Morgunblaðið - 07.12.1972, Page 28
28
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 7. DESEMBER 1972
SAGAIM
sloppnum væri smekklegur
Ætti hún á annað borð að leit-
ast við að ná í Pétur frá Fioru,
þá var eins gott að byrja strax.
Þegar hún loks kom fram í
ganginn, stóð Pétur þar við
Certina-DS:
úriö,
sem þolir
sittaf hverju!
Certina-DS, algjörlega áreiðan-
legt úr, sem þolir gífurleg högg,
hita og kulda, i mikilli hæð og á
miklu dýpi, vatn, gufu, ryk.
Ótrúlegt þol, einstök gæði. Lítið
á Certina úrvalið hjá helztu
úrsmíðaverzlunum landsins.
Skoðið t.d. Certina-DS
Chronolympic Chronograph,
sérstaklega högg- og vatnsþétt,
ryðfritt stál, þrír teljarar fyrir
sekúndur, minútur og klukku-
tíma Svört eða hvít skífa.
Certina-DS, úr fyrir áræðna.
Certina-DS Chronolympic
Chronograph, sérstaklega
högg- og vatnsþétt, ryðfrítt stál,
þrír teljarar fyrir sekúndur,
mínútur og klukkutíma. Fæst
með svartri eða hvítri skífu.
Certina-DS fæst, ásamt úrvali
Certina úra, hjá helztu úrsmíða-
verzlunum landsins.
CERTINA
Certina Kgrth Fréres SA
Grenchen/Switzerland
stigastólpann og beið hennar,
en hann var þar ekki einn. Cal
var þama í einum fáránlega
stólnum og teygði úr sér reykj-
andi. Varðhundurinn Cai, hugsaði
Jenny með gremju. Ilann sendi
henni letilegt bros og sagði
með óþarflega mikilli aðdáun:
Ilvað hún getur verið fal-
leg! Hann hafði þá getið sér
til um tilgang hennar með þess-
ari löngu stöðu fyrir framan
spegilinn.
LAUGAVEGI 27 - SlMI.12303
Hringt eftir miðncetti
M.G.EBERHART
Pétur sagði: — Hérna er her
bergi Fioru.
— Góða nótt, Jenny sagði
Cal og bætti síðan við í óþarf-
lega sykursætum tón: — og
gángi þér vel, elskan!
Hún stillti sig um að reka Cal
löðrung og gekk með Pétri fram
hjá stiganum. Efri gangurinn
var eins og T i laginu, þar sem
styttra strikið var breiddin á
húsinu milli tveggja svefnher-
bergja vestan megin og annars
beint á móti og svo stigagatsins,
en langa strikið lá að sóiríka
austurendanum, en þar varð
óvænt fyrir vængjahurð, sem
lokaði ganginum.
Áður hafði þetta verið allt
öðruvísi.
Pétur opnaði aðra vængja-
hurðina. — Við höfum gert ýms
ar breytingar hérna, sagði
hann. — Sameinað þessi litlu
herbergi í eina ibúð. Min her-
bergi eru norðaustan megin, og
gangurinn liggur alla leið að
bakdyrastiganum. En Fioru
fannst rétt að setja hér hurðir
og loka íbúðinni alveg af. Það
er næðissamara ef gestir eru.
Annars átti nú híbýlafræðingur
inn þessa hugmynd. Herbergið
hennar er hérna. . .
Dyrnar voru opnar. Fiora lá
Rowenta.
Straujárn, gufustraujárn,
brauðristar, brauðgrill,
djúpsteikingarpottar,
fondue-pottar, hárþurrkur,
hárliðunarjárn og kaffivélar.
Heildsölubirgðir:
^ialldór -^iríkáóonj
Ármúla 1 A, simi 86-114
í heljarbreiðu rúmi, sæt og gimi
leg eins og fuilþroska ferskja.
— Jenny, sagði hún hásri,
dreymandi röddu. — Komdu inn.
Pétur sagði: — Þetta er fall-
ega gert af þér. Kallaðu á mdg,
ef þú þarfnast einhvers. Góða
nótt. Svo lokuðust dymar á eft-
ir honum.
Fiora sagði. — Komdu héma
og sittu hjá mér, Jenny. Hún
reis upp við dogg. Gdsna nátt-
kjólsermin fél'l af umbúðunum á
handieggnum á hennd. — Yfdr-
gefðu mig ekki eitt augnablik.
Þú ert emi vinur minn hérna i
húsinu.
5. kafli.
Rauðar varir hennar voru
þurrar, af þvi að hún hafði feng
ið róandi lyf. Það var enga mein
ingu að finna í þessum orðum
hennar — kaninski af sömu
ástæðu. — Þú ættir að reyna að
sofna, sagði Jenny blátt áfrarn.
En raunverulega hugsaði hún:
Ég er búin að hata þig í heiit
ár, en það er bara ekki rétta
stundin núna til að fara að segja
það. Kannski var aldred rétta
stundin til þess.
Fiora sagði: — Já, ég veit,
hvað ég hef gert þér. Þú hlýtur
að hata mig. EJn þú færir aldr
ei að skjóta mdg.
Jenny datt snögglega nokkuð
í hug. Nú kæmi eitthvað, sem
mundi slá öll vopn úr höndum
í þýðingu
Páls Skúlasonar.
hennar, og gæti eí tdl vidl rugl-
að fyrir þeim ásetningi henmiar
að berjast fyrir Pétri. Hún
sagði: — Það er betra að vera
ekki að tala, og svo settist hún
á lítinn stól. Það var ijós á borð
imu við stóiinn. — Á ég að
slökkva, svo að þú getir isofnað?
— Mustaðu nú á mig! sagði
Fiora. — Ég veit, að Blamche
skaut ekki á mdg. Ég heyrði í
hennd við simann frammi í for-
stofu. Ég man meiira að segja,
hvað hún var að segja, það var
eitthvað um þessa sameindmgu,
og að hún og Pétur hefðu talað
um hana þá uim kvöldið. Hún
var að segja, að Pétur mundi
vera henni hlynntur — en þá
kom skotið.
Forvitndn hjá Jenny varð
þeirri hugsun hennar yfirsterk-
ari að það væri heiirmska að vera
að tala við Fioru. — Varstu al-
veg óviðbúin? Heyrðirðu eklki
neitt á undan?
Fiora greip fram í: — Nei, ég
var að hugsa um, hvað vel heyrð
ist þegar talað væri í símann
frammi, og hélt uppi hurðinni á
kæliskápnum með vinstri hend-
inind ... þessari . . . hún benti á
umbúðirnar á handleggnum, —
og þarna stóð ég og var að seil-
ast eftir ísbakkanum. Og þá
kom skotið. Og ég fann til í
handleggnum og kjólliinn minn
varð blóðugur.
— En innbrotsþjófurinn hlýt-
ur hafa verið þarná a'lveg hjá
þér.
— Hvemig gæti ég vitað það?
Ég æpti upp og sdeppti ísbakk-
anurn og moilamir fóru út um
alit, og Pétur og Blanche æptu
grænt
hreinol
ÞVOTTALÖGUR
velvakandi
Velvakandi svarar í síma
10100 frá mánudegi til
föstudags kl. 14—15.
• Vandi unga fólksins
eða þeirra fullorðnu?
Sigurður Sigurðsson skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Algjört réttlæti, ljóst og leynt,
likama, sá. og geðið hreint,
syndlaus orð og atvik með
af oss lögmálið heimta réð.
(H. P.)
Þótt undirritaður sé ekki
„kona í Vesturbænum", heldur
tvítugur tiámsmaður, nýkominn
heim í stutt orlof, leyfir hann
sér að senda fáeinar línur um
hin mjög ræddu unglingavanda-
mál.
Þar verð ég að vera á önd-
verðum meiði við flesta þá, er
látið hafa til sín heyra í um-
ræðum um „vandamálið". Hér
álít ég, að sé nefnilega ekki
um að ræða vanda í sambandi
við unglinga, — heldur hegð-
un, orð og athafnir hinna
eldri. Aðeins eitt dæmi því til
sönnunar: Hvar höfum við,
unga fólkið, lært að drekka og
hvar kaupum við áfengið? Svar
ið vita allir: Hjá hinum full-
orðnu.
Nefnum fleira: Hverjar
verða skoðanir unglinga t.a.m.
á kennara, sem hagar sér
ósæmilega utan kennslu-
stunda; eða lögfræðingi, sem
gengur á snið við lögin; elleg-
ar lækni, sem gert hefur stutt-
an stanz i héraði úti á landi,
en skrifar síðan innfjálg-
ar blaðagreinar um dýrðir
dreifbýlisins, þar sem hann vill
ekki vera, þótt gull sé í boði?
• Um „hverfaríg“ o. fl.
— Éða hvers konar álit fá-
um við, unga fólikið á
fólki, sem ætlar að ganga af
göflunum, ef fyrrverandi
sjúklinguim af ákveðnum spít-
ala er ætlað að fflytja í sama
borgarhverfi og það býr sjálft
í? (áður höfðu íbúar sama
hverfis reynt að koma á brott
úr nágrenninu stóru atvinnu-
fyriirtæki, af því að þeir þoldu
ekki fiskiykt nálægt sér, en þá
lykt má raunar, sem betur fer,
finna í öllum þéttbýlisstöð-
um landsins).
En í sambandi við sjúkling-
ana, sem hér var á minnzt, er
ekki úr vegi að geta þess, að
það var fyrst og fremst unga
fólkið (læknanemar), sem kvað
niður miðaldamyrkurshugsun
arháttinn, sem þarna skaut
upp, miður geðugum koili.
Nei, mínir elskanlegu. Þið,
hinir eldri, skuluð athuga vel
ykkar (þanka-)gang, áður en
þið áfellizt okkuir, unga íölkið.
Skyldi það nefnilega ekki vera
svo, að alltof mörg ykkar gætu
tekið undir með Stefáni frá
Hvítadal, er hann sagði:
Þar lít ég hræsni og lygaflekki,
ég hét svi góðu, en hélt það
ekki.
Ef af mér bráir um eina stund,
þá held ég óðar á heimsins
fund.
Sigiirður Sigurðsson.“
• „Stóri bróðir“ á íslandi
Erlendur Magnússon
skrifar:
„Eitthvað rámar mig í úr
barnaskóialærdómnum, að Is-
land hafi byggzt af norrænum
mönnum, sem voru að flýja auk
in ríkisafskipti í löndum sínum,
og að sjálfsögðu fylgdu aukn-
ir skattai með þessum ríkisaf-
skiptum. Nú, ellefu hundruð ár
um seinr.a, geta afkomendur
þessara manna farið að leggja
land undir fót, því að brátt
verður ekki vært fyrir of
miklum ríkisafskiptum hér á
landi. Þeir sem hafa lesið bók-
ina „Árið 1984“, eða séð sam-
nefnda kvikmynd, muna áreið-
anlega eftir „stóra bróður",
skrifstofubákninu, sem sagði
fólki hvað það ætti að gera, og
fylgdist með gerðum þess.
„Stóri bróðir" er nú kominn til
íslands, og verður brátt stærri,
með sama áframhaldi. Það nýj-
asta sem „Stóri bróðir" mun fá
í morgunverð, er þingsályktun
artillaga Alþýðuflokksins um
þjóðnýtingu alls landsins, en
þjóðnýting er ekkert annað en
fínt nafn yfir það sem venju-
lega kaliast þjófnaður. Með
þessu frumvarpi á að gera
„Stóra bróður“ stærri og sterk
ari. Slíkt verður að koma í
veg fyrir. „Stóri bróðir“ hefur
nú þegar of mikil ítök í þjóð-
félaginu. Lítum t.d. á útvarp
og sjónvarp. „Stóri bróð-
ir“ stjórnar báðum þessum
fjölmiðlum. Báðir þessir fjöl-
miðlar eru góðar og viður-
kenndar heilaþvottavélar, og
nú hamast „Stóri bróðir“ við
að flytja áróður fyrir kommún
ista og þætti sem hafa þann
tilgang að skíta út þau lönd,
sem gegn kommúnisma berjast.
• Einokun og saga
landsins
Um leið og talað er um út-
varpssendingar, vil ég skila
þvi til höfunda kennslubóka í
íslandssögu, að einokun á Is-
landi er ekki lokið. Útvarp er
einokunarfyrirtæki, en eins og
allir vita eru frjálsar útvarps-
sendingar á Islandi bannaðar
og þar með er komið í veg fyr-
ir lýðræði í landinu. Það er
ekki lýðræði þegar einn ákveð
inn aðili hefur einkarétt á að
senda út útvarps- og sjónvarps-
dagskrár, sem þar að auki
eru svo lélegar að tæplega er
hlustandi né horfandi á þær,
nema ef vera kynni fréttaþætt
ina hjá sjónvarpi. Útvarp og
sjónvarp eru ekki einu einok-
unairfyrirtækin. Mjólikursala,
innfljutniingur á óætum kairtöffl-
um, lauk o.ffl.
Það mé engum detta í hug
að „Stóri bróðir" verði stilltur
þegar krata-frumvarpið er kom
ið I gegn Nei, „Stóri bróðir"
er einn af þeim, sem ekki má
rétta litla fingur, þá tek-
uir hann al'la höndima. Það verð
ur að hefja baráttu gegn
„Stóra bróður“ strax, annars
hefðu frumbyggjar þessa lands
ekkert átt að koma hingað fyr-
ir ellefu hundruð árum síðam
sem flóttamenn undan „Stóra
bróður". „Stóra bróður“, —
heimtufrekjunni, sem stjórnar
heilaþvottahúsinu.
Eilendur Magnússon.“