Morgunblaðið - 28.04.1973, Síða 3

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 28. APRlL 1973
3
Að smúla
öskuna úr
fiskinum
— Heimsókn í báta á miðunum
við hraunjaðarinn í Eyjum
airmað en fyrir tveim'ur dög-
um, þegar þeir fengu héma
50 tonn við Stórhöfðann.
— Hvað e<ruð þið alls bún-
ir að fá mildnn afla?
— Við eirum búnir að fá
180 tonn síðan á loðnuverttð.
Við höfum nú svolítið orðið
Hafsteinn Guðnason,
skipstjóri.
út úr, byrjuðum seint. En
aflinn er samt langbeztur hér
austurá.
— Hvar landið þið aflanum ?
— Við löndum í Þorláks-
höifn. Skipið er eign Isbjam-
arins h.f. og er aflinn síðan
keyrður tii Þorl’ákshafnar.
Skipverjar á Friðriki Sigurðssynl ÁR 17 við drátt.
Skipverjar á Ásgeiri RE 60 draga og i baksýn eru gosstöðv arnar. — Ljósm. Mbl. Sigurgeir.
ÞAfl var suðaustan kaldi, þeg
ar við Sigurgeir Jónasson,
ljósmyndari í Vestmannaeyj-
um gengum út úr húsi Andra
Hrólfssonar að Strembugötu
17 i gærmorgtm. Ætlan okk-
ar var að fara út með litlum
gúmbáti og ná tali af nokkr-
um skipstjórum, sem voru að
draga net sin rétt undan nýja
hraunjaðrinum, en daginn
áður, þegar ég kom inn með
varðskipinu Þór mátti sjá
skóg af netabaujum allt frá
Bjarnarey og upp að hraun-
jaðrinum. Slökkviliðsmað\ir í
Eyjum Marinó Sigsteinsson
ætlaði að sigla með okkur og
við að freista þess að hoppa
um borð. Tveimur dögum áð-
ur hafði verið á þessum slóð-
um mokfiskirí og nú var það
von okkar að hrotan héldi
áfram.
Við lögðum úr vör aÆ Eið-
inu og sigidíum út höfnima.
Goisifýiuinia liagð'i að vitium okk
ar. Töluverð alda var og
skoppaði gúmtuðran á öldu-
toppunum. En Marinó var
þaulvanur sllkri siglingu,
enda einn Eyjapeyja, sem
sigldiu umhverfi® landið á
slii'ku farartaeki fyrir örfáium
árum. Þegar við vorum svo
komnir út fyrir Kiettsnef tók
að lygma, þótt öldiurótið
vœri hið sama. Við mynduð-
um baujn rétt við hraunrönd-
ina og á henni stóð ÁR 14.
Miðja vegú milll Bjamar-
eyjar og hraunjaðarsins er
fyrsta skipið. Karlamir eru
á dekki og eru að draga. í
— Hve nálaegt hratmjaðr-
in'um farið þið?
— Við förum nú ekki mjög
nærri. Við veiðum þetta á 30
föðrnium. Annars getiur verið
slæmt að draga, éf gerir öskiu
fatHl, t.d. hefði það verið 6-
gemingur í gær. En þá iögð-
um við netin.
Já okkur var það ljóst, að
erfitt gæti verið að draga í
ösikufalli, þvi að kvöldið áð
ur höfðum við hitt að máii
Torfa Haraldsson, ungan
Vestmannaeyinig, háseta á
Ásver frá Vestmannaeyjum.
Hann hafði þá sagt: — Það
ér nú meiri viðbjóðurinn að
standa í þvi að blóðga fisk
6 ösfcufaíIJi. Við urðum að
smúla hvem einasta fisk áð-
ur en við gátum sett hann
niður. Já, það hlaut að taka
á taugar Vestmannaeyinigs-
ins, sem svo sannarfega hlaut
að vera búinn að fá nóg af
þessu gosi.
Þegar Sigurgeir hafði svo
tekið myndir sánar um borð
af aifQamum, kvöddium við
skipshöfnina á Ásgeiri. Næst
ur, rétt suðvestur af Bjam-
arey, var v.s. Friðrik Sig-
urðsson ÁR 17. Það er tals-
vert meiri afli, sem kemur
upp með netumum þar. Karl-
arnir veifa tii okkar og enm
er myndað. Þegar við erum
komnir um borð segir skip-
stjórinn, Guðmundur Frið-
riksson okkur að það hafi ver
ið reytimgur hjá þeim um
morguninn, en þó sé misjafnt
í trossun'um. Þetta, sem við
erum að draga er tveggja
nátta — seigir hann og bæt-
ir þvi við að þeir séu nú að
draga fjórðu trossuna og séu
búnir að fá þetta 1200 fiska.
— Hvað eruð þið búnir að
fá frá upphafi vertíðar?
— Við erum búnir að fá
þetta 800 tonn frá áramót-
um. Maður verður vist að
vera ánægður með það. Þetta
hefur gengið heldur stirt,
nema siðustu dagana. Við er-
um firá Þorflákshöfn og leggj-
um þar upp.
— Nei, segir Guðm'undur,
ég hetd ek'ki að gosið hafi
nein áhrif á fiskiriið, nema
hvað fiskurinn hann forð-
ast miðin um leið og ösku-
fallið kemur.
brúnni stendiúr skipstjórirm'
Hafsteinn Guðnason og við
siglum frarn og aftur með
skipshiiðinni á meðan Siguir-
geir myndar fiskinn, sem
kemur upp með netunum.
Guðmundur Friðriksson,
skipstjóri.
Skipið, Ásgeir RE 60, 267
rúmlestir vagigaði makinda-
tega á bárunni. Svo hoppuð-
um við um borð.
— Já þetta er hefldur tregt
fiskiri, sagði skipstjórinn
Hafsteinn Guðnason. Þaðvar
héæ í fyrradag heitani’kil!! afli,
en svo gerði öskufall og nú
virðist fiskurinn forðast eld-
stöðvamar, a.m.k. í bili. Þeir
þorskar, sem við fáum hér
nú eru Mka með ösfcu í táökn-
unu.m. Þetta er einnar náttar
og höfum við þegar dreg-
ið fjórar trossur og aðeins
fengið um 1100 fiska. Það er
Sjómemn eru ekki á eitt
sáittir um áhrif gossims á
fiiskiriið. Þeir, sem trúa þvi
að fiskur glæðist við gos,
benda á það að þegar Surts-
eyjargosið hófst hafi því
fylgt mikil aflahrota. Aðrir
telja þetta tiilviljun eina. Nú,
en þar sem vdð kveðjum skip
verjana á Friðriki Siigurðs-
syni, var ekki ætlunin að
fara í land. Við ættuðum um
borð S fleiri skip og spjalla
Reytingur — sagði skipstjór-
inn.
við fleiri sjómenn, en þegar
við feggjum af stað „brýtur
ekki aðeins i fuglsbringu“
eiins og Sigurgeir hafði lýst
sjólaginu um morguninn.
Klukkan er að nálgast há-
degi og kominn norðan kaldi
og er að byrja að bræla. Sjó-
lagið er því enn verra á heim
leið ttl Eyja og þökk sé gúm-
göllunum að við ekki blotnuð
um. Fyrir landkrabbann mig
er það þægileg tilfinning, að
standa aftur við gosstöðvam-
ar, þótt ef til vill sé sú ógn-
in margfalt verri.
KIRKJUDAGUR
ÁSPRESTAKALLS
Á MORGUN, sunmudiaig 29. april,
veröur kirkjudagur Áspresita-
kallls að vori haidinn hiáifiíðlegur
í Langiholtsfciirtkju, Sólheimum
13, og hefst með messu kl. 2 e.
h. Að lokimm guösþjónustu verð
ur kaffisalia í Saifnaðairheimiil-
inu, sem Kvenfélag Áspreista-
kaffls annast um eins og aið
vetnju. Eftir kiaffidrykkj'U verður
dag9krá með skemmtiatriðum
þaæ sem fliutt verður ávarp. —
Mun ikihkjukórinin koma þar
fram undir stjóm Kristjáns Sig-
tryggssonar, arganleikaira, og
Þárumm S. Ólafsdóttir syngja
með undirteik Páis Kr. Páksson-
air, organ’.eikara.
Með þeissum fáu Mnum vii ég
vekja aithygli sókniairbama og
ammarra á þeirri brýnu mauð-
syn, aið bæði kirkjan og féiags-
heiimiliið Okkar, sem nú er í
smíð'um, megi sem fyrst komast
undir þalk og með því hef jast
viðutniamdá kkkjutog starfsemi
inrnan prestaikaMsinis, en á því
hiefur verið ttlfimmamtegur mis-
brestur undanfarim ár vegna
sliæmira aðstæðma.
Enginin hæfuir- samikomustað-
ur er nú í sókninini, seim telur
um 6000 miammis, og mundi þvi
kirkj'uhús og féiagsheimiili teysa
mikinn féliaigsitegan vamida, ekki
hvaið sízt fyrir þá, sem eidri eru,
og ymgri kynislóðina.
Þeiss vagna er þessi daigur
einnig fjáröflumardagur og
verða fjárframiög einstaklimga
þakksaimlega þegin.
Það, sem við gefum tii kirkju
Guðs eða tiil llíiknar- og mann-
úðairmála, kemur aftur til okk-
ar í einhverri mymd, og um það
ræður ráðsályktum föðurins,
seim vér ölil væntum aithvairfs
hjá í Mfí og diauða, en vegir
Guðs eru órainmsakantegir.
Um þá raiusn og þainn mynd-
airbrag, sem við eigum að V°nj-
ast hjá kvenfélagsikonuinum,
þurfum við ekki að eifast. Þess
vegna er það von mím, að emg-
inn láti undir höfuð leiggjast, að
sœkja þessa háttð í LamghoiWs-
kirkju, seim er kirfcjudaigur Ás-
prestateallLs á vori, og vimma með
því að efíámgu kiirkjufegs samifé-
lags okkaæ í ÁsprestakaÍ'M.
Grimur Grímsson,
sókmairpiresiöuir.