Alþýðublaðið - 05.12.1930, Blaðsíða 2

2
’ ABÞSÐDBfcAÐJÐ
f haidið aðsðkkva Reyijavík í æknMiv.
„Aprfte66 saksiað.
7a mill|énas* kr. ejrðslnláii.
Úfsvorin slælega ianheimt*
Yflr 1100 þésund kr. égretddar.
Annað 300 þúsnnd kr. lán.
Málið, sem lengst af var rætt
um á bæjarstjórnarfundinum í
gær, var tvö lán, sem íhalds-
liöi'ð í bæjarstjórninni ætlar að
láta Reykjavíkurbæ taka. Annað
er fast lán, hálf milljón króna,
sem á c/,3 ganga til venjulegra út-
gjalda, en ekki til pess að koma
upp fyrirtœkjum, sem veita /é /
bœjarsjóðinn. Lántakan er að
eins til pess gerð að hlifa cigna-
mönnumim við réttmœtum út-
svörum. Hitt lánið, clOO púsund
kr., sem ihaldið lét fara fram
fuUnaðarsamþykt um að taka, er
tekið vegna jiess, að svo slælega
hefir verið gengið að pví að inn-
hedmta útsvör hátekjumanna bæj-
arins, að bæjarfjárhirslan er al-
veg að verða tóm, að þvi er
Ofviðrið á Eyiarbakka.
í ofviðrinu 1. dezember urðu
miklar skemddr á Eyrarbakka.
Nýtt ibúðar- og fjár-hús, er Þor-
leifur Andrésson pipugerðartmað-
ur hafði reyst að Borg í Hrauns-
hverfi, eyðilagðist næstum alveg.
Gamia, stóra hlaðan á Stóru-Há-
eyri fauk upp á mýrar. Rúður
fuku úr mörgum húsum. Alt
járn og pappi fauk af ibúðarhús-
inu Deild, rúður brotnuöu og
austurgaflinn á húsinu eyðilagð-
iist Regn og sandur gerði íbúun-
um, konu og tveimur dætrum
hennar, óvært inni, og flýðu þær
í annað hús undir morgun. —
Elztu menn á Eyrarbakka muna
varia eftir verra veðri en þessu.
Sjór var kyr um þetta leyti,
en hann hefir þó oft gert rnikinn
Bskunda í ofviörum þarna eystra.
Kolanámu'eilan brezka
Lundúnum, 4. dez.
United Press. — FB.
Kolanámumenn hafa með 238
j)ús. atkv. gegn 209 þús. felt til-
lögu um verkfall í öllum kola-
náinrum iandsins. Skozku námu-
heruöin Lancashire og Yorkshire
voru verkfalli fylgjandii, en North-
umberlandr, Durham- og Mid-
land-námuhémðin mótfallin því,
aö gengið væri til atkvaiða um
verkfall. 100 þús. námumenn
hafa iýst sig hlutlausa í deilunni,
'þar á meðal námumenn i Suður-
Wales. Fulltrúafundi námu-
manna er ekki lokið.
Bíóauglýsingar eru á 4. siðu.
borgarstjórinn skýrði frá; en ó-
greidd útsvör nema 1100—1200
þúsundum króna.
Jakobi Möller og öðxum íhalds-
fulltrúum þóttu þessar aðgerðir
eðlilegar og sjálfsagðar, og Ein-
ar Arnórsson klykti út með
ræðustúf um það, hve fráleitt
væri að leggja ríflegan hluta út-
svaranna á eignir, t. d. á hluta-
bréf í togurum.
Jafnaðarmenn mæltu fastlega á
móti því, að bænum væri sökt
í skuldir til þess að hlífa eigna-
mönnunum við útsvörúm, en
'súpunni velt á herðar eftirkomr
endanna og hlaðið á bæjarfélag-
ið óþörfum byrðum vaxta og af-
borgana.
Nánar á morgun.
Frá sJámðnnnnaiB.
FB., 4. clez.
Farnir til Englands. Vellíðan.
Kærar kveðjur.
Skipverjar á
Hannesi ráðherra.
Stjórnarskiftl í Frabklanðv
París, 4. dez.
United Press. — FB.
Störf og stefna stjórnarinnar
var til umræðu í efri deild
þingsins í dag. Þegai' til atkvæða-
greiðslu kom beið stjórnin ósig-
ur. Greiddu 149 þingmenn at-
kvæði gegn henni en 145 með.
París, 5. dez.
Doumerque forseti hefir tekið
lausnarbeiðni Tardieu til greina.
United Press hefir átt viðtal við
Poincaré, sem kvað svo að orði:
tlÉg tek ekki að mér að mynda
stjórn; það kemur ekki til greina.“
Laval verkamálaráðherra ogChe-
ron dógismálaráðherra eru tald-
ir líklegir eftirmenn Tardieu. Að
eins þrisvar sinnum ■ hefir sá at-
burður gerst í Frakklandi, að
stjórn hefir beðið ósigur í efri
deild þingsins. Það var Hery
þingmaður, sem mest deildi á
stjórnina. Kvað hann hana hafa
vanrækt aö gefa þinginu full-
nægjandd skýrslur um þýðingar-
mikla viðburði erlendis, sérstak-
lega í Þýzkalandii. Frakkland
væri í þann veginn að lenda í
harðari kreppu en nokkru sinni
fyrr. — Þetta er í 17. skifti siðan
Clemenceau myndaði striðstíma-
stjórnina, aö Frakkland er stjórn-
laust. Búist er við, að stjórn-
armyndun taki vikutima.
Togarinn „Apríl“, eign íslands-
félagsins, lagði af stað frá Hull
fyrra fimtudagsmorgun, en er
ekki kominn fram enn þá, svo
honum hlýtur eitthvað að hafa
hlekkst á. Togaramir „Garðar“,
„Tryggvi gamli“ og „Bragi“, sem
fóru hálfum öðrum sölarhring
seinna frá Englandi, kornu í gær-
morgun og höfðu hrept mjög
\ront veður. Höfðu þeir haft sam-
flot, og hefðu tveir hinir síðar-
nefndu komið minst sólarhring
seinna, ef þeir hefðu ekki fylgst
með „Garðari", sem hefir mið-
unarstöð.
f,¥aldi(t
er hann nefndur; annars heitir
hann víst fullu nafni Þorvaldur
Helgi Jónsson, höfundurinn að
greininni „Sjáifseignarbifreiða-
stjórar“, er birtist í 320. tbl. „Vis-
is“. Velur hann yrkisefnið úr
greininni „Hvíldartími bifreiðar-
stjóra“, sem birtist í 267. tbl. Al-
þýðublaðsins. Telur hann mig þar
kasta hnútum að bifreiðastjórum
og svarar mér um alls konar
vammir og skammir, sem ég get
á engan hátt tileinkað mér. Það
lítur helzt út fyrir að „Valdi“
karlinn sé einn af þessum vind-
belgjum nútímans, sem tortryggja
alt og alla, sem sýnist hvitt vera
svart og dæma því fómfúst og
kærleiksríkt starf meðbræðra
sinna vera sprottið af einskærum
illvilja eða jafnvel innblæstri
satans. Þetta virðist vera að
nokkm leyti tízka í nútímanum,
og er því ofur eðldlegt, að „Valdi“
vilji fylgja því, enda kostar það
ekki annáð en það að hafa enda-
skifti á sannleikanum og gmna
aðra menn um sina eigin flærð
og skaplesti. —
„Valdi“ er nú frekar grannur
maður, ef ég man rétt, en í grein
sinni birtist hann í burgeislegri
mynd, nærri því tvöfaidur á við
það, sem hann er í raun réttri,
og er því ósennilegt, að hann hafj
verið þar einn að verki. En hvað
sem um það er, þá ber „Valdi“
ábyrgðina.
Hann veður elginn úttútnaður
af reigingi yfir því að geta talist
sjálfseignarbifreiðarstjóri, sem ég
er þó óviss um að sé í orðsins
fylstu merkingu. En af þessu.
blindandi drambi þekkir hann sig
ekki í þeim spegli, sem túlkar
lif og líðan þeirra bifreiðastjóra,
sem stjórnað er af öðrum, og
það á við um aila þá bifreiða-
stjóra, sam vinna á stöðvum, eins
og eftirfarandi dæmi sýnir.
Nú ef þessi hágöfugi „Valdi“
tilheyrir einhverri stöð, og það
hlýtur hann að gera, því að hann
telur sig „starfandi", þá er bif-
reið hans jafnt til afnota fyrir
alla; með öðrum orðum, þá er
hann þjónandi bifreiðastjóri í
Togarinn „Otur“, er var á eftir
„Apríl“, hafði samband við hann,
þegar „OtuT“ var 200 sjómíliur
undan Vestmannæyjum. Var
„Apríl“ þá 80 tLl 120 sjómílur
undan.
Skipstjóri á „Aprí]“ er Jón Sig-
urðsson, en alls eru um 20 menn
á togaranum.
Eftir beiðni útgerðarfélagsins
fóru „ Ægir“ og „óðinn“ í gær að
leita að „Apríl“, og loftskeytastöði/í
hefdr beðið alla togara, sem eru
sunnan við land, að svipast um
eftir honum.
tvrennum skilningi, bæði gagnvart
hinum ýmsu farþegum sínum og
gagnvart stöðvarstjóranum. Hann
verður að gera sér það að góðu
að hlýðnast skipunum eðá óskum
farþeganna. Og skipunum stöðv-
arstjórans verður hann að hlýða.
enda þótt hann sé skrifaður eig-
andi bifreiðarinnar, alveg ná-
kvæmlega eins og hver annar af
starfsmönnum stöðvarinnar, sem
ekki á tvo aura í þeirri bifreiö,
er hann fer með. Það eina, sem
bendir í sjálfræðisáttina, er það,
að „Valdi“ getur stundum veitt
sér- lengri svefntíma heldur en
þeir, sem ekkert eiga í bifreiðun-
um. Þó getur „Valdi" það ekki,
ef stöðvarstjóri hefir lofað hon-
um í næturferð.
Og að þessu athuguðu ætti
mesti sjálfseignar- og sjálfræðis-
rembingurinn að vera kveðinn
niður hjá honum „Valda“. — Eta
verður hann það ofan í sig, að>
ég hafi viljað rýra atvinnu hans,
því að í eina skiftið, sem ég hefi
átt nokkur samskifti við mann
þenna, hefir viðleitni mín orðið'
til hins gagnstæða, svo sem eftir-
farandi saga sýnir.
Það var einn morgun rétt fyrir
alþingishátiðina, að „Valdi“ var
búinn að tölusetja bifreið sína til
Þingvallaferðar. Sjálfur hafðí
hann fengið tilsvarandi merki, og
eitthvað af farþegum var komið
í bifreiðina. Yfirleitt alt viirtist
leika í lyndi. — Alt í einu ber -
þar að mann, lágan og gildvax-
inn. Maður þéssi var þeim mun
ríkari en „Valdi“, að hann átti
márgar bifreiðir, en aumingja
„Valdi" átti að eins einn lítinn
vagn, og það ekki nýjan blæju-
vagn. Minna þessar andstæður ó-
beinlínis á Davíð konung og
Oría. —
Það varð fátt um kveðjur hjá
hinum ríka og fátæka manni. Sá
ríki vísar fólkinu yfir í eina af
sinum bifreiöum, og rífur um leið
með þjósti miklum merkið af hin-
um fátæka manni og bifreið hans.
En vesalings „Valdi“ stóÖ eftir
ráðalaus og glápti.
Litlu siðar kom ég þar að.
„Valdi“ barmaði sér að vonurn