Morgunblaðið - 06.10.1963, Síða 6

6
MORCU N BLAÐIÐ
Sunnudagur 0. október 1963
(SuSrún Jónsdóttlr
presfekkja frá Þingeyrum — Kveðja
FÆDD var hún 5. janúar 1904
dlin 9. sept. 1963. Hún var dótt-
ir hjónanna Ólafar Jónsdóttur
oíí Jóns Guðmundssonar, er
b uggu að Hvammi í Landsveit.
Ætt þeirra kann ég ekki að rekja
en þau hjón áttu 7 börn, sex
sonu og þessa einu dóttur, Guð-
runu.
21 árs að aldri giftist hún
séra Sigurði Z. Gíslasyni frá Eg-
iisstöðum í Vopnafj. 1927 vígðist
hann prestur til Staðarhóls í Döl
um og bjuggu þau þar í eitt og
hálft ár. En 1929 varð hann prest
ur að Þingeyri við Dýrafjörð, og
minnist ég þess að frú Guðrún
minntist þeirra ára, sem þau
dvöldu þar, með gleði og þakk-
læti til allra þeirra, sem þau
kynntust í þeirri sókn. Mann
sinn séra'' Sigurð, missti hún 1.
janúar 1943. Var hann þá á
leið út að Keldudal til messu-
gérðar þennan nýársdagsmorg-
un, er snjóskrjða féll á hann og
hest hans, sem var hans föru-
nautur.
Þá dró ský fyrir sólu hjá ungu
prestskonunni, sem nú stóð ein
uppi með 6 börn þeirra hjóna,
2 dætur og 4 sonu. Nú varð hún
að flytja burt úr prestsbústaðn-
um, eins og venja er til, þegar
aðrir prestar taka við brauði eft
ir fyrirrennara sinn. Fluttistt
hún þá til Reykjavíkur með
börnin. Voru þá báðar dæturn-
ar fermdar, en yngsti sonurinn
aðeins þriggja ára. Nú voru erf-
iðir tímar framundan hjá frú
Guðrúnu að koma börnum sín-
um upp, og kosta þau til mennta
en þetta tókst henni með frá-
bærum dugnaði.
Mjög hlýjan hug bar hún til
Gunnars bróður síns og máske
hefir hann lagt henni lið og
verði henni hjálplegur. Hann
var kaupmaður á Týsgötu 1 hér
í borg. Hann er. látinn fyrir
tveim árum.
AfgreiSslustúlka
Stúlka óskast nú þegar til afgreiðslustarfa. Upplýs-
ingar ( ekki í síma) í verzluninni milli kl. 2 — 3
mánuadg.
IIEBINE
Laugavegi S.
Sendisveinn óskast
SETBERG, Freyjugötu 14, sími 17667.
Skólablússur
Nýkomnar mjög ódýrar japanskar kven
blússur í mörgum litum og gerðum.
Miklatorgi.
Afgreiðslumaður
óskast strax. — Uppl. á skrifstofu okkar
kl. 5 — 6.
IVCálarinn hf.
Sendisveinn
óskast hálfan eða allan daginn.
Verksmiðjan Dúkur hf.
AÐALSTRÆTI 6.
GuSný Ottesen
100 ára minning
Börn frú Guðrúnar og séra
Sigurðar eru: Frú Ólöf, hús-
mæðrakennari, gift Hirti Þórar-
inssyni frá Reykholti, nú skóla-
stjóra að Kleppjárnsreykjum í
Borgarfirði. Frú Dóra, gagnfræð
ingur. Hún vinnur á bæjarskrif-
stofunum í Hafnarfirði. Hún var
gift Herði Kristinssyni loftskeyta
manni en hann fórst með b.v.
Júlí veturinn 1959. Jón, hljóm-
listarmaður, giftur Jóhönnu Erl-
ingsson frá Vestmannaeyjum. Ás
geir, rakari á Selfossi, giftur
Kristínu Ingólfsdóttur frá Hafn
arfirði. Jónas, símvirki við Lands
símann og Gunnar, endurskoð
andi, giftur Guðnýju Leósdóttur
frá Reykjavík.
Mjög er það einkennandi með
börnum Guðrúnar og séra Sig-
urðar, að þau eru mjög músik-
ölsk.
Frú Guðrún var höfðingleg
kona, björt yfirlitum, framúrskar
andi prúð og hæglát í allri fram-
komu, hjartahrein, orðvör og
elskuleg í viðmóti við alla, sem
urðu á vegi hennar. Aldrei
heyrði ég hana tala misjafnt orð
um nokkurn mann. Mér fannst
hún sannarlega hafa það hugar-
far og þá hjartahlýju sem prests-
konu mega bezt prýða. Frú Guð-
rún átti við vanheilsu að stríða
hin síðari ár, og vissi ég að hún
var oft mjög þjáð þótt hún léti
ekki á því bera.
Fundum okkar bar fyrst sam-
an fyrir um það bil 8 árum.
Vorum við þá báðar staddar að
Heilsuhælinu í Hveragerði. Ég
tók fljótt eftir þessari hæglátu,
prúðu konu og tókum við tal
saman, sem varð upp frá því
gagnkvæm vinátta, sem hélzt til
hennar hinztu stundar.
Tveim dögum fyrir andlát
hennar áttum við tal saman.
Var hún þá nýkomin heim eftir
5 vikna legu í Landakotssjúkra
húsi, glöð og hress og virtist
mér, sem hún mundi nú búa
nokkuð að þeirri læknishjálp,
sem hún fékk þar en hún þjáð-
ist af hjartasjúkdómi, sem lækn
ar fengu ekki við ráðið.
Til sumra kemur dauðinn fyr-
irvaralaust eins og hann kom
til eiginmanns hennar, séra Sig-
urðar, en til hennar var hann
bújnn að gera boð á undan sér
og hún vissi vel að hverju
stefndi og talaði oft um það
með einstakri hugarró og æðru-
leysi. Hún lézt í svefni eins og
fyrr segir 9. sept s.l. og er það
táknrænt fyrir allt hennar hug-
arfar.
3 síðustu árin hélt frú Guð-
rún heimili fyrir Gunnlaug Hall
grímsson, skrifstofumann. Hann
lézt 10 dögum eftir andlát henn-
ar.
Nú veit ég að börn hennar
þakka sinni elskulegu og góðu
móður að leiðarlokum allt sem
hún lagði í sölurnar fyrir þau.
Hugur hennar var ætíð hjá þeim
og umhyggjan fyrir velferð
þeirra.
Nú kveð ég þig, hugljúfa
vina, með hjartans þökk fyrir
liðna tíð.
Þú burt ert farin, kæra vina
um hljóða aftan stund,
þinn maka hittir og aðra vini
þegar þú kemur á Drottins
fund.
Blessuð sé þín minning.
— H. E.
f DAG eru liðin eitt hundrað
ár frá fæðingu Guðnýjar heit-
innar Ottesen, sem var um ára-
tuga skeið ein þeirra kvenna, er
settu svip á bæinn.
Guðný mun vera fyrsta garð-
yrkjukona landsins. Hafði hún
garðyrkju og fræsölu að atvinnu
um langan aldur. Leitaði hún
víða fanga og batt ekki innkaup
sín við Danmörku og Norður-
lönd, heldur keypti hún fræ sitt
og lauka einnig frá öðrum lönd-
um, m.a. hafði hún mikil við-
skipti við amerískt firma, sem
seldi hið nafnkunna Alfa-Alfa
fræ.
Guðný var áhugakona um
landsmál, sjálfstæð í hugsun og
anda, og svo framtasksöm að
hún átti fáa sína líka.
Foreldrar Guðnýjar voru Jón
Oddsson, ættaður úr Breiðafirði
og Rósa dóttir Péturs Ottesens
dannebrogsmanns á Ytra-Hólmi,
afa Péturs Ottesens fyrrv. al-
þingismanns. Voru þau því syst-
kin Rósa og Oddgeir faðir Péturs
alþingismanns. Ólst Guðný upp
að nokkru leyti hjá Oddgeiri
frænda sínum og þangað mun
hún hafa sótt áhuga sinn á garð
yrkjunni.
Guðný giftist Halldóri Guð-
’ bjarnasyni frá Akranesi, er síð-
ar drukknaði á Viðeyjarsundi.
Sonur þeirra var Óskar Hall-
dórsson, útgerðarmaður. Móðir
hans sendi hann á búnaðarskól-
ann á Hvanneyri og síðar til
garðyrkjunáms í Danmörku.
Óskar hóf sem kunnugt er garð-
yrkju að Reykjum í Mosfellssveit
næst á eftir Stefáni B. Jónssyni
frá Dunkárbakka og varð Óskar
fyrstur til þess að rækta tómata
hér á landi, en hugur hans hneigð
ist síðar í hið breiðfirzka kyn, til
mikilla umsvifa í sjávarútvegi,
hafnarmálum og kaupsýslu.
Guðný batt sig við garðyrkju
og fræsölu meðan heilsa og kraft
ar entust. Hún lézt hinn 11. sept.
1937.
Guðný var hin skörulegasta
kona, hjálpsöm og barngóð. Enn
minnist ég hversu góð hún var
við mig sem drenghnokka fjög-
urra til sex ára, er hún bjó I
gamla steinbæ Þorbjargar Sveins
dóttúr að Skólavörðustíg 11. í
gær, áður en ég vissi um 100 ára
fæðingardag hennar, rakst ég i
gömlu albúmi á póstkort, sem
ég hafði ekki augum litið í ára-
tugi. Hafði hún sent mér það á
jólum, er ég var 6 ára. Þegar
ég svo seinna heyrði, að nú værií
100 ár frá fæðingu hennar, taldi
ég mér skylt að minnast þessarar
mætu konu með nokkrum orð-
um. Hún var ein af merkiskon-
um sinnar samtíðar.
Reykjavík 5. okt.
Sveinn Benediktsson.
Aðalfundur Lands-
sambands ísl. raf-
virkjameistara
AÐALFUNDUR Landssambands
ísl. rafvirkjameistara var hald-
inn dagana 6. og 7. sept. sl. í
Reykjavík.
Fundurinn var sá fjölmennasti
til þessa og var sóttur af raf-
virkjameisturum víðsvegar að af
landinu, en sambandið telur nú
153 félagsmenn.
í skýrslu stjórnar var skýrt frá
því helzta, sem gerzt hafði á ár-
inu, en rafvirkjameistarar festu
m.a. kaup á húseigninni Hólatorg
2 að hálfu móti Vinnuveitenda-
sambandi íslands og þar með
verið öll aðstaða betri hvað fé-
lagsstarfseminni viðviki.
Auk venjulegra aðalfundar-
starfa voru aðalmál fundarins:
Menntunarmál stéttarinnar, reglu
gerðarmál o. fl. Voru m.a. gerðar
um þau eftirfarandi ályktanir:
„Fundur LÍR, haldinn 6.—7.
september 1963, er ánægður með
að nú eru tilbúin drög að reglu-
gerð um lágspennuvirkni og
treystir því að málinu verði hrað
að svo sem föng eru á, þar til
því er lokið.
Fundurinn ítrekar fyrri áskor-
un Landssambandsfundar dag-
ana 21. til 22. september 1962 um
að láta jafnframt fara fram end-
urskoðun á kaflanum um lög-
gildingu til lágspennuvirkja og
leggja þar megin áherzlu á að
löggiltir rafvirkjameistarar beri
skylda til að reka sjálfstætt raf-
magnsiðnfyrirtæki og hafa að
aðalstarfi forstöðu fyrirtækisins
og eða störf við það, enda hafi
hann vinnustofu, sem sé búin öll-
11m mípli- n0 nróf-
unartækjum svo og verkfærum
til þess að hann geti starfrækt
fyrirtæki sitt á viðunandi hátt“.
„Aðalfundur LÍR, haldinn í
Iðnó .dagana 6. og 7. sept. 1963,
skorar á Útboðsr og tilboðsnefnd
að hraða störfum eins og tök eru
á, þar sem núverandi ástand er
að verða óviðunandi“.
„Aðalfundur LÍR, haldinn I
Iðnó dagana 6. og 7. sept. 1963,
skorar á Iðnaðarmálastofnun ís-
lands að hraða uppbyggingu
ákvæðisvinnutaxtagrunns fyrir
rafvirkja".
„Aðalfundur LÍR, haldinn I
Iðnó dagana 6. og 7. sept. 1963,
telur að afskipti hins opinbera al
verðlagi útseldrar vinnu og þjón-
ustu, þjóni síður en svo þeim til-
gangi að halda niðri verðlagL
Slík ákvæði verði hins vegar
ávallt til þess að hindra góða
þjónustu og verki gegn heil-
brigðri uppbyggingu og tækni-
þróun atvinnufyrirtækjanna.
Skorar fundurinn á stjórnar-
völd þjóðarinnar að afnema nú-
verandi verðlagsákvæði".
„Aðalfundur L.Í.R. fagnar
þeirri breytingu, sem orðin er á
rafvirkjadeild Vélskólans I
Reykjavík, og lýsir fullum stuðn-
ingi við það verk, sem þar er
verið að vinna til eflingar tækni-
menntun í landinu. Jafnframt
telur fundurinn stefnt í rétta átt
með stofnun undirbúningsdeild-
ar fyrir tækniskóla á Akureyri.1*
„Aðalfundur L.Í.R. beinir þeim
tilmælum til menntamálaráð-
berra, að aðstaða til kennslu raf-
Framh. a bls. 11