Morgunblaðið - 01.10.1964, Side 18

MOnGMNBlAÐBÐ
Fiirmitudagur 1. okt. 1964
Tn
Haraldur Lárusson
rafvirk jameistari
Fæðdnr 16. janúar 1898.
ff Dáinn 25. september 1964.
HAHAliDUR Lárusson, raf-
vÍFÍeíameistari, var faeddur 36.
janúar 3 898 á Blönduósi, og voru
íoreldrar hans Hansína Sentsíus
og Lárus Jónasson. Fárra daga
gamaJl var hann tekinn í fóstur
»f hjónunum Benedikt Jónssyni
og Maríu Pálmadóttur aS
Skinnastöðum í Torfalækjar-
hreppi í Austur-Húnavatnssýslu,
]>ar sem hann ólst upp.
í æsku naut Haraldur almennr-
er íarskólamenntunar, eins og
títt var til sveita í 'þá daga og
vetuma 3916—38 stundaði hann
nám á Hvammstanga í skóia
Ásgeirs Magnússonar frá Ægis-
eíðu. Ekki étti hann kost á frek-
ari menntun að sinni, en lagði
stund á ýmis störf næstu árin
ibæði til sjávar og sveita, var við
síldarvinnu á surorum og sjó-
rógra í Grindavík á vetrum, auk
þess var hann við verzlunar-
störf hér í Reykjavík og bústörf
á Korpúlfsstöðum í tíð Thors
heitins Jensen.
Árið 3930 befur hann raf-
virkjanám hjá Eiríki Ormssyni
rafvirkjameistara og jafnframt
náro í Iðnskólanum í Reykjavík,
sem hann lauk á tveimur árum,
en sveinsibréf í rafvirkjaiðn fékk
hann í janúar 1935, og meistara-
■bréf í rafvirkjun og rafvéla-
virkjun í marz 1942.
Haustið 1935 tók rafmagns-
deild Vélskóians til starfa og inn-
ritaðist Haraldur i hana. Til
þess var ætlazt, að rafvirkjar
væru tvö ár í deildinni, en hann
fékk leyfi til að sækja tíma bæði
með rafvirkjunum og vélstjór-
unum þennan vetur og lauk
prófi frá deiidinni vorið 1936,
enda er mér kunnugt um, að
hann iagði hart að sér þann vet-
ur og stundaði námið af miklu
kappi, en Haraldur var mjög vel
greindur og átti auðvelt með að
tileinka sér námsefnið, þó hann
væri þá nokkuð fullorðinn.
Eftir að hafa lokíð rafmagns-
deiidarprófinu vann hann áfram
hjá Eiríki Ormssyni, en réðist
árið 1937 til Rafmagnsveitu
Reykjavíkur og starfaði þar síð-
an til dauðadags við mælapróf-
anir og var lengst af forstöðu-
maður mælastöðvarinnar.
Hjartans þakkir sendum við öllum, sem glöddu okk-
ur með heimsóknum og gjöfum, blómum og skeytum á
fjörutíu ára hj úskaparaímæii okkar 27. sept. sl. —
Hifið heil.
Laufey Jónsdóttrr, Magnús Jónsson.
Krókatúni 5, Akranesi.

Eiginmaður minn, og faðir okkar,
PÉTUR JÓNSSON
frá Nautabúi, fyrrverandi gjaldkeri,
andaðist í Landsspítaianum 30. september.
Helga Jónsson og börn hins látna.
Elsku litla dóttir okkar,
EYDÍS TRYGGVADÓTTIR
Sörlaskjóli 66,
lézt að BarnadeiJd Landsspítalans 30. þ.m.
Ólafía Haraldsdóttir,
Tryggvi Hannesson.

Fósturfaðir minn,
PORSTEINN ÞORSTEINSSON
frá Hjörsey,
er andaðist að Hrafnistu 27. sept. sí., verður jarðsung-
inn frá Fossvogskirkju laugardaginn 3. október kl. 10^30.
Hjörleifur Sigurðsson.
Maðurinn minn og faðir
HARALDUR AXEL GUÐJÓNSSON
bifreiðarstjóri,
verður jarðsunginn frá Þjóðkirkjunni í Hafnarfirði laug
ardaginn 3. október kl. 2 síðdegis. — Blóm og kransar
vinsamlegast afþakkaðir.
Bára Sigurjónsdóttir,
Guðbjörg Haraldsdóttir.
Innilegt þakklæti fyrir auðsýnda samúð og vinarhug
við andlát og jarðarför
BJARNA JAKOBS
Melabraut 32,
sem lézt af slysförum þriðjudaginn 22. þ.m.
Þóra Jakobsdótti.r, Bjami Ellert Bjamason,
Gunnar Bjarnason, Gunnlaugur Bjamason
Sigrún Helgadóttir, Bjarni Gunnar Sæmundsson,
Klara Jóhannsdóttir, Jakob Gunnlaugsson,
Sigrún Á. Bjarnadóttir, Guðjón Jónsson^
Sigríður Jakobsdóttir, Björn Ólafsson,
Þórdís Jakobsdóttir, Gylfi Valdimarsson,
Gunnlaug Jakobsdóttir, Gunnlaugur Sigurðsson,
Jón Vilberg Guðjónsson, Sigrún Jakobsdóttir,
Kristrún Magnúsdóttir^ Bjarni Benediktsson,
og aðrir frændur og vinir.
Áhugi hans vaknaði snemma
á uppsetningu og viðgerð rönt-
gentækja, en þeim kynntist
hann í starfi sínu og námi hjá
Eiríki Ormssyni. Vann hann
stöðugt mikjl störf á því sviði 1
aukavinnu allt fram á síðustu
ár. Þannig notaði hann sumar-
frí sín um 25 éra skeið
(1938—1963) tU að aðstoða
berklayfirlækni við yfirgrips-
miklar röntgenrannsóknir á
ferðum hans um landið. Á fyrstu
árum þessara rannsókna var
röntgentækjum oft komið fyrir
í mótorsldpum og siglt með þau
á ýmsa staði, þar sem fólk var
rannsakað, eða farið með það í
ibifreiðum heim á sveitabæi 1
sama slkyni við hin ea-fiðustu
skiiyrði og rafmagn þá notað til
þess frá bifreiðinni. Mun Haraid
aidrei hafa skort úrræði eða
þekkingu á þessum ferðum
þeirra.
Haraldur gekk í OddfeJIow-
regiuna árið 3939 og var virkur
og vel metinn félagi þar alla tíð
síðan og lét sig þeirra mál miklu
skipta.
Haraldur kvæntist 4. des.
Sendisveinar óskast
hálfan eða allan daginn.
Tvær stúlkur
Geta fengið atvinnu háifan eða allan daginn. —
Upplýsingar gefur -yfirhjúkrunarkonan.
Elli- og hjúkrunarheimilið Grund.
Til leigu
eru 5 herbergi og 2 eldhús (140 ferm.) — Leigist
í einu eða tvennu lagi. Tilboð, er segi til um fyrir
framgreiðslu, óskast sent afgr. Mbl. fyrir föstudags-
kvöld merktr „Hjarðarhagi — 9185“.
Bleksýnishorniii
i sordo:
NYI m
penol
m SKÖLAPENNINN
er mjig öruggur

Reynslan sannar, oð PENOL skólapennlnn er óreið-
onlegusti skólapenninn, sem nú er völ á. Hann
er einkar sterkur, og nýja blekkerfið tryggir, að
blekið þornar ekkí# þótf penninn liggi ónotaður.
Hann tekur við sér um leið og hann snertir pappír-
Inn — ómetanlegur kostur ( daglegrl notkun..
4 PENOL siólfblekungurínn er framleiddur með
hinum eftirsóMa, sveigjanlega penna.
PENOL sjólfblekungurinn er með nýju blck-
kerfi,
PENOL sjálfbiekungurínti %r framleiddur wr
óbrjóianlegu undraefni: „DfcLRIN".
PENOL sjálfblekungurinn er þsegifegur f
hendi, fallegur f útliti og viðurkenndur af
skriftarkennurum*
15352

afbragrf.. . tilvolin tœkifœrisgjöf
hað er ávallt bezt að skrifa með sjálfblekungl. Kaupið því PENOL sjálfblekunglnn strax f dag. Hann
kostar 153,50 með 2 blekfyllingum, og fiest ( öllum bókaverzlunum Innkaupasambandi bóksala*
1936 • Guðnýju Sæmundsdóthir,
ættaðri úr Hafnarfirði, fædd 23.
apríl 1914, dóttir Sæmundar
Viihjáimssonar, sjómanns og
konu hans Láru Andnésdóttur.
Er Guðný hin ágætasta kona,
sem búið hefur manni sínum og
sonum hið prýðilegasta heimili
og stundaði mann sinn af frá-
bærri nærgætni og umhyggju 1
banalegu hans. Börn þeirra eru:
Örn rafvéiavirki, f. 1930, kvænt-
ur Ingibjörgu Gunnarsdóttur
arkitekts Ólafssonar og Þorbjarg-
ar konu hans. Hrafn, í. 1944,
stundar nám í rafvélavirkjun og
Haukur, f. 1957, barn í foreldra-
húsum.
Haraldur var heimilisrækinn I
bezta laigi og lét sér mjög annt
um syni sína, og að þeir Ttæmust
til mennta og yrðu nýtir menn.
Hann var stór roaður og þrek-
inn og vakti athygii hvar sem
hann fór, karlmenni, þéttur á
veili og þéttur í lund. Skapstór
var hann og stóð fast á meiningu
sinni og gat orðið hvassyrtur, ef
tilefni gafst til, en iíka fljótur til
sátta og góöur vinur vina sinna.
Hann virtist stundum hrjúfur,
en þeim sem þekktu bann, duld-
ist ekki hið góða hjartalag og
viðkvæma lund, sem undir bjó.
Haxaldur var ágætur starfs-
maður og féiagi og munum við
samstarfsmenn hans sakna hana
og sendum eiginkonu bans og
sonum inniiegar samúðarfeveðjur
við þann mikia missi, sem þau
hafa orðið fyrir nú við íráfall
hans.
Hann andaðist á Borgarsjúkra-
húsinu aðfaranótt 26. þ.m. eftir
iangvinn veikindi og veröur bor-
inn til grafar í dag.
Blessuð sé minning hans.
Júl. Björnsson.
ÞAÐ var vorið 1905, sem við
sáumst og kynntumst fyrst, er
ég var 1 íyrsta sinn sendur I
sveit að Skinnastöðum á Ásum
i Austur-Húnavatnssýslu, en þar
var hann þá í fóstri hjá föður-
bróður mínum Benedikt Jóns-
syni og konu hans Maríu Pálma-
dóttux. j
Eftir að Haraidur komst nokk-
uð á legg og kom hingað til
Reykjavikur endurnýjuðust
kynni okkar, sem urðu æ sterk-
ari og gagnkvæmari, Unz yfir
iauk. Hann var að staðaidri
heimilisvinur minn og ég hansu
Lyndiseinkunn hans var frá-
bær. Hann hafði sterka réttlætis-
kennd, var hispurslaus ag karl-
manniegur í tali, oft og tíðum
nokkuð hrjúfur, en undir niðri
bljúgur sem barn og vildi öll-
um gott gera og leysa vandræði
hvers þess, er sótti hann heim
til ráða eða aðstoðar.
Hann var mjög vandur að vali
vina sinna, og það var ekki á
allra færi að komast í þann hóp,
sem hann taldi vini sína. Hann
var stefnufastur í þeim málum,
sem hann lét til sín taka og var
þá oft ómyrkur í máli gagnvart
sínum andstæðingum. ';
Trúmaður var Haraldur mikill,.
þótt ekki héldi hann því mikið
á lofti og áttum við oft tveir
einir langar og skemmtilegar
umræðustundir um tilveruna og
iífið eftir dauðann.
Haraidur var mikill starfsmað-
ur að hverju sem hann gekk og
það alveg til síðustu stundar.
Hann lét það aldrei bíða til
morguns, sem bægt var að gera
í dag. Hann var og einnig mjög
samvizkusamur í öllu starfi sínu
hvort heidur var fyrir einstakl-
ing eða hið opinbera, en hjá
Reykjavíkurbæ vann hann um
áratugi.
Sem iífsförunaut hafði Har-
aldur valið sér hina ágætustU
konu Guðnýju Sæmundsdóttur
og var heimili þeirra yndislega
ánægjulegur staður vegna vin-
áttu, gistrisni og alúðlegrar
framkomu hjónanna og drengj-
anna þeirra.
Og nú vil ég kveðja þig, kærl
vinur og bróðir, eins og við
báðir værum hér, en færum hver
í sína átt, sem og er, með þeirri
ósk að Guð blessi þig og að okk-
ur verði báðum að trú okkar.
Theódór Magnússon.