Morgunblaðið - 20.10.1967, Side 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 20. OKT. 1967
MAGNÚSAR
$kipholti21 símar21190
eftír tokun simí 40381
simi -|_44_44
mniF/m
Hverfisgötu 103.
Sími eftir lokun 31160.
LITLA
BÍLALEIGAN
Ingólfsstræti 11.
Hagstætt ieigugjald
Sími 14970
Eftir lokun 14970 e»a 81748
Sigurður Jónsson
BÍLALEIGAN
- VAKUR -
Sundaugaveg 12 - Sími 35135.
Eftir lokun 34936 og 36217.

RAUOARÁRSTÍG 31 SfMI 22022
Húseigendafélag Reykjavíkur
Skrifstofa á Bergstaðastr. lla.
Sími 15659. Opið kl. 5—7 alla
virka daga nema laugardaga.
AU-ÐVITAÐ
ALLTAF
jBoripnMaMft
RITSTJÓRN • PREIMTSMIÐJA
AFGREIÐSLA*SKRIFSTOFA
5ÍIVII 10-100
★ „Spilin á borðið“
Sigurður Jónsson skrifar:
„Forvitinn um flugmál“ kast
ar fram nokkrum spurningum
til mín varðandi rekstur þotu
Flugfélags íslands, Boeing 727,
frá Reykjavíkurflugvelli, og
spyr um lengd flugbrauta,
styrkleika þeirra, háva’ðamæl-
ingar og brunaliðið.
Gunnar Sigui'ðsson, flug-
vallarstjóri, hefur í dálkum
Velvakanda þann 18. ágúst og
16. sept. svarað framangreind
um spurningum, en undir
hann heyra framangreind
máL
Aftur á móti skal ég svara
því, hvaða brautarlengd B 727
þarf til flugtaks á þá staði,
sem hún hefur áætlun tiL
Samkvæmt flughandbók B
272, útgefinni af Boeing verk-
smiðjunum og sem farið er
eftir, þarf flugvélin þessa
brautarlengd:
í logni og 10°C, flugtaks-
þungi 142.000 pund fullsetin af
farpegum (108) til Glasgow
5200 feta brautarlengd. Við
sömu skilyrði, flugtaksþungi
147.500 pund fullsetin af far-
þegum (108) til London eða
Kaupmannahafnar 5700 feta
brautarlengd.
Flugvélin þarf að sjálfsögðu
langt um styttri brautarlengd
til þess að komast á loft, en
5700 fet er sú lengd, sem hún
getur staðnæmzt á, ef eitthvað
kemur fyrir og hætta verður
við flugtak. Flugbraut 02—20
er rúm 6000 fet.
Það er alger misskilningur
hjá spyrjanda, að ég hafi sagt
að það opinbera ætti að leggja
„spilin á borðið“, en einhvers
staðar er spilaður „póker‘, og
þeir, sem hann spila, þurfa auð
vitað að leggja „sín spil á
borðið."
Sigurður Jónsson.“
ir Sambýlishættir
í f jölbýlishúsum
Ekki er ofsögum sagt af þvL
að íslendingar kunna ekki enn
að búa í fjölbýlishúsum. Kunn
ingi Velvakanda, sem lengi
var búsettur vestur í Banda-
ríkjunum, en er nú fluttur í
fjölbýlishús í Reykjavík, segir
umgengni sambýlisfólks síns
og hegðun minna sig einna
helzt á umgengnisvenjur fólks,
sem sé nýflutt úr sveitaþorpi á
Puerto Rico í ibúðablokk í
New York. Þar vestra sé reikn
að með, að eina til tvær kyn-
slóðir þurfi til þess að skapa
borgarmenningu og siðmennt-
aða umgeognishætti hjá slíku
fólki, áður en það hættir að
haga sér eins og það gerði í
sveitaþorpinu sínu heima á
Puerto Rico. Reynsla sín af til-
litsleysi náungans og hirðu-
leysi um sameign í fjölbýlis-
húsinu hér sé með þeim hætti,
að hann efist um að Islending
ar verði fljótari en Puerto
Rico-fólkið að venjast sam-
býli. Ekki vill Velvakandi taka
svo sterklega til orða, — en
kannski hefur hann bara ver-
ið óvenjulega heppinn með
sambýlisfólk til þessa, ef
marka má sögur ýmissa kunn-
ingja hans af reynslu þeirra í
fjölbýlishúsum.
Hér kemur svo bréf frá hús-
móður á Laugarnesvegi, sem
segir frá furðulegu uppátæki í
fjölbýlishúsi:
ÍC Kettir í
kjallaranum
„Kæri Velvakandi!
Við búum í blokk, og um
nokkurt skeið hefur börnunum
í húsinu verið leyft að hafa
ketti í hjólageymslunni. Eng-
inn fullorðinn virðist fyígjast
með því, að köttunum sé gef-
ið að borða daglega, eða
geymslan sé þrifin, og þar er
vond lykt.
Börnin annast kettina eftir
beztu getu, en það finnst mér
ekki nóg; það er ábyrgðar-
hlutur að hafa dýr.
Hefur Dýravemdarfélagið
ekkert við slíkt að athuga?
Það er sorglegt, hvað borg-
arböm eiga fá tækifæri til að
umgangast dýr, og ég segi
þetta ekki af óvild til bam-
anna, heldur af samúð með
köttunum.
Húsmóðir."
ic Flísin í auga
náungans
Ritstjóri blaðsins Fylkis, sem
kemur út í Vestmannaeyjum,
Sigurgeir Jónsson, skrifar
grein undir þessu nafni í blað
sitt hinn 6. okt. sl., og tekur
Velvakandi sér það bessaleyfi
að birta hana hér:
„íslendingar hafa löngum
fengið orð fyrir að vera að-
finnslusamir, og láta sig flesta
hluti skipta. Slík er að vissu
leyti gott innan hæfilegra tak-
marka. En þegar að því kem-
ur að ætla sér að fara að siða
aðrar þjóðir til og kenna þeim
aðra hætti en þar hafa við-
gengizt, vill skörin oft fara að
færast upp í bekkinn.
Fyrir skömmu var sýnd kvik
mynd í sjónvarpinu frá Fær-
eyjum, þar sem meðal annars
var sýnd slátrun sauðfjár. I
mynd þessari sást meðal ann-
ars það sem bannað er nú með
lögum á íslandi, að lifandi fé
sé látið ganga innan um það
sem slátrað hefur verið.
Strax daginn eftir útsend-
inguna fylltust fjölmargir heil-
agri vandlætingu í garð
frænda vorra Færeyinga, að
þeir skyldu láta slíkt viðgang-
ast enn í dag, þar sem slíkt
þekktist nú ekki á íslandi
lengur.
Enginn skyldi skilja það sem
svo, að sá sem þessa grein
skrifar sé á einn eða annan
hátt andvígur þeim lögum,
sem sett hafa verið um me’ð-
ferð sláturfjár á íslandi, en
hitt er annað mál, að hann er
andvígur þeim, sem ætla sér
að kenna öðrum þjóðum siði
og venjur eftir sínu höfði. Ef
Færeyingar hafa þennan hátt
á og finnst allt í lagi með
hann, þá þýðir ekki fyrir Is-
lendinga að fetta fingur út í
það, þeir hljóta að ráða sínum
málum sjálfir, hvort sem þau
eru æskileg eða ekki frá okk-
ar sjónarhóli séð.
Eitt algengt dæmi um svipa’ð
efni má taka um íslendinga,
sem farið hafa utan, þegar þeir
hafa ætlað sér að venja útlend
inga af þeim „ósið“ að þiggja
þjórfé. Ég hef sjálfur orðið á-
horfandi og áheyrandi að því,
að Islendingur úthellti sér ær-
lega yfir þjón einn, sem vænti
þess að fá fé í ómakslaun fyr-
ir sína þjónustu. Maður þessi
lét hann óspart heyra, að þjór-
fé væri óþekkt fyrirbrigði á
Islandi, og þess vegna væri
þetta hinn mesti ósiður, sem
ekki þýddi að bjóða sér upp á.
Þessi maður og fleiri hans
líkar athuga ekki, að sinn er
siðir í landi hverju og ekki
þýðir að breyta landsháttum
eftir sér heldur verður að sam
ræma sínar gerðir við lands-
hætti og aðlagast þeim.
Og skyldi það ekki vera al-
gengt meðal Islendinga að þeir
sjái flísina í auga náungans en
ekki bjálkann í sínu eigin?“
it Athugasemd
um siðaskipti
J. G. biður fyrir þessa at-
hugasemd:
„Ég þakka Jóhanni Hannes-
syni, prófessor, svarið, en vil
gera athugasemd við eftirfar-
andi:
Prófessorinn segir, að mér
finnist orðið „sfðbót“ rang-
nefni, en vilji taka upp orðið
„siðabyltingu". Ég segi þó ekki
annað en að orðið „siðabót" sé
rangnefni, þar eð aðeins geti
verið um einn sið að ræða,
sem eigi að hafa verfð bættur;
hins vegar sé orðið „siðbót“
áróðurskennt í okkar trúfrjálsa
landi. Ég segi aðeins, að mér
sé skapi næst að nota orðið
„siðbyltingu" (ekki „siðabylt-
ingu“), en geri alls ekki tillögu
um að taka það upp, eins og
prófessorinn segir, — heldur
vil ég áfram láta nota hið hlut
lausa orð „siðaskipti“, eins og
skýrt kemur fram í bréfi mínu.
Ég skrifa'ði auðvitað í bréfi
mínu um 450 ára afmæli, en
hafi prentvillupúkinn breytt
því i 405, þá stafar það af því,
að ég hef ekki fremur en aðr-
ir vald til þess að kveða hinn
gamla og arma „Druckfehler-
teufel" niður — efast jafnvel
um að séra Jóhann ráði við
hann!
Með beztu kveðjum,
J. G.“
Svar til „Tóta“ .. ..
Þetta er alveg löglegt, sé
tilskilinna leyfa aflað með næg
um fyrirvara.
Sendisveinn óskast
hálfan eða allan daginn. Þarf að hafa skellinöðru
eða reiðhjól.
Nathan & Olsen hf.
Ármúla 8, sími 81234.
Barnaúlpur
Nýkomnar loðfóðraðar og rósóttar barnaúlpur með
loðkanti 1—13 ára, einnig telpna- og drengjabuxur
verð frá kr. 100.—. Ódýrar drengjahúfur, net-
sokkabuxur, telpna- og drengjanáttföt, barnaúlpur
3ja—12 ára og m. fl. — Ath. niðursett verð á telpna-
kjólum og ýmsum fl. vörum.
Barnafataverzlunin LÓAN, Laugavegi 20 B,
(gengið inn frá Klapparstig á móti Hamborg).
2ja herbergja íbúð
Til sölu er nýleg, stór og rúmgóð 2ja herbergja
íbúð á hæð í húsi við Laugarnesveg. fbúðin er í
ágætu standi. Gæti orðið laus fljótlega. Ágætt
útsýni.
ÁRNI STEFÁNSSON, HRL.
MáJflutningur. Fasteignasala.
Suðurgötu 4. Simi: 14314.

Wesff on - ff eppi
# á ber sffeingólf
ofiÖ yfir allt gólfiÖ
Álafoss, Þingholtsstræti 2. Sími 13404.