Morgunblaðið - 03.09.1960, Qupperneq 16

16
MORGVISBLAÐIÐ
Laugardagur 3. sept. 1960
CLYDE MILLER
SUMARLEYFI
jólin. Ég gekk þar fram hjá hús-
inu einn daginn, og fór alveg upp
að útihurðinni, þar sem myndin
af Niagarafossunum var sand
blásin í rúðuna. En allt og sumt,
sem ég sá. «var mitt eigin andlit,
með angistarsvip, í miðjum foss-
inum. Ég labbaði heim aftur og
reyndi að fara að lesa eitthvað,
en eins mikið af tímanum fór í
að sitja við arininn í dapurleg-
um þönkum, og ég gat alls ekki
einbeitt mér að bókinni. Ég
nennti ekki einu sinni að stríða
kanarífuglinum úti á sólsvölun-
um, enda þótt hann væri nú aft-
ur farinn að liggja á plateggjun-
um sínum.
Einn daginn síðdegis sat ég
svona.og mókti við arininn, þeg
ar amma og Lotta gengu gegn
um forstofuna og inn í setustof-
una.
— Henni hrakar, sagði Lotta
stuttaralega.
— Þetta verða dauf jól hjá
Lawrence Tolliver, sagði amma
og ég sá hana í anda hrista höf-
uðið dapurlega.
— Mér datt í hug að bjóða hon
um að borða hjá okkur, sagði
Lotta.
— Ekki dugar að láta Maidu
vera eina á sjálfan jóladaginn,
sagði amma.
—Hún þarf ekki að vera mik
ið ein, mamma. Við borðum ekki
hérna fyrr en klukkan tvö og þá
er hún löngu búin að borða. Þú
þekkir þessar ströngu reglur í
Stutt framhaldssaga
þessum sjúkrahúsum. Og svo
verðum við Lawrence hjá henni
það sem eftir er dagsins.
— Já, ég skil, tautaði amma,
lágt. — Þið Lawrence.
Tveim dögum fyrir jól barst
mér langur, flatur böggull frá
Traill höfuðsmanni, ásamt bréfi.
í bögglinum var riffillinn, sem
hann hafði gefið mér um sumar
ið. Bréfið var fáort og hljóðaði
þannig:
Joss minn góður: —
Enda þótt það sé mér á-
nægja að senda þér þennan riff
il, varpar það nokkrum skugga
á þá ánægju að ég skuli ekki
geta séð þig verða þann góða
veiðir.iann, sem ég veit að þú
átt eftir að verða. Naomi send-
ir þér beztu jólakveðjur.
Þinn einlægur.
Runciford Traill.
Líka fékk amma bréf frá hon
um og ég held hún hafi tárast yf
ir því, því að hún leyfði hvorki
mér né Lottu að sjá sig lesa það.
Seinna sagði hún, að hann hefði
ákveðið að setjast að á þessum
búgarði sínum, og hefði sagt upp
stöðu sinni við grafreitinn.
Lotta frænka tók þessum tíð-
indum þögul, en horfði á ömmu
ofurlitla stund. Loksins sagði
hún: — Nú ertu víst ánægð,
mamma.
IVSjog gott hálft hús til
solu b l_augarneshvei*fi
Á 1. hæð 5 herb. og eldhús. f kjallara 2 íbúðir,
1 og 2ja herb. Ennfremur fylgir stór bílskúr eigninni.
Sendisveinn
óskast nú þegar eða um miðjan mánuðinn.
Garðar Gíslason h.f.
Hverfisgötu 4.
Fokheldar íbuðir við
Strandgotu í Hafnarfirði
til sölu 3 herb. hæð og 5 herb. hæð í 117 ferm. fallegu
húsi á mjög glæsilegum stað að Strandgötu 79,
Haínarfirði.
ÁRNI GUNNLAUGSSON, hdl.
Austurgötu 10, Hafnarfirði,
Sími 50 76 4 frá kl. 10—12 og 5—7.
í dag.
— Ánægð? Nei, ég sakna hans
einmitt, svaraði amma. En ég er
fegin_, að hann kemur ekki aft-
ur. Ég vildi ekki horfa á þig
glápa á hann.
— Glápa? Finnst þér það kurt
eist orð við þína' eigin dóttur,
mamma mín? sagði Lotta og
röddin skalf af reiði. — Ég lít á
Runciford, sem ragmenni, að
þora ekki að géra það sem hann
langar til við dagsbirtu, en reyna
heldur að dylja verk sitt í nátt-
myrkri og afsaka það með
drykkjuskap.
— Mér finnst líka hann vera
veikur fyrir, sagði amma, — og
því meir dáist ég að hugrekki
hans. Hann reyndi að sanna þér,
að þú værir að gera rangt, en
hafði ekki annað upp úr því en
það að þú áleizt hann ragmenni,
en grunaði ekki, að það gæti
hann átt á hættu. Og svo fyrir-
lítur þú hann fyrir allt saman.
— Þú ert alveg eins og Alma
frænka. Gengur upp í sýndar-
mennsku og leiksviðstilburðum
— sem ég hef andstyggð á! Og
Lotta frænka fór að hágráta.
Hún hljóp síðan út og upp stig
ann, en amma reis upp úr sæti
sínu og k'allaði á eftir henni: —
Ég ætla að biðja þig, Lotta, að
fara með þennan andstyggðar
fugl úr húsinu; hann er búinn að
liggja nógu lengi á þessum plat-
eggjum sinum! Gefðu Dísí hann,
eða farðu með hann eitthvað
burt. Ég þoli ekki að horfa á
hann!
Um nóttina derymdi mig lang
an, flókinn og hræðilegan draum
um Traill höfuðsmann. Ég sá
hann vera að byggja einhvern
einkennilega snúinn og vansk.ap-
aðan skúr í rjóðri innan um ves-
ældarleg tré, en hann hafði eng-
an frið fyrir stórum, svörtum
fuglum með grimmdarleg nef, er
görguðu og réðust að honum.
Þegar hann svo loksins — alblóð
ugur og dauðuppgefinn — hafði
lokið við 'þessa skökku, glugga-
lausu byggingu, sem hann hafði
verið að bjástra við að byggja,
kom Lotta frænka og dró hann,
uppgefinn og næstum að dauða
kominn, inn í skúrinn. En þegar
hún snerti liúsið, gaus upp í því
eldur og logarnir teygðu sig til
himins og mögnuðust í sífellu,
þangað til skúrinn hrundi saman
og ég sá höfuðsmannin liggja í
miðjum brunarústunum, glóandi.
Snögglega bylti hann sér við,
rétti aðra glóandi höndina til
mín, og æpti:. — Joss, sonur,
farðu, farðu!
Ég var að streitast við að koma
mér burt af vettvangi, hálfkæfð-
ur af hræðslu, þegar ég vaknaði,
allur í keng, með hnén upp að
brjósti en annan handlegginn
steindofinn undir mér og snúinn.
Þessum draurni gat ég ekki
gleymt og hann ásótti mig marg-
ar næstu nætur.
Á jóladaginn borðuðu Alma
frænka og Tolliver hjá okkur há
degisverð. Alma frænka var í
þessum venjulega kniplingakjól
sínum, og utan yfir var hún í
einhverskonar loðkápu, sem hún
kallaði chinchilla, þó að mér
sýndist það einna líkast upplit-
uðu molskinni. Á merkinu innan
á fóðrinu stóð: „Lemay, París,
1908“. Hún gaf mér í jólagjöf rit
safn Georgs Washington Cable,
og bað mig minnast þess, að hann
væri höfðingi og Suðúrríkjamað-
ur, hvað svo sem verða kynni um
smekk minn á verkum hans sem
bókmenntum, síðar meir. .Tolli-
ver gerði ekki annað en taka í
höndina.á mér, og svo söng hann
jólasöngva, eftir máltíðina, sam-
kvæmt áskorun.
Daginn eftir tók Dísí kanarí-
fuglinn með sér heim, Ijómandi
af gleði, ásamt stórum poka af
fuglakorni og annan af kalk-
mylsnu. Enda þótt breitt væri
Opna í dag
laugardag húsgagnaverzlun á Þórsgöíu 1
undir nafninu
Húsgagnaverzlunin Þórsgötu 1
Friðrik S. Friðriksson.
Líftryggingarbónus
útborgast daglega frá kl. 9—5. Nýjar um-
sóknir um líftryggingar veitt móttaka á
sama tíma. Munið lágu iðgjöldin hjá
okkur.
Vátryggingarskrifstofa
SIGFÚSAR SIGHVATSSONAR H.F.
Lækjargötu 2, Reykjavík.
yfir búrið, þótti henni verst, ef
fuglinum yrði kalt, þangað til
hún gæti breitt yfir hann við
eldinn. Amma gekk út, þegar
Lotta frænka hóf fyrirlestur yf-
ir Dísí um meðferð fugla.
Nokkrum mánuðum seinna,
rétt fyrir sumarfríið mitt, and-
aðist frú Tolliver. Amma skrifaði
mér og lýsti jarðarförinni, og
bætti því við, að Tolliver hefði
lokað húsinu sínu og ætlaði að
verða burtu um tíma, en Lotta
ætlaði að sjá um Shu-li á meðan.
Þegar Tolliver var kominn
heim aftur, minntist amma á
hann hvað eftir annað, sem tiðan
gest hjá þeim mæðgum, og næsta
sumar opinberuðu þau Lotta vin
um og vandamönnum trúlofun
sína.
Þau notuðu tækifærið til þess
arna einu sinni í teboði heima.
í miðri tedrykkjunni ráfaði ég
burt frá hópnum, sem sat uppi á
garðsvölunum og fór að horfa á
skúrinn í aldingarðinum, og
hugsa um Traill höfuðsmann.
Meðan ég stóð þarna, stóð einn
glugginn á fuglabúrinu allt í einu
í björtu báli í kvöldsólarskininu
líkastur spegli, sem sneri að
miklum eldi. Ég heyrði út undan
mér þegar Lotta var að taka á
móti hamingjuóskunum. Þá kom
fram í huga mér endurminningin
um drauminn um Traill höfuðs-
mann og svo rósirnar, sem við
Bob Wreston höfum verið að úða,
og Naomi, þegar hún kom ber-
fætt til mín að stiganum. Ég
vonaði, að Traill höfuðsmaður
hefði risið eins og hver annar
fugl Fönix úr eyðiingareldinum,
sem mig hafði dreymt, og ný og
betri árstíð væri upp runnin hjá
honum.
Þá kallaði amma í mig og ég
gekk til hins fólksins við teborð-
ið.
— Hérna er nú sonarsonur
minn, sagði hún við einhverja
konu, sem ég. þekkti ekki, en
hefur víst verið einhver vinkona
Lottu frá New Orleans, sem nú
tók að brosa fleðulega til mín.
— Hann fer nú senn að komast á
giftingaraldurinn líka . . . fjórtán
ára.
Konan brosti ísmeygilega og
hringiaði í perlufestinni, sem
hún hafði um hálsinn.
— Og þá ætti ekki fordæmi
Lottu frænku að aftra honum,
sagði konan. — Er það ekki
yndislegt, hvað hún er lukkuleg!
Þær litu við og horfðu til Lottu
sem var einmitt að hella í te-
bolla, með Tolliver við hlið sér.
— Já, það er yndisleg sjón, endur
tók konan, og brosti að ein-
hverju, sem ég vissi ekki, hvað
var. Amma sat kyrlát með hend
urnar í kjöltunni, en svaraði
engu, rétt eins og hún væri í
kurteisi sinni að bíða eftir að
brosið hyrfi af andliti konunnar,
með að segja nokkuð. En svo
sneri hún sér að mér og sagði
mér að bjóða Kökur, og ég stóð
upp, en þær fóru að tala um ein
hverja ferð, sem könan með perlu
festina hafði nýskeð farið til
Mexíká.
(Sögulok)
a
r
k
ú
á
— Það er alveg sjálfsagt að
fara með myndirnar þínar til rit-
etjóra náttúrufræðiritsins Tóm-
as. Þú hefir mikla hæfileika!
— Þakka þér kærlega fyrir,
veiðivörður!
— Alveg eins Og ég hélt. Þessi
Markús er veiðivörður og er að
snúa syni mínum gegn mér! En
ég skal sjá um það, þegar Tommi
kemur heim!
Slltltvarpiö
Laugardagur 3. september
8.00—10.20 Morgunútvarp (Bæn. — 8.15
Tónleikar. — 8.30 Fréttir. — 8.40
Tónleikar. — 10.10 Veðurfr.)
12.00 Hádegisútvarp.
(12.25 Fréttir og tilkynningar).
12.50 Oskalög sjúklinga (Bryndís Sig-
urjónsdóttir).
14.00 Laugardagslögin.
(Fréttir kl. 15.00 og 16.00).
16.30 Veðurfregnir.
19.00 Tómstundaþáttur barna og ung-
linga (Jón Pálsson).
19.25 Veðurfregnir.
19.30 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.30 Islenzk tónlist: Sönglög eftir Sig-
fús Halldórsson. (Höfundurinn
syngur og leikur undir á píanó).
21.00 Leikrit: „Kom inn!“ eftir Helge
Krog, í þýðingu Halldórs Stefáns
sonar rithöfundar. (Aður útvarp-
að haustið 1954). — Leikstjóri:
Lárus Pálsson. Leikendur: Arndís
Björnsdóttir, Þorsteinn Ö. Step-
hensen, Herdís Þorvalrlsdóttir og
Lárus Pálsson.
21.50 Tónleikar: Danssýningarlög úr
óperunni ,,Faust“ eftir Gounod —
(Boston Promenade hljómsveitin
leikur; Arthur Fiedler stjórnar).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Danslög.
• 24.00 Dagskrárlok.