Morgunblaðið - 21.01.1960, Page 17

Morgunblaðið - 21.01.1960, Page 17
Fimmtudagur 21. jan. 1960 MORCUWBLAÐIÐ 17 Smábýli eða sæmilega hýst jörð óskast til leigu eða kaups sem næst Reykjavík. Ræktun og ræktunarskilyrði ekki áskilin. Býli á Reykjanesi, Borgarfjarðar og Árnes- sýslu koma til greina séu þau raflýst. Tilboðum, sem verður farið með sem trúnaðarmál sé skilað til blaðs- ins merkt: „Býli — 4351“ fyrir 29. febr. Duglega og ábyggilega stúlku vantar til afgreiðslustarfa nú þegar. Vaktaskipti 9—2 og 2—8. * Soluturninn Asinn Grensásvegi 26. Birkikrossviður — Þakpappi Nýkomið: Birkikrossviður: 3-4-5-6-10-12 m/m. Þakpappi: 2 tegundir. Veggspónn: 2 tegundir. Wisa-plötur, plasthúðaðar. Plastplötur á eldhúsborð o.fl. Pantanir óskast sóttar strax. RAGNAR JÓNSSON hæstaréttarlögmaður Vonarstr. 4 VR-húsið. Sími 17752 Lögfræðistörf og eignaumsýsla. Sigurgeir Sigurjónsson hæstaréttarlögmaftujr. Málflutniugsskrifstofa. Aðalstræti 8. — Sím? 11048. Vélar óskast keyptar IJtit bandsög og lítii hjólsög, slípivél og „föst“ borvél y2” m. reimdrætti t.d. „Walker-Turner“, eða álíka j. vélar nýjar eða notaðar, óskast keyptar sem fyrst. j Tilboð merkt: „Ýmsar vélar — 8261“ s jndist Mbl. j sem fyrst. Það er áreiðanlegt að ef þér ætlið að kaup yður kápu, kjól eða dragt, þá gerið þér rétt í að líta inn hjá Guðrún Rauðarárstíg 1. Guðrúnu tJrval af Hollenzkum og Svissneskum vetrarkápum Svissneskar regnkápur Stuttir og síðir Samkvæmiskjólar Ullarkjólar, köflótt Mohair- pils Ennfremur Ameriskir Náttkjólar og Baby-Doll náttföt í NjáSsbrenna og befnd Kára 95. Síðan riðu að þeim sex menn og hlupu Þegar a r baki allir sem og sóttu að þeim Kára. Fyrst hljóp að honum Glúmur Hildison og lagði til hans með spjóti. Kári snerist undan á hæli, og missti Glúmur hans, og kom lagið í bergið. Björn sér það og hjó þegar spjótið af skafti fyrir Glúmi. Kári hjó til Glúms höli um fæti, og kom. sverðið á lærið og tók undan fótinn, og dó Glúmur þegar. 96. Þá hlupu fram að Kára Þorfinnssynir, Vébrandur og Ásbrandur. Kári felldi þá báða. í þeirri svipan urðu þeir sárir báðir, Kári og Björn. Þá hljóp að Kára Ket- ill úr Mörk og lagði til hans spjóti. Kári brá upp við fæt- inum, og kom spjótið í vöil- inn. Kári hljóp á spjótskaftið og braut í sundur. Kári þreif Ketil höndum. Björn hljóp þá að og vildi vega hann. Kári mælti: „Gáttu vera kyrrt. Ég skal gefa KatU grið. Og þó að svo verði, Kctill, oftar, að ég eigi vald á lífi þínu, þá skal ég þig aldrei drepa“. 97. Ketill svarar fáu og reið í braut eftir félögum sín- um. Þeir sögðu héraðsmönn- um tíðindin. Héraðsmenn gerðu þegar herhlaup mikið, og fóru þeir með öllum vatnsföllum og svo langt norður á fjall, að þeir voru þrjú dægur í leitinni. Kn síðan sneru þeir aftur til ■íns heimilis, en Ketill og þeir félagar riðu til Svína- fells og sögðu þar tíðindín. Flosi tók Utt á þeirra ferð og hvað þó eigi víst, hvort hér næmu staðar. „Er Kári engum manni líkur, þeim sem nú eru á landi voru“. 98. Kári var svo nærgætinn, að hann reið þegar í braut, er þeir hættu leitinni. Léttu þeir eigi fyrr en þeir komu í Mörk. Björn mælti þá til Kára: „Nú . skalt þú vera vinur mian mikill fyrir húsfreyju minni, því að hún mun engu orði trúa, því er ég segi, en mér liggur hér nú allt við. Launa þú mér nú góða fylgd, er ég hefi þér veitta“. „Svo skal vera“, segir Kári. Síðan riðu þeir heim á bæinn. Segðu mér sogu: Hnoðri liili EINU sinni í sumar fór ég og frænka mín úr Reykjavík að vitja um net, sem lágu í vatninu fyrir neðan bæinn. Út í vatninu er hólmi og þar verpa mörg andahjón á vorin. Um þetta leyti voru endurnar að kenna ungunum sínum að synda. Þegar við gengum eftir fjörunni, sáum við að önd leggur til sunds út á vatn ið með 6 unga, og tekur þá frænka mín eftir því, að sá sjöundi var í flæð- armálinu. Við hlupum nú til hans og ætluðum að ná honum, en hann lagði til sunds rétt út fyrir bakkann. Ég óð þá út í og náði honum þannig. síðan skiptumst við á um að halda á honum heim. Við ákváðum á leiðinni heim að láta hann heita Hnoðra, og við ætluðum að temja hann og kenna honum ýmsar listir. En þegar heim kom varð hún mamma mín ekki alveg eins hrifin. Hún sagði að við gætum aldrei látið honum líða vel hjá okkur, og jafnvel myndi hann deyja. Þar sem við töldum litlar líkur til, að andamamma myndi vitja ungans síns aftur, þó við færum með hann niður að vatninu, fannst okkur bezta ráðið að láta unga- hænuna í hænsnahúsinu ala hann upp hjá sínum börnum. Við fórum nú með Hnoðra litla út í hænsna- húsið og létum hann á gólfið skammt frá, þar sem ungamamma lá á sín- um ungum. Fyrst ætlaði hún að verða reið, og ég held bara hálfhrædd. En þegar Hnoðri litli fór að tísta aumkunarlega, þá klúkkaði hún og kallaði hann til sín. Hann skreið þá dauðfeginn inn undir brjóstið á henni, og faldi sig í fiðrinu. Nú fórum við stöllur að borða. En eftír matinn var Hnoðri horfinn og fannst hvergi. Við fórum inn og vor- pabbi sagði okkur, að þeg um heldur sárar. En ar hann var að koma í matinn, þá hafi hann séð önd koma neðan frá vatn inu þvert yfir veginn og labba upp á tún, en þetta gera endurnar helzt aldrei. Okkur þykir nú trúlegast, að þarna hafi verið mamma Hnoðra litla, eða pabbi hans að sækja barnið sitt. Annars er þetta okkur ennþá hin mesta ráðgáta. Hvað gæti annað hafa orðið um hann Hnoðra okkar? Sólveig Brynja Grét- arsdóttir,

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.