Morgunblaðið - 04.12.1960, Side 12

12
MORGVNBLAÐIÐ
Sunnudagur 4. des. 1960
lltoqgiistMftMfr
Utg.: H.f. Ai-vakur RevkjavUt.
Framkvsemdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar- Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Lesbók: Arm Ola, simi 33045.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristmsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6 Sími 2? 180.
Askriftargjald kr 45.00 á mánuði innaniands.
1 lausasölu kr. 3.00 eintakið.
VÍTI TIL AÐ
VARAST
UM þessar mundir eru tvö
ár liðin, síðan vinstri
stjórnin hrökklaðist frá völd-
um. Sú stjórn hafði lofað
miklu. Hún hafði fyrst og
fremst heitið þjóðinni því að
sigra dýrtíð og verðbólgu
með raunhæfum úrræðum og
með hagsmuni verðalýðsins
fyrir augum.
Allir muna hvernig þetta
tókst. Vinstri stjórninni mis-
heppnaðist gersamlega að
gera nokkuð að gagni til
lausnar efnahagsvandamálun
um. Kák hennar og víxlspor
í þessum málum leiddu þvert
á móti til stórkostlegra erfið-
leika, óðaverðbólgu, vaxandi
dýrtíðar og hrikalegri halla-
reksturs atvinnutækjanna en
nokkru sinni fyrr. Þetta lán-
leysi og glæfraspil vinstri
stjórnarinnar undir forystu
Framsóknarflokksins bitnaði
að sjálfsögðu á allri þjóðinni.
En það kom harðast nið-
ur á þeim, sem ríkisstjórn
in hafði gefið hátíðlegust
loforð um að gera mest
fyrir, verkalýðnum og
launalægri launþegum í
landinu.
Afleiðing óstjórnarinnar
Það er af óstjórn og verð-
bólgustefnu vinstri stjórnar-
innar, sem þjóðin sýpur í
dag seyðið. Þær ríkisstjórn-
ir, sem tóku við af vinstri
stjórninni, urðu að gera víð-
tækar ráðstafanir til viðreisn
ar, til þess að koma í veg
fyrir algert hrun, atvinnu-
leysi og upplausn í þjóðfé-
laginu. Sjálfstæðismenn hafa
aldrei dregið dul á það, að
þessar nauðsynlegu viðreisn-
arráðstafanir, hlutu að hafa
í för með sér ýmiskonar erf-
iðleika og nokkra skerðingu
kjara almennings fyrst í
stað. En þær voru engu að
síður lífsnauðsynlegar til
þess að forða öðru verra. —
Eitt gott
En eitt gott hefur þó hlot-
izt af starfi og stefnu vinstri
stjórnarinnar. Þjóðin veit nú,
hvers má vænta af slíkri
stjórn. íslendingar vita nú,
að Framsóknarmenn, komm-
únistar og Alþýðuflokks-
menn eiga enga sameiginlega
stefnu, sem feli í sér mögu-
leika til þess að stjórna þjóð-
félaginu af viti og ábyrgðar-
tilfinningu.
BARNALEG
GLÁMSKYGGNI
17 Y R IR nokkrum vikum
* komst einn af áhrifamestu
hernaðarsérfræðingum kín-
versku kommúnistastjórnar-
innar þannig að orði, að það
væri „barnaleg glámskyggni“
að halda, að hægt væri að
komast hjá styrjöld milli sér-
eignarskipulagsins og vest-
rænna lýðræðisþjóða annars-
vegar og hins kommúníska
skipulags hinsvegar.
Þessi hernaðarsérfræðing-
ur kveið, að því er virtist,
ekkert mjög mikið fyrir
slíkri styrjöld. Hann huggaði
sig við það að „austanvind-
urinn er vestankulinu yfir-
sterkari“!
Þessi yfirlýsing talsmanns
Peking-stjórnarinnar þarf
ekki að koma neinum á
óvart. Málgögn hennar lýstu
því yfir á sl. vori, að í raun
og veru þyrftu Kínverjar
ekki að óttast kjarnorku-
styrjöld svo mjög. Að henni
lokinni mundu a. m. k. 300
millj. Kínverja verða á lífi.
og gætu þeir þá tekið til við
að byggja upp „fagra fram-
tíð“ ser til handa og haldið
áfram að útbreiða kommún-
ismann.
Enginn friðardúfutónn
Það er ekki hægt- að segja
að það sé neinn friðardúfu-
tónn í þessum yfirlýsingum
kínverskra kommúnista. Þeir
halda því blákalt fram, að
styrjöld milli lýðræðissinn-
aðs séreignarskipulags annars
vegar og hins kommúníska
skipulags hinsvegar sé óhjá-
kvæmileg. Um þetta hefur
staðið yfir fundur kommún-
istaleiðtoga frá 81 ríki í
Moskvu undanfarið. Er hon-
um nýlega lokið. Áttu þar m.
a. sæti tveir íslendingar, þeir
Einar Olgeirsson og Kristinn
Andrésson.
Auðsætt er, að meginhætt
an, sem steðjar að heims-
friðnum í dag er frá hin-
um alþjóðlega kommún-
isma.
UTAN UR HEIMI

Atlaga
ÍTALSKUR kvikmynda-
iðnaður á nú í allmiklu
stríði við yfirvöldin, eða þá,
sem hafa með höndum eftir-
lit með kvikmyndum. Bak-
grunnur þessara vandræða
er sú vafasama frægð, sem
hin umdeilda mynd Federico
Fellinis, „Hið ljúfa líf“, hefir
hlotið úti um heiminn. —
Auk þess sem ítölsk stjórn-
völd hafa bannað, að brezk-
bandaríska kvikmyndin „Hið
rómverska vor frú Stone“
verði tekin í höfuðborg
ítalíu, eins og fyr-irhugað
var, hafa yfirvöld látið til
skarar skríða gegn fimm nýj-
um, ítölskum myndum —
hvorki meira né minna.
■A" „Myrkvuð“ atriði
JVTyndin „Rocco og bræður
hans“, sem lýsir ævintýrum suð-
ur-ítalskrar bændafjölskyldu í
stórborginni, slapp „ósködduð"
gegnum kvikmyndáeftirlit ríkis-
ins, en þegar myndin kom til
Milano, þar sem saga hennar ger
ist, greip hinn opinberi saksókn-
ari þar í taumana. Með tilvísun
til ritskoðunarlaga, sem raunar
eru frá tímum fasismans, krafð-
ist hann þess, að sleppt væri viss
um atriðum úr myndinni. Er nú
sá háttur á hafður, að umrædd
atriði eru „myrkvuð", þegar
Atriði úr kvikmyndinni „Rocco og bræður hans“, sem Milano-
búar fá ekki að sjá óskerta.
gegn ítölskum myndum
myndin er sýnd — og verða á-
horfendur því að beita eigin hug
myndaflugi og geta sér til um,
hvað ee að gerast í myndinni,
meðan dimmt er.
Yfirvöldin í Milano erfið
Önnur kvikmynd, „Ævintýr-
ið“, sem hefir hlotið hinar ágæt-
ustu viðtökur í ýmsum ítölskum
borgum, svo og í París, og fengið
mörg og fögur viðurkenningar-
orð hjá gagnrýnendum, hefir
mátt steyta á sama steini. — Að
kröfu fyrrgreinds saksóknara í
Milano, hefir verið bannað að
sýna myndina þar — og hún
dæmd kiámfengin. — Ekki hefir
þriðja myndin, „Hinn svarti dag-
ur“ farið betur út úr því — og
enn eru það yfirvöldin í Milano,
sem gera kvikmyndamönnum líf-
ið leitt. Sýningar á þessari mynd
I * *
Italskur kvik-
myndaiðnaður d í
stríði við kvik-
myndaeflirli ið - og
er það eftirleikur
við deilurnar um
„Hið ljúfa líf“
Fellinis
hafa verið stöðvaðar fyrst um
sinn, á meðan beðið er úrslita
mála, sem höfðuð hafa verið
gegn framleiðanda myndarinnar,
leikstjóranum og höfundi kvik-
myndahandritsins — en hann er
enginn annar en hinn heims-
frægi rithöfundur, Alberto Mora-
via. — Loks er það svo Cayatte-
myndin „Hinum megin Rínar“,
sem aðeins er leyft að sýna, ef
viss atriði eru klippt burtu, —.
og spánný mynd, „II Gobbo“,
sem kvikmyndaeftirlitið stöðvaði
alveg þegar í stað.
Andúð kvikmyndamanna
og rithöfunda
Þessi atlaga gegn ítölskum
kvikmyndum hefir vakið mikla
reiði og andúð meðal kvikmynda
manna og rithöfunda þar í landi.
Sum hinna stærri, ítölsku kvik-
myndafélaga yfirvega það nú i
alvöru að flytja alla starfsemi
sína burt frá Ítalíu — og þá
sennilega annaðhvort til Frakk-
lands eða Spánar. Og ítalsnir rit-
höfundar ræða nú um rottækar
aðgerðir með það fyrir augum,
að fá setta nýja, allsherjarlög.
gjöf um ritskoðun, kvikmynda-
eftirlit o. s. frv. — eða a. m. k.
reglugerð, er komi í veg fyrir,
að einn aðili í landinu geti bann-
að það, sem annar hefir leyft.
Krefjast
þriggja sæta
GENF, 28. nóv. — Ráðstjórnar-
ríkin krefjast þess að fá þrjú sæti
í hinni sjö manna eftirlitsnefnd,
sem stungið hefur verið upp á að
hefði umsjón með öllu eftirliti, ef
samkomulag næðist um sáttmála
um bann við kjarnorkutilraun-
um. Það er krafa Ráðstjórnarinn
ar að hafa jafnsterka aðstöðu í
nefndinni og fulltrúar Breta,
Bandaríkjamanna og þriðju lýð-
ræðisþjóðarinnar. Sjöunda sætið
ætti síðan að falla í skaut ein-
hverju „hlutlausu” ríkjanna.
Auk þeirra mynda, sem frá segir hér á síðunni, er talið
að ein nj kvikmynd til, „II bell’ Antonio“ kunni að komast
í kast við yfirvöldin. — Myndin að ofan er af einu atriði
úr þessari kvikmyna. —