Alþýðublaðið - 11.10.1958, Side 7

Laugardagur 11. okt. 1958
Albý8nblaVil
LEIGUBILAR
Bifreiðastöð Steindórs
Sími 1-15-80
Bifreiðastöð Seykjavíkur
Sími 1-17-20
Höfum opnaö bifreiða
sölu að
Nýjar og notaðar bif-
reiðar í miMu úrvali.
Rúmgott sýningar-
svæði.
Símar 19092
18966
Nr. 1S
Orðstír
deyr aldreg:
rósÍL- skyldu standa í hverju
herbergi, sakir þess að hann
unni rósum meira e'n nokkru
blómi öðru. Og svo bauð hún
kunningjum sínum og kunn-
ingjastúlkum að vera við því
búin að fagna heimkomu Eti-
enne í byjun næsta mánaðar.
En dagarnir liðu hver af öðr-
tim og ekkert hej'rðist nánar
um heimkömu hans. Á hverj-
um degi var við því búist. að
bardagar hæfust við E1 Ala-
mein. Þar undir bjó hinn mikli
stríðsgarpur, Montgomery,
fyrstu stórsókn sína, og hann
var ekkert að flýta sér, heldur
undirbjó allt af slíkri ná-
kvæmni, að engu gæti skeik-
að og ekkert gæti komið í veg
fvrir að endanlegur sigur ynn-
ist. Svo léngi gekk þetta, að
menn heima fýrir voru orðnir
léiðir á biðinni, en Montgom-
éry fór sínu fram, og það var
ekki fyrr én þanri 23. október,
að hann taldi tíma til þess kom-
inn að láta til skarar skríða.
Þegar í fyrstu orrustunni
leyndi það sér ekki, að með
Iðnó
Iðnö
I5nó
DANSLEIKUR
í lcvöld klukkan 9.
* ÓSKALÖG
* ELLY VILHJÁLMS
:lí RAGNAR BJARNASON og
K.K, sexteítinn leikur nýjustu
calypéó, rock og dægurlögin.
Aðgöngumiðasala frá kl. 4—6.
Komið tímanlega og tryggið ykkur miða og borð.
henni urðu þáttaskipti { eyði-
merkurstyrj öldinni. Það var í
þeirri orrustu, að Etienne
særðist hættulega. Það er ekki
fyrir það að syngja, að það
hafi verið einhver af þeim
Þjóðverjum, sem áður börð-
ust við hlið hans í útlendinga-
hersveitinni, sem Vichy-stjórn
in hafði nú gefið leyfi til að
berðust undir merkjum Rom-
mels,, sem kúlu þeirri skaut, er
hæfði Etienne og gekk á hol,
svo að hann lézt eftir tvo sól-
arhringa.
'Ekki frétti Violetta lát hans
fyrr en því sém næst mánuði
síðar. Hafði hún allan þann
tíma vonað, að frestun heim-
farar hans stafaði eingöngu af
hinúm sigursælu orrustum
undir stjórn Montgómerys, og
múndi hann standa í dyrunum
þá og þegar, ein sog hann hafði
áður skrifað. Hún skrifaði hon-
um stöðugt, og snefust bréf
hennar nú að mestu leyti um
telpuna. Og hún beið eftii’
svarbréfum, sem af skiljanleg-
um ástæðum aldrei komu.
Þar sem hún hafði nú yfir-
leitt ekkert fyrir stafni, eyddi
hún oft löngum tíma í það að
ganga um borgarhverfin, þar
sem hún hafði áður átt heima,
en þau voru víða mjög illa leik-
in af völdum loftárásarina.
Þegar vika leið eftir viku án
þess nokkrar fregnir bærust,
missti hún loks alla þolinmæði,
og dvaldist nú oft langdvölum
með foerldrum sínum í gamla
húsinu í Brixton.
Hvað eftir annað fór hún í
skrifstofu þeirra Frjálsra
Frakka, sem um þessi mál
fjallaði, og spurði og spurði.
En þar var ekki neinar fréttir
að hafa af Etienne. Engar.
„Við vitum heimilisfang yðar,
og vér gerum yður aðvart um
leið og einhverjar fregnir ber-
ast, því megið þér treysta,“
sögðu þeir.
Faðir hennar kunni illa eirð-
arleysi hennar og hvatti hana
mjög til að takast eitthvert
starf á hendur, og loks lét hún
undan, og fór að vinna í flug-
vélaverksmiðjunni, þeirri
sömu, og hann varin í. Aðstoð
hennar var að sjálfsögðu með
þökkum þegin, og hún beitti
sér af alefli við starfið, enda
þótt hugsanirnar væru oft
víðs fjarri. Það var eiginlega
hennar éiria von og huggun,
ef huggun skyldi kalia, að
maður hennar hefði verið tek-
inn til fanga; þannig var það
oftast, þegar langur tími leið
án þess nokkrar fréttir bær-
ust. Hinir miklu sigrar Mont-
gomerys urðu og til þess að
lítt var skeytt um smávægi-
legri skýrslugerð í bili, eins og'
varðandi fanga. í þessari von
sneri hún sér til allra Rauða-
krossdeilda, og spurðist fyrir,
en ekkert var að frétta.
En þrátt fyrir allt það hug-
stríð og örvæntinguna, sem að
henni sótti, annaðist hún öll
sín störf í verksmiðjunni af svo
frábærri kostgæfni, að skömmu
eftir að hún kom þangað, var
hún gerð að verkstjóra yfir
flokki stúlkna í sinni deild,
enda þótt hún væri yngst í
deildinni, hvað starf snerti.
Heima fyrir gat foreldrum
hennar þó ekki dulizt sálar-
stríð hennar. „Hafi eitthvað
alvarlegt komið fyrir Etienne,“
sagði móðir hennar oft, „þá er
það víst, að hún afber það
ekki.“
Og loks bárust fréttirnar, og
það leit helzt út fyrir að móð-
irin ætlaði að reynast sannspá.
Violetta gat ekki haldið áfram
starfi sínu í verksmiðjunni í
nokkra daga, en dvaldist heima
í örvæntingu sinni og sorg. Og
svo var það, að hún sagði
skyndilega við þau foreldra
sína: ,,Ég er hætt störfum í
verksmiðjunni, — ég verð að
táka virkari þátt í styrjöldinni,
í sjálfum átökunum." Og það
var áreiðanlega það, sem hún
meinti, — hún kaus helzt að
berjast sjálf, berjast með byssu
í hönd, og það var þeim ekki
leyft í kvennasveitunum. For-
eldrarnir spurðu oft hvort ann-
að, hvað mundi vera að brjót-
ast um hið innra með henni.
Nokkrar vikur liðu, og hún
virtist heltekin ókyrrð og eirð-
arleysi. Hún hélt inn í borg-
ina á hverjum degi, og kom
ekki heim aftur fyrr en síðla
nætur, .— og marga nóttina
kom hún alls ekki heim. Það
var ekki nokkur leið að taia
við hana um néitt, er hana
sjálfa snerti, og það var eins
Sagan — 1
og hún, væri með ölhi tiifirin-
ingalaus og virðingarlaus gagn
vart sjálfri sér.
„Þetta lagast allt saman
sagði móðir hennar, og reyndi
sem fyrr að sjá aðeins björt-
ustu hlið tilverunnar. „Þetta
lagast, þegar frá líður.“ En fað-
ir hennar var vantrúaðri. Hann
óttaðist, að fyrr en varði gæti
þetta taumleysi Vioiettu haft
alvarlegri afleiðingar, en hún
risi undir. Nú var hún öilum
stundum á skemmtunum. og
það á vafasömum stöðum, úti
allar nætur við drykkju, glaum
og dans. Honum féll það ekki,
gamla manninum, nei, og langt
því frá.
í .
mí , 1
ÁTTUNDI KAFLI.
ViðtaKð.
Það er enginn vafi á því, að
örvæntingin var að því komin
að eyðileggja alla framtíð Vio-
lettu, og óvíst hvemig farið
hefði, ef atvikin, eða öriögin
hefðu ekki komið i veg fyrir
að hún gæti til lengdar ofur-
selt sig öfgum sorgaririnar.
Eftir svo sem viku barst henni
bréf, undirritað nafni, sem
hún kannaðist ekki við. „E.
Potter.“ í bréfi þessu var henni
stefnt til viðtals í byggingu
4
Þakka innilega auðsýnda vinsemd og virðingu á 65
ára afmæli mínu hinn 13. sept. sl.
Sigurður Guðmundsson,
Freyjugötu 10 A.
Stefán Islandi

heldur
söngskemnilyn
í Gamla Bíói sunnudaginn 12. okt. ki. 3 e.
h. og mánudaginn 13. okt. kl. 7.15 e. h.
Undirleik annast Fr. Weisshappel.
Aðgöngumiðasala í Bókaverzlun Sigfús-
ar Eymundssonar.
Breytf söngskrá
Síðustu söngskemmtanir að þessu sinni.
Síitíéníuhljémsveit íslands
Tónleikar
í Þjóðleikhúsinu n.k. þriðjudagskvöld kl. 9.
Stiórnandi: Hermarin Hildebrandt
Einleikari: Guðmundur Jónsson.
Viðfangsefni eftir
Becthoven — Brams og Shostakowieh.
Aðgöngumiðar seldir í Þjóðleikbúsimi.