Morgunblaðið - 27.08.1965, Qupperneq 8

8
MORCUNBLADIÐ
í
Fðstudagur 27. águst 1965
Sveinn Kristinsson skrifar um:
W ywwyyiKww. 1 m i; n i jjpqjywji ■ ^ ■ y!,' i W ö ■ t»www^jj «y« > m i *»y■ ■ i ■n.w^ '^vmw w> —— v
KVIKMYNDIP
Harua elsikaði stú.líojna sína
eirvs og uingllinguj-. Hamai kall-
aöi haina oít blessaða ástina
eína ag dúiÉuina sínia, ag búin
hafði beitam og diilLanidi faðim.
Hamn sagði: Gefðu mér hjamta
þitt. Og hún getrði það. Harnn
sagði: Má ég biðlja þig uim
nékikiuð áistim mím? Og firá sér
numin sagð; húm jé. Húm
veitti toniuim aliit, ag banrn
þalkkaði benmi ekki fyrir
samt.
Hina elslkaði hanm eims og
þræll, eins og örviti ag beirn-
ingamaður. Af hverju? Spyrð'U
rytkin á stígniuim ag laiufin á
trjámum, spuirðu guð sem ræð-
ur lífimu ag emginm skiluir, því
að ongimn veit anrnar uim þá
hluiti. Húrn veitti honuim ekk-
ert, rnei, eklkert veitti hún hon-
um, ag hamin þaikikaði henni
fyrir samt. Hún sagði: Má óg
taka frá þér eirðina og vitið?
Og 'hanm hanmaði það eitt að
hún bað ekki um láf hams.
Þamnig er á eiraum stað sagt
fná ástarreynelu umgs manms í
Skáldsagunmi „Pan“ eftir Knut
itamsun, í þýðimgu Jóns Sigurðs-
ar fré Kaldiaðarraesi. Gsetu þaer
línur kamnskie gefið mokikiuirs kon
ar þverskiuirðanmynid af efni þessa
mikla verlks, sem er þó svo marg-
sáuragið leymdardómsfulluim króka
leiöuan ástariranar, að haepið er,
að þar verði slitkum þverskurði
við komið. — Tvö elskamdi hjörtiu
heyja þar eiiravígi, ástaifuninm er
of heitur til að horaum veirði
svalað, gagnikvæimar móðgamiir,
saaringar, tilraumár til að niður-
laegja hvort amnað, verður eiran-
ig að komia táll. Bf meimtur með-
biðiiill er haitiur, þá er emginn úr-
kostur ammar en Skjóta sig í fót-
inn, j'öfniuður síkail vera, ástin
sikal úr skera.
Þræil Bdvordiu er GLaihn liðs-
fomim'gi að visu, þræll ástar sinn-
atr til hemmar, en þó of stoltur til
að viðurkenma það fyrir henni,
eftir að árekstrar befjast. En var
húm ekki einmig ambábt hams, em
otf stalt til að viðurkenna það?
Eða var hún sadistimn, sem lók
sér að bráð simni, en missti hama
heisærða úr sjónmáli, náði ekki
fuHmægingu við að sjá lokaþján-
iragar hemmar? Eða var það hún,
sam með stolti símu slapp undan
hraimmi niðurlægingarinmar,
háðS sitt andilega dauðastríð utan
sjónmáls sadistams?
&káidisagan „Pan“ eftir Ham-
sun, sem 'kam fyrst út 1895, iaet-
ur mörgum spurnimigum ósvarað,
húm er raunar stkáld'Verk, sem
hver lesandd seamur upp bverju
simni með síruum sórstaka skiln-
imgi, gjarmam út frá sinmi eigin
persómulegu reynslu. En höf-
undiur hemnar varð heimsfrægur
á svipstundu, og haft er fyrir
satt, að eklki hafi margbrotnari',
raé kyngimaignaðri ástarsaga ver-
ið saman á norræmu máli á síð-
ari öldum, og rraurn þá rauði rúb-
ímiran ðklki undamskilinn.
Það ræðiur af likum, að þeim
leilkstjára er vamdi á hömdium,
sem á að færa þetota á mairgan
háitlt mystisfca verk á svið. Þá
naegir honum naumast, að skiflija
verkið eigin skilningi, heldiur
verður hamn og að gefa því þamin
fraemnigkain svip, sem gerir leik-
eiradium kleift að ná töfcuim á því
og áiharfendium að tileinikia sér
það, ám ailt of laragsóttra skýr-
imga — eða skilnimgsúrkostoa. Hon
mm er sá vamdi á höndum að leiða
þaer persónur fram á sjónarsvið-
ið. sem bókmenmtaáhugaimiöran-
um á Norðurlömdium mun hafa
lieikið einma mesit forvitni á að
sgá framam í um noikikra ára-
tugi.
Damsfcjur kvikmyndiastjóri.
Bjame Heraniimig Jensen að nafni,
réðist í þetota stórvirki ag fékk
ýrnsa þeikktoustu leilkara Noregs
og Svíþj'óðar til liðs við sig. Og
áramgurinm er til sýnis í Kopa-
vagsbíái þessa dagana.
Ek)kd fer bjá því að vealk ewns
ag „Pam“ mdssi milkið við uim-
nnymdiun bókstafa í myradiræmt
forrn, þótot hreyf amíLegt sé og með
Með þessuim fyrirvara vil ég
íyrir minm smelkk segja, að kvik-
mymdun sötgunmar sé ailvel heppn
uð. ÓhemjuSkapur Edivördu hlaut
að verða mimni á leiksviðiniu,
tiflfinnimgar ihenmiar sem ymdis-
liegrar, ungrar sitúllku, híiutu að
kalla á meiri samúð. Þó hefur
tekizt að stiLla svo tdfl, að það
verður ekki á kostmað eisikihuga
henmar, Glalhms liðsforimgja. Hins
vegar hefur kvikmyndairihiafuind -
ur lagt meiri áheralu á þátt
föður stúlkumnar, Maoks kaup-
mamms, í samvistarslitum hirana
umgu eHskenda en beint mátoti
ráða af sögumnd, og má segja, að
ekiki sé óeðlilegt að ieggja alll-
millola áherzlu á þátt hans, þótt
það dragi úr dulýðgi tilifimnimga-
stríðs elskendamna. Yfiirleitt má
segja, að hiöfundur kvikmymdar-
irnnar leitiist við og tafcist með áll-
góðum áramgri að gera ástarsög
uma senmilegri, ag eigum við að
segja bargaralegri, en bún
mimnki raofcfcuð í sniðum ag
missi dirjúgam skerf af þeim
vilLtu, duHrœmu töfrum, sem
síkógarguðimn Pam befur blásið
Haimsum í brjóst, er hanm réði
hanin till verksins.
Þótot lemgi rmegi um það deila,
ihrversu vel kvikmynd þessi er
gerð, miðað við fyrirmymdima, þá
verður ekki um hitt deiflit, að húm
ber lamgt af þeim meðaLlags-
Hann sigraði tindinn
tveim klukkustundum
Eskifirði.
E I N S og áður hefur verið
frá var fjallið Hólmatindur
við Eskifjörð klifið fyrir
nokkrum dögum. Gerði það
Sigmundur Eiríksson, ættaður
úr Skagafirði.
Hólmatindur er 985 metra
hár og er fjallið snarbratt
Eskifjarðarmegin og hefur
aldrei fyrr verið klifið þaðan
svo vitað sé.
Sigmundur var aðeins um 2
tíma að fara upp fjallið. Hafði
hann gert það 10 dögum áður,
en fæstir vildu trúa því að
hann hefði gert það.
Sigmundur er einn þriggja
manna, sem vitað er að hafi
klifið Kerlinguna í Drangey.
Á stærri myndinni er Hólma
tindur og er merkt inn á hana
leið Sigmundar upp fjallið.
Þá er hér einnig birt mynd af
f’allpöngumanninum.
— Fréttaritari.
kvikmyndiuim, sem hér eru sýnd-
ar í kviikimyndaihúaum oft ag tíð-
uim. Hún er speramandi og rruun
veita mönmiuim ánæigju, þótot þeir
hafi aldrei söguima lesið. Heppi-
Legra er þó að lesa sögiuna fyrst,
þeir seam eikki hafa hlýtt á hama
í úitovarpimu í suimar, en þar var
h'ún lesim sem firamlhaldssaiga o.e
því mörguim í fersku miruni. Þá
sjá memn líka efiniviðimn afl'lan
og geta sijá'Lfir diæamt uim úrvinmsi
uma.
amd The Tremeloas sendu nýlega
ifrá sór lagið „I want oandy“,
sem siglir nú hraðbyri upp eftir
vinsældalistamuim í Bmglaindi. eoi
þekktasta lag þeinra hér er senmi
laga „Someone, someane“.
Hljórmsveitin The Kimks er ís-
lenZkum umglimguim að góðu
kuinrn, en þeir fólaga hafa frá
því þeir kocrrau fyrst fram á sjón-
ansviðið semt frá sér hvert met-
sölull'agið eftir anmað Og iraörg
þeirra beyrast tíðuim í ósibalaga
þátbuim Bílkisú'tvairpsins. Þeir eru
fjórir samam og þykja firemur
kyralegir kvistir og þarf ekki
ammað en að líta á kilæðaburðinia
tdfl að sammfænast um að svo er.
Tveir bræður eru í hljómsveit-
inini, Bay og Dave Davies og eiga
þeir allan heiður af hinum vin-
sælu löiguim hlij óms veitar i n na r,
Framh. á bls. 10.
The Kinksi
tali. Kamnske miætoti likja því við
það að taka huigljúft mystiskt
Ijóð — segjuim „Þjóðvísu“ Tóm-
asar — og leysa það upp í prósa
og óbumdmar útlisrtanir. Efnirau
mætti kamnske ná, fliU'gmymd ag
tilætolam skáldsims, skipa öllu í
rótotoa arðfloikfca ag setninigar, svo
að eklkert yrði eftir nema ljóðið,
hi'ð áhöndlanllega. Þetta er agmúi,
sem naumflega verður ihjá kom-
izt, þegar mikið Skálverk er af-
klætt sínuim upphiaflega tjánimg-
arbúinimgi ag kllæ'tot nýjum föt-
um, jaímvel þótt það sé stkrauffleg
viðfliatfnaaxLraigt.
Tvær þekktar hljómsveitir hingað
The Kinks og Brian Poole og félagar hans koma til
Reykjavikur til hljómleikahalds i næsta mánuði
í NÆSTA márvuði rhiumu tvær
þekktar brezkar hiljómflveitir
halda tónLeika í Beykjavik. Hinrn
7. september kemiur M'jómsveiliin
Brian PooLe and tohe Trermeloes
og liinn 14. sama mánaðar kem-
ur bin tieimsþelkkta Mjómsiveit
The Kinks, en sú hljómsveit er
mieðal ihirma etftirsóttoustu ag vin-
sælustu um þessar mundir.
Brian PooLe ag fólagar hans
leika létota músik af ýmsu taigi,
þij'óðlög, glaimuinm'úsilk og
„rhythm and btues“, alflt etftir
því, bvað áiheyrendiuir vilja heyra.
Þetta er gömuil og gróin hljóm-
sveit, sam flieldiur enn velfli, þótt
aðrar nýrri hafi komið till sög-
unmar. Sem fyrr segir lcama þeir
til Beýkjavíbur hinm 7. septem-
ber, en þeir rmumu haflda hér
feirma flrflijómileika, 7., 8., og 9.
sept. Miumu þrjár íslenzkar flifljém
koma fram að aulki, em óráðið er,
hverjar þær verða. Kyrarair á
þessum Mjiómlledlkum verður
TTiau íiko nr Mr*r tlh^rhs Rriian Pontl^
Brian Poole og the Tremeloes-