Morgunblaðið - 02.03.1972, Qupperneq 4

MORGUNÐLAÐEÐ, FIMMTUDAGUR % MARZ 19T2
4
® 22*0-22-
RAUÐARÁRSTÍG 31
14444 S255B5
14444 ® 25555
LEIGUFLUG
FLUGKENNSLA
FLUGSTÖÐIN HF
Simar 11422, 26422
BÍLALEIGA
CAR RENTAL
TT 21190 21188
Hópierðir
“ii leigu í lengri og skemnrtn
ferðír 8—70 farþega biiar.
Kjarian Ingimarsson
sími 32716.
*
Ódýrari
en aórir!
SHOOH
UIGAH
44-46.
SfMI 42600.
Gamlar góðar
bækur fýrir
gamlar góóar krónur
BÓKA
MARKAÐURINN
SH.LA OG VALDA-
HÚSINU ÁLFHEIMUM
fMR ER EiTTHVflfl
FVRIR flUfl
fgtorgtmfrlafrto
STAKSTEINAR
%

Afnám
veggjaldsins
Þegar Keflavikurvegurinn
var Lagður á sinum tima, var
það samþykkt með atkvæðum
allra alþingismanna, að á
hann skyldi koma nokkurt
veggjald, kr. 50, og var það
rökstutt með þvl, að þar værl
um svo sérstaka veglagnmgu
að ræða. að slikt þætti rétt-
lætismál. Þótt nokkur kurr
hafl komið upp vegna þeirrar
ákvörðunar, er vafalaust, að
menn undu þó vel við, enda
viðbrigðin mikil.
Þegar í upphafi vac Ijóst,
að veggjaldið yrði ekki til
langframa. í samræmi við það
var það látið haldast óbreytt
og hefur því raunverulega
verið lagt niður smátt og
smátt. Loks gerðist það svo í
tið fyrrverandi rikisstjórnar,
að þáverandi samgöngumála-
ráðherra, Ingólfur Jónsson,
lýsti þvi yfir, að veggjaldið
yrði með öllu afnumið frá
næstu áramótum, er til fram
kvæmda kæmi ný vegaáætlun,
er lögð verður fyrir Alþingi í
þessum mánuði.
Eins og fram kom hjá Matt-
hiasi Á. Mathiesen í umræð-
um á Alþingi á mánudag, kem
ur Keflavtkurvegurinn ekki
sizt að miklu gagni í sam-
handi við flutning á fiskafla
frá Suðurnesjttm til Keykja-
vikursvæðisins. llm íeið og
auknar kröfur hafa verið
gerðar i sambandi við hrein-
læti i meðferð fiskafurða,
hlýtur að koma til ákvörðun
ar, hvernig unnt verði að
gera samsvarandi lagfæring-
ar á vegunum til verstöðv-
anna á Suðurnesjom, til þess
að fiskflutningarnir geti hald
ið áfram.
„Lítilsigldir
þingmenn“
Eins og fyrr segir yefSuf
ný vegaáætiun til næstu fjög
urra ára !agð fyrir Alþingi i
þessam mánuði og kemur þá
m.a, til ákvörðunar, hvort
veggjaldið skuli haldast eða
ekki. Það kom þvi mjög á ó
vart, er ungur varaþingmaður
Samtaka frjálslyndra og
vinstri manna flutíi um það
fromvarp á dögunum, að veg
gjaidið skyldi afnumtð. og
verður ekki skýrt með öðru
en því, að hann hafi fundið
hjá sér óyfirstiganiega þörf
til þess að láta hera á sér i
sambandi við þetta mái. Hann
fékk líka snuprur hjá flokks-
formanni sinum, Hannibal
Valdimarssyni, fyrir tiltækið.
Þannig talaði ráðberrann um
„lítilsiglda þingmenn“, sem
ætluð sér „að snapa atkvæði“
með slikum tillöguflutningi.
Bkætti Hannibal þvi við, að
hann hefði aldret gert neitt
þvilikt og þó fengið atkvæðl
eins og hver annar.
Hinir þtngmennimir, sem
að tillöguflutningi þessum
stóðu, voru Jón Skaftason og
Gils Guðmundsson.
Það eftirtektarverðasta við
þessar umræðtir, var e.t.v. að
Hannibal lýsti þvi yfir sem
samgönguráðherra, að rikia-
stjómin hefði enn enga á-
kvörðun tekið um, hvort veg
gjaldinu yrði haldið áfram
eða ekki. Það færi eftir þvt,
hvort sambæritegt veggjaid
yrði Iagt á aSra vegi, oliumal
arborna Hér er því um stefnu
breytnigu að ræða frá fyrri
rikisstjórn og kemur ekki með
öllu á óvart, eins og nú er
komið fjármálum ríkisins. Þar
verður allra bragða að Ieita
til þess að fá í kassann og
nær þó aldrei botnfyili, held-
ur hripar út jafnharðan.
JÓHANN HJÁLMARSSON
Hagalín í Háskólanum
Klukkan kortér yftr sex á
fimmtudögum er eitthvað
óvenjulegt að gerast í Há-
skólanum. Þangað streymir
fólk úr ýmsum stéttum þjóð-
félagsins. Það á sér flest sam
eiginlegt að hafa áhuga á
bókmenntum. Hefur Háskól-
inn opnast? Eiga fleiri erintii
þartgað ert þeir, sem hafa þol-
inimæðí til að sitja löngum
stundum yfír kennslubókum?
Það er óhætt að svara þess-
um spumingum játandi. Fyr-
irlestrar Guðm'undar G. Haga
líns um islenskar bókimenntir
hafa að vissu marki brúað
bilið milli alimennings og Há-
skólans. Vonandi er þetta að-
eins byrjun. í flestúm löndum
er nú unnið að því að opna
dyr háskólanna.
Áreiðanlega er þröngsýni
bókmenntaprófessora Há-
skóla íslands einstök, en eins
og feunnugt er reyndu þeir eft
ir megni að koma í veg fyr-
ir að Guðmundi G. Hagalín
yrði hleypt inn í Háskólann.
yfirlýsingar þeirra í blöðum
af þessu tilefni lýstu furðu-
Iegu vantraustí í garð ís-
Ienskra rithöfunda. Eins og
menn muna var það Rithöf-
undaþing 1969 sem gerði
ályktun um nauðsyn þess að
efia tengsl rittoöíunda og Há-
skólans með sérstöku gesta-
prófessorsembætti handa rit-
höfundi. Þáverandi mennta-
málaráðtoerra, Gylfi Þ. Gísla
son, sýndi þessu máli skiln-
ing og beitti sér fyrir far-
sælli lausn þess.
í fyrirlestri um Grím Thom
sen sagðist Guðimundiur G.
Hagahn eiga sér þá ósk, að
ljóð Grims Fjóstrú verði
skráð gullnu letri yfir and-
dyri Háskóla íslands:
Verst er af öllu villan sú,
vonar og kærleikslaust
á engu að hafa æðra trú,
en allt í heimi traust,
fyrir sálina að setja lás,
en safna magakeis,
og á vel tyrfðum bundinn bás
baula eftir töðumeis.
Það eru hinar fornu dygð-
ir, sem Hagalín vegsaimar í
fyrirlestrum sínum. Það væri
lestrinum um Grím vitnaði
hann til Snorrataks, þar sem
Snorri á Húsafelli Iætur
þau orð falla um æskumenn,
að kraftur þeirra sé gildari
til ofanveltu en uppbygging-
ar. En það er siður en svo
að Guðmundur G. Hagahn sé
að hnýta í íslenska æsku í
fyrirlestrum sinum. Það væri
honum óliikt. Hann hefur
löngum kappkostað að taka
æskumönnum vel, skilið þá
betur en flestir jafnaldrar
hans í hópi rifhöfunda.
Ástæðulaust er að benda á,
að sanngirni Hagalíns er svo
ernstök, til dæmis hvað varð-
ar bókmenntaviðleitni ungs
fóíks, að hann sér jafmvel líf-
vænlega hluti í því sem öðr-
um virðist einskis virði. Skrif
hans um bókmenntir eru oft-
ast hvetjandi. Ég held að
hann geri aiitaf ráð fyrir að
úr sæmilegu rithöfundarefni
geti orðið vel frambærilegur
rithöfundur. Hitt er stvo einn
ig ljóst, að viðhorf hans eru
í grundvallaratriðum hefð-
bundin. Hann leggur mtkla
átoerslu á þjóðerni og þjóð-
lega menningu og á sér þá
ósk heitasta að samhengi bók
menntamna rofni ekki.
Hagalin lagði áhersiu á hið
islenska i Ljóðum Gríms, boð-
skap hans um manndóm og
þrautseigju. Sama kom fram
þegar hann talaði um þá Matt
hías Joehumsson og Stein-
grim Thorsteinsson. Jafnveí
furðufugiinn Benedikt Grön-
dal með sitt sambLand af al-
vöru og skopi varð dæmi um
þjóðlega bókmenntastefn'U. 1
fyrirlestrinum um Jón Thor-
oddsen ræddi Hagalín um
hvert Jón hefði sótt fyrir-
myndir sínar. Hann sýndi
fram á með mörgum Ijóslif-
andi dæmutm hve söigupersón
Guðtnundur G. Hagalín.
ur Jóns standa föstum rótum
í íslensku þjóðlífi.
1 fyrirlestrinum um Jón
Thoroddsen kom það einna
best fram hve snjall fyrirles
ari Hagalín er. Leikhæfileik-
ar hans nutu sín vel þegar
hann var að herma efitir körl-
tim og kerlingum í sögum
Jóns Thoroddsens og nefna
dæmi um skylt fólk úr
bemsku sinni vestur á fjörð-
um. Aðsókn að fyrirlestrum
Hagalíns hefur yfirleitt verið
góð. Það er m.a. að þakka þvi
hve skemmtilega hann segir
frá, ræður hans eru aldrei
þurrt staðreyndatai eða hug-
Framhald á bls. 15.
med DC-8
LOFTLEIDIR
PARPOflTUfl
bein Iíao í foí/kráídcikl
asioo
^Kdupmannahöfn ^Osló } Stokkhólmur
sunnuddga/ sunnudaga/ mánudaga/
manudaga/ þriÖjudaga/ briðjudaga/ föstudaga.
fimmtudaga og föstudaga. fimmtudaga
} Glasgow
laugardaga
^ London
laugardaga