Morgunblaðið - 28.10.1956, Blaðsíða 20

20
MORGVIVBLAÐIÐ
Sunnudagur 23. okt. 1956
The followins MOFWING I
...AND I DONT INTEND ****
TO LET ANYONE INTERFERE
..I'M GOIN3 TO SEE TO IT .
THAT HE MEET5 THE t
PROPER PEOPLE AND GOES
TO THE RIGHT SCHOOLS/ a
* ... SHE SAID “GOODNIGMT"
BEPORE I COULD TELL HER
ABOUT THE CANOE TRIP/
Hl, MARK,
DID YOU
SPEAK TO
MY
MOTHER?
Y3S, FONVILLu
BUT I‘M* '
AFRAID r ■<
DIDN'T GET .
VERY FAR...
Framh'aldssagan 63
hyggnislegu andlitinu að Lije,
um leið og hann talaði og for-
vitnin logaði úr fuglslegum aug-
unum.
Lije svaraði engu orði, heldur
gekk með álútt höfuð. þvert yfir
stofugólfið, löngum skrefum.
„Kannske hann sé heyrnar-
laus?“ sagði Pegieg Brandywine
og skældi hæðnislega tannlausan
trantinn. „Þegar ég var í Shiloh,
sprengdi einn bölvaður Norður-
ríkjamaðurinn handsprengju svo
nálægt eyrunum á mér, að blóð
sprakk út úr þeim og ég varð svo
heyrnarlaus, að ég gat ekki heyrí
til merkisins um hörfun, sem
gefið var og varð því að fóst við
bölvaða Norðurríkjastrákana allt
til dögunar".
Mink Barrow lézt ekki heyra
orð hans: „Ungir menn nú á dög-
um kunna miklu minni manna- I
siði, en þegar ég var ungur“,
fullyrti hann. „Ég man nú þegar
móðir hans kom fyrst hingað frá
Nevv Orleans og vann einmitt
hérna í þessari drykkjukró. Og
svo talar hann ekki einu sinni við
mig. Hann heíði gott af svolítilli
lagfæringu, drengurinn".
Sá fljótamaðurinn, sem næstur
var Lije tók nú til máls: „Halló,
þú þarna. Ætlarðu ekki að sína
ellinni tilhlýðilega virðingu. —
Komdu hingað karl minn, segi
ég“.
Og þegar Lije hélt ferð sinni
áfram, án þess að svara, bætti
maðurinn við: „Nú skal ég kenna
þér betri mannasiði, karl minn“.
Hann spratt upp og bjóst til að
veita Lije eftirför, en þá snarað-
ÚTVARPie
Suimudagur 28. oklóbcr:
Fastir liðir eins og venjulega.
11,00 Messa í hátíðasal Sjómanna
skólans (Prestur: Séra Jón Þor-
varðsson. Organleikari: Gunnar
Sigurgeirsson). 13,15 Erindi: —
Réttindabarátta íslendinga í upp-
hafi 14. aldar; I. (Jón Jóhannes-
son prófessor). 15,15 Fréttaútvarp
til íslendinga erlendis. 15,30 Mið-
degistónleikar (plötur). — 16,30
Yeðurfregnir. — Á bókamarkaðn-
um: Lesendur, höfundar og útgef
endur (Vilhjálmur Þ. Gíslason út-
varpsstjóri). 17,30 Barnatími
(Helga og Hulda Valtýsdætur).
18,30 Hljómplötuklúbburinn. —
Gunnar Guðmundsson við grammó
fóninn. 20,20 Um helgina. — Um-
sjónarmenn: Björn Th. Björnsson
og Gestur Þorgrímsson. — 21,20
Frá íslenzkum dægurlagahöfund-
um. Hljómsveit Bjöms R. Einars-
sonar leikur. Söngvarar: Jón.Sig-
urbjömsson og Sigfús Halldórs-
son. 22,05 Danslög: Ólafur Step-
hensen kynnir plöturnar. — 23,30
Dagskrárlok.
•** %• •** »*• «$* %• ♦*« ♦*« »*♦ ♦•♦ »•« **•
• v *:• v v v v •; v .• *♦• v v •;* *;• *.« •:• v v ♦:•

M A R K Ú S Eftir Ed Dodd
ist Hooks fram fyrir borðið til
hans:
„Það myndi ég ekki gera“,
sagði hann sefandi. „Þessi maður
er drukkinn. Þú ætlar þó lík-
lega ekki að níðast á drukknum
manni?“
Félagar hins herskáa manns
gripu nú í axlir hans og drógu
hann aftur að borðinu og brátt
var hugur hans tengdur glasinu,
enda þótt hann hefði ekki gleyrr^t
Lije með öllu: „Mér geðjast ekki
að honum, hvorki fullum né alls-
gáðum", nöldraði hann. — Svo
sleikti hann út um: „Hérna, gefðu
mér meira af þessu — hérna —
hérna — viskíi — hik. . Ég hef
óbeit á fylliröftum — fyrirlít þá
— hik“.
„Þessi Lije er hreinasti ber-
serkur“, sagði Pegleg gamli við
sessunaut sinn. „Ég hef séð hann
fá æði. Það var fyrir firnm árum,
þegar hann braut fimmtán tenn-
ur úr Mat Burns og þá var hann
bara strákhnokki sjálfur. Það
var vegna þess að Mat sagði að
hann væri laungetningur".
„Já, en hver er þá faðir hans?“
spurði Mink og hvessti augun á
þann sem talað hafði. „Ég bara
spyr þig, hver er faðir lians?“
Pegleg spýtti: „Lije spurði
Dink hvað laungetningur væri ag
svo braut hann fimmtán tennur j
úr kjaftinum á Mat Burns. Ha,
ha, ha. Já, ég hef séð hann alveg
bandóðan“.
Þegar vængjahurðin sveiflaðist
hljóðlega aftur, á hæla Lije, gekk
hann stefnulaust niður eftir göt-
unni og gat ekki um annað hugs-
að en uppástungu Dinks Malone.
Það myndi verða auðvelt að
rifta samningnum við Martin
Fortenberry. — Sennilega yrði
gamli maðurinn bara feginn að
losna þannig við hann. Kannske
var það einmitt þctta, sem hann
átti að gera. Og þegar hann var
kominn í nánd við verzlun Si
Wrens fór sá grunur að gerast
nokkuð áieitinn við hann, að
Dink kynni að þekkja hann bet-
ur, en hann þekkti sig sjálfur.
Ekki það, að Elizabeth Forten-
berry væri honum svo mjög kær,
í sjálíu sér. En hann var eins
góður og hún og ef hann vildi
kvænast henni, þá myndi hann
gera það, án þess að hirða nokk-
uð um fleiprið í gömlu kerling-
arnorninni. Hún var ekkert öðru
vísi en aðrar ungar stúlkur. Þær
voru allar áþekkar. Sumar not-
uðu brjóstahaldara og sumar
ekki.
Hann var hrifinn frá þessum
hugsunum sinum við það, að ein-
hver hnippti kumpánalega í öxl-
ina á honum og er hann leit upp,
mætti augum hans spyrjandi bros
fyrrverandi vinnuveitanda hans.
„Svona nú, drengur minn“.
Hann klakaði eins og gömul
mömmuleg hæna: „Jólin eru nú
liðin, Lije og það eru bara Norð-
urr íkj aslæping j arnir sem hafa
efni á því að vera fullir allan
ársins hring. Svona, vaknaðu nú“.
Hann gaf Lije olnbogaskot og
glotti enn breiðar, svo að ungi
maðurinn gat ekki varizt brosi.
„Jæja, hvernig gengur það svo
með ykkur Elizabeth? Mig grun-
ar að þú hugsir meira um hana,
en þú vilt vera láta, drengur
minn“.
Hann vaggaði höfðinu eins og
vingjarnleg ugla og Lije brosti
aftur, dauflega: „Ó, vertu ekki
með þessa vitleysu", sagði hann
og reyndi að sitja upp kæruleysis
svip. „Konur hafa engin áhrit á
mig“.
„Reyndu ekki að slá ryki í
augun á mér, drengur minn“,
sagði Si frændi, en svo lækkaði
hann röddina niður í leyndar-
dómsfullt hvísl, tyllti sér á tær
og bar munninn fast að eyra
Lijes: „Og þú hlýtur að haía
eitthvert tak á lögfræðingnum,
úr því að hann ér að fara héðan
úr borginni. Ég heyrði hann segja
það við Sid Berry, hérna um dag-
inn, að hann vildi greiða leiguna
í mánuð fyrirfram, vegna þess að
hann væri á förum til New
Orleans. Kannske hann treysti
sér ekki til'að keppa við þig um
Elizabeth lengur“.
Lije lézt ekki heyra hvísl litla
mannsins: „Ég verð að fara“,
sagði hann og í þetta sinn var
auðheyranleg eftirsjá í rómnum,
enda þótt birt hefði nokkuð yfir
svip hans, frá því sem var og
Hann væri beinni í bakinu: „Ég
hef verk að vinna og ég er hvorki
að hugsa um stelpur né brenni-
vín sem stendur. Eins og ég sagði
áðan, Silas frændi, þá hafa konur
engin áhrif á mig“.
Hann gekk framhjá hinum
rnálóða manni og hélt niður eftir
götunni og þráði það eitt að kom-
ast sem fýrst af stað, verða einn
um stund og hugsa um tilboð
Dinks, hugsa um það, hvort hann
ætti ekki cftir allt saman að snúa
við og taka því. Hann vissi að Si
frændi myndi standa um stund
og stara á eftir honum í spámann
legri þögn, en taka sér síðan sæti
við búðarborðið nálægt tvíböku-
tunnunni, þaðan sem hann gat
stjórnað verkunum, bæði í póst-
stofunni og búðinni.
Þegar Lije var kominn yfir
auða svæðið næst verzluninni,
hægði hann aftur gönguna og
svipur hans myrkvaðist af kvelj-
andi hugarórum.
Það var ekki fyrr en hann
hafði farið framhjá gapandi gætt-
um „Græna augans" og stóð úti
íyrir forstofutröppunum á skrif-
Ný sending
Ullarkjólar
G ullfoss
AÐALSTRÆTI
— 8 rúmfet —
Ilöfum nú aftur fengið hina vinsælu 8 rúmfeta
— Verð kr.: 7,450.00.
Sendum gegn póstkröfu hvert á land sem er.
Austurstræti 14 — sími 1687.
Gjörið svo vel
að líta inn
Mánudagur 29. oklóber:
Fastir liðir eins og venjulega.
13,15 Búnaðarþáttur: Hitt og
þetta (Gísli Kristjánsson ritstj.).
18.30 Skákþáttur (Guðmundur
Arnlaugsson). 19,10 Þingfi-éttir.
— Lög úr kvíkmyndum (plötur).
20.30 Ávörp þjóðhöfðingja Norð-
urlanda og þjóðsöngvar í tilefni
norræns dags 30. okt. 21,00 Um
daginn og veginn (Magnús Jóns-
son formaður útvarpsráðs). 21,20
íslenzk tónlist: Ýmis píanólög
(plötur). 21,30 Útvarpssagan: —
„Októberdagur" eftir Sigurd Ho-
el; XVII. (Helgi Hjörvar). 22,00
Fréttir og veðurfregnir. — Kvæði
kvöldsins. 22,10 Náttúrlegir hlutir
(Guðmundur Kjartansson jarð-
fræðingur). 22,25 Kammertónleik-
ar (plötur). 23,05 Dagskrárlok.
I MADE UP MY MIND
YEARS AGO, MR. TRAIL,
THAT FONYILLE WOULD
HAVE A DISTINGUISHED
1) — Ég tók mína ákvörðun
um uppeldi drengsins fyrir mörg-
um árum. Drengurinn skal hljóta
fé og frama.
2) — Ég leyfi ekki að neinn
skipti sér af þessu máli. Ég mun
sjá um, að hann kynnist réttu
fólki og gangi í rétta skóla.
3) Næsta dag:
— Sæll, Markús. Talaðirðu við
mömmu?
— Já, Finnur, en það kom að
litlu hald: , ,
’ ' t
4) — Hún rauk í burtu meira
að segja áður en ég gæti talað um
bátsferðina.
LOUIS COCHRAN:
SONUR HAMANS
Kelvinafor kæliskápa
Á Kelvinator KÆLISKÁPURINN er rúmgóð
og örugg matvælageymsla.
★ Kelvinator KÆLISKÁPURINN hefir
stærra frystirúm en nokkur annar kæli-
skápur af cömu stærð.
-k Kelvina íor KÆLISKÁPURINN er ekki að
eins fallegastur, heldur líka ódýrastur
miðað við stærð.
k Kelvinator er sá kæliskápur, sem hver hag
sýn húsmóðir hefir í eldhúsinu.