Morgunblaðið - 06.06.1963, Side 14

14
MORCUIVBLAÐIÐ
Fimmtudagur 6. júní 1963
Ærnar hans eru verðlaunagripir og
furutrén uppspretta nýrra skóga á íslandi
livöEdstund h|á Þormar sfeðgun
í Geitagerði í Fljót sdal
T>að er kvöldfagnaður við Lag-
arfljót þegar við rennum í hlað-
ið á hinu gamla og þjóðfræga höf
uðbóli Geitagerði. Þar situr nú
ungur bóndi Guttorm'Ur Þormar
sem margir landsmenn munu
kannast við fyrir fjölda íþrótta-
fregna. Einhver skaut því að þeg-
ar við komum þangað að það
væri handhægt fyrir sauðfjár-
bónda að vera gJður iþróttamáð-
ur. Það gæti komið s'r þeg-
ar snúizt er við lambféð 'in.
Það fyrsta sem blasir vio j,
ar komið er heim að Geitageröi,
er stórglæsilegur garður, þar sem
arlegum trjáreit sem hann á
nokkru fyrir utan bæinn.
Árið 1954 Var bygð heimilis-
rafstöð í Geitaerði. Hún framleið
ir 9 kwst af rafmagni sem notað
er til ljósa, eldunar og að lang-
mestu leyti til hitunar. Tvisvar
sinnum hefur stöðin stöðvast
frá því hún var byggð, en það
hefur stafað af vatnsskorti. í
síðara skiptið sl. vetur, en þá
gat hún ekki snúizt í samfleytt
'jár vikur.
— Við vitum lítið af myrkri og
kulda skammdegisins eftir að

Nýju fjárhúsin í Geitagerði.
bæði er faileg bló'marækt oig ein
hver stærstu og myndaregleg-
ustu tré landsins. í garði þessum
er t.d. blágrenitré sem gróður-
sett var þar 1915. Alls munu þá
hafa komið 6 tré af þeirri tegund
frá Danmörku. 5 þeirra voru
gróðursett í Hallormsstaðarskógi,
rétt hinum megin við Lagarfljót-
ið, en eitt í Geitagerðisgarði. Það
tré er þriðja hæsta tréð af þess
um sex. Við hlið þess stendur ann
að grenitré álíka stórt en það er
fjallahlynur, komið frá vestur-
strönd Bandaríkjanna og mun
vera hæstur sinar tegundar hér á
landi. Nokkru utar í garðinum
eru svo furur sem nú í nokkur
ár hafa gefið af sér fullþroskuð
fræ sem Guttormur hefur safnað
og afhent skógrækt ríkisins sem
nú hefur alið upp af fræjum
þessum mikinn fjölda plantna,
Guttormur hefur síðan fengið
Sja og 4ra ára plöntur út af
fræjum þessum hjá skógræktinni
aftur og gróðursett þau í mynd- i an hef ég séð fríðara fé eða
jafn fallegra yfirleitt. Hrútarnir
hans Guttorms í Geitagerði eru
hreinasta metfé og margar ærn-
ar hans eru verðlaunagripir.
—Hverja telur þú fóðurþörfina
hjá þér Guttormur?
— Eg tel að þurfi að gefa
svona um 140 kg á kind af töðu
e:-. ég hef ekki gefið mikinn fóð-
urbæti fyrr en undir vorið.
—Þú hefur ekki grindur í þess
um nýju fjárhúsum þínum?
— Nei, en ætlunin er að setja
grindur í hluta af þeim. Eg tel
hins vegar litla þörf fyrir grind
ur því ég hleypi fénu daglega
út þegar þess er nokkur kostur
vegna veðurs. Þetta gerir það að
verkum að það er alla jafna
þurrt undir fénu.
Við staðreyndum að þetta var
rétt og satt hjá Guttormi með
því að koma í f járhús hans. Hann
hefur þurft að láta allar ær
bera inni í vor, en sauðburður
er nú langt kominn í Geitagerði.
Síðan hefur hann getað sleppt
ánum með lömbunum út viku
gömlum eða tæplega það. Það
fór ekki milli mála að það var
mikil sæld í fénu hans Guttormjs.
Við gripum niður i hrygginn á
nokkrum ám og það var ekki
nokkur leið að finna fyrir hon-
um á mörgum þeirra. Það leyndi
sér ekki sældin og einmuna góð
fóðrun á þessu fé.
Yfir kvöldkaffinu inni í stofu
í Geitagerði sýnir Vigfús G.
Þormar, faðir Guttorms, ýmsa
fornlega og skemtilega muni.
Vigfús er maður fróður og
skemmtilegur og hefur glögt
auga fyrir öllu sem telst menning
ararfur okkar. Einn grip sýndi
hann okkur sem glöggt sýnir löng
við fengum þessa vatnsaflsstöð,
segir Guttormur.
Sl. ár byggði Guttormur ný
fjárhús og hlöðu og rúma húsin
300 fjár. Hann hefur nú tæplega
200 ær á fóðrum. Við komum í
fjárhúsin og skoðum féð. Sjald-
Hin silfurslegna fundargerðabók
Héraðs, gjöf Vjgfúsar Þormar.
Búnaðarsambands Vestur-
un hans til að viðhalda glæsibrag ina
gamalla menningarerfða , en ‘
þetta var fundargerðarbó-k Rækt
unarsambands Vestur-Héraðs.
Bók þessa gaf Vigfús ræktunar-
sambandinu á 10 ára afmæli þess.
Hafa nú verið færðar inn í bók-

Við Geitagerðisbæinn stendur glæsilegur trégarðuri Ljósm. vig.
fundargerðir samband='.is
frá byrjun. Bókin er fagurlega
silfurslegin og mun að líkindum
einhver sú glæsilegasta sem
nokkurt ræktunarsamfoand þessa
lands á. Hún minnir á silfur-
slegnar guðsorðabækur, og þótt
ekki muni hún gayma postulleg-
ar hugleiðingar, þá mun hún, er
tímar líða, verða ein af postillum
íslenzkra bænda.
Þótt allar stundir sólarhrings
ins séu jafn verðmætar og jafn
annasamar hjá sauðfjárbóndan-
um á miðjum sauðburði tefjum
við ekki lengur fyrir fólkinu í
Geitagerði en kveðjum og þökk-
um fyrir ánægjylega kvöldstund
og höldum niður með Lagar-
fljóti á meðan kvöldsólin slær
bjarma á snæviþakin fjöllin
austan Héraðs í norðri. — Vig.
Guttormur Þormar bóndi í Geitagerði við fururnar sem árlega bera þroskuð fræ.
Hátíðahöld í Ólafs-
firði í 18 stiga hita
Ólafsfirði, 4. júní. — Hátíða-
höld sjómannadagsins í Ólafs-
firði hófust með því að gengið
var í skrúðgöngu til kirkju, og
þar hlýtt á messu. Flutti sóknar-
presturinn, sr. Kristján Búason,
predikun. Síðan var lagður blóm
sveigur frá Ólafsfirðingum á
minnisvarða drukknaðra sjó-
manna. Kl. 13.30 hófst útisam-
koma við sundlaugina. Þar flutti
ávarp Jakob Ágústsson, form.
Slysavarnasveitar karla. Aðal-
björn Sigurlaugsson, stýrimaður,
hélt ræðu og keppt var í stakka-
sundi og björgunarsundi um Al-
freðsstöngina og vann hana að
þessu sinni Einar Gestsson. Lúðra
sveit Ólafsfjarðar undir stjórn
Ágústs Sigurlaugssonar, lék milli
skemmtiatriða. Þá ávarpaði bæj-
arstjóri, Ásgrímur Hartmanns-
son, skipshöfnina á mb Ármannl
ÓF 38, sem eins og áður hefur
verið sagt frá í fréttum, bjarg-
aði 4 mönnum af 2 trillum frá
Dalvík í óveðrinu, 9. apríl. Af-
henti bæjarstjóri Sigurfinni Ól-
afssyni og skipshöfn, heiðurs-
skjöl og björgunarverðlaun
Slysavarnafélags íslands, og
skrautritað þakkarávarp frá
mönnunum, sem þeir björguðu,
en samkomugestir hylltu sjó-
mennina. Ýmislegt fleira var á
dagskrá á útihátíðinni.
Konur úr slysavarnadeild
kvenna höfðu kaffisölu í Tjarn-
arborg og rennur ágóðinn til sjó-
slysasöfnunarinnar.
Veður var mjög gott í Ólafs-
frði, heiðríkt og logn, og allt að
18 stiga hiti, og var mikið fjöl*
menni við hátíðahöld sjómanna-
dagisinis. — J-Á,