Morgunblaðið - 25.11.1965, Blaðsíða 28

Lang stærsta og
íjölbreyttasta
blað landsins
Helmingi útbreiddara
en nokkurt annað
íslenzkt blað
Olóðir sjómenn gera
uppreisn á Akureyri
Einii þeírra sendur tifl Bretlands
Akureyri, 24. nóv.
TIIL tíðinda dró um borð í tog-
aranum Wolverhampton Wand-
eras GY 31, J>egar hásetarnir
gerðu uppsteit, er tog.arinn skyldi
láta úr höfn héðan. frá Akureyri
í gærkvöldi.
Grimsby-togari þessi kom hing
að á mánudagskvöld til viðgerð-
ar á þilfarsieka og var unnið að
viðgerðinni i gær. Gerðust háset-
arnir þá ölvaðir og féll þeim
Akureyrarvistin sýnilega vel, því
að þeir leituðust við að tefja
viðgerðina eftir megni t.d. með
því að skera á gasslöngur og
vinna fieiri spjöll. Þurfti að fá
lögregluaðstoð til þess að verja
ýmis tæki svo sem rafsuðutætki,
sem var á bryggjunni.
• Með lögregiluvaldi um obrð.
íægar láta skyldi úr höfn
skömmu fyrir miðnætti neituðu
hásetarnir að fara og stukku
fjórir þeirra í land. l>urfti enn
að kveðja til lögreglulið og var
þeim komið um borð aftur með
valdi.
Eitthvað gekk seint að koma
ukipinu frá bryggju og svifaði
þvi aftur eftir að landfestar
höfðu verið leystar. Stökk þá
eíim hásetanna enn í land, mað-
«r af léttasta skeiði, Daniel
Lee. Neitaði skipstjóri að taka
við manninum aftur og hlaut
hann gistingu í fangageymslu,
þar til hann var sendur til
Reykjavíkur nú í kvöld. Var talið
að hann hefði verið forsprakki
uppreisnarmannanna.
>að sást síðast til togarans að
drukkinn háseti kom hlaupandi
fram eftir skipinu með riffil í
höndum og réðst að bátsmann-
inum þar sem hann var að störf
um. Með það hvarf skipið út í
hríðarkófið og nætursortann.
— Sv. P.
Jóhann Löve á sjúkrastofunni
WS&mSÍM
:
hádegið í

gær.
(Ljósm.: Sv. Þ.)
IMáðist á lífi og sæmilega
hress eftir 70 tíma útivist
300 manns, bílar og flugvélar Miuðu r|t«pna-
skyttunnar, sem týndist s.I. sunnudag
Fékk 85 tonn
nl ufsn í nótino
Vestonannaeyjum, 24. nóv.
TAJjSVHRÐ sí'ldveiði befir
verið ruxdanfarið 1 Breiða
menkurdiýpi og í <Ja.g 'hafa bát-(
amir verið að sfreyma hing-
að inn með aiflann. Auk sá'ld-
veiðanna hafa hótarnir all-
margir fen.gið vænan og fall-
egam uifisa í nótina og einn alílt
uipp í 85 tonn. I>að eru ekiki
" aðeine Eyjafoátar sem þessar
veiðar st.unda Iheldur bátar
aílsstaðar að.
Framh. á bls. 27
MENN ætluðu vart að trúa
því í gærmorgun er fréttin
flaug um höfuðborgina að
Jóhann Löve lögregluþjónn,
þrítugur að aldri, væri kom-
inn fram og sæmilega mál-
hress og tiltölulega lítið
kalinn eftir að hafa legið
úti í allt að 15 stiga gaddi,
annað slagið, og stórhríð um
langan tíma, gengið um gólf
og barið sér til hita. Útivist
hans var þá orðin rúmar 70
klukkustundir. Mjög víðtæk
leit hafði verið gerð að Jó-
hanni og hófst hún strax að-
Hrunakirkja 100 ára
Háhðargubsþjónusta á sunnudag
NÆSTKOMANDI sunnudag
fyrsta sunnudag í aðventu, verð-
ur Hrunakirkja 100 ára. í því
tilefni verður hátíðarguðsþjón-
usta í kirkjunni. Sóknarprestur-
inn st. Sveinbjöm Sveinibjörns-
son predikar, en prófasturinn sr.
Sigurður Piáisson, flytur erindi
um þá feðgana, sr. Jóhann og sr.
Steindór Briem. Söngkór kirkj-
unnar, undir stjórn Heiga Kjart-
anssonar í Hvammi, aðstoðar.
Messan hefst kl. 1.
Framhald á bis. 27.
faranótt mánudags og voru
leitarmenn alls 300, fjöldi
bíla og allmargar flugvéiar.
Yfirgripsmest var leitin á
þriðjudaginn. Nánar er skýrt
frá leitinni I samtali við leit-
arstjórann, Magnús Þórarins-
son, á bls. 3. Þá er og rætt við
flugstjóra þyrlunnar, sem
fann Jóhann í mynni Langa-
dals um 9 km. í hásuður frá
hæsta tindi Skjaldbreiðar. —
Hér birtist og stutt samtal
við Jóhann sjálfan, svo og
frásögn Jóhannesar Briem,
sem stýrði leitinni úr lofti og
var í varharliðsþyrlunni, sem
fann Jóhann.
Fullvíst má telja að geðró og
andlegt jafnvægi hafi bjargað
Jóhanni, svo og það að hann gróf /
sig í fönn til að verjast kuld-
anum, og að hann fór ekki út
í neina tvisýnu, er hann var
villtur oi'ðinn. Vegalengd sú, er
hann gekk á þessum tíma, var
lítil og sparaðist honum því
orkan til hinnar löngu útivistar.
Læknar telja Jóhann ókalinn
nema á fótum og líkamlega ekki
í mikilli hættu.
Við biðjum Jóhannes Briem
að skýra okkur frá þvi í stór-
um dráttum er þyrlan frá varn-
ariiðinu, sem hann var leiðsögu-
maður í, fann Jóhann.
Jóhannes segir svo frá:
— Við flugum fyrst inn á Hof-
mannaflöt þar sem miðstö'ð leit-
armanna var. Það skal fram
tekið að mjög ber að róma fram-
göngu stjórnanda þyrlunnar, þvi
veður var mjög ókyrrt í morgun,
30—40 hnúta vindur, og sagði
Framhald á bls. 27
„Ég gróf mig í fönn þeg-
ar ég var orðinn villtur44
sagði Jóhann Löve lögreglu-
þjónn í samtali við blaðið í gær
LAUST fyrir hádegið komu
fréttamenn blaðsins upp á
Landsipitala til þess að freista
þess að ná tali af Jóhanni
Löve lögregluþjóni, sem haifði
legið úti frá því laust fyrir
háidegi Sl. sunnudag og þar til
M. 10.30 á miðvikudag, Hafði
hann því verið rúmar 70
klukkustundir í samfelidri
úitivist o>g af þekn legið lang-
tímum saman í snjó.
Við hittuim prófessor Sigurð
Samúelsson á gangi Lyflæknis
deildar sipítalans og spyrjum
hvort við megum tala við ein-
hvern frægasta sjúklinig, sem
þeir 'hafi nú í sjúkrabúsinu
hjá sér.
— Ég var einmitt að tala
við hann rótit í þessu er ég
frétti að þið væruð að leita
bans og sagði honum að hann
væri nú frægastur manna á
llandi hér og blöðin hefðu
ekki sikrifað um meira undan-
farna da,ga en leitina að hon-
um. Hann svaraði því til að
hann væri ekiki upplagður til
að tala við blaðamenn en
sagði að hann væri srvo þakk-
látur öl'lum sem tekið hefðu
þátt í leitinni að sér, sem leitt
'hefði til þess að hann fannst
að hann myndi reyna. Hanm
er líka svo má'lhress að hanm
getur talað við ykíkur oíur-
litla stund, en að sjálfsögðu
megið þið ekiki ónáða hann
lengi. Annars er það merki-
legt hvað hann hefir sloppið
vel frá þessu. Við höHduim að
hann sleppi við kai nema á
fótum. Hann hefir tekið þetta
eins og gömlu forfeður okik-
ar, farið lítið um og graifíð
sig í fön: , hagað sér sem sagt
eins og 'hygginn maður gerir,
sem lendir í hríð og viliu. Já
gerið srvo vel að ganga inm
til hanis, þegar hjúkrumarkon-
an gefiur ykikur merki og hún
lætur ykkur einnig vita ‘þegar
þið eigið að fara út.
Við göngum inn i sjúkra-
heriberigið þar sem Jóhamn
liggux einn dúðaður upp und-
ir höku, svo við getum ekiki
tekið í höndina á homum ti'l
að óska honum til hamingju
með, að hann skuii vera kom-
inn svona 'brattiur til byggða.
— Sannast að segja datt
dkkur eklki í hug að við ætt-
Krossinn sýnir staðinn þar
sem Jóhann fannst.
uim eftár að sjá þig lifandi,
seigjum við eftir kveðjur og
hamingjuóiskir.
— Það datt mtér raunar
ekki heldur í hug sagði hamn
og 'brosti við. Við sáum að
hann átti ofux'lítið erftt með
brosið og hann var lítið eitt
Framhald á bls. 27.
-H-
*