Morgunblaðið - 10.01.1961, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 10. janúar 1961
MORGVNfílAÐIÐ
3
staksTiinar
UM daginn var hér grein í
'blaðinu með fyrirsögninni
Síld! Síld! Og nú síðustu dag-
ana hefur þessi merkilegi fisk-
ur borizt á land hér í Reykja-
vik í allverulegu magni, og
aftur hefur færzt líf i tuskurn
ar í fiskverkunarstöðvunum,
þar sem lítið hefur verið að
gera undanfarnar vikur,
1 gær komu nokkrir síldar-
bátar hingað til Reykjavíkur
með síld til vinnslu. Meðal
þeirra var einn kunnasti síld-
arbátur flotans, Guðmundur
Þórðarson frá Reykjavík.
Hann kom hér inn á höfnina
klukkan um hálftólf, og klukk
an um 2,30 var síðasta síldin
úr honum sett á bíl, og brátt
var haldið út aftur.
Haraldur Agústsson skip-
stjóri, sagði í stuttu samtali
við fréttamenn Mbl. á brúar- Það var góður gangur á síldar vinnunni í ísbirninum í gær.
væng skipsins, að það væri
tunnur síldar.
Síld í Reykjavík
mikil síld vestur við Jökulinn.
En hún hefur haldið sig fyrir
neðan 20 faðma dýpi, og þá
er nær ógerningur við hana að
fást. 1 nótt vorum við til dæm-
is yfir síld á þessu dýpi, án
þess að geta eiginlega nokkuð
aðhafzt, en þá kom tilkynning
frá varðskipinu Ægi, sem er
við síldarrannsóknir og var
þar vesturfrá um, að þar væri
síld sem við gætum fengizt
við. Það var Jakob Jakobsson,
sem þarna var við rannsóknir
á Ægi. Eg tel því að Jakob
hafi fundið þessa síld. Við
fengum þessar rúmlega 300
tunnur í einu kasti, en nótin
var óklár hjá okkur og það
varð ekki af frekari veiði. En
þarna vestur frá er mikil sild.
Það er erfitt að fást við hana
í veltingnum, og í fyrrinótt
sprengdum við nótina, en þá
hafa líklega verið í henni um
1200 tunnur síldar.
Kraftblökkin stendur sig?
Já, án hennar væri ekki
hægt að stunda þessar veiðar
nú. Jú, hún hefur staðið sig
vel, ekki farið króna í viðhald
hennar. Það er enginn lengur
með báta eins og í gamla
daga, af þeim bátum, sem nú
eru á síld hér um slóðir, sagði
Haraldur.
Og hið nýja og endurbætta
simradkerfi?
Það er alveg frábært tæki
og öruggt. Við myndum vera
búnir að sigla yfir margar
„mælingar“, sem ekki komu
fram á gömlu tækjunum, en
hið nýja hefur fundið.
Kallarnir, sem voru við
löndunina, voru nú allir komn
ir upp á þilfar og þar spraut-
uðu þeir hver á annan með
spúlvatnsslöngunni, til að
hreinsa af stakknum síldar-
hreistrið. Og brátt var farið
að gera klárt til að losa land-
festar, því ekiki er lengur
staðið við en brýnasta nauð-
syn ber til.
Við kölluðum til Haraldar,
þar sem hann stóð í brúnni
við opna hurðina: Hvað eru
þið búnir að fá mikinn afla
i vetur?
Það eru líklega liðlega
14,000 tunnur, með því sem
við lönduðum hér í dag.
Landfestar tru losaðar og
hið grænmálaða aflaskip legg
ur frá landi. Það er komið
tvær til þrjár skipslengdir
þegar heyrist upp á bryggj-
una, að þeir á hvalbaknum
kalla til skipstjórans: Hann
er að koma, — Hann er að
korna! Ut úr sendiferðabíl
snarast eigandi bátsins, Bald-
ur Guðmundsson. Þeir biðu
ekki einu sinni eftir sjálfum
reiðaranum. Nú kom stefni
bátsins aftur upp að bryggj-
unni og Baldur fékk að skjóta
um borð til frammámanna
slöngu á enda nótarinnar, en
síðan var tekið fullt afturábak
í vélarúmi bátsins.
Nú hugsuðu mávarnir gott
til glóðarinnar, því nokkrar
síldar lágu á bryggjunni. En
við tókum af þeim ómakið
köstuðum til þeirra síldunum,
og það upphófst mikið garg,
en þeir mávar, sem heppnina
höfðu með sér, létu sig ekkert
um það muna að sporðrenna
rúmlega 200 gramma síldum,
og leituðu eftir meira æti, með
engu minna hungurgargi en
þeir, sem ekkert fengu.
Síldin úr bátnum hafði far-
Þar voru irystar alls um 300
ið vestur í Isbjörninn. Þar var
margt fólk í vinnu, karlar og
konur. Verkstjórarnir létu vel
yfir síldinni, og töldu að af-
köstin þar í gær myndu verða
alls kringum 300 tunnur síld-
ar, — ekki saltaðar heldur
frystar, því öll er síldin fryst
til útflutnings, Er hennj pakk
að í 9 kg öskjur, og svo jöfn
er síldin, að það þarf ekki að
flokka hana eftir stærð.
Og svo fór Ol. K. M. ljós-
myndari Mbl. inn í vinnslusal
inn og upphófust þá hróp og
hlátrarsköll meðal stúlkn-
anna.
Taktu nú góða mynd af
henni til að setja í Moggann.
A kafi í síld i lest Heiðrúnar IS 4, sem í gærdag landaði um 500 tunnium síldar. Skipstjóri á þess-
um bát er Benedikt Ágústsson, og er hann bróðir Haraldar skipstjóra á Guðmundi Þórðarsyni.—
Harðduglegir aflamenn á síld sagði Hallgrimur i Togaraafgre!«slu nni. Er Heiðrún nú með um 10000
tunnur síidar á vetrarsíldveiðunu m.
Erik
Juuranto
Kveðja
ERIK JUURANTO, aðalræðis-
maður íslands í Helsingfors,
sem andaðist 30. desember sl.,
verður jarðsunginn í dag.
Erik Juuranto var á 61. ári,
fæddur 26. apríl 1900 og hafði
gegnt aðalræðismannsstörfum
fyrir Island í rúm 13 ár, er hann
lézt. Sonur hans Kurt Juuranto,
sem skipaður var ræðismaður
íslands á liðnu ári, veitir nú að-
alræðismannsskrifstofunni for-
stöðu.
Erik Juuranto stundaði ungur
verzlunarnám og stofnaði brátt
eigið fyrirtæki, sem nú er í
fremstu röð finnskra innflutn-
ingsfyrirtækja, Lejos Oy í Hels-
ingfors.
Hann kvæntist ungur eftirlif-
andi konu sinni. Frú Aline er
hugljúf kona og mikil húsmóðir.
Þeim varð þriggja barna auðið.
Dóttirin Marikka er gift Mar-
cusi Berg greifa, ættuðum frá
Frh. á bls. 23
Tímamenn í vTgahug
Mikil er sú samúð, sem Tima-
menn hafa með skrílslátum hvar
sem er á jarðarkringlunni. í sium
ar var það japanskur skríll, sem
naut hluttekningar Tímans. Með
haustinu var hann íslenzkur og
nú er öflugasti bandamaður belg
isks götuskríls íslenzkir Fram-
sóknarmenn. Á sunnudaginn ræð
ir Tíminn um óhæfuverkin i
Belgíu og segir:
„Ef til vill ræður það ein-
hverýu um framangreinda af-
stöðu Mbl., að þótt kjaraskerð-
ingin sé mikil er mundi leiða af
tillögum belgísku stjórnarnnar,
mun hún áreðanlega ekki verða
meiri en sú kjaraskerðing, er hef
ur hlotizt af viðreisninni hér....
Þegar ríksstjórnin hinsvegar
misnotar þingmeirihluta sinn til
annarra eins ranglætisverka og
belgiska stjórnin hefur fyrirhug-
að, þá eru harðar mótaðgerðir ó-
hjákvæmilegar .... Það er þetta
sem belgiska ríkisstjórnin hefur
gert og því hefur hún kallað yf-
ir Belgíu það hörmungarástand,
sem nú ríkir þar“.
Vilja Framsóknarmenn
skrílræði á íslandi
Framsóknarmenn segja þannig
blygðunarlaust, að skrílslætin í
Belgiiu séu réttlætanleg, vegna
þess að þingmeirihlutinn þar í
landi hafi verið misnotaður við
setningu efnahagslöggjafar, sem
hafi kjaraskerðingu í för með sér
og blaðið bætir við:
„mun hún áreiðanlega ekki
verða meiri en sú kjaraskerðing,
er hefur hlotizt af viðreisninni
hér“.
Með öðrum orðum, málgagn
Framsóknarflokksins segir, að
það sé enn fyllri ástæða og rétt-
læting að hefja götuskrílsóeirðir
á fslandi en í Belgíu. Er Tíminn
sjálfsagt eina blað lýðræðis-
flokks í veröldinni, sem mælir
slíkum skrilslátum bót. Jafnaðar
mannaflokkur Belgiu hefur að
vísu fallið fyrir þeirri freistni að
styðja pólitískt verkfall, en
hvorki hann né nokkur jafnaðar
mannaflokkur mælir með ofbeld-
isverkum, sem unnin eru í Belg-
íu eða annars staðar. Um það er
Tíminn algert einsdæmi. Er nú
engu orðið líkara en á næstunni
megi búast við almennu herút-
boði þeirra Tímamanna. En illa
erum við sviknir, ef bændur
hlýta því kalli að storma til
Reykjavíkur vopnaðir heykvísl-
um. Yrðu Framsóknarmenn þó
að boða bændafylgi sitt að þing-
húsinu, ef þeir hyggðu á óspekt-
ir, því að lítið er þeirra kaup-
staðafylgi. Hitt er þó líklegra, að
draiumur þeirra sé sá, að komm-
únistar muni leiða ofbeldisverk-
in, en þeir leggja sitt litla lóð á
metaskálarnar.
Sýnishorn af mál-
flutningi
Hér fer á eftir örlítið sýnishofft
af málflutningi Tímans:
„Jafnt leiðtogar Alþýðu-
flokksins og Sjálfstæðisflokksins
trúa nú á, að það séu heppileg-
ustu þjóðfélagshættirnir, að auð-
ur og völd séu í höndum sem
fæstra einstaklinga. Til þess að
ná því takmarki verður að skapa
kreppuástand, svo að eignirnar
safnist á fáar hendur og almenn-
ingiur sé ekki kröfuharður, held
ur beygður af ótta við atvinnu-
leysi. Þetta má hinsvegar ekki
segja opinberlega, og því er „við
reisnin" klædd í það gerfi að
hún sé gerð vegna sjávarútvegs-
ins og framleiðslunnar".
Ritstjóri Tímans telur sem sagt
Framsóknarmenn vera á því
gáfnastigi, að þeir trúi, að meiri-
hluti þjóðarinnar berjist fyrir
því, að þeir séu sviftir eignum
sínum og þær fengnar fáum auð-
kýfingum.