Morgunblaðið - 26.11.1969, Side 5

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 26. NÓV. 1196©
5
„Leiðin heim”
Ný bók með efni miðilsfunda
Guðrúnar Sigurðardóttur
A'kureyri, 22. nóvember —
FYRIR fáum árurn kom út bókin
„Leiðin til þras(kainis“, lýsingar
frú Guðrúnar Sigurðardóttur £rá
öðrum tilverusviðum en hinu
jarðneska, teknar á segulband,
mieðan hún var í miðilsástandi,
og síðan ritaðar upp orðréttar
eftir segulbandinu.
Nú er komin út önnur bók frá
miðilsistarfi frú Guðrúnar, „Leið
in heim“, tiil orðin á sama hátt,
þ.e. rituð eftix segulbandi, en
nökbuð annars efnis og byggð á
trance-tfunduim, en ekiki sálför-
um. í tformála segir útgetfandi,
Stefán Eiríksson, sem sat alla
tfundina, enda staðtfest af frú Að
albjörgu Sigurðardóttur, að Har-
aldur Níelisson, prófessor, sé
stjórnandi miðilsisambandsins og
tflytji raunverulega allt efni bók
arinnar gegnum miðilinn að und
anteiknum síðasta katflanum, —
Þáttaskil, þar sem miðillinn lýsir
í sýn andláti móður sinnar og
endurlifir liðinn atburð í stmáat-
riðlum.
I>ar sem segja má, að hér sé
um noikkuð óvenjulega bók að
raeða, samda í öðrium heimi en
Okkar, mælti ég mér mót til stutts
spjalls við Stefán og Guðrúnu á
heimili hennar, Holtagötu 6. —
Guðrún er ekkja og fyrirvinna
heimilisins, og hetfir hún atvinnu
sína af afgreiðslustörfum í Óslka-
búðinni, sem Stefán á og rekur.
— Ég tðk eftir því um daginn,
þegar ég rakst inn á sikrifstofuna
inn af Óslkabúðinni, að þar er
mynd af Haraldi Níelssyni í
ramma. Dálítið óvenj uiegt í verzl
un.
— Hamn er milkill vinur olkkar,
segir Guðrún, — og ég vil hafa
mynd hans sem næst mér. Ég er
efeki skólagengin, en Ihann er sá
maður, sem ég hef lært mest af.
'Heiiræði hans eru mér ómetan-
leg, heilræðin og lífsispekin, sem
hann miðl'ar mér, þegar ég sit
hérna í stólnum mínum á hljóð-
um stundum og hann talar tii
mín. Það get ég sagt með sanni.
— Frá honum er líka alilt efni
bókarinnar kornið, segir Stetfán,
— að undamskildum síðasta katfl
anum, Þáttaskil. Það eru fyrir-
lestrar eða erindi með táknræn-
um sögum, sem hann flytur í
gegnum miðilssambandið. Hann
leggiur lesandanum ýmis heilræði
og tekur mjög skýrt fram, hvað
hverjum manni er fyrir mestu og
beztu í daglegu llífi, breytni og
ræktun sélarþroskans. Haraldur
hefur lí'ka látið þess sérstaklega
getið, að hann ætlaðist til þess,
að þessir fyrirlestrar yrðu birtir
almenningi. Annaris er til meira
af sama eða svipuðu tagi, en mis
jafnari kaflar að gæðum, því að
skilyrði okkar hérna megin í
sambandinu hafa verið misjöfn
og því stundum tekizt miður. Svo
liggur líka fyrir mikið etfni atf
öðru tagi, sem við hötfum í
hyggju að birta síðar, þegar timi
og taekifæri gefast til.
Stjórnarfundur ASÍ
SAMB ANDSSTJÓRNARFUND -
UR AJþýðuisiaimlbanids íslamidis var
IhiaQldíinin í Lindiairbæ í Reyikjiaviik
dlaigainia 21.—213. þ. m.
Fuinidlinn sóttu 43 af 45 sam-
baindLS’stjiórn'aumfötnmiuinK v'íðb vagar
atf lainidiiniu, Slikir fuinidir eru
hialdniir a.m.k. einiu siminii á ári
miilli þiniga, en 16 mianmia miið-
stjónn ihieldtur jiatfruam tfumdli vikiu-
lega.
FjöldiL mála var á dlaigskrá
tfumidairins. Fór mestur tími hiamis
í umræðlur «m Meyrissjóðsmál
vtcukiailýð sftamtakanina, en um
þiaiu miáfl. vair sénstaklega siamið
vdð l'auisin kjjiairiaidleiliuininiar í miaí
sílðlastl.
Þá var sitaðfieat reigflluigeirð «m
ifiræðlsilu- og mienmáinigainmiáJl sam-
tafcamiraa, og þammig sitofiraað Menm
inigar- og flnæðisluisaimlbamid al-
þýðlu. Hótfsit tfyrsta tfnæðlsluinám-
sBoeið á þeSs veguim í miomguin.
Bn hlöfluðimiáíl tfuinidiairiinis vair þó
að sjáMsögðlu fcjiama- og atvirarau-
málim. I 'hienmi segir m.
Stjánruartfumidluiriinm sltaðhætfir:
1. Að fciaiuipmiáttur vemkffiaiuinia
ihlalfii vieirið slkiertuir um fimimita til
tfjóinða hilluita á sl. 2 ánuim oig iað
sú abaöneyrad sé að leiðb til mleyð-
aráStiamidis um aflkomiu láglaumia-
tfólks.
2. Að mi'sræmii á laumiuim Ihiér-
lemdliis oig í raágnaintniallöndiuiraum
Sinfóniu-
tónleikar
Kefliaivíik, 24. mlóvemltíar.
Á VEGUM Tónlistarfélags Kefla
víkur heldur Sinfóníulhljómsveit
fslands sína árlegu hljómleika í
Félgsbíói í Keflavík, hinn 26.
nóvember, kl. 21. Stjómandi
sveitarinnar verður Alfred Walt-
er.
Bfiraisslkráim er rnrjög fjölbneytt.
Enu þar ilog efltlir Bizet, Árraa
Thorsteinisisan, Stnaiuiss, Rossirai,
Gnieg og Moz'airt. Tómffleilkiarmir
ertu aðalllliega fýrir styrfcitairifiéOiaiga
Tónfli'staTtféliag'si'nia, em þó haia
jlaflraam verið seldlir öðnuim miókfcæ
ir miðar. Aðisðkm (hietfur 'aílltaf
vterið miíkil að þessuim tónffleilk-
unt og miutn avo eimirtig verða alð
þessiu sinini. — Ihsj.
sé arðið óvetnjiamidi og slkiapi sftlór
flelldiar Ihættur á lairadflótta hæí-
aiSta hffluita mianiraafllamis.
3. Að iamigvairamidl láglaiumia-
tímiaib'il sé hiáskalegit afliitri etfraa-
halgs og ativi'nmu/þróum þjóðféJiags
ims, og þá jalfiravel enm tfmelkiar, eif
ÍSliarad samlþyfckir aðdld að Fæí-
yerztoraarfbaindallaginiu.
4. Að atvilnirauflieysáð, sem rílklt
Ihieflur að uinidianiförniu hiaifi 'slkað-
að þjóðfólagið um mifflljiarða
knónia í minmlkaðri fmatmíleiðsliu
og rýrit 'bein verfcalaium. um
huirad.nuð mliMjém.ia .upphæðiix.
5. Að vanBtj ó.nn hielzltu þátta
efiraaíbagslífsimis eigi milkilia sök á
flnamiainigmeinidlu ástamidi.
Stjórmiarifiumidu.riran álylkitar
því:
1. Að stlórátalk verikallýðssam-
taliíararaa tiill a@ bæita lauiraalkijiör
þagar á raæista ári, sé (hielzitla dlag-
sknámmál ihineyflimigariiraniar og
þjóðarnauðsyn.
0. A.ð uminit sé með siamirœimid-
um aðgiemðlum stjómnivaldai, verfcia
lýðdhireytfiiragar og ialt)viininiu!rek-
endla að útrýmia atrvimmiulleysi. At
viinmiuimiálainietfinid'arfcienfið verðd
hielzti vettManlguir miauðsiymfliegs
samisltamflsi, eradla tfáfl það bertfi
mijiöig aiulkiið fjlámmiagn.
3. Að talka þumfi upp áætiliamia-
gerð .uim Stlómfellldia tfinamffleiðsfliu-
lautondnigu í úitfluitmiinigsiaitiviiniu-
vegumium og samnæmdia Ihiaildar-
Stijiónn aitvimmluiuppbyiggflmlgar,
peraimigaimiáilla og verðlmiynidluiniar.
4. Að samlhliðia áætlluinum um
aulkraa framleilðlsíllu og aulkiniiiniglu
gjaldfeyrisitelknia, tíeini að siteftnia
að áætlaniaigenð uim árváisear
kjanalbætuir laiumiaisitéititaninla.
5. Að niauðlsynOlagur gmuiradivöll-
ur ifinamlaiðsliuiaulkrainlgar í slkjóli
skjótrar og Skiipuliagnar iðinivæð-
inigair »é ihagsitæð þmóum verð-
myndluiniar og Ihemluin verðlbóíllgu.
Þvd sé atfmiám veirðlaigsálkivæða nú
ótmialbænt mieð öfflLu.
6. Að triyggjia vteriði mieð siamm
iraguim, að fllaiumialhiælklkiuinium vferði
eklki ihleiyþt úit í laflimienmlt vöru-
verðflag eiinis oig Verið ihetfur, og
að aulkiniinig toaupmáttar Daumia
verðd 'tiryggð m. a. mfeð því að
latikfka, eða hialdla náðri, verðfllaigi
á (hlefliztu finamifiænslumiauðlsymöiuim,
svo sem Ihúsraæðli, iandbúmiaðiar-
vörum og dköttuim á flláigum. og
mieðialltelkjiuim.
— Segðu mér, hvernig bókin
varð tiL
— Miðilsgáfa Guðrúnar er ó-
venjulega fjölbreytt, svarar Stef
án og miðilsfundir hennar slkipta
sjáifsagt orðið mörgum hundr-
uðum. Sumir þeirra hafa verið
haldnir með ákveðnum hóp sitj-
ara, en fundina, þar sem efni bók
arinnar „ILeiðin heim“ kom fram,
sat ég alltaf einn með Guðrúnu.
Hún var þá í djúpsvefni og hatfði
sjáltf elkki hugmynd um, hvað
gerðist, en Haraldur flutti þá
mál sitt gegnum talfæri hennar.
Ég tok allt, sem sagt var, upp
á segulband og ritaði það síðan
upp eftir bandinu. Það á að vera
nokkurn veginm orðrétt. Fyrir-
sagnir eru mínar, og ég gatf bók-
inni nafn.
__Hvernig getið þið verið sann
færð um, að Haraldur Níelsson
sé hér að verfci?
— Hann er nú löngu orðinn
svo náinn vinur okkar og ofckur
nákunnugur, þótt aldmei sæjum
við hann „í litfanda lítfi“, að við
þurfum ek'ki vitnanna við. Þú
gætir alveg eins efazt um, að
það sé ég, sem er að tala við þig
núna. Við vitum, að Hairaldur
hefur marga hjálparmenn með
sér frá sínum heimi. Um suma
viturn við og kunnum deili á
þeim, en á öðrum elkfci. Það er
alltaf sami blær á rödd Guðrún
ar og ólífcur blæ annarra, þegar
Haraldur talar, að vísu kven-
mannsrödd vitanlega, en ég á
við, að blæbrigði, áiherzlur og
orðaval eru alveg með sömu ein
kenraum. Ég held ffika, að hver
maðúr, sem les bóldna, geti samn
færzt um, að þar er sami stíllinn
og siama yfirbragðið á öllum fcöfl
unum. Og það er enginn andleg-
ur aukvisi, sem hetfur samið þá.
Við, sem kunnug erum, þurtfum
að vísu ekki á frekari sannfær
ingu að halda, en þessi innri röfc
í bðkinni sjálfri ættu að geta
sannfært aðra, sem e.t.v. eru ef-
unargjarnari.
— Hvað sem hver segir eða
kann að segja, mælti Guðrún, —
þá er eitt víst, að aldrei gæti ég
sett neitt saman í líikingu við
þetta. Ég gæti ekki hugsað mér
að flytja smá-tælkifærisræðustúf,
enda feimin með afbrigðum,
hvað þá þessi löngu erindL Ég
hetf ekfci hugmynd uim, hvað ger
ist, meðan ég er í djúpsvefninum.
— Efni fyrri bökarinnar, Leiðar
innar til þroskans, er mér jafnvel
algerlega hulið enn í dag. Þegar
ég hluista á spólurnar með upp
tökunum, kannast ég ekkert við
efnið, man elakert eftir þeim stöð
um, sem ég er þar að lýsa, og
það sem meira er, — ég get ekki
munað eða fest í minni efni frá
sagnanna, hvorfci þegar ég les
bókiina né heldur, þegar ég
hlusta á segulbandið. Það er eins
og ég gripi það alls eftdki, og er
ég þó ekki óminnugri en annað
fólk, á t.d. auðvelt með að læra
kvæði eða endursegja efni út-
varpserinda. Ég hef ánægju atf
að lesa bókina, mér líður fjarska
vel á meðan, en ég get efcki með
tefcið etfnið, það er að segja í
mínu daglega lífi.
— Hvað sem öðru flííður, segir
Stefán að lalrum, — vonum við,
að bókin eigi etftir að hjálpa ein-
hverjum, helzt mörgum, að feta
réttar slóðir á leiðinni heiim,
hinni löngu og torsóttu leið
mannssálarinnar heim til eiliifð
arbústaðanna, þangað sem ölluim
er ætlað að komast að lofcum.
Jörðin okfcar er nefnilega mjög
merkilegt sfcóflasetur, þar sem
við dveljum uim hríð til undir-
búnings komandi tilveruslkeiðum
og bókinni okfcar er ætlað að
verða svolitið hjálpartæki þeim,
sem eru leitandi á leiðunum til
þroslka og fullkomnunar.
— Sv. P.

■f I
0=1
ÖRN OG ÖRLYGUR H.F.
BORGARTÚNI 21, SÍMI 18660.
BÓKAÚTGÁFAN

BIRGIR KJARAN lýsir sögu og sérkennum
staðanna í texta, sem er á fjórum tungumálum;
íslenzku, ensku, dönsku og þýzku.
Bókin er prýdd 50 litmyndum eftir ýmsa af
þekktustu Ijósmyndurum þjóðarinnar.
Gtsöluverð kr. 350,00.
Þjóðgarðar Islands
The National Parks of lceland
Islands nationalparker
Die islándischen Nationalparks
SKAFTAFELL
ÞINGVELLIR
Litmynda- og landkynningarbók