Morgunblaðið - 27.05.1973, Qupperneq 22

artjjYrw*-*
w
móköun'bíi.aöið; ’ St&fcöííAÍÖLfí ’ '&. ÆAl' 'itf’s

Júlíana Hansdóttir
— Minning
Fsedd 2. júlí 1889.
Dáin 16. mai 1973.
Á morgun, 28. maí, fer fram
frá Dómkirkj urmi í Reykjavík út
för Júlíönu Hansdóttur, ér and-
aðist miövikudaginn 16. maí að
Elliheimilmu Grund eftir stutta
logu, en langvarandi veikindi,
tæpiega 84 ára að aldri.
Mér er ljúft að rita hér fáein
fátækleg kveðjuorð um konu,
sem rómuð var fyrir hjarta-
gæzku og hlýhug til ailra, er
hún átti samleið með. f>að má
segja, að hún hafi aldrei á heilli
sér tekið, eftir að hún náði sjö-
tugsaldri. Hún gekkst undiir þrjá
alvarlega uppskurði á áttræðis-
aldri, eftir þá náði hún sér aldrei
að fuilu.
Júlla, eins og hún jafnan var
kölluð, fæddist 2. júlí 1889 í Vest-
urbænum hér í Reykjavík. For-
eldrar hennar voru þau hjónin
Vilborg Pétursdóttir, Þórðarson-
ar af Borgarabæjarætt og Hans
Gísli Jónsson, ættaður vestan af
Mýrum. Þeim hjónunum varð
niu barna auðið, og var Júila
þeirra næstyngst. Fimm þeirra
systkina komust til fullorðins-
ára, en fjögur dóu í æsku. Elzt
þeirra, er upp komust, er Guð-
rún, sem enn er á lífi, 92 ára
að aldri, ekkja Þórarins Bjarna-
sonar, fiskmatsmanns. Næst
henni kom Kristín, sem lézt ár-
ið 1968. Hennar maður var Guð-
mundur Jónsson, skipstjóri, frá
Tungu. Þá kemur Pétur, sem var
verkstjóri hjá Eimskip í fjölda-
mörg ár, en hann lézt árið 1956.
Pétur var tvíkvæntur og var
fyrri kona hans Guðrún Stein-
grimsdóttir, sem lézt fyrir all-
mörgum árum, en seinni kona
hans, Guðríður Jónsdóttir, er
enn á lífi. Yngstur systkinanna
var Gestur, en hann dó árið 1928,
ókvæntur.
Faðir Júllu stúndaði sjósókn,
en hann fórst ásamt níu mönn-
um með áraskipi frá Sandgerði,
er Júlla var kornung. Var þetta
mjög þungt áfall fyrir móður
hennar, en þrátt fyrir það auðn-
aðist henni að sjá börnum sinum
farborða. Má með sannd segja, að
þau hafi öll orðið nýtir og góðir
borgarar. Júlla giftist ekki, en
bjó hún með móður sinni þar til
að hún lézt árið 1928. Júlia vann
við afgreiðslustörf frá því, að
Eiginmaður minn, faðir, sonur og bróðir okkar,
BIRGIR R. ÓLAFSSON,
lézt í Landspítalanum að morgni 25. maf.
Þóra Runólfsdóttir,
Ingólfur Birgisson,
Jón K. Ólafsson,
Guðlaugur Ólafsson.
Bróðir okkar,
MAGNÚS SIGMUNDSSON,
sem lézt 22. þ. m., verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju,
þriðjudaginn 29. maí klukkan 10.30.
Kristinn Sigmundsson.
Bjarni Sigmundsson.
Kveðjuatböfn um föðursystur mína,
HREFNU MARÍASDÓTTUR,
fer fram i Fossvogskirkju, mánudaginn 28. maí, kl. 3.30 e. h.
Jarðsett verður frá ísafjarðarkirkju, þriðjudaginn 29. maí,
klukkan 3.30 eftir hádegi.
Geir Sigurðsson.
Systir mfn,
JÚLfANA HANSDÓTTIR.
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni í Reykjavík, mánudaginn
28. maí kl. 2 e. h. Blóm vinsamlegast afþökkuð, en þeim,
sem vildu minnast hennar, er bent á líknárstofnanir.
Guðrún Hansdóttir,
Nesvegi 56.
Bróðir minn, mágur og móðurbróðir,
HALLDÓR HELGASON,
Rauðalæk 9,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju, þriðjudaginn 29. maí
k.ukkan 3 eftir hádegi.
Marius Helgason, Bergþóra Eggertsdóttir,
Þórurm Pálsdóttir, Matthias Jónsson,
Bragi Sigurðsson, Jóhanna Erlendsdóttir.
hún var rúmlega tvitug. Einna
lengst starfaði hún hjá vefnaðar-
vöruverzlun Jóns Bjömssonar &
Co., í Bankastræti, og siöar hjá
vefnaðarvöruverzlun Björns
Kristjánssonar, á Vesturgötunni,
eða þar tll hún náði sjötugsaldri.
Þær systurnar voru rrijög sam-
rýndar og var hún oft daglegur
gestur hjá þeim, en þær Guðrún
og Kristín bjuggu báðar á Vest-
urgötunni, og stóðu hús þeirra
hlið við hlið. Júllu var mjög annt
um systkinaböm sin og þeirra
börn, því að hún var sérstaklega
barngóð, enda fylgdist hún með
þeiin til hinztu stundar. Júlia
hafði verið glæsileg ung stúlka
og var hún það alveg þar til
heilsan tók að biia. Hún var
mjög trúuð kona og kirkjuræk-
in. 1 mörg ár söng hún í Dóm-
kirkjukórnum i tíð Sigfúsar Ein-
arssonar, tónskálds. Einnig söng
hún í blönduðum kór undir
stjóm Sigfúsar, og fór hún með
al annars í söngför með hon-urn
til Norðurlanda.
JúHa mín, mig langaði aðeins
að þakka þér fyrir kærleika þinn
og hlýju, sem þú sýndir mér og
mínum. Ég veit það, að þú óttað-
ist ekki dauðann, því að þú vi.ss
ir, að líf er að þessu loknu og
varst viss um örugga heimkomu.
„Far þú í friði, friður guðs þig
biessi,.
hafðu þökk fyrir allt og- allt.
Gekkst þú með guði, guð þér nú
fyigi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta
skalt.“
Þóminn Kristínsdóttir.
SKILTI A GRAFREITI
OG KROSSA.
Flosprent s.f. Nýlendugötu 14
sími 16480.
Elísabet Teitsdóttir,
, Framnesvegi 58B,
verður jarðsungin firá Dóm-
kirkjiunnd þriðjudaginn 29.
maí kL 13:30.
Jarðsett verður í Fossvogs-
kirkjugarði.
Ólafur Guðinundsson,
Sólveig Ivarsdóttir,
Sigurður Rafnsson.
Kveðjiuiaithöifn um föður okk-
air, tengdiaiföður og afa,
Guðmund Þorsteinsson
frá Djúpavogi,
sem lézt á Hrafnistu 23. þ.m.,
fér fram frá Fossvog.ski.rk j u
mánudagiinn 28. maí kl. 13:30.
Jarðsett verður frá Djúpa-
vogsfcirkju.
Börn, tengdabörn
og barnabörn.
Guðjón Guðlaugsson
trésmiður — Minning
Fæddur 1. júlí 1886.
Dáinn 20. maí 1973.
GUÐJÓN heitinn var komirm af
góðum bæindaættum í Raingár-
og Skafta'fefcþingi. Foreldnar
hans, Guðliaiugur Eyjólfsson og
Kristín Jónsdóttir, fluttist út í
Ölfu-s o-g hófu búskap í Bakk-
árhottsipairti. Þau áttu 4 böirn, er
upp komust. Guðliauigur varð
sikaimmlifiur, dó firá komuinig-
um bömiuim. Kristin, eklkja Guð-
lau-gs, stóð því ein uppi með 4
bönn. Hún hélt búsikapnum
áfraim, kam bönniuinum upp
hjálparliaust og var alltaf firem-
ur veitamdi en þi'ggjaindi. Sýnir
það, að mdlkið var í hana spurm-
ið.
É)g kymntist Kristinu alll’veil, er
hún var hætt búslkiap og ikoimiin
á efri átr. Ég átti otft tal við
hana um ýmdis vandamál mann-
llífsins. Ég sainm'færðist þá um,
aið hún vair 'greind kona, vel
gkapi farim og góð mammesikja.
Guðjónd m-uin hiatf-a svipað til
móður sinnar um miárgt. Það
orð fór af hotnum þegar á umga
aidri, að hamm væri prúðmemmi
hið miesta, stililtur vel, en þó
þéttur fyrir.
Það kom snemimia í Ijóis, að
hann var vel verki farinn, bæði
duigmikill og laghentur. Hamn
stumdaði og talsivert smiðar síð-
ustu 4r sín í Ölifiuisi.
Hamin kvæntist Maingréti Ein-
airsdóttur frá Árbæ í sömu sveit,
bráðduigliegri og góðri komiu. —
Þau flluttust til Reykjavíkur oig
hóf'u þar búslkap. Hún dó 24.
ágúst 1951.
Guðjóm vair Iiemgst af starfs-
miaðuir í Rúlliu- oig htenaigerð
Reykjavikiur og sifiumdaði þar
slkiipasimiíðar og skipaviðgerðir
— svo og húsiaismníðar — fnam
á efri ár.
Guðjón vair heilsutæpur um
fjölda áira, og ofiam á það bætt-
i-st, að hamrn varð fyrir slysi, er
hamm var í stiairfi, meiddist mdik-
ið í baM og bjó að þvi tii himztu
stumdar. Em hamm var harður við
sjáltfam sig og vamm af ka-ppi,
þrétt fyrir vedkimdim.
Eftir að hamm hætti störfum
í Rúlliu- og hlieraigerðimmi, var
hanm sitfeMt vimmamdi. Var mik-
Þökkum inndilega auösýnda
aamúð við amdlát og útför
Stefáns G. Thorgrímsen,
Kalastöðum.
Ásgerður Þorgilsdóttir
og f jölskylda.
Þökkum innilega sýnda samúð við andlát og útför móður
okkar, tengdamóður og ömmu,
FRIÐGERÐAR GUÐMUNOSDÓTTUR.
Jórunn A. Guðmundsdóttir,
Hannes Guðmundsson, Guðrún Kristjánsdóttir,
Garðar Guðmundsson, Kristín Bjarnadóttir
og sonardætur.
Alúðarþakkir færum við öllum, sem sýnt hafa okkur hlýhug
viö fráfall og jarðarför
JÓNS HELGASONAR.
Sérstaklega þökkum við frábæra umönnun lækna og hjúkr-
unarliðs Landspítalans.
Klara Bramm,
Auður Kristín Jónsdóttir, Þórir Helgason,
Steinunn Jónsdóttir, Hilmar Gunnarsson,
Hekjt Hákon Jónsson, Aðalheiður Bima Gunnarsdóttir.
ið til harnis leitað tiil adlls komiar
viðgerða. Bæðd var, að hanm gat
etekd óvimmiamdi verið, og svo
vilidi hamm hvaris Tniamms vamd-
ræði leysa, ef hamrn gat. Þess
veigma urðu hvíiida’rstumdirmiair
fæirri em þurft hefði að vera. En
elliin beygði hamm eims og aðra.
Fyiriir sikömimiu datt hamrn á
gólfimiu heima hjá sér og lær-
brotmaði. Hann var þá fluttuir á
sjúkrcUhús. Hamn komst aldrei á
fætur etftir það.
Ég kynmtisit Guðjóni heitmium
aðalletga eftir 1945, og virðdmg
rrrim fyrir homum s'eim mammd óx
stöðu'gt við aufcim kymmd, og svo
hygg ég, að flestum hafd farið.
Þau Guðjón og Mairgrét eign-
uðust 3 syni, Eimar hjá Raf-
maigmisveitu Reykjavíikiur, Þór
veiðiimálaistjóira og Ásgeir Káma
ijó'simyndaira. Við hjómiim fflytjum
þeim pg konium þeirra ökfkar
beztu samúðarkveðjur.
En þrátt fyrir veikdmdin vair
Guðjón hamingjuimaður. Hamn
átti góða móður, góða kornu,
naut aimemmra vimsœlda, þeirra
er þek'ktu hamm, og gat stytt sér
stundir með vimnu fram á síð-
ustu ár. Og síðast, em ekki sizt:
synir hanis og temgdadætur
reymdust homium eins vel og bezt
varð á kosdð.
Að ldkum vil ég kveðja hamm
með orðum skáldsir.s:
„Feur þú í tfrtði,
friður guðs þig lieiði,
hafðu þöikk fyrir alllt og allt“.
Guðmundur Benediktsson.
Vandað
Víkings-
blað
Knattspyrnufélagið Vikingur
átti 65 ára atfmæli mú fyrir
sikömmu og af því tiiefwi gatf fé-
lagið út vamdað aifmælisblað. —
Meðail efnis þesis má wefma við-
töl við þjállfarama Eggiert J6-
hammiesson og Pótur Bjairmason,
em þeir hafa mú, eftir margra
ára stairf, drqgið sdg í hlé firá
þjálfun hjá félaigiinu. Greim er
um kvennaknaifitspyrmu og kem-
ut þar m. a. fram að Vikimgur
var frumherji í kvemmakniatt-
spymu á felamdi og meðaií
þeirra stúllkna sem æföu hjá fé-
lagimiu var Jleiiklkonam freegia,
Anraa Borg.
ViðtöJ eru við fyrirliða ailra
hamdkmattleiksifl'oikka féliagsdms
og ýimsia knattspymumuenn
yngiri sem eJidri. 1 blaöirau er
grein eftir HalJ Simonarson um
sigurdaginm mdkla árið 1951, og
rætt er við hamdkmattlei'kskapp-
ama Einar Maigjnússom og Jóm.
HjaJtalin. Fommemm hinma ýmsiu
deil'da gera grein fyrir starfi
deildainmia umdamfa'rin ár og
ávarpsiorð emu frá formiammi Vík-
imgs, Jómi Aðalsiteiini Jómssymd,
aðaiistjórm Víkimgs og fuJfltrúa-
ráði Vikimgs.