Morgunblaðið - 12.10.1969, Qupperneq 3

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 12. OKTÓBER 1969
3 -
Séra Ólafur Skúlason:
SKIPBROT
HAFI einhver orðið fyrir því slysi að
bo-jóta hamd'legg eða fótiegg leynár það
sér ekiki. Og jafnvel eftnr aið gibsið
og aðrar umbúðir hafa veirið fj'aæiaegð-
ar má gineiinia ver'kisuimmierkin með ýmsu
móti. Komi halltuir maðuir iirrn í almenin-
inigsvagn maetti það undiar<legit þykja, ef
ekiki yrði einihver til þess að bjóða hon-
um saetd sitt, fyndist etokert lauist. Hinir
ytri á verkair höfða tiifl samúðairfuills
áhorfainidia, svo að hanm fiinniuir á ein-
hvem hátt, að hamm verðuir að ljáita í
ljósi hiluittekiniinigu sína með því að sýna
tilliitssemi og er þá e.t.v. um ieið að
gjaldia örlitlia þakkiarslkuld fyrir það, að
Muitskipti hainis sjálfs er á einihvem hátit
léttbærana en þess, sem vaniMðandn
merkir.
En sumiir enu þeir áverkiair, að þeir
gneinaist ekíki alvag j afnaiuðveldlaga og
þeir, er að otfan er tii vísað. Eitt sinn
var miaður fserður til Jesú, effir að
hamn hatfði stigíð úr bát þeim, siem flutti
hann tdii borgar hans. Sá lá í nekkju, því
hamin var lamaður og gat etkki kiomizt
stað úr stað nema mieð aðistoð vina og
ættánigja. Jesús leit á rmarmimm og sagði
honium, að symd’ir harns væru honum fyr
irgetfnar. Aðeimis eftir það ávarp, sem
lítt virtisit kioma lömuðum lkmum við,
tjáði hanm hooum, að nú væri hamm fær
uim að ganga án þess aðrir styddu hamm.
Og svo varð, því hiinm lamaði maður
tók Tetkkju sina og fór heim til sím.
Ekiki kemux það neitt fram, að Jesús
hafi þeklkit þennan miainm og vitað um
eittlhvað það í fortíð hans, sem svo
þungt hvíldi á homum, að fyr'iirgetfningin
mætti eim verða tifl. þess, að harrn yrði
heilbrigður. Hitt er greiniilegt, að Jesús
hefur séð eimhvern þamrn tómileikia í ®vip
hans, sem hann rakti til anoars en þess,
a’ð fæturnir neituðu að bera hamm. Hamm
sá þarm'a mann, sem hafðd soúið bakinu
í l'ífið, mamm sem fanm eitthvert ógur-
legt afil hneppa sig í fjötra.og hafði þar
atf leiðamdi gefizt upp á sjáltfum sér og
öllu öðru. Því varð hamm að ávarpa hamm
fyrst vegnia þess meinsims, sem alilt amm-
að var undir komið, að yrði gott. Já,
syndir þímar eru fyrirgefnar,' sagði Jes-
ús, eftir það megnuðu fæturnir a'ð bera
bann. Fyrst hið amdlega, síðam kom hitt.
Þanndg var líkia mat hams á tilver-
uinmi: Leitið fyrst ríkis hams (Guðs) og
þá mum allt þeáta (aminað) veitast yður
að auki. Hamm lokiaði eikki augum sím-
um fyrir hörmumgum samtimans, fyrir
misrétti og vanlíðan, harnin hafði samúð
með fóilkimiu, hamin mettaði það, hugg-
aði það, gliadddsit með því, en hamrn var
fyrst og frernst komimm til þess að færa
fólkið nær Guði, færa það til Guðs, láta
það opna augu sín fyriir því, að flieira
var nauðsynlegt en maturimm, íleira var
þarft em líkaimams þaríir. Hanm var
kominm sálarimmiar vegma.
Oftsininis horfumst við í auigu við
spumimigumia. um þa'ð, hvort meta beri
meira, hvorar þarfiroar kiretfjist meir.
En það fer þó varlia milli mála, hvort
hefur orðið otfan á almemnt sé miðað við
síðustu ár og áratugi. Meir hetfur verið
lagt úr stofustærð en heimilisihlýleika,
meir úr ytri velmegum em alhMða far-
sæld. Kamm að vera, að siíkit hetfmi sín,
- það verður ef til viill ekki alveg jatfn
áberiamidi eims og hjá manninum, er svo
haifði beiðið skipbrot á hinu andlega, að
hann fékk ekki eirnu sinini hræirt lirni
Líkama síms, en vök ustuind i rnar koma
þó, j atfnvel þrátt fyrir baráttuma fyirir
því að halda syefngemgiisástandiinu
áfram. Bn þegar augna'blikið kemur, er
spumingim sitóra, hvert sé hæigt að smúa
9ér. Mismétti einhverjum sýnt getur sá
fyrirgefið, sem orðið hefur fyirir, þar
nægir oftiast útrétt heindi sé aí velvilja
túlkiað og í eim/l'ægni fram'borið. En mis-
gjörðir sjáfllfuim sér sýndar, er hægt að
biðja sjáltfam sig þeinrar fyringefniinigar,
að það nægi? Jafrwel þegar það kemur
í ljós, að baki hetfur verið smúið í það,
siem helzt hefði þó átt að berjasit fyrir
opnum augum? Við erum oft hikamdi,
nútímafóilk, við það að netfna orðið
synd, fimmst sumum það gamaldags, tala
þá frekar um sekt, skaða eða ei'tthvað
slikt. Em synd er þó það, að bregðasit "
því bezita, því háleitasta og þvi götfug-
asta, Guði, og um leið að bregðiast sjáltf-
um sér. Sl'íkit þarf að lei’ta utam sjáJfs
sín til þess að bæta: til Guðs. Tómleiki
lítfsins, hraðflótti undam ábyrgð þess,
gl'aumurimin, sem drekikur kyrrð rólegr-
ar yfirvegum'ar og sjáltfskoð'umar, alM er
þetta eim mymd þess, sem gfleymt hetfur
Guði. Og emn sem fynr kemur h®yn í
móti þeim, sem vili skilja og leiba, heit-
ir honum fyrirgetfningu og því að veita
nýja líísviðmiðun. Því segir hamm:
synidr þínar eru fyrirgetfnar og með því
færir Hf í tómam svip, veitir hugrekki
og von.
ÉÉMI
EFTIR EINAR SIGURÐSSON
VEIÐARNAR
Tíðin hefur verið mjög rysjótt
sáðaistia hállfam m'ánuðimm, um-
hileypingaisöm og oft hvaisst. Sjór
hefur því verið lítið stumdaður
mem'a atf toguirum, sem láta sjaldn
aist veður hamila sér frá veiðum.
Togararmir hafa verið direifðir
um alllam sjó. Tveir fóru á Ný-
íuindjmailamidsmið, em femgu þar
lítið, og fóru þá tiil Austur-Græm
lamds og fenigu þar reytimgisatfla
aif karfa. Þeir lfairada báðir heima.
Aðrir tiogarar, sem veiða fyrir
heimama'rkað, eru út af Jökii,
en þeir, sem ætla að sigla, eru
fl'esti'r fyrir Suð-Auistuirlamdi og
reyna að fá þar stórutfsa, þorsk
og ýsu, fisktegundir, sem hem.ta
vel fyrir þýzka marka'ðimm. Fyrir
utam það að ágætt vetrð hetfur
verið á fiski í Þýzkailamdi, iðu-
lega komizt upp í miark bg., þá
hetfur gengið á markinu hækkað
um 6%, sem rnuraar verullega á
stfórum fjárhæðum, einis og sölur
togaTammia eru.
Fjórir togarar löndu'ðu heirraa
í síðuistu viku, og var atflimm hjá
þremur þeirra 150—200 lestir. —
Einm var m'eð mirand atflia.
Bátar eru nú byrjaðir að róa
rnieð lírau úr raokfcrum verstöðv-
um, og er atfMmm elkfci sem verst-
ur, þegar tefciið er tiilit til þess,
að róið er með atuttia Mmu. — í
Þorlá'k'shöfn fengu bátar 3—5
lestir í róðai, mest ýsu, þorskur
eást efcki í atflaraum. í Kellavík
tféfck límuibátur 3i liest á 22
etampa.
Trolibátiar frá Eyjum öfluðu
vei, aiflit upp í 25 lestir aí ýsu,
þegar stillti til í norðiauistamiátt-
inmi um dagiran. Anmars er aldred
meeði. Reykjavíkur'bátarmir hatfa
feogið Mtiinm aflia umdamtfarið.
Síðari hluta vifcummiar urðu síld
arbátamir sæmiiilega varir við
silid, og fengu aflilir eimhverja
veiðL Var það út atf Eldey, og
og tveir bátar fengu síld við
Suirtisey. Síldim er töluvert blönd
uð og hefur verið bæði sölltuð og
tfryst.
VERT AÐ SJÁ
í fyrrii vilku lagði um hefllmirag-
ur atf hópi frystihúsaeigemda og
emiraarra, sem verið batfa að ferð-
aist uim B'aradlarílkim, eimfciuim tii
að skoða fiskíveirfesmiðj'U Sölu-
miðsitöðvar hraðtfrystihúsairaraa,
dyfcfcju á leáð síma og bruigðu sér
til Lumemíbung, sem er smiábær
iraeð um 3500 ilbúia á auisitur-
strönd Nova Seotia (Nýja-Skot-
lamdfc-) i Kairuadla. Flotglið var í
þotu frá New York til Hailitfax.
Tók fl'Uigið um 2 k/luikkustumdir.
Frá Haflifax ófc hópuriinm í larug-
ferðabíl, og tók afcstuirinm tM
Luinien'burg um 1-j kluikikiuistund.
Var glaltt á hjaila í bílraum eins
og all'taf í ferðinmi. Þax varð
þessi vísa tifl, og mun Gísli Kon-
r'áðsssom hafa verið faðirinin:
Það má ei gleymast, er skráð
verður förim í skræður
um Skotl'and hið nýja með
,,Icelaindic“ systur og bræður,
að Jakob og Eiraar, sem aillvel er
álitiinm stæður,
upphófu Skemmitam og fiuttu
hiiraar dýrustu ræður.
Ætl'uinin hafði verið raobkrum.
dögum áðuir að allir, sem tóku
þátt í ferðailaginu, en þeir voru
uim heteimigi ftairi, flygjiu frá
Washington tiil Halifax, en þoka
var þair, og varð að hætta við
tfluigið. Lumeraburg er fyrst og
fremst veristöð. Þaðan eru gerðir
út 13 togarar. Atfla þeir árlega
um 25.000 lesta atf fiski. Þarna
e:r eitthvert stærsta fiskiðjuver
í Iheimi. Það viminur úr álllífcia
miklu fisbmagni árlega og öll
hin stóru fjögur frystihús í Vest-
mainn'aeyjum, en þau eru einhver
afkastamestu frystihús laindsins.
Þessi risafiskverkmiðja er öll á
eirarai hæð. Hún var byggð árið
1904 og þá á gruimrai fyrirtæfcis,
sem stofraað hatfði verið ökömmu
fyrir aldaimótin atf mönmum, sem
báru ættarraatfnið Smdth. Ætt-
meran þeirra eru emm stórir hlut-
hafar í fyrirtækinu, þó að hlut-
hafarnir séu nú orðrair um 1100
og hlutaféð 1000 milljómir króna.
Hl'uitia'bréfim eru skráð í baup-
höllinini og ganga þar kaupum
og sölum.
Þarraa lágu við bryggju niokkr-
ir af togurum fyrirtækisins
skrýddir fánum í tiilefni af heim-
sókn atfkomenda víkiniganmia, sem
lagt höfðu leið sína til þessaira
stramda fyrir nærri 1000 árum.
Tveir togarainma voru að losa
fisk, en fjögur skip geta losað
samtímis.
Þarna strax rákum við ofclkur
á raoklkuð, sem var æði frábruigð-
ið þvi, sem gerist heiaraa á Frómi.
Sá hlu'ti verfcsimiðjiuiraniar, þar
sem tekdð var á mióti fislkiraum,
stióð frammi á bryggjiummi og
svo tæpt að ekki var nemia svo
sem eimis metra bil frá búsáraú
og að slkipirau, rétt hægt að
smokra sér iraeð fram því á
bryggá'ulbrúraimini, Hér á laradii er
hivergi slik aðstaða, og þó frysti-
hús stainidlí hér á bryggjummi, er
hvergi uirant að losa fisfcinm úr
Skipumum beánt inm í búsúð.
Þarnia var ekki þömf niedmmia
vörulbíla.
Svo vilkið sé að byrj uiniinmi,
Skipumium, þá eru 8 þeiinra nýir
skuititogamar, 166 tfet, eimis og al-
stærstiu síldiarbátiarmir hér, 550
brúttóilestir að stærð. Sfcipim eru
með 1200 hiesitatfla vélum. Þau
eru mjög falleg öfiugt við það,
sem miaingdr Skuttogarar eru,
sem eru oft kulbbsilegir. Sum
þessara Skipa voiru byggð í Hol-
laradi, þar sem atllt að 50% dýr-
ara var að byggjia í Kamiadia. En
svo tók ríkiisstjómin að greiða
miður Skipabyggiragar vegna at-
vinnuileysiis í skipasmíðadðmiað.
inum, og urðu skiipim vdð það
heldiur ódýrairi í Kamada en i
Hollandli, og eru þaiu nú byggð
iminiainllanids. Það er eftiritefc.tar-
vert, að togvindiunnii er stjónraað
otfan úr brú og að sjáifsögðlu
öltiu í vélarrúminu. Vélstjórar
þuirtfa alðeiras að fylgjast með
mæluim og hljóðmerkjum, allt er
sjáflifvirfct.
Þessi tvö skiip, sem lágu þarna
við hús'hliðina, voinu hvort rraeð
um 100 lestir af fisíki, þorsfc og
ýsu, og var fiskurimn efckert frá-
bruigðiinm því, sem gerist á ís-
lamidi, stór og failtegur fislkur og
rraikið ísaður. Hin fimm sfcipim
eru eidri og mirand, en efcfci ®a
útlítamidii. Skipin eru vemjuiaga
úti 10—12 diaga og kölfluð inn
eftir röð nérna eititlhvað sérstákt
gefi tiletfnd til ammars, t. d. mák-
ili atfli
Fiskurinn var dragiinm uipp úr
lestumiuim í smástömipuim. Það er
hætt við, að þettia hiefði þótt
heldlur seinvirkt á Togaraaf-
greilðsiiuinini hér, sem er með mál,
slem takia eim 500 bg. FiSkurimm
ramm á rörum þenmiain stuitta
spöl inm í húsið. Það gdeitt var á
mdlli rorairaraa, að noklkiuð af ísm-
uim hruindi niður á mdlli þeirra* *
Fyrir innan veggimm sitóðu memm
uppi á pailli og flofcfkuðu fiis(k-
imin í tvær stærðir. Hver fiisfctur
var handfjiailllaður og tíndur á
vigtar. Þaðam fór hanm svo í bJraa
ýmsu vinnisilu. Um 00% af fislk- .
inum er tfryst, aíllmikið selt nýtt,
bæði til Kanadia og Bamdiarífcj-
anma, og er nýjia fiSkin/um palkfc-
að í Mttla trékas'sa. Eru þeir smlíð-
aðdr í sérstöku trésmíðaiyerk-
stæði í vehksmiðjiummi. Þar er
allit gert í vél'uim, j'atfnt að saiga
mdður viðiran gem að negHa kias®-
araraa saimam. Nokkuð atf fisfcih-
um er soðið niður og surrat reyfct.
Ræfcjam er fryst í dósum. Þamna
eru marga r tegumdir atf fiski,
huimiar, rælklja, hörpuidisfclur og
hvað eima, þótt mest beri á
þorskinum og ýsuinmi. Mikiið er
líika af kartfa, sem er ytfirteitt
m/uin smiærri en hér. Þarna er
Mfcia fiSkstauitarveirlksimiðja, sem
framfleiiðir á sairna hátt ag Cöld-
waiter verfcismiðj'an í Oamlbridige.
FramflieiðSkueinlinigarraair sfcipta ,
hiumdinuðum.
650 miararas Virania hjá fyrirtæk-
iiniu í Lumenlbuirg, á sjó og í laradi,
og er veifcaifóflfcið hvað liltairhálít
sraertir alveg öfluigt við það, sem
er hijé Coldwaiber verfcsmiðjuminii,
þar sem umdiaratefciraiing er að sjá
hvtftam marnin, í Luineníburg eru
aðedmis eim svört hjón, og eru
þaiu bainníliaus.
Karfcraemin hatfa þar karaadlísfca
$ 1,79" uim tímiamm og kvemtfölk
$1,44. Það var uinmið mjög vel
í verfcsmiðjuirani, og fékfc fóiilkið
bórau'S í flofcfcum, t. d. við eina
Framhald á bls. 30
Athugið verðið og greiðsluskilmálana hjá okkur
x&l Vörumarkaðurinnhf.
JÁRMÚLA 1 A - REYKJAVÍK - SÍMI 81680