Morgunblaðið - 29.12.1964, Síða 3

Þriðjudagur 29. des. 1964
MORGUNBLAÐIÐ
9
HÚN DÍSA, sem þvegið
hefur gólf í húsi Búnaðar-
félags íslands í 24 ár, lét
af störfum nú á dögunum.
Sem þakklætisvott fyrir
vel unnin störf, efndi starfs
fólk Búnaðarfélagsins til
kveðjusamsætis fyrir Dísu
að Hótel Sögu. Hún Dísa
heitir annars Sveindís Vig-
fúsdóttir og er góðkunn-
ingi okkar hérna á Morg-
unblaðinu, því að hún býr
í næsta húsi og kemur oft
í heimsókn til okkar og
smitar einatt frá sér með
fjöri sínu og léttri lund.
í kveðjusamsætinu voru
margar ræður fluttar og tónn
Starfsfólk Búnaðarfélagsins heiðrar Sveindísi Vigfúsdóttur. Þorsteinn Sigurðsson frá Vatns-
leysu heldur ræðu.
(Ljósm. Mbl.: Sv. Þorm.).
„Hún gaf okkur vítamínssprautu!"
Starfsfólk Búnaðarfélags íslands þakk-
ar Sveindísi Vigfúsdóttur vel unnið
starf undanfarin 24 ár
inn í flestum trega blandinn
í aðra röndina. í öndvegi sat
Dísa og við háborðið auk
hennar margir merkismenn,
m.a. Steingrímur Steinþórs-
son, fyrrum Búnaðarfélags-
stjóri og frú og Þorsteinn Sig
urðsson frá Vatnsleysu.
Þorsteinn flutti langa ræðu,
þar sem hann þakkaði Dísu
fyrir vel unniri störf í þágu
Búnaðarfélagsins. Hann sagði
að hún hefði komið sem hinn
góði andi í hús Búnaðarfélags
ins og þrifið það.
— Sá, sem starfar í óhreinu
umhverfi verður aldrei sá
maður, sem hann á að verða
og mundi verða, sagði Þor-
steinn.
— Hún gaf okkur vítamin-
sprautu, greip einn viðstaddra
fram í. “
— Já, það eru orð að sönnu,
sagði Þorsteinn og ræddi nú í
léttum tón um hið glaða geð
Dísu. Hann rifjaði nú upp
skemmtilegar minningar, en
viðstaddir skemmtu sér hið
bezta og.ekki sízt Dísa, sem
lék á als oddi.
Svo sagði Þorsteinn:
— En nú ætla ég að verða
augnablik alvarlegur.
— Já, það þýðir ekki ann-
að sagði þá Dísa.
Og Þorsteinn hélt áfram.
— Unga fólkinu nú á tím-
um finnst oft lítið um það,
sem við eldra fólkið höfum
að segja. En til er orðtæki,
sem segir: „Oft er það gott,
sem gamlir kveða“. Það var
erfitt að lifa fyrir 77 áruih.
Fólk getur varla skilið það
nú. Æskuár Dísu voru erfið.
Foreldrar hennar urðu að
skilja að borði og sæng —
vegna örbirgðar. Þetta sagði
hún mér áðan og hún sagði
mér ýmislegt fleira merkilegt,
en þessi átakanlega reynsla er
ærinn lærdómur. Svona var
hennar líf, en nú er hún hiér
með okkur, sælleg og elsku
leg og heldur enn sínu glaða
geði. Það er vissulega meira
en við getum státað af.
Að lokum færði Þorsteinn
Dísu gjöf, sem hann kvað vera
örlítinn þakklætisvott frá
Búnaðarfélagi íslands, stjórn
þess og starfsfólki, en við-
staddir tóku undir þau orð
með dynjandi lófataki.
Dísa sagði við okkur: góðir. Ég óska öllu þessu góða
— Þetta var eins og heimil- fólki alls hins bezta og gæfu
ið mitt. Það voru mér aUir svo og gengis á komandi árum.
Þorsteinn Sigurðsson frá Vatnsleysu afhendir Sveindísi Vig-
fúsdóttur gjöf í þakklætisskyni frá stjórn og starfsfólki Bún-
aðivdélags íslands.
Hlaður kafnar ■ eldsvoða Sjöttu tónleikar sinfóníu
í báti í Reykjavíkurhöfn hljómsveitarinnar
STAKSTEIWll
Kostir við aluminium-
verksmiðju
Dagblaðið Vísir segir í forysto-
grein í gær:
„Skömrnu fyrir jólin komn
heim frá Svisslandi fulltrúar
Stóriðjunefndar, sem þangað
höfðu farið tii' þess að semja við
fyrirtækið Swiss Aluminium um
byggingu verksmiðju hér á
landi. Fundinn sátu einnig fuil-
trúar Alþjóðabankans, sem lána
mun fé til Þjórsárvirkjunarinn-
ar, ef satrningar takast um bygg
ingu * verksmiðjunnar. Ekki
fékkst endanleg niðurstaða í mál
inu á fundinum í Zurich, en
samningahorfur eru taldar góð-
ar. Þessi verksmiðjubygging hef
ur verið njokkuð umdeild, þótt
torskilin séu rök andstæðing
anna. Bygging hennar þýðir það,
að unnt verður að reisa miklu
stærri virkjun í Þjórsá en ella
yrði framkvæmanlegt.
•Það hefur í för með sér að
rafmagnsverðið verður mun ó-
dýrara fyrir vikið. Auk þess
mun verksmiðjan veita aEmörgu
fólki atvinnu. í 'þriðja lagi er
hér hafinn vísir að stóriðju. Á
það hefur oftar en einu sinni
verið bent hér í blaðinu hver
nauðsyn það er að gera atvinnu
lífið fjölbreyttara en nú er,
renna undir það styrkari og
fleiri stoðum. Sjávarafli getur
brugðizt hvenær sem er, eins og
reynslan sýnir okkur íslending-
um. Enn er gnægð fiskistofna
við strendur landsins, en að því
kemur að takmarkalínunni verð
ur þar náð. Landbúnaður er
grundvallaratvinnugrein. Það
dylst hins vegar engum að vaxt
armöguleikar hans eru mjög
takmarkaðir."
Samkeppni íslenzks
iðnaðar við erlendan
„Þess vegna er það mikil nauð
syn að byggja upp þriðja at-
vinnuveginn, iðnaðinn. Því færi
vel að samningar tækjust um
byggingu aluminíumverksmiðju,
og annarra nýrra iðngreina, sem
grundvallast á ódýrri orku fall-
vatna landsins. En þótt glæstar
vonir séu bundnar við mikil
framtíðarverkefni á ' essu sviði,
ma þó sá iðnaður sem fyrir er
í landinu ekki falla í skuggann.
Þeim, sem hann stunda þykir
hlutur hans ekki hafa verið
gerður jafngóður og annarra
atvinnugreina landsins og er það
að vonum. Iðnaðurinn á nú í
harðri .samkeppni við erlendan
iðnað. Þess vegna er nauðsynlegt
að rekstrarfjárskortur verði hon-
• um ekki fjötur um fót og inn-
flutningsstefnunni sé þannig
hagað að um misrétti verði þar
aldrei að ræða“.
Akvörðmi á næsta
Síðustu tónleikar O’Duinn að þessu sinni
SNEMMA á aðfangadagsmorgun
var komið að látnum manni um
borð í vb Páli Pálssyni GK 360
frá Sandgerði. Eldur var laus i
Ekipinu, og hefur maðurinn,*
Kristófer Kristjánsson, Grettis-
götu 64, sem er 1. vélstjóri á bátn
um, kafnað í reyk.
Vb Páll Pálsson lá við Granda-
jgarð. KL 6.19 á aðfangadags-
ínorgun var lögreglu og slökkvi-
liði tilkynnt, að mikinn reyk
legði upp af skipinu. Gerði það
ekipverji á Goðanesi, sem lagði
6ig í mikla hættu við að komast
f land og ná í síma. Þurfti hann
eð klifra upp klökugan kaðal úr
skipi sínu.
Þegar slökkviliðið kom á vett-
vang var mikið reykjarkóf í
Bkipinu og töluverður eldur. Tók
nokkurn tíma að komast í skip-
ið, og þar fundu slökkviliðsmenn
Kristófer heitinn liggjandi í
koju. Var hann þegar fluttur í
Kristófer Kristjanssor
Slysavarðsstofuna, en þar úr-
skurðaður látinn.
Þegar eldurinn hafði verið
slökktur, kom í ljós, að miklar
skemmdir höfðu orðið á borð-
sal og eldhúsi. Ekki er vitaA um
upptök eldsins.
SINFÓNÍUHLJÓMSVEIT íslands
heldur sjöttu hljómleika sína á
þessum vetri í Háskólabió í
kvöld. Stjórnandi verður Pro-
innsias O'Duinn, og verða þetta
síðustu hljómleikarnir, sem hann
stjórnar hér á landi að þessu
sinni, því að hann er á förum til
Bandaríkjanna.
Á efnisskrá hljómsveitarinnar
í kvöld eru forleikurinn Prome-
þeus eftir Beethoven, sinfónía nr.
6 í C-dúr eftir Schubert og
Scheherazade, sinfonisk svita
eftir Rimski-Korsakov, en þar er
efnið sótt i „Þúsund og eina
nótt“.
Tónleikarnir í kvöld verða
sjöttu tónleinkar Sinfóníuhljóm-
sveitarinnar í vetur, sem O’Duinn
stjórnar, en þar á meðal eru 4
skólatónleikar, sem fram fóru
þann 9. og 10. des. sl. Leggur
hljómsveitin mikla áherzlu á þá
tónleika og í vetur er veruiegur
hluti fastagesta að tónleikum
hljómsveitarinnar ungt fólk, sem
mjöig gjarnan hefur komizt fyrst
í snertingu við tónlistarlíf með
því að hlýða á skólatónleika Sin-
fóníuhljómsveitarinnar. þegar
það var yngra.
Fyrstu tónleikar Sinfóníu-
hljómsveitar íslands á næsta ári
verða þann 7. janúar n.k. og
stjórnandi þá Igór Buketoff.
leiti
Það eru fleiri en dagblaðið
VÍSIR, sem ræða þetta mál um
þessar mundir. Öll íslenzku dag-
blöðin hafa skrifað allmikið um
það upp á síðkastið, enda er hér
um stórmál að ræða, sem bráð-
lega verður tekin ákvörðun um.
Á næstu vikum verður það ráðið
til lykta, hvort fyrsta stóriðju-
verið ris af grunni hér á landi
með innlendri og erlendri sam-
vinnu. Að sjálfsögðu verður svo
tryggt, að íslenzkir hagsmunir
sitji í fyrirrúmi, enda ekki meiri
vandi fyrir okkur að búa svo um
hnútana í slíkum viðskiptum en
fyrir Norðmenn. Þeir hafa eflt
þjóðarbúskap sinn með þvi að út-
vega sér erlendt fjármagn og
erlenda tæknifyrirgreiðslu.