Alþýðublaðið - 02.04.1930, Qupperneq 3

'AftÞTÐUBBAÐIÐ
3
50 anra. . 50 anra.
Elephant-cinarettnr.
LJdlffengar og kaldar. Fást alls staOar.
f heildsSln hjá
Tðbaksvezlnn tslands h. f.
u.rinn fylgja ábúðinni. — Lax-
veiði í sjó sé bönnuð, með sér-
stökum undantekniugum pó. —
Frv.. fer fram á ríkisstyrk til fiski-
ræktarfélaga til klakstöðvagerða,
kr. 1,50 fyrir hvert metið dags-
verk við byggingu stöðvanna, og
fyrir hvers konar mannvirki, er
gera ár fiskgengar eða greiða
Jax- og silungs-göngur upp eftir
peim, priðjung kostnaðar við
verkið. — Til aðstoðar atvinnu-
máiaráðherra við stjórn veiðimála
sé veiðimálastjóri, sem ráðherra
velur til 5 ára í senn, og priggja
manna veiðimálanefnd. „Veiði-
málastjóri skal vera kunnáttu-
maður um veiðimál og vatnalíf-
fræði.“ Hann fær laun úr ríkis-
sjóði, en nefndinni er ætlað að
starfa kauplaust. — I frv. erú m.
a. ákvæði um ófriðun sels í ám,
lík og voru í frv. pví, er M. T.
og Jörundur hafa áður flutt á
pingi um ófriðun sels í Ölfusá;
en nú mun flutningsmaður ætla,
að við pví sé séð, að sagan frá
síðasta pingi endurtakist, pegar
4ax bjargaði selslifi.
Frv. um bókhald var vísað til
2. tunræðu og allsherjarnefndar í
síðari deild.
Gunnar flytur pingsályktunar-
tillögu í n. d. um að skora á
stjórnina að koma pvi til leiðar,
að 'bankavextir verdi lœkkáðir
hið bráðasta.)— Um tillöguna var
ákveðin ein umræða.
Etrideild.
Siglfirðingúm neitað um bæjar-
stjóra.
Frv. Erlings Friðjónssonar um
aö Siglfirðingar megi velja sér
bæjarstjóra, kom í gær til 2. um-
ræðu. Skiftist allsherjarnefnd
deildarinnar pannig um frv., að
Jón Baldvinsson lagði til, að pað
væri sampykt, en Ingvar og Jó-
hannes, fyrrum bæjarfógeti, fluttu
dagskrártillögu um að skjóta
mélinu út úr pinginu. Var sú til-
laga peirra sampykt og Siglfirð-
ingum par með neitað um að
velja sér bæjarstjóra. Pessara til-
tekta, að vísa ósk bæjarstjómar
Siglufjarðar um sama rétt kaup-
staðarbúum til handa og flest
allir hinir kaupstaðirnir hafa
fengið, verður bráðlega minst
nokkm nánar.
Frv. tun breyting á siglingalög-
unum var afgreitt til 2. umræðu
og sjávarútvegsnefndar (í síðari
deild).
125 ára atmaeli
æfintfraskálðsins heimsiræsa.
f :
Einkaskeyti til Alpýðublaðsins.
Khöfn, 2. april.
í brakandi sólskini minnast
Danir x dag 125 ára afmælis
æfintýraskáldsins heimsfræga, H.
C. Andersens, með hátíðahöldum
um land alt.
Þorfinnur.
Slys.
Hingað kom í gær enskur tog-
ari. Hann hafði fengið áfall í
gærmoigun á Selvogsbanka og
mist út 4 menn, en náð peirn
öllum aftur, en einum látnum, og
kom togarinn hingað með líkið.
Var pað kistulagt í gærkveldi,
sem var nokkuð erfitt, pví mað-
urinn hafði verið látinn stirðna
með útrétta handleggi.
Fylla kom í gær með færeyska
skútu í eftirdragi. Hafði slasast
maður á skútunni með peim ein-
kennilega hætti, að sjór kom á
hann og kastaði honum til, pann-
ig, að hann stakk hnífi í sig, er
hann hélt á.
Sýning
Ásmnndar Sveinssonar'.
1 nokkra undanfama daga hefir
mátt lesa Jxað í blöðum, að opin
væri sýning Ásmundar Sveins-
sonar í Amarhváli. Á einum staðj
hefi ég séð pess getið, að sýn-
ingin væri vel sótt. Ég vil vona,
að svo sé. Mörg smáatvik hafa
sannfært mig um, að meðal al-
pýðu pessa bæjar og pessa lands
leru hugimír í góðri rækt til pess
að veita viðtöku áhrifum hreinn-
ar fegurðar.
Og fyrir pá, senx unna fögrum
hlutum, er margt að sjá á sýn-
ingu Ásmundar. Ég víl ekki fara
að gylla hana fyrir mönnum með
pví að segja frá pvi, hver metorð
han hafi hlotið með stærri pjóð-
um og dómgleggri, né hver verka
hans hafi hlotið virðulegt sæti í
erlendum sýningarsölum. Ás-
mundur heldur ekki sýningu sína
til þess að gera pað lýðum kunn-
ugt. Ásmundur vinnur ekki fyrir
iistdómendur, og mörg af verkurn
hans eru ekki ætluð til þess að
standa á söfnum til augnagamans
nokkrum útvöldum. Þau eru gexð
til pess að standa á opinberunx
stöðum og veita peim fegurðar-
blæ og prýði, tala til fjöldans og
tala máli fjöldans. Á svæðum
myndlistarinnar er Ásmundur
Sveinsson alpýðuskáldið. . Sæ-
rnundur á seínum, dagur og nótt,
víkingurinn, Grettir á banastund-
inni, drengur að leika sér, fiski-
maður, eru viðfangsefni hans.
Og andlitsmyndir, — undarlega
. töfrandi' myndir, sem vekja hjá
áhorfandanum magnaða tilfinn-
ingu um persónuleik þess, senv
myndaður er. Þetta er ekld langt
sótt en ætla xnætti við fyrstu
sjónhending og ofið af mörguxn
páttum. Ásmundur Sveinsson er
lærður myndsnillingur og kann
öll þau tök á list sinni, sem nú-
tíminn krefur. En hann beitir
þessum lærdómi með þroskaðri
hófsemd og ró og lofar sinni
listgáfu að hafa forsögn á hverj-
um hlut. Og mér er ekki grun-
laust um, að hann búi yfxr tals-
verðu af hæverskri kýmni, þótt
lítt komi fram í þeim myndum,
sem parna eru, nema óbeinlínis í
einni andlitsmynd. Hún er svo
lík sem bezt verður á kosið, og
mér liggur við að segja hlaðin af
persónuleik fyrirmyndarinnar. En
myndin birtir sterka ósk um að
koma fyrir sjónir á ákveðinn hátt,
sem margir hafa þegar peir sitja
fyrir. Og listamaðurinn hefir gert
pað að gamni síriu að fela pessa
ósk í dráttum myndarinnar án
pess að hrófla líkingunni, lauma
henni inn í svipinn á svo fín-
gervan. hátt, að hvergi hattar fyr-
ir. Ég er svo fáfróður um galdra-
brögð listamanna, að mér kann
að miklast petta meira en ástæða
sé til. En engan hefi ég séð kom-
ast klakklaust frá slíku, nema Ás-
mund Sveinsson.
Lást Ásmundar Sveinssonar ber
það með sér, að hann álítur .að
listin eigi að verða alpýðu eign,
framar en títt hefir verið að ætla.
Til pess hefir hann lagt á sig
harðrétti námsáranna og vinnu-
stundir, sem ekki verða taldar.
— Nú kemur til kasta hinnar ís-
lenzku pjóðar að iauna, og launa
svo vel, að Ásmundur purfi ekki
að hrekjast úr landi — Reykvik-
ingar geta lagt til sinn skerf með,
pví að sækja sýningu hans.
Reykjavík, 31. marz.
Sigurðw Binarsson.
Páll Vigfússon,
sem nýlega er látinn eftir tólf
ára stöðuga vanheilsu, var ættað-
ur norðan úr Öxarfirði, stundaði
fyrst nám á Akureyri, síðan í
kennaraskólanunx og loks í
Mentaskólanum, par sem hann
var sjötti-bekkingur inflúenzuvet-
urinn mikla. Upp íir inflúenzunni
fékk hann síðan sjúkdóm þann,
brjósttæringu, sem að lokum dr’ó
hann til dauða. Vanheilsan braut
hann á bak aftux' á pví skeiði æf-
innar, sem kraftar manna byrja
fyrst að njóta sín. Hin síðustu
tólf æfiár sín átfi hann rnanna
þyngstri lífsreynslu að rnæta,
ekki sízt fyrir þá sök, að hann
var lápmaður mikill að náttúru-
fari og bjó ungur yfir göfugunx
lifsfyrirætlununx og var prýðileg-
um gáfum gæddur, senx gáfu oss
skólabræðrum hans fyrirheit um
pað, að par mundi íslenzk fram-
B.D.S.
E.s. Lyra
fer héðan annað kvöld
3. p> m. kl. 18 um
Vestmannaeyjar og
Færeyjar. Flutningur
afhendist allur fyrir kl.
18 1 kvöld.
Farseðlar óskast sótt-
ir sem fyrst.
Nic. Bjamasoa.
tíð eiga nýtan mann. Það hlýtur
að vei'a pungt hlutskifti fyiir
gáfaðan áhugamann að vita
pannig æsku sína blikna í lang-
dregnu stríði við dauðann. En
Páll Vigfússon var karlmenní,
sem aldrei lét æðruorð frá sér
fara og tók hverri nýrri yfirþyrm-
ingu sjúkdómsins með vaxandi
hörku. Hann hélt alt af áfram að
afla sér þekkingar og varð æ
betur að sér í þeim greinum, sem
honum voru hugleiknastar, en
það vorix bókmentir, félagsfræði
og íslenzk tunga. Hann hafðí
manna næmasta réttlætistilfinn-
ingu og var þannig hugheill jafn-
aðarmaður. íslenzkumaður var
hann ágætur, enda manna þjóð-
legastur í hugsun. Fáeinar rit-
gerðir munu liggja eftir hann í
blöðum. Erlendis dvaldist hann
um nokkurt skeið í heilsubótar-
augnamiði. Auk sjúkdóms síns
átti Páll Vigfússon við mikla ör-
birgð að stríða, þött fómfúsar
skyldmennahendur * muni hafa
orðið seinþreyttar að leggja> hon-
um tið á hinum langa og erfiða
sjúkdómsferli, meðan flestir aðrir
kunnigjar voru að týnast honum.
Alvaran, er djúp, sem andar frá
örlögum þessa einstæða, snauða
og heilsulausa gáfumanns, þegar
vér heyrum nú loks fréttina af
andláti hans.
H. K. L.