Morgunblaðið - 25.08.1965, Blaðsíða 21

/ Miðvikudagur 25. águst 1965
MORGUNBLADID
21
— Ég þori að veðja að þú veizt
ekki hvað olli hávað&num í nótt.
Hjónin rifust ægiiega.
— Nú þoli ég eiklki meina, sagði
hún, ég er fairin hteim til inömmu.
Ó, ég ihefði átt að hlusta á hana
fya*ir þresmiUir árum.
— Blessuð góða, farðu, sagði
hanin, hún tailar líklegast ennjþá.
— ★ —
Svona fer auiglýsinigiasérfræð-
ingurinn að, þegjar hjarm biður
eér konu:
— Mundu það, að þetta frá-
bætna boð stenidiuir aðeins í djag.
★
Nýkvaenituir: — Á ég að trúa
því að ég fái aðeins ost að borða?
Nýgift: — Já, elsfcan. >að staf-
ar af því, að þegar kviknaði í
Jkóteleftuiniuirn“ og þeer duttu of-
an í „desertánin“, varð ég að
Klökikva eidinin mieð súpunmi.
Og fiskisagan flýgur.
Jói er að liesa lexíunnar sínar.
Skyndilega lítuir hann upp frá
bókiruni og segir:
— Maimma. Hversvegna er
hann pabbi ákölllóttur?
— Það er vegna þess að hamm
hugsar svo mikið.
, — Bn hivensvegina ert þú þá
xmeð svona mifcið hár, maimma?
— Haettu þessu masi, stráfcur,
og haltu áfram að lesa lexíiurnac
þínar.
★
Hafið þið heyrt söguna um hús-
eigandiainin í Aberdeen, sem
•etdii pappírssöfiniumaimiefndinmi
veggfóðrið í herbergi leigamdams
og knafðist síðan auikdmmar leigu
fyrir rýmtra búsnæði.
— Heyrðu, geturðu ekki talað
dálítið skýrar.
★
f bandöirisku blaði máitti edtt
aáriin sjá eftirfarandi auglýsdmigu:
36 ára gaimaiLl bóndi hetfur
huga á að kymmast komiu um þrí-
tugt sem á dráttarvál. Vinsiamv-
lega sendiö myiod atf d'iáititaa-vél-
iaai.
Við þessi orð varð Hersi-
líus óður og ær, brá sverði
og hyggst að kljúfa jarlsson í
herðar niður, en jarlsson varð
fljótari til og lagði sverðinu
í gegnum Hersilíus, svo hann
féll dauður niður. Þá hlaupa
menn hans saman og vilja
sækja að jarlssyni, en hann
þrifur hvern að öðrum og
kastar þeim útbyrðis. Voru
þeir svo léttir sem hálmvisk
JAMES BOND
í höndum honum. Helaner var
nær staddur og brá jafnan
skildi undir, þá þeir vildu
höggva til jarlssonar, en hann
greip þá hvern af öðrum og
kastar þeim fyrir borð. Þar til
kastar hann út, að eigi voru
eftir utan tíu menn. Höfðu
þar margir bana, en fáeinum
var bjargað af hinum skip-
unum. Þeir, sem eftir voru,
köstuðu þá vopnum og beidd-
ust griða. Jarlsson kvað þeir
skyldu grið hafa, ef þeir gæf-
ust á sitt vald og vildu sverja
sér trúnaðareiða. Þeir játtu
því og sóru honum eiginn.
Nú var tekið að dimma, en
vindur stóð hvass af landi.
Þá skipar jarlsson þeim að
höggva strenginn og draga
segl við húna, og var nú svo
gjört. Tók skipið harða rás út
á haf, en hinum skipamönn-
—* — >f— Eftir
unum varð bilt við og þorðu
ekki að halda á eftir þeim
um nóttina undan landi. —
Sigldu þeir hraðbyri all* þá
nótt og daginn eftir, en að
öðrum degi sjá þeir land fyr-
ir stafni. Jarlsson mælti:
„Hér munum við að landl
halda og vita, hvar vér eruna
að landi komnir."
Sigla þeir nú inn á einn
vog og kasta þar akkerum.
IAN FLEMING

' Átta milljónir franka í borði.
- Sextán milljónir franka í borði.
Leikurinn snýst við og Le Chiffre vinn- ur. Bond er sleginn út og á ekki grænau
eyri eftir.
JUMBO
-X-
--X-
-X-

-X-
Teiknari: J. MORA
Þúsund þakkir herrar mínir, sagði ó-
Jú, það er ætlunin, svo framarlega — Bara að það sé nú góð hugmynd að
kunni ferðamaðurinn og ljómaði af á- sem þér ætlið sömu leið og við ..— Það taka hann með, muldraði Spori. Það eyðir
nægju. Ég býst við, að þið stanzið bíl er einmitt þangað sem ég ætla, var svarið. hinum dýrmæta tíma okkar ....... — Vit-
ykkar til þess að bjóða mér far ...? Er Getið þið beðið eitt augnablik á meðan ég Ieysa, sagði Júmbó, góðverk eru alltaf til
það ekki rétt skilið? Það er mjög elsku- næ í dótið mitt?
legt.
góðs.
KVIKSJA
-X-
-X-
-X—
Fróðleiksmolar til gagns og gamans
STULDUR HINNAR KONUNGLEGU
KÓKÓNU
Hin elzta af hinum konungiegu ensku
kórónum, hin svokallaða „Edwards-kór-
óna“, var smíðuð fyrir krýningu Karls II,
en strax á eftir sett á sýningu ásamt ríkis-
eplinu og veldissprotanum. Hinn 66 ára
gamli Talbot Edwards var útnefndur
„vörður hinna konunglegu djásna“ og
hann hafði leyfi til, gegn hæfilegri þókn-
un að sýna gestum gersemin. Mörg hundr-
uð manneskjur höfðu komið að skoða
gersemin, þau 10 ár sem hann hafði sýnt
þau, svo að það var ekkert grunsamlegt
við það, er hjón komu og kynntu sig sem
' ’í '
l;| . :
/-■'i
M !
séra Blood og frú og bæðu hinn 77 ára
gamla vörð um að lofa sér að sjá gersem-
in. Því miður féll „prestsfrúin“ í öngvit
meðan á heimsókninni stóð, en náði sér
þó fljótt, þegar hin gamla frú Talbot lof-
aði henni að leggjast fyrir i rúmi sinu og
gaf henni koniaksglas.