Morgunblaðið - 20.02.1959, Síða 13

Föstudaerur 20. febr. 1959
MORGVTSBLAÐIÐ

Leikfélag Akraness:
Fórnarlambið
SKOPLEIKUR í 3 þáttum
eftir YRÍÖ SOINI. — Leik-
stjóri: Ragnhildur Stein-
grímsdóttir.
Leikfélag Akraness frumsýndi
laugardaginn 14. þ. m. í Bíóhöll-
inni, finnska skopleikinn „Fórn-
arlambið" eftir Yrjö Soini. Er
þetta annað verkefni félagsins á
þessum vetri. Hið fyrra var hinn
gamalkunni og vinsæli söngva-
leikur „Alt Heidelberg“, sem
fluttur var sameiginlega af leik-
félaginu og karlakórnum „Svan-
ir“, alls 8 sinnum, og til hins
mesta sóma þeim, sem þar lögðu
hönd að verki.
Skopleikur sá, sem hér um
ræðir, mun ekki hafa verið sýnd-
ur áður hér á landi. Hefur Júlíus
J. Daníelsson þýtt leikritið og
virðist þýðingin vera vel gerð.
Efni leiksins er að vísu ekki
mikið eða stórbrotið, enda er hér
um gamanleik að ræða, sem hef-
Ur þann megin tilgang að vekja
listarunnendum þegar að góðu
kunn fyrir hæfileika sína. Vil ég
eigi að síður taka fram, að með
þessum tveimur leiksýningum,
sem ungfrúin hefur stjórnað hér,
hefur hún sýnt, svo eigi verður
um villzt, að hún er góður og
vandvirkur leikstjóri, sem virð-
ist hafa gott lag á að gera hina
ágætustu hluti úr mjög svo mis-
jöfnum efniviði, en slíkt gera
engir nema listamenn.
Eitt af aðalhlutverkunum, Irja
Salo, afgreiðslustúlka, er leikin
af frú Sigríði Kolbeins. Frúin
hefur ekki sézt hér á leiksviði
áður, en er þó ekki algjör ný-
liði í leiklistinni. Leynir sér ekki,
að hún býr yfir góðum hæfileik-
um, því að slík var meðferð
hennar á hlutverkinu. Munu
hæfileikar hennar þó að sjálf-
sögðu fyrst njóta sín til fulls, er
hún hefur öðlazt það sviðsöryggi,
sem aukin þjálfun skapar. En
helzt virtist mér, að nokkuð
Talið frá vlnstrl: Irja Salo, Miettinen (Þórður Hjálmarsson),
Koikkalainen og Aro.
hlátur. Og ekki held eg að það
geti talizt vafamál, að höfundi
takist vel að þjóna þeim tilgangi
með þessu verki sínu, en efni
leiks þessa er í stórum dráttum
sem hér segir:
Ungfrú Irja Salo er ráðin af-
greiðslustúlka í snyrtivörudeild
hins mikla fyrirtækis, Vöru-
hússins Sampo. Henni verða á
ýmsar yfirsjónir og mistök í upp-
hafi starfsferils síns, svo sem að
selja svartan augnabrúnalit í
stað varalits, auk þess sem hún
þykir vera helzt til hvatvís í
orðum við viðskiptavinina. Veitir
skrifstofustjóri fyrirtækisins
henni áminningar fyrir mistökin
og gerir henni ljóst, að uppsögn
varði, ef slíkt endurtaki sig oft.
En þar sem ungfrú Salo vill
gjarna halda starfinu sem lengst,
en er að líkindum ekki örugg
um, að hana kunni ekki að henda
fleiri mistök, fær hún því til
leiðar komið, að ráðinn er sér-
stakur maður, sem allar skamm-
ir og uppsagnarhótanir eru látn-
ar bitna á fyrir þau mistök, sem
eiga sér stað í fyrirtækinu (þ. e.
„fórnarlambið"). Unir þessi ná-
ungi að vísu ekki sem bezt hlut-
skipti sínu og vill segja upp
stöðunni, en fær ekki að losna,
hvað sem hann tekur til bragðs.
Til frekara trausts og halds fær
ungfrú Salo komið af stað þeim
orðrómi, að hún hafi sézt vera að
kyssa Vaara, aðalforstjóra fyrir-
tækisins, og er þar hennar kven-
lega slægð að verki í þeim til-
gangi, að skrifstofustjórinn reki
hana síður, þó að henni verði
smáyfirsjónir á. Og svo laglega
leika allir þræðir í höndum ung-
frú Salo, að þessi uppspuni
hennar verður að veruleika og
hún situr uppi með aðalforstjór-
ann áður en lýkur.
Ungfrú Ragnhildur Steingríms-
dóttir frá Akureyri annast leik-
stjórnina, en hún stjórnaði einnig
„Allt Heidelberg" hér fyrr í vet-
ur. Óþarfi er að kynna ungfrú
Ragnhildi sérstaklega hér, því að
hún hefur annazt leikstjórn svo
víða um landið, að hún er leik-
skorti á nægilegt öryggi í fram-
komu öðru hverju, til að fullt
samræmi væri ætíð í fasi og
hinni öru skaphöfn persónunnar,
en ekki bar þó svo mikið á þessu,
að tU verulegra lýta gæti talizt,
og verður ekki annað sagt en
að frúin hafi skilað hlutverki
sínu með sóma.
Sigurður Guðjónsson leikur
Koikkalainen, „fórnarlambið“,
og gerir hann hlutverki þessu
hin ágætustu skil. En hlutverk
þetta er nokkuð vandmeðfarið,
svo að það njóti sín til fulls, og
verður því ekki skilað vel nema
af góðum gamanleikara, en það
er Sigurður líka. Hefur hann
þráfaldlega sýnt það í hinum
ýmsu gamanhlutverkum, sem
hann hefur farið með hjá Leik-
félagi Akraness á undanförnum
árum. Virðist honum kímnigáfan
í blóð borin og næstum fyrir-
hafnarlaus.
Hilmar Hálfdánarson leikur
Aro, skrifstofustjóra. Hef ég ekki
áður séð Hilmar leika jafn vel,
enda leysti hann hlutverkið af
hendi með ágætum. Er túlkun
■ Talið frá vinstri: Frú Aro (Bjarnfríður Leósdóttir), Vaara
(Bjarni Aðalsteinsson), Koikkalaincn (Sig. Guðjónsson), Aro
(Hilmar S. Hálfdánarson) og Irja Salo (Sigríður Kolbeins).
(Ljósm.: Ól. Árnason)
hans á hinum virðulega skrif-
stofustjóra mjög góð og fyllsta
samræmi í gervi, látbragði og
geðbrigðum, og framsögn sérlega
góð.
Frú Bjarnfríður Leósdóttir
leikur frá Aro, konu Aro skrif-
stofustjóra. Er hlutverk þetta
ekki stórt en vel með það farið,
og tekst frúnni ágætlega að túlka
þessa afbrýðissömu skapofsa-
konu.
Bjarni Aðalsteinsson leikur
Vaara, forstjóra Sampo vöru-
hússins. Mætti hann vera nokkru
ákveðnari í framkomu á sviðinu
yfirleitt, en eigi 'að síður skilaði
hann hlutverkinu sómasamlega
og virðist vaxandi leikari, og
þá horfir í rétta átt.
Frú Jóhanna Jóhannsdóttir
leikur frú Ilola, ekkju í góðum
efnum. Hún hefur ekki sézt áð-
ur á leiksviði hér, en mun þó
nokkuð hafa fengizt við leiklist
áður. Ber hún þess glögg merki,
að hún kann þar nokkuð fyrir
sér. Hlutverk þetta er ekki stórt,
en gerir eigi að síður kröfur til
góðrar kímni gáfu. Tekst og
frúnni vel að sýna hinar kát-
broslegu hliðar persónunnar.
Þórður Hjálmsson leikur
Miettinen, húsvörð. Honum læt-
ur sérlega vel að leika gaman-
hlutverk og á auðvelt með, oft-
ast nær, að fá leikhúsgesti til að
hlæja, enda brást honum ekki
sú list að þessu sinni fremur en|
oft endranær. Er gervi og lát-
bragð ágætt og meðferð hlut-
verksins yfirleitt, en gæta má
Þórður sín að yfirdrífa hvergL
Virðist það stundum vera ein.
hans veikasta hlið í leiklistinnL i
Bar þó lítið á þeim veikleika
hans að þessu sinni. j
Leiktjöld hefur Lárus Árna-
son málað, og eru þau prýðilega
gerð. Lárus er stöðugt vaxandi
leiktjaldamálari, og er það aðals-
merki góðra listamanna að
staðna ekki, heldur vaxa sífellt
með nýjum viðfangsefnum. I
Ljósameistari er Jóhannes
Gunnarsson og leiksviðsstjóri
Gísli Sigurðsson, og hefur hann
ásamt þeim Lárusi Árnasyni og
Ingibergi Árnasyni annazt leik-
tjaldasmíði. j
Hárgreiðslu annast frú Ragn-
heiður G. Möller.
Óhætt mun vera að telja leik-
sýningu þessa eina með þeim
beztu sinnar tegundar, sem hér
hefur sézt á sviði. Ög þökk sé
leikstjóra, leikurum og öllum
þeim, sem lagt hafa hönd að
verki við sýninguna. Hún náði
tilgangi sínum og vakti ósvikinn
hlátur leikhúsgesta, enda klöpp-
uðu þeir leikendum og leikstjóra
óspart lof i lófa. Barst leikstjór-
anum auk þess fagur blómvönd-
ur. —
Valgarður Kristjánsson.
Guðrún Guðmundsdóftir
In memorian
HINN 11. þ.m. ándaðist að heim-
ili sínu hér í bæ, Skólavörðu-
stíg 16A, frú Guðrún Guðmunds-
dóttir, eftir langa vanheilsu. Hún
var fædd 4. desember 1889 og
var því á 70. aldursári sínu, er
hún lézt. Foreldrar hennar voru
Guðmundur Eyjólfsson, bóndi að
írafelli í Kjós, og kona hans,
Guðrún Vigfúsdóttir. —
Guðrún Guðmundsdóttir átti
heima í föðuhúsum unz hún gift-
ist eftirlifandi manni sínum,
Birni Guðnasyni frá Eyjum í
Kjós. Bjuggu þau á írafelli unz
þau fluttust hingað til Reykja-
víkur, en það mun verið hafa
1920. Hafa þau átt hér heima
síðan. Eignuðust þau einn son,
Guðmund, sem giftur er Ólafíu
Karlsdóttur frá ísafirði. Þeim
hefur orðið 5 barna auðið, og
voru jafnan miklir kærleikar
með Guðrúnu og þessum sonar-
börnum hennar.
Guðrún Guðmundsdóttir var
að ýmsu leyti sjaldgæf kona.
Hún var gædd „sálrænum gáf-
um“ svo nefndum, og lagði hún
nokkra rækt við þær, en þó ekki
svo mikla sem hún hefði kosið,
og olli því þrálát vanheilsa, sem
hún varð að berjast við mikinn
hluta ævi sinnar. En andlegum
málum sinnti hún, eftir því sem
efni stóðu til, og var frjálslynd
og víðsýn. Hún gekk í Guðspeki-
félagið árið 1925 og var meðlim-
ur þess til hinztu stundar. •—
Skólamenntunar naut hún engr-
ar, en las mikið og var vel að sér
um margt. í hinum „almenna
menntaskóla", sem er lífið sjálft
með alla sína reynslu, var hún
athugull nemandi. Hún var góð
eiginkona og móðir og var svo
hamingjusöm að hafa fengið
góðan eiginmann, sem reyndist
henni vel í hvívetna. Afstöðu
sinni til eiginmanns síns lýsir
hún sjálf betur en unnt væri að
gera í nokkru hátíðlegu skrúð-
máli í þessari stuttu, einföldu
setningu, sem eftir henni er
höfð:
„Þegar Björn er hjá mér,
kemst ekkert illt að mér“. —
Þeim, sem þekktu frú Guðrúnu,
ber saman um það, að hún hafi
verið sjaldgæf kona, eins og áð-
ur er sagt, einbeitt, ákveðin í
skoðunum, hreinskilin og hisp-
urslaus, en sáttfús og drenglund-
uð. Aldrei ól hún með sér óvild
til nokkurs manns. — Hún var
heiðurskona. —
Sá, er þessar línur ritar, minn-
ist hinnar alvarlegu, virðulegu
konu, er ótrauð gekk í hóp þeirra
manna, er leita vilja sannleikans
í andlegum efnum, óháðir
kreddum og kennivaldi. Það er
trú mín, að sá sannleikans andi,
er hún gekk á hönd I jarðvist
sinni, muni leiðbeina henni og
lýsa á hinu nýja tilverusviði, og
að bjart sé um hana þar. —
Öldruðum eiginmanni og öðr-
um ástvinum óska ég huggunnar
og sálarfriðar. ’ /
\
Gretar Fells.
Eins og tveggja manna
Svefnsófar Svefnstólar
með svampgúmmí.
HtfSG AGN AVERZLUNIN
Grettisgötu 46
Atvinna fyrir kvenmann
við glasaþvott og ræstingu allan daginn.
Ingólfs Apötek
Sími 2-44-19.
REAIAULT - 8IFREIÐAEIG1DUR
Höfum fyrirliggjandi uppgerða skipti mótora í
Renault. Framkvæmum verkið á tveim dögum. Tök-
um einnig allar tegundir bifreiða til viðgerðar.
BIFREIÐAVERKSTÆÐIÐ
Lindargötu 40. Sími 12597.
(Gengið inn frá Vatnsstíg)
Glæsileg Sherb. íbúð
Til sölu er glæsileg 5 herb. íbúð í sambýlishúsi við
Kleppsveg. Hurðir og eldhúsinnréttingar úr harðviði og
allt eftir nýjustu tízku.
Upplýsingar gefur
Málflutningsstofa og iasieiguasaia
Laugaveg 7
Steian Pétursson, hdl , Guðm. Þorsteinsson, sölumauur.
Símar 19545 og 19764.