Alþýðublaðið - 31.08.1920, Blaðsíða 2

2
blaðsins er í Alþýðuhúsinu við
lagólfsstræti og Hverfisgötu.
Slmi 988.
Auglýsingum sé skilað þangað
cða í Gutenberg í síðasta lagi kl.
10, þann dag, sem þær eiga að
koma í blaðið.
bæjarins svo það sjálft geti
annast að lolca fyrir óþarfa
útrás vatns, og uppdráttur af
vatnskerfinu sé ávalt til sýnis
á brunastöðinni.
c. að bifdælurnar séu reyndar
með sjó, svo sönnuh fáist fyr-
ir því hvort þær þannig geti
komið að notum.
d. að áhöld séu í lagi og vel
hirt, þó bæta þurfi launum við
brunaVerði.
e. að varaliðinu sé breytt í fasta
varalið, samkv. tillögu mitmi.
f. að björgunarliðsforingi sé í að-
alliðinu og hafi sinn áhalda-
vagn.
g. að rifrildisíoringi sé einnig í
aðalliðinu og hafi sinn áhalda-
Vagn.
h. að brunastj. hafi ákveðinn skrif-
stofutíma, og þá altaf annar
til viðtals.
Að endingu beini eg athuga-
semdum mínum og uppástungum
til hæztvirtrar brunamálanefndar
bæjarstjórnarinnar, til þess að hún
komi þessu velferðarmáli á þann
rekspöl sem bæjarfélaginu má
verða fyrir beztu. Eg hefi aðeins
vald til að benda á gallana, og
það nota eg í þeirri von að þeir
taki við sem valdið hafa, til að
lagfæra þá.
Mjólkurverðið og S. Þ.
Spámaður mikill er
upprisinn meðal vor.
S(igurður) Þ(órólfsson) finnur
hvöt hjá sér að rita langa grein
í Morgunblaðið 25. ágúst um
mjólkurverðið. Má nokkuð ráða
af greininni hve satt mál fyrver-
andi .leiðtogi" æskunnar fer með,
þegar þess er gætt, að hann sýni-
lega vísvitandi rangfærir orð mín
í Alþýðublaðinu 18. ágúst — eg
geri ráð fyrir að hann sé læs á
ALÞYÐUBLAÐIÐ
prent, þó ekki væri meira. —
Hann byrjar sem sé greinina með
því að segja, að Alþbl. segi, að
„mjólkin t Reykjavík sé seld með
okurverði.”
Þetta hefir aldrei staðið í Alþbl.,
en í grein rainni setti eg fram
þessa spurningu: „er þetta. nauð-
synlegt (að selja mjólkurpottinn á
100 aura), er hér ekki um okur
að ræða, er ekki Mjólkurfélagið
að nota sér neyð mannaf” Og
síðar í sömu grein skýt eg því
fram, hvort ekki væri nauðsynlegt
að athuga verð félagsins á mjólk.
Vegna þess, að þessi nýji „spá-
maður“ byggir grein sfna að mestu
leyti á þessari ramvitlausu forsendu,
eru öll ummæli hans til ritstj. Al-
þbl. út í hött töluð, og koma S.
Þ. sjálfum f koll, því þau sýna,
að hann er ekki fær um að sitja
þann sess, er hann hefir hlammað
sér í.
S. Þ. ætlar að sanna það, að
mjólkin hér í Reykjavík sé ekki
seld með okurverði, með því að
taka dæmi af manni í Rvík eða
grend, sem hefir 6 kýr og feaupir
handa þeim fóður. Þarna fer vesal-
ings maðurinn illa með sjálfan sig,
því í stað þess að sanna sitt mál,
sannar hann það sem eg hélt fram
í grein minni, að ehkert vit er í
búskafnum, eins og hann nú er
rekinn kér; það er að segja, ef
nokkuð má treysta á reikning
fyrv. skólastjórans. Reikninginn í
heild, með þeirri forsendu sem
hann er grundvallaður á, læt eg
að sinni hlutlausan.
Mér er sagt, af einum mjóikur-
félagsmanni, að allir þeir sem
mest láta af mörkum af mjólk til
Mjólkurfélagsins, séu langt frá því
að vera jafn lélegir búmenn og
bóndinn hans S. Þ., sem ástæða
er til að halda að sé hann sjálfur,
því eg geri ekki ráð fyrir að
reikningur hans sé á engnm rök-
um grundvallaður.
En ekkert af þessu er aðalat■
riðið í þessu alvörumáli, og ekki
einu sinni „mannkærleikur“ þeirra,
sem koma hingað frá góðum bú-
um til þess að selja oss Reykvfk-
ingum mjólk sér í óhagll Gæða-
mennirnir! Eg efast eklci um að
fyrir geti komið, að einstaka mað-
ur tapi sem er í Mjólkurfélaginu,
en ef það væri alment er enginn
vafi á, að félagið væri ekki leng-
ur til. Nei, bændurnir hér í grend,
sem heyja sjálfir handa kvikfé
sínu, greiða ekki eins hátt verð
fyrir heyin sín, og S. Þ. þarf að
gera, er hann kaupir það með
uppsprengdu verði; hagagangan
verður þeim ódýr og kostnaður
minni á ýmsan annan hátt. Þar í
Iiggur reikningsskekkja S. Þ. og
það með, að mjó.lk skuli yfirleitt
fást hér í bæ, jafnvel fyrir ekki
hærra verð en helmingil meira en
t. d. á Akureyri. Þar er þó kaup
verkamaima hærra en hér. Hvern-
ig víkur þessu viðf Vill S. Þ.
svara þvíf
Mergurinn málsins er þettaf
að búskaparlagið er ótækt og
þarf að breytast;
að kýmar í nágrenninu eru alt
of fáar, og þær fáu sem til eru
hér í bæ hafa ónóga og illa haga;
að mjóíkin er orðin svo dýr,
að fjöldi bsrna, og því nær allir
fullorðnir, verða að vera án henn-
ar — allir þekkja afleiðingar þess;
og að bærinn sjálfur á nóg land-
rými, ágætt til kúaræktunar, gnægð
áburðar og yfirleitt öll skilyrði
betri en einstakir menn til þess
að framleiða ódýrari rojólk cn nú
fæst.
Það sem þarf að gera er því
fyrst og fremst að bæjarstjórnin
semji við Mjólkurfélagið um sölu
á mjólk undir verði til barna, og
útbýtt eftir seðlum. Og í öðru
lagi, að þegar í stað verði farið
að vinna að því, að koma upp
öflugu kúabúi, sem rekið sé af
sjálfu bæjarfélaginu.
Vilji S. Þ. ekki vinna að þessu,
í stað þess að „skaðast árlega uffl
118 kr.“ á mjólkursölunni, þá hefði
honum verið betra að sitja kyrr-
um á Hvítárbakka og láta Reyk-
vfkinga sjálfa um rojólkursölumálið-
/. J.
Notkun rnforfeu í Svíþjóð.
Svíar hafa veitt 23 milj. krón*
þetta ár í þeim tilgangi að breyta
járnbrautinni frá Gautaborg til
Stokkhólms þannig, að hún verði
rekin með raforku í stað gufu.
Þetta er, eins og sjá má af fjár"
hæð heirri er til fyrirtækisins hefif
verið veitt, geysidýrt, en Svfaf
láta sér eigi slíkt í augum vaxa,
því þetta er aðeins byrjunin að
raforkurekstri allra járnbrauta I
Svíþjóð.