Morgunblaðið - 29.05.1971, Síða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ,
L-
Gorðhellur - gurðúburður
Allir keppast nú við að prýða lóðir sínar.
Garðurinn verður fallegri með heiHum frá HELLUVAL
og blettirnir grænni með garðáburði frá HELLUVAL
Brotsteinar og sexkantar fyrirliggjandi,
svo og áburður í kartöflugarða.
HELLUVAL SF„
Hafnarbraut 15, Kópavogi.
Sfmi 42715.
Sumardvöl unglinga erlendis
Nú er skólagöngu er að Ijúka
á þessu vori fara unglingar og
forráðamenn þeirra að hugsa um
sumaxvinnu fyrir þá. Undanfar-
in surnur hefur þvi miður verið
erfiðleikum háð að fá vinnu, en
nú litur mun betur út í þessum
máium eftir því sem kunnugir
telja.
Nokkur hópur skólaunglinga
hefur leitað út fyrir landstein-
ana í atvinnuleit í sumarfríinu,
sumir orðið ailheppnir en aðrir
miður eins og gengur. Mörgum
fullorðnum finnst hæpið að ráða
komungt fólk gegnum stofnanir
hér eða erlendis til vinnu er-
lendis, annað er ef slíkt verður
vegna kunnugra manna í hverju
landi, þar er frekar hægt að bú
ast við að fylgzt sé með ungl-
ingunum.
Islenzk börn og ungmenni eru
ekki aiin upp við þann aga, sem
rikir í nágrannalöndunum og
eru því oft iilla undir það búdn
að eiga að bjarga sér við ger-
ólíkar aðstæður. Oft hefur því
raunin orðið sú, að ungiingar
hafa toilað illa í starfi, þótt sem
ósanngjarnar kröfur væru gerð-
um vinnu, framkomu og annað.
Hafa þvi alltaf einhverjir ungl-
ingar lent í hátfgerðu reiði-
leysi, stundum án vitundar nán-
ustu ættingja Aðrir hafa spjar
að sig, orðið gagn að dvöltnni,
eins og til var ætlazt. Nokkrir
aðilar hér hafa haft miiiigöngu
með ráðningu eins og kunnugt
er. Þykir mörgum sem þeir taki
á sig mikla ábyrgð og að því
er virðist næsturn áhyggjulaust,
er þeir flytja flugvélafarma af
unglingum til vinnu erlendis.
Sömuleiðis eru margir undr-
andi foreldrum þeim, sem
sleppa afkvœmum sinum efltir
litslausum út í slík ævintýri i
stórborgum. Annað mál er auð-
virtað, þegar einhver tekur á sig
þá ábyrgð að fylgjast með ungl-
ingunum. Ekki er víst að endi-
lega sé um kæruleysi að ræða,
miklu frekar mætti ætla að fá
fræði og þekkingarleysi á að-
stæðum megi hér um kenna. Við
tökum þessi mál tii athugunar í
dag.
Samkvæmt þeim upplýsing-
um, sem við höfum getað aflað
okkur, er aðeins ein stofnun
hér, sem sér um ráðndngu og
fiutning unglinga til útlanda, en
það er ferðaskrifstofan ,,Útsýn.“
Hjá ferðaskri'fstofunni Sunnu
sögðust þeir ekki halda áfram
með slíkt i sumar, reynslan i
fyrra hefði ekki verið góð,
óánægja á báða bóga.
Hjá „Útsýn" er völ á ýmsum
störfum í Englandi, Danmörku
og Þýzkalandi. Yfirleitt er mið-
að við 18 ára aldur, þó eru 17
ára stúlkur teknar sem „Au
Pair“ og 16 ára „Demi Pair,“ en
þá eru engin laun, aðeins unnið
fyrir uppihaldi.
Á pappírnum litur þetta ákaf-
lega vel út, sannkölluð gylliboð.
Vonandi verður líka reyndin
sú hjá þeim, er leggja land und-
ir f ÓL
Séra Jónas Gíslason dvaidi í
Kaupmannahöfn í rúm 6 ár og
kynntist þá ýmsum unglingum,
sem þangað komu í atvinnuleit.
Hann hefur góðfúslega gefið
okkur upplýsdngar um ýmislegt
það, sem hann hafði kynni af í
sambandi við sumardvoi ungl-
inga á þeim árum og gefum við
hér séra Jónasi orðið:
Þau 6 ár, sem ég dvaldist í
Kaupmannaböfn, fékk ég mjög
oft fyrirspurnir að heiman og
beiðni um að útvega unglingum
atvinnu sumanl£Lngt. Ég setti
mér ákveðnar regiur í þeim efn-
um.
Tél ég, að ekkert vit sé i því
að senda unglinga yngri en 18
ára til sumarvinnu í erlendri
stórborg. Og helzt ætti viðkom-
andi að vera orðinn tvítugur, áð
ur en hann leggur út í heiminn
x ævintýráieit. Unglin.gar yngri
en 18 ára eiga ekkert erindi út
í þvi skyni.
Þó er ætíð erfitt að miða
þroska ungiinga við alduririn
einan. Tel ég mjög vafasamt að
senda 18—20 ára unglinga utan
til atvinnu, nema þeir hafi sam
band við einhvern kunnugan í
borginni, sem þeir geti átt at-
hvarf hjá og leitað til, ef eitt-
hvað bjátar á, og geti jafnframt
leitað þangað í fristundum. Það
er mikið öryggi fólgið í þvi að
vita einhvern staðkunnan aðila
fylgjast með unglingunum. Það
er ekkert skemmtileg tilvera að
hýrast einn í herbergi í erlendri
stórborg, fjarri fjölskyldu og
vinum.
Nú vil ég taka fram, að megin
þorri þeirra íslenzku unglinga,
sem ég hitti eða hafði samband
við úti í Kaupmannahöfn, stóð
Séra Jónas Gíslason
sig með mikilli prýði. Enginn
skilji orð mín öðru vísi, Hitt er
jafnhryggileg staðreynd, að
hinn hópurinn var aliltof stór,
þótt prósenttalan væri ekki há,
þar sem un.glingarnir misstigu
sig á einn eða annan hátt. Á
hverju sumri fékk ég flieiri eða
færri beiðnir um að leita uppi
eða grennslast fyrir um
unglinga, sem fjölskyldan
heima hafði áhyggjur af ein-
hverra hluta vegna. Einkum fór
þetta mikið í vöxt seinustu tvö
árin. Oft var þá erfitt um vik.
Oftast tókst mér að finna þá,
sem ég var beðinn að ná sam-
barudi við. En hitt var einatt erf
iðara að fá þá til þess að hverfa
heim aftur.
Við verðum að gjöra okkur
grein fyrir því, að xmglingar
yngri en 18—20 ára eiga ekkert
erindi út í heim til atvinnuleit-
ar. Þeir verða að hafa tekið út
verulegan þroska áður en þeir
eru hæfir til þess að skipa sér
á hinn almenna vinnumarkað í
erlendum stórborgum. Til þess
eru freistingar of miklar og hætt
an of brýn, þegar hálfþroskað-
ir unglingar eiga í hlut.
Ég held mér sé óhætt að
segja, að yngri en 16 ára ungl-
ingar fá alls ekki atvinnu á al-
mennum vinnumarkaði. Vakti
það oft furðu Dana, þagar yngri
unglingar að heiman voru komn
ir þangað í atvinnuleit, og 16—
Moskvich '65
riðfrír og sérlega vel með farinn til sölu.
Töfalt miðstöðvarkerfi.
Upplýsingar í síma 84617.