Morgunblaðið - 11.05.1971, Síða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 11. MAl 1971
STAÐRAÐNIR AÐ SIGRA í LEIKNUM
Spjallað við
landsliðsmenn
og landsliðs-
þjálfara um
leikinn við
Frakka, sem
verður á mið-
vikudagskvöld
Islenzka knattspyrnulandslið-
ið dvaldi að Þingrvöllum um helg
ina þar sem piltarnir fóru í
gönguferðir og spjölluðu saman
um landsleikinn á miðvikudag-
inn, en sem kunnugt er mæta
þeir þá áhugamannaliði Frakka
í undankeppni Olympíuleikanna
í knattspyrnu. FyUilega má gera
ráð fyrir að þessi leikur verði
m,jög jafn og ef að líkiun lætur
verður hann einnig sk^mmtileg-
ur. Bæði liðin hafa búið sig af
kappi undir þessa keppni, enda
meira i húfi nú en oft áður að
standa sig. Því verður þó ekki
neitað að íslenzka Iandsliðið hef
ur haft verri aðstöðu til æfinga
í vetur og vor en það franska,
og er þetta t.d. í fyrsta skiptið
í sumar sem íslenzku piltarnir
leika á grasvelli. Taka ber þó
það einnig með í reikninginn að
þeir eru vanir hinum þunga
I.ajigardalsvelli.
Flestra _álit er, að Islendingar
verði að sigra i leiknum á mið-
vikudaginn með 2-3 marka mun,
tll þess að tryggja sér áframhald
andi keppnisrétt í Olym-
píukeppninni. Heimavöllur veg-
ur þó alltaf dálitið mismunandi
fyrir knattspyrnulið, og virðast
Frakkar t.d. vera mjög sterkt
útilið.
1 síðustu viku fengum við
tækifæri til þess að spjalla um
stund við nokkra landsliðsmenn
og landsliðsþjálfarann, er liðið
var að búa sig undir leikinn
á miðvikudaginn, með því að
hvllast í gufubaði og fá nudd.
Virtist liðsandinn mjög góður,
en slíkt getur haft meira en lítið
að segja. Allir voru piltarnir
staðráðnir í að gera . sitt bezta
og sigra í leiknum, en viður-
kenndu þó að Frakkarnir
myndu hafa harðsnúnu liði á að
skipa.
FÆB I SIG FIÐRING
— Maður verður auðvitað allt
af að vera bjartsýnn fyrirfram,
sagði Rikharður Jónsson lands
liðsþjálfari, þegar við ræddum
við hann. — Annars á ég von á
þvi að franska liðið sé mjög gott
núna, betra en í fyrra, enda vit-
að að það leggur mikið upp úr
þvi að komast áfram í Olympíu-
keppninni.
— Er íslenzka landsliðið nógu
vel undir þennan leik búið?
— Sem landsliðsþjálfari verð
ég að segja það sem mitt álit, að
ég hef ekki fengið nógu mikinn
tíma til æfinganna, svaraði Rík-
harður. — En það verður einnig
að segjast að þrátt fyrir það hef
Ríkharður Jónsson
ég fengið allan þann tíma sem af-
gangs hefur verið hjá piltunum.
Ég tel að ég hefði þurft að koma
meiru inn í liðið af því sem ég
legg áherzlu á. En það tekst von-
andi fyrir hina landsleikina sem
leika á í sumar.
— Hvaða leikaðferð verður
viðhöfð I landsleiknum á mið-
vikudaginn?
—• Það verður hin sama leik-
aðferð og við notuðum í lands-
leikjunum í fyrra, en þá skoruð
um við þrjú mörk og fengum á
okkur þrjú mörk i fjórum leikj-
um. Við vitum það, að knattspyrn
an hefur tekið miklum breyting
um hvarvetna í heiminum, og
þau lið sem áður spiluðu með
fimm menn í framlínu, hafa þar
nú þrjá eða f jóra. Leikurinn hef
ur því færzt meira aftur á völl-
inn. Leikaðferð okkar mætti
sennilega helzt flokka undir 4-
3-3. Við munum leggja áherzlu
á að ná yfirtökunum á miðjunni,
en það gefur tækifæri til þess að
brjóta niður sóknartilraunir
þeirra í tæka tíð, og eins eru þá
meiri möguleikar fyrir tengilið-
ina að byggja upp og vinna með
framlínumönnunum.
— Er liðið ekki of ungt?
— Það er rétt að það er ungt,
en hins vegar er það alls ekki
reynslulítið. Auðvitað þarf allt-
af að taka einhverja nýliða inn
I landsliðið, en aðalatriðið er þá
að þeir falli vel inn I hópinn,
eins og ég hygg að þeir geri að
þessu sinni.
Þegar við svo að lokum spurð
um Ríkharð að því hvort hann
sem gamall knattspyrnumaður
fengi ekki í sig fiðring, þegar
landsliðið hlypi inn á völlinn,
svaraði hann:
— Það má vera mjög svo ó-
merkilegur leikur til þess að mað
ur finni ekki til hans. Auðvitað
er mjög eftirsóknarvert að leika
með landsliði. Þetta eru einu
stríðin sem við heyjum, og alla
Pilta langar til þess að taka þátt
í þeim fyrir land sitt, ekki síður
þó að slíkir leikir séu friðsemd-
arstríð.
MIKILL TÍMI FER I
ÆFINGARNAR
Lengstan veg á þessa æfingu
höfðu Akurnesingarnir fimm
komið, en þeir urðu að hætta
Þröstur Stefánsson
vinnu klukkan sex um daginn,
og aka síðan ógreiðfæra leið
fyrir Hvalfjörð. Komu þeir nokk
uð seinna en hinir, og var greini
legt að slíkt þótti óvenjulegt, og
voru menn farnir að geta sér
þess til „að það hefði sprungið
hjá Rikka." En innan tíðar birt-
ist svo landsliðsþjálfarinn með
þá fjórmenninga: Eyleif,
Matthías, Þröst og Harald með-
ferðis, og þegar þeir höfðu tek-
ið sér bað og hlýtt á spjall Al-
berts, tókum við þá tali.
Þröstur Stefánsson, sem er 20
ára bankamaður hefur áður ver-
ið varamaður í landsliði, og ef
til vill kemur hann nú inn á völl
inn og fær sinn fyrsta leik.
— Það er aiuðvitað
draumur og takmark allra knatt
Matthías Hallgrímsson
spyrnumanna, að vera valinn í
landslið, sagði Þröstur. Síðan
spurðum við hann um ástæðu
þess að Akranesliðinu, sem varð
Islandsmeistarar í fyrra, hefur
vegnað svona illa í vor og tapað
hverjum leiknum af öðrum: —
Ástæðurnar kunna að vera fleiri
en ein, sagði Þröstur, — en aðal
atriðið er að við höfum aldrei
teflt fram fullu liði. T.d. hafa
þeir Teitur og Guðjón ekki ver-
ið með enn. Okkur hefur líka
stundum áður gengið illa á vor-
in, og nægir að minna á hvernig
útkoman var hjá okkur í fyrra-
vor. Þetta Iagast þegar við för-
um að leika á grasinu. Við stefn
um náttúrlega að því að verja
Islandsmeistaratitilinn og það
ætti að takast.
Undir þessi orð tóku Eyleifur,
Matthías og Haraldur þegar við
spjölluðum við þá, og voru einn
ig sammála um ástæðurnar fyr-
ir töpum liðsins í vor. „Þetta fer
að koma hjá okkur," sagði Ey-
leifur.
Haraldur Sturlaugsson
Eyleifur Hafsteinsson, sem um
árabil hefur verið einn þekkt-
asti knattspyrnumaður landsins,
hefur leikið flesta landsleiki
þeirra sem nú voru valdir, eða
19 alls. Þó er hann aðeins 23 ára
að aldri og starfar sem rafvirki
á Akranesi. Þegar Matthías, sem
er 24 ára, kvaðst einnig vera raf
virki, höfðum við á orði að raf-
virkjar á Akranesi hlytu að
geta teflt fram sterku firmaliði.
— Þeir ættu að geta það ef þe$-
kynnu að standa saman, skaut
þá Haraldur inn I með stríðnis-
svip, en þeir Eyleifur og
Matthías sögðust a.m.k. standa
saman í vinnudeilum.
Þegar þeir Eyleifur og
Matthías voru spurðir um hvaða
landsleikur væri sá skemmtileg-
asti sem þeir hefðu tekið þátt í,
voru þeir sammála um að það
væri leikurinn við Noreg sl. sum
ar, sem vannst 2:0.
Þegar við spurðum þá um und
irbúninginn fyrir þennan leik,
sagði Eyleifur það sína skoðun
að betri undirbúningur hefði
verið nauðsyn, en ekki gott við
gerðar, þar sem leikurinn er svo
snemma árs. „Við erum ekiki
komnir almennilega í gang, þeg-
ar kemur að landsleik," sagði
hann og Matthías bætti þvi við,
að íslenzka liðið hefði ekki feng-
ið neinn leik á grasvelli í ár.
En piltarnir frá Akranesi
verða jafnan að leggja mikið á
sig við slíkar æfingar sem lands
liðsæfingarnar eru. Þeir sögðu
að þegar þeir mættu á þær, þá
færu um átta klukkustundir I
ferðina hjá þeim. Tóku þeir til
dæmis þetta kvöld. Þá hættu
þeir að vinna klukkan sex og
lögðu strax af stað suður. Bjugg
ust þeir svo við að verða ekki
komnir heim aftur, fyrr en um
nóttina, þá eftir þreytandi bil-
ferð. „Við yrðum ósegjanlega
þakklátir KSÍ, ef þeir eignúðust
þyrlu," sögðu þeir brosandi.
Bæði Matthías og Eyleifur
áttu við meiðsli að stríða í vet-
ur og gengust undir læknisað-
gerð. Þegar við spurðum þá
hvort þeir væru búnir að ná
sér, svaraði Matthías, að hann
hefði aldrei verið betri í fætin-
um en nú, en Eyleifur kvaðst
hins vegar litla bót hafa fengið.
— En meiðslin há mér ekki í
leik, sagði hann, — það er eins
og þetta dofni upp á meðan, en
segir svo til sín á eftir.
„MAÐUR ER ALLTAF
DALÍTIÐ SPENNTUR
Jóhannes Edvaldsson, 20 ára
íþróttakennari úr Val, er nú í
fyrsta skipti í landsliðshópnum, *
en hann hefur vakið á sér mikla
athygli að undanförnu, sem dug
legur tengiliður. Jóhannes sagði
að þessi leikur legðist ákaflega
vel í sig, og taldi að islenzka lið
ið hefði alla möguleika á sigri.
— Það er sennilega töluvert
öðru visi að leika með landsliði
en með félagsliði, — maður er
auðvitað spenntur, en það er ég
reyndar fyrir flesta leiki. Jó-
hannes sagði að liðsandinn hjá
landsliðinu væri mjög góður, og
hann væri bjartsýnn á hagstæð
úrslit
Þorbergur Atlason
ERFIÐAR ÆFINGAR
Þorbergur Atlason, Fram, hef
ur verið einn okkar traustustu
markvarða undanfarin ár og átta
sinnum hefur hann staðið í
landsliðsmarkinu, og varið það
með sóma. Hann bjóst við erfið-
um leik við Frakkana og sagði
að Laugardalsvöilurinn myndi
vera mjög þungur núna. — En
hann er ekki vanur þvi að vera
góður, sagði Þorbergur, -— og
má því reikna aðstæðurnar okk
ur í hag. Um landsliðsæfingarn-
ar í vetur sagði Þorbergur, að
hann hefði haft af þeim mikið
gagn, en hins vegar hefðu þær
verið helzt til erfiðar stundum.
Auk þessara æfinga hefði hann
svo æft með sínu félagsliði,
Fram, þannig að hann hefði orð
ið að æfa fjórum sinnum í viku.
Aðspurður um hvort það væri
ekki öðru vísi að leika með fé-
lagsliði og landsliði sagði Þor-
bergur: — Það munar ekki svo
miklu, t.d. ef félagsliðið er eins
gott og Fram.
„HEF VERIÐ í ÞESSU FRÁ
ÞVÍ ÉG MAN EFTIR MÉR“
„Þetta er nú einn okkar allra
efnilegustu knattspyrnumanna,"
sagði Albert Guðmundsson, for-
maður KSl, þegar við settumst
niður til þess að ræða við Guð-
geir Leifsson úr Vikingi, sem nú
er í fyrsta skipti valinn í lands-
liðshópinn. Guðgeir, sem
nú er 19 ára, kvaðst hafa æft
knattspyrnu frá þvi að hann
myndi fyrst eftir sér, en í fyrra
hefði hann byrjað að leika með
meistaraflokki Vikings. Hann
sagði að sér fyndist allt öðru
vísi að vera með landsliðinu en
sínu félagsliði, sérstaklega að
því leyti að hann þekkti minna
mennina sem hann væri þar að
leika með. — Þetta verður ugg-
laust spennandi leikur, sagði
Guðgeir, þegar við byrjuðum að
tala um landsleikinn, — ég held
að það séu allir sammála um að
franska liðið sé mjög gott, en við
ættum samt sem áður að eiga
góða möguleika á því að vinna
það.
Þegar við spurðum svo Guð-
geir hvort þeir Víkingar ætluðu
sér ekki að vinna sæti I 1. deild
aftur í sumar, svaraði hann:
— Ég held að við ættum að
Guðgeir Leifsson