Morgunblaðið - 06.01.1963, Page 3

3
'/ Sunnudagur 6. Janúar 1963
<MORGVNBLAÐtÐ
Sr. Jónas Gístason:
Heródes gegn Kristi
„EN er Heródes sá, að bann var
gabbaður af vitringunum, varð
hann æfareiður, sendi út og lét
myrða öll sveinböm í Betlehem
og öðrum nálægum héruðum, tvæ-
vetur og þaðan af yngri, eftir
þeirri tímalengd, sem hann haifði
komizt að hjá vitringunum. Rætt-
ist þá það, sem mælt er af Jer-
emía spámanni, er hann segir:
Rödd heyrðist i Rama, grátur og
kveinstafir miklir, Rakel grætur
börnin sín. Og hún vildi ekki
huggast láta, því að þau eru etkiki
framar lífs. — En er Heródes
var dáinn, sjá, þá vitrast engill
Drottins Jósef í draumi í Egypta-
landi og segir: Rís upp, og tak
barnið og móður þess með þér
og far til ísraelslands, því að þeir
eru dánir, er sátu um líf barns-
ins. Og hann reis upp, tók bamið
og móður þess með sér og kom
tii ísraelslands. En er hann heyrði,
að Arkelás réð ríki í Júdeu, 1
stað Heródesar föður síns, varð
hann hræddur við að fara þangað.
Og er hann hafði fengið bendingu
í draumi, hélt hann til Galileu-
byggða. Og er hann kom þang-
að, settist hann að í borg, sem
heitir Nazaret, til þess að það
skyldi rætast, sem spámennimir
hafa sagt: Nazarei skal hann kaJI-
ast.“ Matt. 2, 16—23.
L
Guðspjallið í dag dregur upp
fyrir obkur hræðiilega m.ynd,
sem óneitanlegia stingur mjög í
stóf við nýliðna hátíð. Á jólun-
uan sáium við fæðingu litla barns
ins í Betlebem, þar sem Guð
var aS vitja olkkar.
í dag sjáum við önnur lftil
börn í Betlehem og náígrenni,
sem voru myrt vegna mann-
vonzku og grimmdaræðis. Hvem
ig gat nokkur maður farið
þannig að?
Guðspjallið er ein sönnun þeiss,
að boðskapur kristindómsins er
aivarlegasti boðskapur, sem flutt
ur hefur verið. Litla barnið, sem
fædidist á jólanótt, var elkki bom
ið í heiminn til að baða rósum.
Nei, Jesús Kristur fæddist til að
líða og fórna, og gefa að lokum
sjálfan sig til að leysa okkur
mennina unidan því djöifullega
validi, sem hafði haldið mann-
kyninu í ánauð allt frá synda-
falli hins fyrsta manns.
í litla barninu greip Guð inn
f tibveru afckar til að brjóta
þetta illa vald á bak aftur. Bkk-
ert arrnað gat hjáipað, aðeins
Guð einn.
Þess vegna er gleðrboðskapur
jólanna jafnframt alvarlegur
boðskapur. Jesús Kristur fædd-
ist ékki að tilefnislausu. í hon-
um einum eru allar vonir oíkfcar
fólgnar. Við gátum eikki sjálfir
leyst af okbur fjötrana. Kristur
fæddist til að berjast gegn valdi
hins illa. Qg hann kallar á xnemi
til fyl'gdiar við sig í þeirri bar-
áttu. Fyrirlheiti hans um laun
eru elkki fólgin í heiðri, fraegð
eða völdium. Þvert á móti. Þeir
mundu verða ofsóttir og líÐátnir
hans vegna, rægðir og lítiisvirtir.
Þegar á annan jóladag er okk-
ur flutt frásagan af lífláti fyrsta
kristna písiarvottarins á þessari
jörð. Með réttu hefur verið kom-
izt swo að orði, að á jólaöag hafi
Guð fæðzt inn í þennan heim,
en á annan jóladag hafi Steflán
písiarvottur fæðzt inn í himin
Guðs.
n.
Við slkulum ekki gleyma ai-
vöru kristindómsins, jafnvel ekki
mitt í hátíðagleðinni.
Allt Ijós skapar kringum sig
skuglga, þar sem það feer ekki
að lýsa upp. Því skærara ljós,
því detkkri stouggi.
Þannig var það einnig með
Jesúm ljós heimsins. Vald myrlk
ursins, sem hann var kominn tii
að brjóta á bak aftur, hóf mikla
sókn gegn Guði. Kristi skyiidi út-
rýmt. Fyrsta tilnaunin var fólgin
í barnamorðunum í Betlehem.
Sumir ásaka Guð fyrir að leyfa
slikt. Þeir hafa ekki gjört sér
grein fyrir, hvað hér var að
gjörast. Þeir hafa ekki gjört sér
fgrein fyrir því ógnarvaldi, sem
hiélt mannkyni fjötruðu og reis
gegn Guði.
Svo mikið var vald þess, að
eina leiðin til sigurs yfir þvi
véir sú, sem Guð fór, að hann
gjörðist sjáifur maður og tók
upp baráttana gegn því í holdi
manns. Sú barátta var bæði löng
og sársaukafuiU fyrir hann, sera
tók á sig m brot okkar mann-
anna af fúsum vilja.
Og þetta var ekki elna tilraun-
in, sem gjörð var til að reyna
að ryðja Kristi úr vegi. Þær
voru margar. Lokatilraunin var
kxosefestingin sjálf. Þar var son-
ur Guðs dæmdiur sekur vegna
synda okkar. Þar var um lif eða
dauða að tefla.
Og á krossinum virtist sigur
hins illa algjör.
En Guð sneri ósigrinum upp i
sigur. Hinn krossfesti sigraði.
Með fórn sinni á krossinum
keypti Kristur okkur undan sekt
syndarinnar og valdi hins illa
yfir lifi okkar. Þannig breytti
Guð krossinum, smiánartákninu,
í sigurtákn kristninnar.
Þetta er bakgrunnur þess, sem
Jesús Kristur gjörði fyrir okkur.
Aðeins með þetta í húga, getum
við skilið, hvað felst í því, að
hann er frelsari okkar. Frelsara
er aðeins þörf, þar sem bráð
heetta er á ferðum, sem frelsa
þarf frá, þar sem einhver er ó-
frjáls. Kristur frelsaði okkur undl
an valldi hins illa, því að fyrir
trúna á hann tilreiknast akkur
sigur hans. f honum erum við
sannariega frjáilsir, en aðeins f
honum. Án trúar á hann getum
við ehki eignazt hlutdeild í siigri
hans. Án trúar á hann erum við
enn þreelar syndarinnar.
I ljósi þessara staðreynda skul
um við skoða atburðinn í Betle-
hem. Þar fóru fram fyrstu á-
tökin milli Guðs og hins iila
eftir fæðingu Krists. Þar sjá-
um við ægilegt dæmi þess, hve
hið iba getur afvegaleitt menn-
ina.
Enn f dag sjáurn við svipuð
diæmi mannvonztou í þessunrj
heimi styrjalda og haturs. Enn
beinist ailof mikið af orku og
gáflum mannanna til að reyna
að myrða og tortíma í sáflellt
stærri stíl, ekki í þégu GuðS,
heldur hins illa. Okkar kynslóð
hefur fyrirskipað vxsindalega úit
rýmingu manna í miilljónataii,
Og samt eru þeir til, sem af-
neita tilveru hins illa. Sumir
vaxipa allri sök á Guð.
Það er mikill misskilnimgur.
Sökin er þeirra manna, sem
bregðast Guði, neita að beygja
sig fyrir vilja hans og þjóna
honum. Sökin er þeirra, sem
þannig snúast gegn Guði og
leggja með þvi lið hinu illa, sem
berst gegn Guði.
Sá Guð, sem heflur vitjað okk-
ar mannanna í kærieiika sinum
og býður ofckur fyrirgetfningn
syndanna fyrir fórn Jesú Krists
á krossinum, ekki áibyrgð &
mannvonzJku og illviikjum.
Litlu börnin í Betlehem vorti
fyrst til að gefa líf sitt fyrár
Jesúm Krist. Þau urðu Jesúbarxx
inu til lífs með dauða sinum.
Þau björiguðu honum, til að hann
gseti síðar bjargað mannkynáma
með dauða símum og upprisu,
opnað mönnurn himin Guðs,
einnig þessum börnum.
Að margra diómi er píslar-
vætti fyrir trúna á Jesúm Krist
aumlegt og vesælt hlutskipti.
Það greinir þá samt á við Krist
sjálfan, sem sagði: „Sælir em
þeir, sem oflsóttir verða fyrir
réttlætiis sakir, því að þeirra er
himnaríki.‘
Og saga kristinnar kirkju sýn-
ir og sannar, að einmitt tímar
píslarvættis hafa ætíð verið
mestu blómatímar kirkjunnar.
Þá hafla flestir bætzt í hóp hinna
trúuðu. Blóð píslarvottanna hef-
ur ætáð werið bezta útsæði krista
Framhald á bls. 23.
í FYKRADAG komu hingað
frá Kaupmannalhöfn í frosti
og kalsaveðri þrir spánskir
lxstamenn með flugvél Flug-
félags Xslands. Þeir eru í
Reykjavík þeirra erinda að
skemmta í Sjálfstæðisihiúsinu.
Tríóið ber nafn dansmeyjar-
innar Queta Ðareelo, en aðrir
meðlimir þess eru dansarinn
Francisoo Vimenez og gítar-
leikarinn Ant°nio Romero.
Þau munu sýna hér spánska
dansa meðal annars „flam-
ingo“, og Antonio Romero
mun einnig leika einleik á
gítar, — auðvitað spönsk lög.
Forstjóri Sjálfstæðislhúss-
ins, Lúðvík Hjálmtýsson, var
fyrir Skömmu á ferð í Kaup-
mannaihöfn og sá Queta Bar-
Listamenn frá Lido í París
skemmta í Sjálfstæöishúsinu
Fransisco Vimenez
☆
oelo í sjónvarpinu. Fór svo,
að bann réði tríóið til að
skemmta í Sjálfstæðishúsinu
fiá þvá í fyrrakvöld og fram
til næstu mánaðamóta. Þá
mun taka við danskur söngv-
ari, sem Lúðvík réði einnig í
þessari för .
Trio Queta Barcelo skemmti
nú síðast á „Lorry“ í Kaup-
mannahöfn. Þangað komu þau
frá „Lido“ í París, sem er
einn þekktasti næturklúlbbur
veraldar, og frægur fyrir að
bjóða gestum sínum aldrei
annað en úrvals skemmti-
krafta. Á Spáni hafa þau dans
að mjög víða, einkum í Mad-
rid, Barcelona og Valencia.
Spánverjarnir tjáðu frétta-
manni Míbl. að þeim litist
mætavel á Sjálfstæðiáhúsið.
Dansararnir reyndu parket-
dansgólf ihússins, tóku nokkur
steppspor og létu vel af því.
Sögðust þau hlakka mjög til
að kynna Islendingum dansa
sína og hljómlist, dveljast hér
um hríð og svipast um.
Er þau voru spurð, hvað
þau hefðu vitað um ísland
og íslendinga áður en hingað
kom, svöruðu þau þvá til, að
það væri býsna lítið annað
en að hér væri gömul og rót-
gróin menning. Hins vegar
þekktu þau íslenzka saltfisk-
inn mætavel.
Gítarleikarinn Antonio Romero.