone.
Þarna, þar sem ungi maðurinn
stóð, fremst á íijótsbakkanum,
var hann hrífandi táknmynd hins
hrausta ákaía æskunnar. Sex feta
hár, með bJáu strigaskyrtuna
opna í háismálið, klæddur döklc-
um baðmullarbuxum, sem orðnar
voru saurgráar af of miklum
þvotti, með aflagaða kálfsskinns-
skó á löngum íótunum, virtist
hann, við fyrstu sýn, frábrugð-
inn hinum sveitadrengjunum,
sem heilsuðu hverju þvi gufu-
skipi, sem inn á sundið skreið,
með ákofum hrópum og starandi
augum. — En langt neí
hans, hvöss blá augun, breitt
ennið og þykkt, jarpt hárið, allt
þetta gaf andlitinu svip þess eirð
arlausa krafts, sem ekki myndi
stöðvast eða iáta neitt hindra sig,
væri hann einu sinni vakinn.
Það var komið rökkur. Dreng-
urinn reif sig frá leiðslukenndum
dagdraumum sinum, ruddi sér
braut framhjá sveittum blökku-
mönnunum, sem sungu við starf
sitt og gekk léttum. löngum skref
um út úr þorpinu.
Við endann á hlykkjóttum stíg
í þriggja mílna fjarlægð, stóð
þriggja herbergja kofi með stór-
um leir-reykháfi þar sem mjór
reykjarþráður liðaðist upp úr,
upp í kyrrt kvöldloftið. Kofinn
var umkringdur af endalausum
baðmullarekrum, ómálaður og án
alirar skreytingar og hvergi sást
eitt einasta blóm í hinum ófrjóa
garði kringum hann.
Þrjátíu mínútum siðar hratt
ungi maðurinn upp kofahurðinni
og saug upp í nefið, um leið og
hann gekk inn. Inni var næstum
aldimmt, en drengurinn, sem van
ur var staöháttum og húsakynn-
um, vissi að móðir hsns var að
taka til kornbrauðið og kaffið,
sem verða myndi kvöldverður
þeirra, eins og venjulega.
Hann hengdi battinn sinn á
naglann yíir armhyllunni og
renndi augunum sem snöggvast
yfir hin gamalkunnu húsakynni.
I einu horninu, neglt fast við trjá
boiipa, sem mynduðu vegginn,
var eina rúmstæðið, sem til var
í húsinu. Klunnalegt bjálkaborð
stóð í miðju herberginu og á því
lá afarstór og snjáð biblía, ásamt
lcerti, sem ekki haíði enn verið
kveikt á.
Inn í vegginn var byggð-
ur skápur, sem i senn var
bæði fata- og bollaskápur og inn
undir borðið voru dregnir tveir
bakbeinir stólar, einskonar gesta-
MARKAÐURINN
Laiigavegi 100
Royal
lyítiduft
Heildsölubirðir fyrirliggjandi í eítirtöldum umbúðum:
% punda dósir
10 — —
Agnar Ludvigsson, heitdverzfun
Tryggvagöíu 28 — sími 2134
MARKAÐURINN
Hafnarstræfci 11
StarfsstijlkiB
vaníar í heimavisí Laugarnesskólans.
Uppl. hjá forstöðukonunni. — Sími 5827.
í öllum íitum
MARKAÐURINN
Hafnarstræti 5
M A R K Ú S Eítir Ed Dodd
’THAT'S A WONDDRFUL
KUNTING NET NOJ'VE /AADE,
KUTU..J-ÍOW SOOfJ Vv'ILL
1) — Þetta er ágætt veiðinet,
sem þú hefur búið til Kútu. Hve-
nær ætlarðu að leggja því?
2) — Núna strax. Ég ætla að
setja það upp nálægt tjaidbúðun-
um, svo að þú getir tekið myndir
af því
3) Hér er skógarslóði og því
ágætt að setja netið upp hér.
4) — Og það er svo nálægt að
við heyrum til tjaldbúðanna í
því dýri, sem v*>>-$tir fast í gildr-
unni.