Morgunblaðið - 24.02.1962, Qupperneq 6

6
MORCVNBL4Ð1Ð
Laugardagur 24. febrúar 1962
f GÆK lauk í Iðnskólanum í
Reykjavik námskeiði fyrir raf-
Virkja.
Námskeið þetta er með nokk
uð sérstæðum hætti og upphaf á
nýjum þætti í menntun rafvirkja
og kjaramálum. Á s.l. sumri náð
ist samkomulag milli rafvirkja
meistara og rafvirkjasveina um
þetta nýja fyrirkomulag, sem
geirt hefur verið í samráði við
Iðnskólann í Reykjavík. » samn
Rafvirkjarnir, sem fengu prófskírteinin afhent í gær. Lengst t. v. stendur Óskar Hallgrímsson, formaður Fél. ísl. rafvirkja,
en lengst t. h. sitja Vilberg Guðmundsson, rafvirkjameistari, og I»ór Sandholt, skólastjóri. Aðbaki þeim stendur Árni Bryn-
jólfsson, form. Fél. 1 ögg. rafvirkjameistara í Reykjaví, en til hliðar við hann Magnús Geirsson, starfsmaður Fél. ísl. rafvirkja.
INIýmæli í kjarasamningum:
Rafvirkjar bæta kjör sín
með aukinni menntun
ingnum segir, að rafvirkjar, er
starfað hafa í fjögur ár sem
sveinar, hafi rétt til að sækja
námskeið á vegum Iðnskólans.
£ lok þess fer fram próf í náms
greinum, og hljóti nemendur
vissa lágmarkseinkunn, fá þeir
10% kauphækkun.
í vetur eru haldin tvö slik 6
viikna niáimskeið, og laiuik hinu
fyrra í gær. 16 lulku prófinu með
tilslkilinni lágimarkseinlkunn, en
jþáiittaikendur í hinu síðara, sem
lýikur um miðjan marz, eru 20.
AJhenti skólastjóri, Þór Sand-
holt, nemendum prófskírteini í
gær.
— x X x —
Blaðamaður Mbl. átti tal við
Óskar Hallgrímsson, form-ann
Félags ísl. rafvirkja, eftir að
dkírteini höfðu verið afhemt. —
Ralbti hann aðdraganda þessa
mláls og sagði tilganginn vera
þann að „hækka standarinn“ og
bæta verkmenntun rafvirkja. —
Iðngreinin væri í örri þróun, og
mauðsynlegt væri fyrir rafvirkja
að fylgjast vel með. Óskar kvaðist
ánægður með þátttöku í nám-
dkeiðimu. Þátttakendur hefðu
umnið fullan vinnudag samfara
náminu og lagt það á sig að mæta
á fcvöldin á námskeiðið. Ýtt væri
umdir þessa viðleitni með því að
hækka kaup þeirra, sem lykju
námskeiðiniu með vissri lágmarks
einkunn.
Þá kvaðst Óskar vilja taka það
aérstaklega fram, að samvinnain
við Iðnskólann hefði verið mjög
góð og námskeiðið verið rekið
mieð myndarbrag, þrátt fyrir örð
uga aðstöðu. Þyrfti að vinda
bráðan bug að því að bæta hana,
eiinkum með því að fjölga vinnu
Samþ. í neðri deild
Á FUNDI neðri deildar Alþingis
í gær var frumvarp ríkisstjórnár
imnar um lausaskuldir bænda
samþykkt óbreytt og sent forseta
efri deildar til afgreiðslu.
stafum. Sagðist Óskar vilja flytja
skólastjóra og kennurum þakkir
fyrir störf þeirra.
— x X x —i
Þá 'hafði blaðamaðurinn tal af
Árna Brynjólfssyni, formanni
Félagis löggilldra rafvirkjameiist-
ara í Reykjavík. Kvað hann raf
virkj ameistara hafa lengi beitt
sér fyrir því, að menntun raf-
vitkja yrði aiukin verulega, og í
samráði við skólastjóra Iðnskól
ans í Reykjavik, Þór Sandholt,
hefði verið komið á aiufcnu námi
í sbólanum. Er þar helzt um að
ræða kenruslu í þeim þáttum
starfsgreinarinnar, sem meistar.
ar eiga örðugt með að veita, og
betur er komin 1 skólanum. —
Yrði það alls mánuður, sem bætt
ist við skólanámið, en mieistar
urum tapaðiist.
TM-gangur þessara nýuppteknu
námskeiða væri að efla verk-
kunnáttu rafvirkja. Á þessu
fyrsta námskeiði hefði verið lögð
áherzla á að benna það, sem
bætzt hefur við námið, síðstn raf
virkjamir útSkrifuðust úr skól
• Karlmennskuljóð
19. aldar
G.M. skrifar:
I tilefni af grein, sem ný-
lega birtist í Morgunblaðinu
langar mig til að biðja þig að
koma á framfæri samanburði
á viðhorfum skálda og vakn-
ingarmanna 19. aldarinnar og
viðhorf menningarfrömuðs á
7. tug 20. aldarinnar til
íslenzkrar veðráttu og sam-
búðar fólksins við hana, með
því að tilfæra einstakar vis-
ur úr ljóðum skáldanna og
anurn, og að auki það, sem von
azt er til að bætist síðar við nám
ið. I iðngreinni er mjög ör þróun,
þannig að ávallt þarf að auka
þær kröfur, sem gerðair eru íil
rafvirkja.
„Við hafum hugsað okkur að
halda áfram á þessari brauit“,
sagði Árni, „og að næsta skrefið
verði að koma á fót meiistara-
sbóla, sem hafi rétt til að út-
skrifa meistara, en niður falli nú
verandi fyrirkomulag, að menn
öðlist réttindin sj-álflkrafa“.
Árni bvaðst mjög ánægður
með að tekizt hefðu samningar
um þessi námskeið, og að farið
yxði að flökka sveina eftir mennt
un, sem kauphækkun fylgdi. Ef
þessi leið verður farin — að
leggja meira upp úr hæfni og
kunnáttu —, þá opnast ný leið í
sambandi við Kjaramál, og minni
hætta verður á vinnudeilum og
verkföllum. Með aukinni þekk-
ingu og betri aflköstum bæta
menn kjör sín. 10% hækbunin
væri ekki almienn launahækkun,
heldur væri hér greitt meira fyr
smáglefsur úr téðri Morgun-
blaðsgrein.
Bjami Thorarensen
(1786—1841)
Fjör kenni oss eldurinn, frost-
ið oss therði,
fjöll sýni torsóttum gæðum
að ná;
bægi sem Kerúb með sveip-
anda sverði
silfurblár Ægir oss kveifar-
skap frá.
Þó vellyst í skipsförmum
völskunnar meður
nafni að land ég skaða ei tel;
því út fyrir kaupstaði íslenzkt
ir aukna verkhyiggni, betri vinnu
og meiri aflköst.
Um fyrirkomulag námskeiðsins
er það að segja, að Iðnskólinn
í Reykjavík sér um það, en hver
nemandi greiðir 650 króna þátt-
tökugjald. Sagði Árni, að sam
vinna hefði verið með afbrigðum
góð við skólann, sem hefði kom
ið ótrúlega miklu til leiðar við
erfið skilyrði í þröngum húsa-
kynnum. Vildi hann færa skóla
stjóra sérstakar þakkir, svo og
rafmagnsstjóra Reykjavíkur, for
stjóra Landssmiðjunnar og öðr
um aðiljum, sem til hefði verið
leitað um aðstoð.
í veður
ef hún sér vogar, þá frýs hún
í hel.
Hannes Hafstein
(1861—1922)
Eg elska þig stormur, sem
geisar um grund
og gleðiþyt vekur í blaðstyrk-
um lund,
en gráfeyskum kvistina bug-
ar og brýtur
og bjarkirnar treystir um leið
og þú þýtur.
(Úr kvæðin Stormur, ort
um 1881).
Mbl. spurði Björgvin Sigurðs-
son, framkvæmdastjára Vinn-u-
veitendasambandis íslandis, um á
lit V.S.f. á þessu fyrirkomulagi.
Sagðist hann telja, að hér væri
rétt leið farin. Laiunþegar ættu
að fá hærra kaup fyrir meiri
kunnáttu og aiukin afköet.
— x X x —
Þá leitaði Mbl. álits Hannibals
Valdimarssonar, forseta Alþýðu
sambands íslandis, á þessu málú
Kvaðst hann ekki hafa kynnt sér
það, en þetta myndí áreiðanlega
spor í rétta átt.
Ef kaldur stormur um karl-
mann ber
og kinnar bítur og reynir fót,
þá finnur ’ann hitann í sjálf-
um sér
og sjálfs sín kraft til að
standa mót
Að kljúfa rjúkandi kalda
gegn
það kætir hjartað í mskum
hal.
Eg vildi það yrði nú ærlegt
regn
og íslenzkux stormur á Kalda-
dal.
(Úr kvæðinu Undir Kalda-
dal, ort um 1881).
• — kveinstafir
20. aldar
R.J. í Morgunblaðinu 21. 2.
1962.
„í Reykjavík er ekki nægi-
lega hlýtt á sumrin og það er
ekkert vor í höfuðstaðnum . ,
Það er hér eilífur stormur —
aldrei logn .... þeir sem í al-
vöru hyggjast búa Reykvík-
ingum þann munað, sem flest
önnur lönd hafa ókeypia
handa almenningi .... verða
nú að snúa sér að þvi að koma
hér upp útiskefnmtistað, þar
sem unnt er að njóta lífsins,
eins og í öðrum löndum, ó-
truflaðir af íshafsnæðingum
og vatnsveðrum, þar sem
hægt er að baða í sól og hita,
alla daga í fimm máriuði, að
minnsta kosti“.
Er hér um uggvænlega úr-
kynjun að ræða?
21. 2. 1962 — G.M.
Þór Sandholt, skólastjórl, afhendir einum rafvlrjanna skírteini.