Morgunblaðið - 01.07.1958, Side 6

9
Mopcrxnr 4ÐrÐ
Þriðjudagur 1. júlí 1968
Fræg verk heimsbókmennf-
anna kvikmynduð
UM þessar mundir gera Banda-
ríkjamenn mikið að því að kvik-
mynda fræg verk úr heimsbók-
menntunum. Slíkar myndir
vekja alltaf mikla athygli og oft
einnig deilur. Sumir eiga bágt
með að sætta sig við túlkun leik-
aranna á sögupersónum, sem þeir
hafa sjálfir gert sér einhverja
hugmynd um og þykir jafnvel
vænt um, eða þeim finnst sögu-
þræðinum ekki fylgt sem skyldi.
Af þeim myndum, sem eru ný-
komnar á markaðinn eða eru í
smíðum, ber fyrst að telja „Kara
mazovbræðurna", sem Richard
Brokks gerði eftir hinni frægu
skáldsögu Fyodors Dostoyevskys.
Bandaríkjamenn sendu þessa
mynd á kvikmyndahátíðina í
Cannes, en þar fékk hún nokkuð
og nánu vináttusambandi þeirra.
Þegar Anne ekur bíl sínum fram
af hömrum, vaknar spurningin:
Var þetta sjálfsmorð, sem Cecile
á ásök á, eða er um slys að ræða?
Faðirinn og dóttir hans halda
áfram fyrri lifnaðarháttum, en
allt er breytt, einhver ömurleiki
heldur innreið sína í líf þeirra og
heilsar — „Bonjour Tristesse“
Þrjár af sögum Hemming-
ways hafa nýlega verið kvik-
myndaðar. „Gamli maðpurinn og
hafið“ er um það bil að koma á
markaðinn, eftir larrgar og strang
ar fæðingarhríðir. Spencer Tracy
leikur gamla, sjómanninn, sem
veiðir risafisk, en kemur ekki í
land nema beinagrindinni, hitt
hafa hákarlarnir etið. Sagan
„Og sólin rennur upp“ hefur
líka verið kvikmynduð nýlega,
KVIKMYNDIR
(Góðan daginn dapurleiki),
Kvikmyndin íylgir söguþræðin-
um nákvææmlega og aukið er í
hana íburðarmiklum landslags-
myndum frá Frakklandi. En þó
mun ekki vera mikill franskur
blær yfir henni, nema þegar
Úr kvikmyndinni Bonjour tristesse. Jean Seberg sem Cecile
(með íspoka á höfðinu), David Niven sem faðir hennar og
Deborah Kerr sem Anne.
misjafna dóma. Aftur á móti
virðist myndin ætla að njóta
hylli almennings, eftir að farið
er að sýna hana í kvikmyndahús-
um. Aðalhlutverkin eru í hönd-
um úrvalsleikara. Þýzka leik-
konan María Schell, sem við
þekkjum bezt úr „Síðasta brúin",
leikur Grouchenku, en þetta er
hennar fyrsta Hollywoodkvkik-
mynd. Yul Brynner leikur
Dmitri Karamazov, nauðrakaður
um kollinn að vanda, og Lee J.
Cobb leikur Fyodor bróður hans.
Enska leikkonan Clarie Bloom
leikur Katyu. Myndin gerizt á
zartímanum í Rússlandi um 1880
og fjallar um baráttu hins illa
og hins góða í manninum, um
ástir og morð.
Metro-Goldwyn-Mayer er nú í
óða önn að kvikmynda leikrit
Tennessees Williams „Köttur á
heitu tinþaki", sem undanfarið
hefur verið sýnt í leikhúsum
stórborganna. Aðalhlutverkið
leikur Elizabeth Taylor, en hún
mætti til vinnu sinnar aftur
nokkrum vikum eftir fráfall
manns síns, Mikes Todds, sem
fórst í flugslysi fyrir skömmu
eins og kunnugt er. Hingað er
líka enn ókominn myndin „Baby-
doll“, eftir sama höfund.
Myndin „Bonjour Tristesse",
sem Otto Preminger gerði eftir
sögu Francoise Sagans. Sumar-
ást eins og hún hét á íslenzku,
er nú komin í öll stærri kvik-
myndahús í nágrannalöndum
okkar. Hún fjallar um unglings-
stúlkuna Cécile (Jean Setberg),
sem býr með hinum léttlynda
föður sínum (David Niven) og
ástmeyjum hans og unir hag sín
um vel. Þegar væntanleg stjúp-
móðir, Anne (Deborah Kerr),
kemur fram á sjónarsviðið, sér
hún að þarna er á ferðinni keppi
nautur, sem ógnar hinum léttúð-
ugu lifnaðarháttum feðginanna
Juliette Greco syngur, en lagið
úr rnyndinni ætiar að verða giiur
lega vinsælt. Nútíðin er sýnd í
svörtum og hvítum myndum, en
minningar ungu stúlkunnar með
fögrum litmyndum.
með Ava Gardner, Tyrone Pow-
er og Mel Ferrer í aðalhlutverk-
unum. Þriðja Hemmingway-
myndin er ný útgáfa af „Vopnin
kvödd“, sem David O. ■ Selznich
hefur gert. Gamla myndin með
Gertrude Lawrence og Cary
Cooper var sýnd í Austurbæjar-
bíó fyrir nokkrum árum. í þess-
ari nýju útgáfu leikur Rock Hud
son bandarískan sjálfboðaliða í
ítalska hernum í fyrri heimsstyrj
öldinni, en hann „kveður vopn-
in“, þegar hann er búinn að fá
nóg af stríðinu og strýkur til
Sviss. ítölsku hjúkrunarkonuna,
sem strýkur með honum, leikur
Jennifer Jones.
Þá má nefna kvikmynd, sem
gerð er eftir skáldsögu úr síðari
heimsstyrj öldinni, metsölubókinni
„Tími ásta og tími dauða“ eftir
Erich Maria Remarque, en bók
hans „Tíðindalaust á vesturvíg-
stöðvunum" hefur verið þýdd á ís-
lenzku. Aðalleikendurnir eru Lilo
Pulve^- og John Gavin.
Joanne Woodward, sú sem
fékk Óskarsverðlaunin fyrir leik
sinn í „Evurnar þrjár“, fær nú
aftur góða dóma fyrir hlutverk BENNI> ei«s og hann var vana
sitt í myndinni „Langt, heitt sum- lega kallaður, fæddist hér
ar“, en hún er byggð á nokkrum Reykjavik 5- aPril 191g og lézt
sögum eftir William Faulkner. 25' lanl 1958-
Paul Newman (eiginmaður henn- Hann var sonur hjónanna Jó
ar) og Orson Wells leika einnig í hanns Jóhannssonar smiðs sem
þessari mynd. Hún vekur tals- ' lézt ári« 1931 og eftirlifandi konu
vert mikla athygli um þessar hans, Kristjönu O. Benediktsdótt
mundir og sömuleiðis myndin
„Ástarþrá undir áimviði", sem
gerð er eftir samnnefndu verki
Úr kvikmyndinni Karamazovbræðurnit, sem gerð er eftir
skáldsögu Dostoyevskys. Ciaire Bloom og Yul Brynner.
Benedikt Sigfns Jóhonnsson
inning
Eugenes O’Neill.
ur, sem margír þekkja fyrir gott,
j starf hennar innan Góðtemplara-
reglunnar.
Það þekkja margir hversu
i þungbært það er að sjá af for-
shritai* ur
daatefla lifinu
Ókurteislegt orðalag
jíyíAÐUR nokkur kom að máli
" við Velvakanda og kvaðst
eiga erfitt með að sætta sig við
þann hvimleiða tón, sem nú
væri kominn í allar rukkamr,
eins og hann orðaði það. Ekki
þyrfti annað en hlusta á tiikynn-
ingalestunnn í útvarpinu til að
skilja hvað hann attti við í stað
þess að biðja menn um að ra
svo vel og koma gre ðslu fyrir við
tekin hlunnindi á ákveðmn stað,
væru manm nu seno hótunarbréf
eða hótunartilkynningar i oosti
og gegnum útvarp. Þetta gilti
jafnt þó um fyrstu rukkun væri
að ræða og menn ættu sér einskis
ills von.
Velvakandi er manninum alveg
sammála. Að vísu er alls kyns
Kurteisishjal ekki eins mikið not-
að í íslenzku ems eg í mörgum
öðrum málum, en samt sem áður
er hægt að orða hvað sem er á
mismur.andi kurteis'.egan hátt.
Og hver maður hlýtur að geta
krafizt þess að ókunnug: folit eða
opinterar stofnanir ávarp' hann
sæmiltga kurteis'egi, að minnsta
l.osti h meðan hann hefur ekki
brotið neitt af sér annað en að
eiga viðskipti við þær. Það má
ekkj minna vera en að fólk sé
beðið um að ’gjöra svo vel’. Til
þess er að minnsta kosti ætlazt
uf cötnum. Þet.n er kennt að
ekki sé kurteislegt að krefjasc
eða heimta.
Sumarfríin að >yrja
TVTN um þessi mánaðamót byria
” bæjarbúar að taka út sinn ár_
lega, útmælda skammt af frelsi
til að gera það sem þá lystir og
til að njóta náttúrunnur, annað
hvort flatmagandi einhvers stað-
ar á grasi eða þjótandi um landið
þvert og endilangt, það er að
segja ef þeir eru nægilega fjáðir
til að láta hækkaðan fevðagjald-
eyri ekki aftra sér frá að skoða
sig um í veröldirmi. Fyrir þá síð-
arnefndu er að sjálfsögðu skyn-
samlegast að taka sumarfríið að
vorinu eða haustinu, þegar ekki
er kæfandi hiti á suðlægum slóð-
um og njóta svo hins stutta sum-
ars hér heima.
Og þá er líklega rétti tíminn
til að ympra á gamalkunnu máli.
Hafið þið dálæti á niðursuðudós-
um, tómum flöskum eða kámug-
um bréfum? Hér hef ég fyrir aug
unum bréf frá manni sem ekki
kann að meta þess háttar, enda
býr hann uppi í sveit. Það er
sjálfsagt óþarfi að hafa fleiri orð
um þetta, vafalaust geta allir fall
izt á að þess háttar eigi ekki
heima úti í náttúrunni. Vesalings
bæjarbúarnir, sem á ári hverju
eiga rétt á ofurlítilli sveitasælu,
gera það vafalaust meira af hugs-
i unarleysi en illvilja að virða feg-
eldrum sínum á unga aldri, báð-
um eða öðru.
Þegar Jóhann lézt voru börn-
in ung að árum og reyndi þá
á móðurhjartað. Ég er viss um
að gæfa Kristjönu er fólgin !
kærleik hennar til barna sinna
og ekki fánýtt að hafa á langri
ævi fengið tækifæri til þess að
urðina ekki meira en svo að þeir
eyðileggja fagra bletti fyrir þeim
sem á eftir koma.
En þó að bæjarbúar seu stund-
um (óviljandi) ems og litlir íli—
kvittnir púkar í löndum sveita-
fólksins, þá eiga þeir iíka við
sína smápúka að stríða. Hafið þið
I ekki veitt því athygli að það er
engu líkara en einhverjir púkar
komi á vettvang um leið og ibú-
arnir yfirgefa húsið, og strái ryki
yfir allt innanhúss eða beri íyrsta
flokks tilbúinn áburð á garðinn,
svo að aldrei vex grasið eins mik
ið í honum og óhreinindin
hlaðast aldrei jafnmikið upp inn
anhúss eins og þessar þrjar vikur
á ári. Aftur á móti er varla hægt
að kertna neinum púkum um allt
reikningaflóð, og e. t. v. öll
Morgunblöðin, sem nggja á gólf-
inu í anddyrinu fyrir innan póst-
rifuna, þegar íbúarnir koma
heim.
Gott að koma heim
ÞÓ það sé indæit að fara í frí
fer þannig fyrir mörgum að
þeim finnst næstum jafngott að
koma heim. Þegar líða tekur á
fríin fer marga ferðalangana að
hlakka til að sofa aftur í sínu
eigin rúmi og jafnvel að taka
aftur til við gömlu, góðu og vel
kunnu skrifstofustörfin sín morg
uninn eftir.
stuðla að góðu uppeldi þeirra.
Leiðir okkar Benna lágu sam-
an er við vorum unglingar. Hann
vann um það leyti í kjötbúðinni
„Herðubreið” og vann þar óslitið
til ársins 1938 er hann gerðist
verkmaður hjá skógerðinni „Ið-
unni“ á Akureyri. Þar var 'nann
til ársins 1941 er hann kom hing-
að aftur og hóf starf fyrir Eim-
skipafélag íslands þar sem hann
vann til æviloka. Á þeim árum
sem hann dvaldist á Akureyn,
mun hann fyrst hafa fundið til
sjúkdóms þess er að lokum svo
snöggt batt endi á líf hans hér
í heimi.
Benni var heill í öllu því er
honum fannst máli skipta, vin-
fastur, tryggur og prúðmenni í
umgengni. Hann var dulur að
eðlisfari og flíkaði ekki hugðar-
málum við aðra en stóð fast við
meiningu sína ef í það fór og
gaf þá lítt eftir. Orðheppinn var
hann á stundum og glaður í vina-
hópi. Mikið yndi hafði hann af
söng, söng sjálfur ágætlega, hafði
þýða og viðfelldna rödd. Þau
eru ófá lögin, sem við tókum sam-
an. Þegar við vorum strákar var
eitt hið unaðslegasta að okkur
Framh a bis. i3.