Morgunblaðið - 07.11.1972, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐTÐ. ÞRIÐJUDAGUR 7. NÓVEMBER 1972
7
Bridge
Hér fer á eftár spil frá leiikin-
urn miiM Bretiamds og Kanada í
Cftympí'umótiimi 1972.
Norðíir
S: 6 5-3
H: 9-5-3
T: Á-D-9-7-4
L: 9 8
Amstur
S: G-7
H: G-6-4
T: 6-2
L: Á-D-10-4-3-2
Suður
S: K-9-8-4
H: K-D-10-7
T: 10-5-3
L: K-G
ammað borðáð sátu
ibrezku spilararnir Pridiay og
Rod'rig-ue N.-S., en kamadiisk'u
spiSiaramiir Murray og Kehela
A.-V. otg þar genig'U sagmir þamm
Vestur
S: Á-D-10-2
H: Á-8-2
T: K-G-8
L: 7-6-5
V’ilð
N. A. S. V
P. P. 1 gr. d.
P. P. P.
Vestur hittd á bezta útspiiið,
þ.e. lauifia 7, aiustur drap með ás,
lét út laufa 4 og sagmlhafi drap
með köngi. Sagnhafi lét út tigul
3, svinaði í borðli mieð náunni,
lét út hjarta, drap heirna með
kwnigi og véstuir drap með ás.
Vestur lét út liaiuf og A.-V. tóku
4 silagi á lauf og sagmhafi varð
m.a. að kasta spaða. Austur lét.
miæst út spaða gosa ag A.-V.
fentgu til viðbótar 4 siagi á
spaðia og þar með varð spóiáð 4
miður,
Viö biitt borðið sátu brezku
Kpiiararnir Caosimo og Flimt
A.-V. og hjá þeitm' varð lloka-
sögmiin 3 lauí, sem vanmsit, þar
sem sa.gm'hafi iosmaði við hjarta
í spaðanm í borði.
NYIR
BORGARAR
Á Fæðingariheámiiánu v. Eiriks
giöitu fæddást:
Margréti Kristámsdóttur og Jó
hanmesi Tryggvasymi, Geitlamdi
12, dóttir þanm 4.11. ki. 13.50.
Hún vó 4350 gr og mældást 54
om.
Erllu Guðmundsdóttur og
Kristilettíi Koilbeimssymá, Hraun-
toæ 38, dóttdr, þanm 5.11. ki.
10.15. Húm vó 4070 gr
tmædidiist 52 om.
Aðálheiði Maigmúsdóittuir
Bgigert Sveimssyni, Bjargá
Nesveg somur þamm 5.11.
0.05. Hamm vó 4100 gr. og mæid-
ist 54 cm.
og
Og
v.
kl.
limiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiniiinii||||
SMÁVARNINGUR
iiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiillyl
Brtu nú viiss um að Siiggi eigi
eftir að elska þiig eilns mikið eft
ir að þið eruð giÆt, eims ag hanm
gerár núna?
Já, það er ég vilss um, hamm
er aiveg vdtiauis i giftar komur.
PENNAVINIR
Ungur Frakki leitiar eftir
pemnavini héðam, sem 'getur
sikirifað frömsku. Hamm hefur
lært islemzku í 5 ár og hefur
álhuiga á að bæta váð þekkim gu
sína í máiámiu. Ef eintover hefur
ólbiuiga á að s'krilfast á við Frakk
amm, þá er naifn og heimiiiisÍBn'g
hans:
P. M. Cricourt
Résidiemce Ghátieaiu diu Vahon
B. C. 4.
Aivemiue Léon Blium
II!
iilif

il
DAGBOK
BARKAMA..
Tveir rauðir Indíánar
Eftir Enid Blyton
ettu . . . þama, sérðu örið.“
Maðurinn hafði stanzað bak við tré og kveikti sér í
sígarettu. Hann stóð þar góða stund, skyggndist um á
milli trjánna og reykti.
„Á hvað er hann að horfa?“ hvíslaði Mollý að Páli.
„Hann hlýtur að vera að horfa á stóra húsið þarna,
landsetrið,“ sagði Páll. „Ég sé aðeins í það héðan. Hann
ætlar ef til vill að brjótast þar inn.“
„Ooooo, þetta er mjög ákjósanlegur óvinur,“ sagði
Mollý. „Ef hann ætlar að stela einhverju, gætum við
komið upp um hann. Við skulum bíða og sjá, hvað hann
ætlar að gera.“
„Já, það skulum við gera,“ sagði Páll. „Haha, hann
veit lítið um það að Svarti-Örn Indíánahöfðingi og kona
hans Rauði-íkomi veita honum eftirför. Heyrðu annars,
Mollý, er komið að tetíma?“
„Já, bráðum,“ sagði Mollý og leit á úrið sitt. „En við
getum ekki farið núna, Páil þetta er orðdð svo
spennandi. Við komum þá bara of seint heim. Ef
mamma verður reið, segjum við henni að við höfum
ekki getað yfirgefið ræningjann fyrr en útséð var um,
hvað hann ætlaðist fyrir.“
„Sjáðu, nú sezt hann niður,“ hvíslaði Páll. „Hann hlýt-
ur að vera að bíða eftir einhverju. Beygðu höfuðið,
Mollyj svo hann sjái ekki fjaðrirnar í hattinum þínum.“
Maðurinn leit allt í kring um sig um leið og hann
FRHMHHLÐSSflGflN
settist og dró síðan eitthvað upp úr vasa sínum sem vel
gat verið kort, Hann skoðaði það gaumgæfilega og Páll
hnippti í Molíý.
„Þetta er ef til vill teikning af húsinu,“ hvíslaði hann.
„Ætli hann sé ekki að velta því fyrir sér, hvernig auð-
veldast sé að komast inn. Fólkið er allt fjarverandi
nema húsvörðurinn og konan hans.“
„Uss, hafðu ekki hátt, þarna kemur einhver eftir
skógargötnnni,“ sagði Molly og beygði sig eins og hún
gat. „Oooh, sérðu óvininn okkar, Páll, hann felur sig
líka.“
Jú, jú, maðurinn hafði fleygt sér niður á bak við
runna og gægðist varlega fram undan honum til að sjá,
hver væri á ferðinni. Brátt komu maður og kona í ljós.
Þau gengu eftir götunni og spjölluðu saman.
„Það er húsvörðurinn og konan hans,“ sagði Páll.
„Mollý, ég er viss um að hann hefur verið að bíða eftir
því að þau færu út. Hann ætlar að brjótast þarna inn.“
Molly titraði af geðshræringu. Það var engu líkara
en þau væru raunverulegir Indíánar að eltast við óvini
sína.
Um leið og húsvörðurinn og konan hans voru komin
úr augsýn, stóð maðurinn upp og leit enn einu sinni allt
í kring um sig, til að fullvissa sig um að enginn sæi til
hans. Hann sá ekki Indíánana tvo sem lágu í leyni á
bak við brómberjarunnana og ekki hafði hann hug-
mynd um að fjögur augu fylgdust með hverri hreyfingu
hans.
DRÁTTHAGI BLYANTURINN
SMAFOLK
— Sámur? Sármir, hvar
ertii, SAmVR!
— Oí seint!
— Sámsbreyið!
' 0 m' mmv - •••■»
FERDINAND