Alþýðublaðið - 20.03.1931, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Nýjan fisk
kom vaariBsE&ipSð Pói* meil í
FiskiiriasM verður seldsia* i dsag €®S1
næsto daga á MSapparstig 8,tsfinii 82CS.
1895 kw. orku. Auk pess er all-
xnikið af smámótorum (svo sem
hárpurkunarvélar, bónvélar, ryk-
sugur og rellur). Rafmagnsmót-
'’orarnir eru aðallega notaðir sem
hér segir: 133 við trésmíði, 363
kw., 114 við járnsmíði, 260 kw.
Útoorpid í dag hefst kl. 18, bú-
Erlingur Friðjónsson flytur
trumvarp á alpingi um heimild
handa bæjar- og sveitar-stjórnum
til að *taka í sinar hendur einka-
sölu hver í sínu umdæmi á nýj-
um fiski, brauðum, mjólk, salti,
kolum, sementi og trjáviði. Sömu-
leiöis sé bæjar- og sveitar-félög-
um, par sem svo hagar til, að
hætta getur verið á siglingateppu
nokkurn hluta ársins vegna haf-
xss eða annara hindrana, heimilt
áð taka einnig í sínar hendur
innflutning og sölu á öðrum
nauðsynjavörum til tryggingar
pví, að ekki verði skortur á
peim i bænum eða sveitinni.
SkuJu bæjar- og sveitar-stjórnir,
þar sem svo hagar til, taka ár-
lega ákvörðun um, hvort heim-
ildin skuli notuð og pá hve lang-
an tíma úr árinu. Ef sveitar- eða
bæjar-stjórn vill ekki annast sjálf
innflutninginn og söluna í um-
boði bæjarins eða sveitarinnar,
pá geti hún samið um birgðainn-
flutninglnn við verzlanir með
peim skilyrðum, er hún álítuT
trygg, fyrir pví, að nægar nauö-
synjavöitxbirgðir verði ætíð til
reiðu pann tíma, sem hætt er við
siglingateppu. — Á pví er ót\i-
ræð nauðsyn, að hið opinbera
geri ráðstafanir til pess að
tryggja pá hluta landsins gegn
siglingateppu, sem í mestii hættu
earu vegna hindrana af hafís. Fyr-
Maí kom inn úr fyrstu veiði-
íför sxnni i fyira dag. Hann hafði
ágætan afla og hafðd verið úti
í 4 daga. Vélin var lítið í ólagi.
fræðifyrirlestur, kl. 19,5 pingfrétt-
ir, kl. 19,30 veðurfregnir, kl. 1935
erindi: Matthías Þóröarson.: Borg-
firzkar konur tii forna. Kl. 20:
Enskukensla, 2. flokkur. Kl. 20,20:
Hljóms\dt Reykjavíkur. Ki. 21:
Fréttir. Kl. 21,20: Erindi: Um ætt-
gengi. Árni Friðriksson.
ir pá hættu er auðvelt að girða
með pvi að flytja inn nægilega
snemma vetrar eða að hausti
hæfilegan forða af nauðsynjavör-
um, til pess að nægilegt sé fram
á neesta vor, og er eðlilegast og
affarabezt, að hlutaðeigandi bæj-
ar- og sveitar-félög annist pann
innflutning eða sjái um, að hann
sé framkvæmdur, svo sein til er
ætlast í frumvarpinu.
Þær nauðsynjavörur, sem tald-
ar eru í upphafi greinar pessar-
ar, myndu geta lækkað aö miun
í verði með bættu skipuiagi á
sölunni, og pegar verzlunin væri
ein og rekin til hagnaðar fyrir
bygðarlagið, í stað pess að ó-
parflega margiir selji vörurnar
hver í sínum króki, pá myndd
kostnaður og álagning á pær
geta minkað að mun og pær
orðið ódýrari að pví skapi.
í framsöguræðu sinni við 1.
umr. um frumvarpið benti Erl-
ingur m. a. á, að hér í Reykjavík
er nýr fiskur venjulega seldur í
smásölu til soðningar á 30 aura
kg. og jafnvel upp í 50 aura, en
í heildsölu til útlanda myndi ekki
fást meira en sem svarar 12 aur-
um fyrir kg. miðað við fisk með
höíði og slógi. Fyrir mjólk fá
framleiðendur ekki meira en 20
aura fyrir lítxa, sem breytt er í
smjör, ost og skyr, en hér er
mjólkurlítrinn seldur á 44 aura.
SýnLr petta bezt pá miklu nauð-
syn, sem á pví er, að bæjarfélög-
in fái heimild til að taka söluna
í sínar hendur til pess að neyt-
endur geti fengið vöruna með
sannvirði og jafnframt til pess að
betra eftirlit verði með góðri
meðferð vörunnar heldur en nú
er.
Sterkar vinnuskyrtur á
.'•5,90, karlraannapeysur á
4,25, drengjapeysur á 2,90
Golftreyjur á 4,90, kulda-
húfur á 2,95, silkikjólar V2
virði, regnkápur, gjafverð
500 kvenbiixur á 1,35, kven-
boiir 1,25 efni í morgun-
kjóla á 2,45. 600 hvítar
kvensvuntur á 95 au, Alls-
konar sokkar ódý/ir. Allir í
Klðpp.
Hitt o»g petta.
/ mfmagnsstólnum.
Gien Dayne. var harnakennari.
Hann var kornungur og hinn
mesti heiðursmaður, fyrirmyndKn--
eigimuaður og góöur faðiT barns-
öns síns. Heiniili hans var eá'ns
og lítil paradis. — Eitt sinn v;r
Glen Dayne að aka i 'bdfreið sinni
heim til sín úr barnaskólanum,
lenti hann pá í bifreiðarsiysi og
varð pa'ð með, peim hætti, að
bifrteið hans rakst á aðra bifreið,
er ung stúlka stýrð’i. Þau meidd-
ust hvorugt hættulega. Stúlkan
var mjög falleg. Hún hét Irene
Schroedier, var gift og átti eitt
barn með mánni síniun. Irene var
að eins 22 ára. Frá peirn degi,
er bifreiðarslysið varð, hófst
kunningss.kapur með Glen og
Irene og lelddi hann til pess að
Glen yfirgaf konu sína og barn;
hið sama geröi Irerie. Og [>au
ldfðu saman eins og hjón. —
Nokkru síðar fór að bera á mjög
fífldjörfum innbrotum og ránum
í borg peirri í Bandaríkjunum,
sem pau áttu heiana í, og eftir
langar rannsóknir féll grunur á'
pau Glen og Irene, en pau flýðu
undan tortryggni lögreglunnar,
og hófst nú mjög æfintýralegur
eltingalieikur. Þau kærustupörin
flýðu borg úr borg, skiftu hvað
eftir annað um nöfn o. s. frv.,
en lögreglan var alt af á hæJum
peirra. Svo var pað eitt sinn, er
pau voru að ránum, að lögreglu-
maður kom að peim óvörum, og
Lrene skaut hann til bana, en
sama dag voru pau handtekin.
Mál peirra kom fyrir dómstölana.
Glen var niðurbeygður, en Irene
var hin kátasta. Komst paö nú
upp, að pau höfðu mörg rán,
pjófnaöi og morð á samvizkunni,
bæði voru jafnsek ,en Irene hafði
pó Undirbúið og ráðdð öllum að-
förunium við alla glæpina. Svo
voru pau dæmd til dauða óg sett
1 rafmagnsstólinn. Síðustu mínút-
urnar, sem Irene lifði Las hún
skopblað og hló dátt að fyndn-
inni. Glen skrifaði síðustu stund-
irnax siðadu kafia endurminninga
Spariö peoinga, Forðist ó-
pægindi. Munið pvi eftir. að
vanti ykkur rúður i glugga,
hringið i sima 1738, og verða
pær strax látnar i. — Sann-
gjarnt verð.
frá prjónastofunni Malin ern ís-
lenzklr, endingarbeztir, hlýjastir.
Maxaið, aö Jjölbreyttasta úr-
valið af veggmyndum og spor-
ðskjurömmum er á Freyjugötu
11, slxnl 2105.
F. F. F.
FeJl Fyrir Fátæka.
Feil Fyrir Fjáða.
Fell Fyrir Fjöldann.
Sími 22 85.
Nýkomið mikið úrval
af Blóma og Jurtafræi
í verzlun
Klapparstíg 29. Sími 24.
ALÞÝÐUPRENTSMIÐJAN,
Hverflsgötu 8, sími 1204,
tekur að sér alls kon-
ar tækifærisprentun,
svo sem ertUjóð, að-
göngumiöa, kvittanlr,
reikninga, bréf o. a,
frv„ og afgreiðir
vinnuna fljótt og viB
réttu verðL
sinna. — Þegar búið var að
spenna ólarnar um líkama Irene
í stólnum, sagði hún brosandi við
Eiliot, böðulihn: „Ég dey með
hjartað fult af gleði, af pví að
Glen deyr með mér.“
V ’
,Er prófessor Wegener i hættu?‘
heitir bæklingur, sem Jón frá
Laug hefir ritað og gefið út. Ec
hann um álit Jóns á pví máli, vel
ritaður, fróðlegur og skemtilegur.
Verðið er 75 aurar.
Ritstjóii og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðriksson.
hsndti tjæjar- §g sveitar- Sélögiaiu.
Alpýðuprentsmiðjap.