Morgunblaðið - 11.03.1964, Síða 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
MiSvikudagur 11. marz 1964
,Athyglisverðasti þátturinn
betri aðstaða millistéttanna'
segir sendiherra Mexíkó í Bretlandi, 1
viðtali við íréttamenn í gær
SENDIHERRA Mexíkó, Antonio
Armendariz, sem staddur er hér
á landi urr, þessar mundir, á.tti
í gær fund með fréttamönnum,
ajj Hótel Sögu. Sendiherrann er
í fyrstu heimsókn sinni hér, sem
stendur í fimm daga. Hefur hann
m. a. verið viðstaddur opnun
mexikönsku húsagerðarlistar- og
myndlistarsýninganna, seœ hér
stendur yfir.
Margt bar á góma í viðræðun-
um við sendiherrann, sem ræddi
vítt og breitt um land sitt og
þjóð, samskipti við aðrar þjóðir,
þ. á. m. íslendinga.
Einar Egilsson, konsúll Mexi-
kó hér á landi, sat fundinn, svo
og Ólafur Jensson, framkvæmda-
stjóri Byggingaþjónustunnar. í
upphafi barst í tal, hvort endan-
leg ákvörðun hefði verið um það
tekin, hvenær tekin yrðu upp
bein stjórnmálasamskipti íslands
og Mexikó.
Armendariz sendiherra, skýrði
frá því ,að enn hefði ekki verið
gefin út nein tilkynning um þetta
mál, en fullyrða mætti, að unnið
væri nú að undirbúningi þess.
„Ég þori að segja, að mikill og
almennur áhugi er fyrir slíkum
samskiptum", sagði sendiherr-
ann, „en við í Mexikó höfum haft
góða reynslu af þeim íslending-
um, sem þangað hafa komið, þótt
ekki séu þeir margir“.
Við hver Norðurlandanna hafa
Mexikanar nú stjórnmálasam-
skipti?
Bændaklúbbur á
Hellu í kvöld
„Við eigum sendiherra í Nor-
egi, Danmörku og Svíþjóð, og
eigum talsverð viðskipti við þau
öll. Kaupum m. a. pappír frá
Finnlandi, saltfisk og hraðfryst-
an þorsk frá Noregi, o. s. frv“.
Hvað er að segja um viðskipti
íslendinga og Mexikana. Hver
eru þau nú, og má e. t. v. gera
ráð fyrir stöðugum viðskiptum, í
kjölfar stjórnmálasamskipta?
Námskeíð um
íþróttafræðslu
DAGANA 23. til 30. janúar s. 1.
var efnt til ráðstefnu á vegum
Evrópuráðs um fræðslu á sviði
íþróttamála og fjallaði ráðstefn-
an alveg sérstaklega um hinn
mikla skort sem er víða í lönd-
um Evrópu á leiðbeinendum í
í frjálsu æskulýðs- og íþrótta-
starfi, og hvað unnt væri að
gera til þess að bæta úr þeim
skorti. Vann ráðstefnan m. a. að
undirbúningi og samningu náms-
skrár fyrir slíka leiðbeinendur,
og er ætlunin að Evrópuráð láti
gefa hana út til notkunar í að-
ildarlöndum þess. Fól mennta-
málaráðuneytið Reyni Karls-
syni, iþróttakennara, að sækja
þessa ráðstefnu af sinni hálfu,
en hann hafði einnig áður sótt
aðra ráðstefnu, sem efnt var til
af Evrópuráðinu og fjallaði um
íþróttamál.
Á ráðstefnu þeirri, sem að
framan getur, störfuðu 4 nefndir,
og var Reynir Karlsson kosinn
ritari einnar nefndarinnar.
(Frá menntamálaráðuneytinu)
„Ég er á þeirri skoðun", sagði
Armendariz, „að bezta leiðin til
aukinnar kynninga þjóðanna, og
samskipta, séu gagrtkvæmar
heimsóknir verzlunarsendi-
nefnda. Sú hefur verið okkar
reynsla. Slíkar nefndir, eða
nefnd, mun vafalaust koma til
íslands frá Mexíkó, áður en
langt um líður. Venjulega eru
þátttakendur í slikri ferð iðn-
rekendur, bankamenn, trygging-
ar sérfræðingar, blaðamenn, o. fl,
svo að nokkuð sé nefnt.
Hvað síðari hluta spurningar-
innar viðvíkur, þá er lítill vafi
á því, að aukin viðskipti þjóð-
anna geti fylgt í kjölfar slíkra,
gagnkvæmda heimsókna",
Frám kom, að á sl. ári seldu
íslendingar Mexikönum um 75
tonn af þorskalýsi, og mun það
hafa verið allur útflutningur
okkar þangað. f>að, sem af er
þessu ári, hafa verið seld um 33
tonn af þorskalýsi til Mexikó, og
fullyrti Einar Egilsson, konsúll,
að íslenaku útflytjendurnir,
Lýsi h.f., séu á allan hátt ánægðir
með þau viðskipti.
Hins vegar hafa íslendingar
lítið, eða reyndar ekki neitt,
keypt frá Mexikó, á þessum
tíma.
Hvaða vörur mynduð þér
telja, að hentuðu bezt til að nota
fyrir íslendinga, af því, sem selt
er úr landi í Mexikó?
„Það eru margháttaðar vörur,
ávextir, kaffi, sykur, iðnaðar-
vörur (því má skjóta inn hér, að
efnaihagssérfræðingar, sem kynnt
hafa sér ástandið í Mexikó, segja,
að þar í landi og í Perú séu fram
farir hvað hraðastar í heimi),
svo og t. d. leðurvörur, s. s.
skótau, sem er um helmingi
ódýrara í Mexikó en i Bandariikj-
unum".
Fram kom í viðtalinu, að
menntalíf stendur með miklum
blóma í Mexikó. Háskólar eru
þar 23. Við þjóðlega háskólann
í sjálfri Mexikoborg nema nú um
80.000 stúdentar, en kennaralið
er um 25.000. Menntun er frjáls,
stendur öllum til boða. Börn eru
á skólaskyldualdri frá 6-12 ára,
og í mörgum tilfellum þrjú ár
til viðbótar.
Tekjur Mexikana af ferða-
mönnum eru ótrúlegar, eða um
700 milljónir dala á ári (38.700
millj. ísl. kr.), enda mun lands-
lag með afbrigðum fallegt, og
sérkennilegt.
Loks hr. sendiherra, hvað
mynduð þér segja, að væri at-
hyglisverðasti þátturinn í þróun
þjóðmála í Mexikó í dag?
„Ég myndi segja, að bætt að-
staða millistéttanna sé athyglis-
verðust. Hún býr við stórbatn-
andi kjör, og nýtur menntunar.
Efnahagur, stjórnmála- og reynd-
ar öll þjóðfélagsaðstaðan er góð,
og ég held að hamingjunnar sé
freikar að leita hjá millistétt-
unum, sem geta menntað börn
sín, og skapað þeim góða þjóð-
félagsaðstöðu, heldur en kannski
hjá yfirstéttunum".
Á BÆNDAFUNDI, sem haldinn
verður á Hellu í kvöld, miðviku-
dagskvöld, og hefst kl. 21:30,
verður Gunnar Guðbjartsson,
formaður Stéttarsambands
bænda, frummælandi. Undan-
farna vetur hafa nokkrir slíikir
fundir verið á Hellu og hafa þeir
verið mjög vel sóttir af bændum
og öðrum áhugamönnum um
landbúnaðarmál. Fundir þessir
eru öllum opnir, sem áhuga hafa
á landbúnaðarmálum.
Fundurinn í kvöld er þriðji og
síðasti fundurinn, sem haldinn
verður á þessum vetri. Á fyrsta
fundinum voru málshefjendur
ráðunautarnir Árni Pétursson
og Hjalti Gestsson, og á þeim
síðari Magnús Óskarsson, til-
raunastjóri og Þorsteinn Þor-
steinsson, lífeðlisfræðingur.
Leiðrélting
í GREINTNNI um sr. Þórarin
Þórarinsson á Valþjófsstað í blað
inu í gær féll niður nafn eins
barna hans, Stefáns verzlunar-
manns í Reykjavik. Hann er nú
látinn.
„Frúin”
Ég minntist lítillega á heimilis-
blaðið „Frúna" í síðustu viku —
í framhaldi af bréfi, sem barst
um málið. Útgefandi ritsins Páll
Finnbogason sendi daghlöðun-
um, þó ekki Morgunblaðinu, til-
kynningu þar sem hann sagðist
ætla að stefna ábyrgðarmönn-
um Mbl. vegna þessara skrifa
en svo hringdi hann í mig og
kom í heimsókn síðar til þess
að segja mér sögu sína. Var
hann þá hættur við stefnuna.
Sagði hann, að 10 konur
hefðu borgað 500 krónur fyrir-
fram, þeim hefði verið gefinn
kostur á að fá 3 árganga fyrir
þetta verð — og ef þær vildu
fá 500 krónurnar endurgreidd-
ar, ættu þær að snúa sér til
ritstjórans, Guðrúnar Júlíus-
dóttur.
Sagði Páll, að síðasta reglu-
legt blað hefði komið út í
júlí. Um jólin hafði verið ákveð
ið að gefa út myndarlegt jóla-
blað, en það orðið að engu
vegna prentaraverkfallsins. Þó
hefði komið út lítið blað, sýndi
hann mér það. Var það 34 síð-
ur, mikið af auglýsingum, en
var ekki sent í nema fáar blað-
sölur vegna þess að efnið var
lítið.
Vill selja
Sagði Páll, að undirbúningur
að framhaldi útgáfunnar væri
í fullum gangi sem fyrr. Væri
hann líka að hugsa um að selja
blaðið, því hann væri þegar
búinn að tapa meira fé á því
en hann risi undir. Taldi hann
blaðið hafa verið of ódýrt til
kaupenda frá upphafi, sú væri
ástæðan fyrir óförunum.
Taldi hann, að þær konur,
sem hringt hefðu í Velvakanda
og tekið undir með bréfritara,
hefðu tekið þátt í skipulögðu
eyðileggingarstarfi, sem beint
væri gegn sér. Sagðist hann
vita hver stjórnaði því. Sagði
hann að bréfritarinn „E.J.“
hlyti að vera einn hlekkurinn
í þeirri keðju.
Þar með höfum við gert grein
fyrir afstöðu útgefandans. Sam
kvæmt hans ummælum er þess
vegna ekkert því til fyrirstöðu
að þeir, sem greitt hafa áskrift-
argjaldið fyrirfram, fái það
endurgreitt — en Velvakandi
óskar ekki að hafa neina frek-
ari milligöngu í því máli.
Eftirmælum safnað
Einn af lesendum blaðsins
hringdj og vildi koma þeirri
hugmynd á framfæri, að öllum
eftirmælum um Davíð Stefáns-
son yrði safnað í bók. Væntan-
lega hafa einhverjir komið
auga á þetta, en ef ekki — þá
hafa þeir hér með fengið ábend
ingu.
Stóðu sig vel
íslenzku handknattleiksmenn
irnir byrjuðu vel, en svo fór
ver en menn bjuggust við. Enda
þótt þeir komi ekki heim með
medalíur yfir þveran brjóst-
kassann, þá ætti þessi frammi-
staða að verða öðrum íþrótta-
mönnum til uppörfunar. Því
hefur verið fleigt, þegar rætt
hefur verið um ófarir íslenzkra
íþróttamanna, að hin dulda at-
vinnumennska sé orðin það
mikil í íþróttum úti í heimi,
að við yrðum að taka okkar
menn úr vinnu og borga þeim
kaup fyrir að æfa, ef búast
ætti við árangri á erlendri
grund.
En eru ekki handknattleilks-
mennirnir bara áhugamenn
eins og aðrir íslenzkir íþrótta-
menn? Þeir stóðu sig samt veL
ÞURRHLÖDUR
ERU ENDINGARBEZTAR
BRÆÐURNIR ORMSSON h 1.
Vesturgötu 3.
Simi 11467.