Morgunblaðið - 21.07.1959, Blaðsíða 12

12
Monr*’v*>T 4ntif
Þriðjudagur 21. júlí 1959
J
IFT/R M/CHAEL GRÁT SOLT/HOW
50NN NJOSNARSAGA UR
NEIMSSTYR. JÖLD/NN/ SÍÐARl
„Hvað skipar herra ofurst-
inn?“ Ég á ekki að skjóta á Eng-
lendinga, sem lenda á mínu
svaeði. Já, er þá kominn á friður
eða vopnahlé?
„Nei, auðvitað ekki. Leyniþjón
ustan hefur sérstaka framkvæmd
á prjór.unum, þau eiga-------“
„Hver er þá þarna við tækið?“,
hrópar Schön majór, og heldur
heyrnartólinum fast að eyranu,
„það gæti hver sem er verið að
síma. Ég verð að fá skipunina
skriflega".
„Ég sendi þegar í stað ungan
Hðsforingja í bifreið til yðar, *og
hann mun færa yður skipunina
skriflega. — Búið“.
Schön majór, gildur, glaðlynd-
ur maður, ræddi um þessa ein-
stæðu skipuii frá leyniþjónust-
I unni í París við mennina i flokki
| sínum, á meðan þeir sátu saman
að miðdegisverði í foringjaskái-
anum, og það var komið með hin-
ar fráleitustu ágizkanir. Ef til vill
var Hitler að senda meðalgöngu-
mann til Englands, til að semja
um frið, — eða ef til vill ætlaði
einhver ráðherra að fara til Eng-
lands upp á sitt eindæmi og án
vitundar Hitlers eins og átti sér
stað um Hess árið áður, 1941, og
þegar Hitler frétti það, þá gæti
Schön majór komizt í KZ, eða
honum yrði stefnt fyrir herrétt.
Majórnum var alls ekki rótt og
hann ráðgaðist um þetta við allt
of marga, svo að það var altalað
um alla ströndina, áður en hrað-
boðinn kom frá stöðinni í París,
að kæna myndi lenda við Loq
Flugm álas tárnen
óskar eftir að ráða flugvélavirkja á Keflavíkurflug-
völi. Umsóknir sendist til skrifstofu minnar á Kefla-
víkurflugvelli fyrir 1. ág. 1959.
FlugvaHarstjórinn, Keflavíkurflugvelli.
\ .■
,, [Toraíp
éhtúlsm íifand 100% jrtýíon
MEIRI VEIÐI, j
MINNI KOSTNAÐUR..
Þetta geta Amiian 100%
næion net veitt yður —
• Þau spara yður þurrkun og kostnað Þau geta
verið í sjó svo árum skip'cir án þess að fúna. Þér
getið veitt lengur, oftar og á fjarlægari míðum.
• Þau spara yður vinnuafl og olíu vegna þess að
þau eru létt og meðfærileg og drekka lítið i
sig af sjó.
• Þau spara yður viðgerðar- og endurnýjunar-
kostnað vegna þess að þau eru tvisvar sinnum
sterkari en bómullarnet, og hafa 10 sinnum
meiri endingu.
• Þau veita yður meiri veiðimöguleika vegna
þess að þau eru gagnsæ og teygjanleg.
Öll Amilan brand 100% nælon-
net hafa ofanskráð til að bera.
Du Pont’s einkaleyfi í Japan
TOYO RAYON COMPANY LTD.
MITSUI BLDG., OSAKA, JAPAN
Stofnsett: 1926 Símr.efni: TOYO RAYON OSAKA
uirce. Hermennirnir vissu meira
að segja um þetta, og það því
fremur sem sú skipun var látin
út ganga, skömmu eftir að hrað-
boðinn kom frá París, að strand-
verðirnir yrðu dregnir til baka
þessa nótt. Það hafði aldrei kom-
íð fyrir áður.
Forvitni hermannanna var vak
in, og þeir notuðu leyfistíma sinn
um nóttina til þess að liggja í
klettaholunum að baki lauflausra
runna þrátt fyrir storm og kulda.
Þeir vildu verða vottar að þess-
um leyndardómsfulla atburði,
sem margir félaganna voru að
hvísla um, að væri upphaf að
friðarumleitunum.
„Læðan“ og de Vomécurt,
sem höfðu ferðazt með venju-
legri farþegalest, komu til strand
arinnar við Loquirec um klukk-
an 23, og þar tók mjög þögull
fy’gdarmaður á móti þeim og
fylgdi þeim ofan í fjöru. Það var
hvass um nóttina og það brim-
aði óskemmtilega við hina klett-
óttu strönd.
De Vomécourt var ekki á sömu
skoðun og „Læðan“, að Bleicher
gengi gott til. Hann gerði ennþá
ráð fyrir því, að þegar kænan
væri lent, myndu menn úr leyni-
lögreglu hersins koma skyndilega
milli klettanna og taka þau föst,
Englendingana, hann og „Læð-
una".
De Vomécourt horfði í kring um
sig hræddur og efablandinn og sér
til skelfingar tók hann eftir gló-
andi deplum allt um kring í hin-
um lauflausu runnum, sem líkt-
ust eldflugum, en svo gat ekki
verið á þessum kalda árstíma.
í raun og veru voru þetta vindl-
ingar hermannanna, sem ekki
fannst ástæða til annars en
reykja, þar sem þeir höfðu leyfi.
Vomécourt benti „Læðunni" á
þessa glóandi depla, en hún róaði
hann. „Þetta eru sennilega þýzkir
hermenn með stúlkurnar sínar“,
sagði hún „þeir eru að hugsa um
sjálfa sig og hafa ekki áhuga á
okkur“.
Það liðu klukkustundir og það
var von á hraðbátnum fyrir
löngu. Það hvessti meir og meir
á sjóinn. De Vomécourt hélt, að
Englendingar hefðu hætt við allt
saman vegna veðurs, en „Læðan"
var á annarri skoðun.
„Englendingum er umhugað
um, að veita rannsóknarnefnd
neðri málstofunnar vegna máls-
ins „Scharnhorst“ og Gneisenau"
upplýsingar, og þessar upplýsing-
ar geta þeir ekki fengið hjá öðr-
um en mér. Þess vegna sendir
herbergi 55a áreiðanlega hraðbát
inn, því máttu treysta! Málið er
þeim svo mikilvægt". Það leið
ein klukkustund enn. „Læðan"
og Vomecourt hnipruðu sig undir
fiskibát, sem var á hvolfi á fjör-
unni, til þess að fá dálítið skjól
fyrir storminum, en leiðsögumað-
ur þeirra stóð á meðan með næt-
urkíki fyrir augum á verði, og
horfði stöðugt út á sjóinn. Hvítir
öldufaldarnir sáust langt út sá
sjó, en það sást ekkert til blik-
merkjanna frá hraðbátnum, senr
um hafði verið talað. Þau höfðu
bæði gefið upp alla von um, að
Viljum ráða Vaktmann
nú þegar (8 stunda vaktir).
Bifreiðasföð Steiíifiérs
Á ú t s ö 1 u n n i:
meðal annars:
Amerískir
HATTAR
Verð frá kr:
Amerískir kjólar, verð irá kr: 450.—
J bjá BÁRU Austurstræti 14.
rn
P
5
) Nú eigum við ekki mjög
-igt eftir, ungfrú Lane.
Þét — þér hættið lífi yðar til
þess að bjarga mér. :— Klifuð
aleinn upp fjallið.
2) Þessir demantseyrnalokkar
— ég vil að þér eigið þá.
3) Þér þurfið ekki að laune
mér á neinn hátt, ungfrú T.=--
En ég vil
þeim.
þér takið við
Englendingar myndu koma, þeg-
ar leiðsögumaðurinn tilkynnti
skyndilega, að enski hraðbátur-
inn lægi þar úti fyrir, hefði sett
út kænu með þremur mönnum í,
og væru þeir að róa í land í gegn-
um brimgarðinn. De Vomécourt
gaf hin umsömdu Ijosmerki með
vasaljósi. Eftir alllanga stund
komst kænan gegn um brimgarð-
inn. Enskur sjóliðsforingi kom í
land, gekk til „Læðunnar" og
Vomécourt, hneigði sig lítillega
og nefndi nafn sitt og hið um-
talaða kenniorð, en de Vomé-
court svaraði með því að nefna
nafn sitt og kenniorð. Því næst
sagði Englendingurinn:
„Ég bið afsökunar á því, hve
okkur hefur seinkað mikið, en við
höfðum andbyr og áður en við
lögðum af stað, símuðum við aft
ur til Lundúna og spurðum, hvort
við ættum ekki að fresta förinni
vegna stormsins, en fengum
þessa skipun: „Fara ferðina í
hvaða veðri sem er“. Hún er vit-
leysa þessi skipun“, sagði hann,
og benti út á úfið hafið. „Því það
er enn einn örugleiki á vegi,
herra minn og frú. Báðir menn-
irnir, sem eru komnir með mér,
eru brezkir leynistarfsmenn og
eiga að vera hér um kyrrt. Við
verðum því að róa þrjú til baka.
Það er til mikils ætlazt í þessum
stormi, einkum af konu“.
Hinn þöguli leiðsögumaður
stóð hjá þeim og hlustaði líka á
samtalið. Hann vissi ekki, hvað
géra skyldi. Bleicher hafði falið
honum að líta eftir brottförinni,
en hann hafði ekki talað neitt
um lendingu tveggja óvinanjósn-
ara.
Nánar til tekið hafði Bleicher
ekki falið honum þetta einn, held
ur — Súsanna líka. Hann, Karl,
var einn þeirra fjögurra her-
manna, sem höfðu átt heima í
sömu íbúðinni og Bleicher og
Súsanna hans í Caen og síðar í
Cherbourg, þegar hún sá um
heimilið fyrir þessa fimm þýzku
hermenn.
Karl var sami liðþjálfinn, sem
var ökumaður fyrir þýzku leym-
þjónustuna fyrir um það bil þrem
ur mánuðum, og stóð framan við
hótel Lutetia, þegar Súsanna alit
í einu kom í ljós hinum megin
við götuna og bað hann grátandi
um heimilisfang Bleichers í París.
Súsanna hafði komizt að því hjá
Bleicher, að Karl myndi aka þeim
báðum til Loqurice, og þess
vegna hafði Súsanna talað eins
SlJÍItvarpiö
Þriðjudagur 21. júlí
Fastir liðir eins og venjulega.
—• 13.30 Setning Alþir.gis: a)
Guðsþjónusta í Dómkirkjunni
(Biskup íslands, herra Sigurbjörn
Einarsson, messar. Organleikari:
Dr. Páll ísólfsson). b) Þingsetn-
ing. — 19.00 Þingfréttir. — Tón-
leikar. — 20.30 Erindi: Ástar-
tjáningar dýranna (Ingimar Ósk
arsson náttúrufræðingur). ■—
21.30 íþróttir (Sigurður Sigurðs-
son). — 21.45 Tónleikar. — 22.10
Lög unga fólksins (Haukur
Hauksson). — 23.05 Dagskrárlok.
Miðvikudagur 22. júli.
Fastir liðir eins og venjulega.
—12.50—14.00 „Við vinnuna“:
Tónleikar af plötum. 20.30 Ein-
leikur á píanó: Dinu Lipatti leik-
ur verk eftir Chopin. 20.45 „Að
tjaldabaki" (Ævar Kvaran leik-
ari). 21.05 Tvísöngur: Lucia
Albanese og Jan Peerce syngja
dúetta úr óperunni „La Traviata"
eftir Verdi. 21.10 Upplestur:
„Læstir dagar“, ljóðaflokkur eft-
ir Arnfríði Jónatansdóttur (Vil-
borg Dagbjartsdóttir). 21.30 Tón-
leikar: „Ameríkumaður í París",
hljómsveitarverk eftir George
Gershwin (Hljómsveit Gould
leikur. 21.45 Erindi Eqador og
Venezuela (Baldur Bjarnason
magister). 22.10 Kvöldsagan:
„Tólfkóngavit" eftir Guðmund
Friðjónsson; I. (Magnús Guð-
mundsson). 22.30 í léttum tón:
a) Nilla Pizzi syngur. b) Paul
Weston og hljómsveit hans leika.
23.00 Dagskrárlok.