Morgunblaðið - 15.02.1981, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 15. FEBRÚAR 1981
Nánast engar líkur á því að HM-einvígið verði haldið hér:
Sá furðuljós á lofti
SIGURÐUR Friðriksson, póst-
maður, hafði samband við Mor«-
unblaðið ok saxðist hafa séð eins
konar furðuhluti hátt á norðaust-
urhimninum seint siðastliðið
fimmtudaKskvóld.
„Ég var á gangi á „Hlemmi" er
mér varð litið til lofts og sá ég þá
sex hringlaga hluti, einhvers kon-
ar ljósgula hringi hátt yfir lög-
reglustöðinni við Hverfisgötu.
Þeir virtust snúast um sjálfa sig
án þess að hreyfast verulega úr
stað. Ég horfði á þessi furðuljós,
sem að mínu mati gátu alls ekki
verið frá flugvél, í rúmar fimm
mínútur, en er ég leit til þeirra
aftur voru þau horfin," sagði
Sigurður.
Eins og kunnugt mun af fréttum hefur Hafskip hf. fest kaup á
norska skipinu „Borre“, sem félagið hefur haft á leigu síðan í
september 1979. Skipið hefur hlotið nafnið Skaftá og sigldi í
fyrradag áleiðis til útlanda undir íslenzkum fána i fyrsta sinn.
Ljósmyndari Morgunblaðsins, Emilia Björg, tók þessa mynd er
verið var að breyta nafninu í gær.
10 aura vörupeningur frá
Akureyri metinn á 2.000 kr.
Steingrímur hafnaði
útgáfu skákfrímerkja
Almannavarnir ríkisins:
^thuganir á „öryggi
Islendinga í ófriði“
haupmannahoín. 13. febr.
Frá Kagnari Borg.
A MYNTUPPBOÐI hjá Arne
Bruun Rasmusscn i Kaup-
mannahöfn á föstudag, var seld-
ur afar sjaldgæfur íslenskur
vörupeningur. 10 aurar frá N.
Chr. Gram á Akureyri.
Verslun N. Chr. Gram lét á
sinum tíma, 1902, slá 10 og 25
aura og einnar og tveggja krónu
peninga. Þannig hittist þó á, að
rétt þegar peningar þessir höfðu
verið slegnir voru sett lög sem
bönnuðu notkun þeirra. Ég held
að aldrei hafi verið sleginn nema
tíu aura peningurinn svona sem
prufa og að hann sé til í einu eða
tveimur eintökum og sé annað
þeirra peningurinn sem seldur
var hjá Bruun Rasmussen.
Danirnir vita vel hve sjald-
gæfur þessi peningur er. Hann
Þessi 10 aura vörupeningur var
gefinn út af verzlun Niels
Christian Gram á Akureyri um
1902 og álitið er að aðcins séu
til tvö eintök af honum.
er merktur RRR sem þýðir að
hann er aðeins þekktur í 1—2
eintökum. Peninginn metur upp-
boðsfirmað á 2000 krónur.
I Islenskar myntir er þessi
peningur skráður. Finnur Kol-
beinsson segir mér að það sé af
því hann hafi heyrt af honum,
þótt hvorki hann né annar
myntsafnari hafi séð hann.
„BÆÐI póst- ok símamála-
stjóri ok frímorkjaútKáfu-
nefnd leKKjast mjöK hart
geKn því að slíkt frímerki
verði Kefið út,“ sa>íði
Steinsrímur Ilermannsson
samKönjíuráðherra í sam-
tali við MorKunblaðið í
Kær. En ráðherrann var
spurður hvort eitthvað
væri að frétta af ákvörðun
um útgáfu frímerkja til að
standa straum af kostnaði
við heimsmeistaraeinvÍKÍð
í skák hér á landi.
„Þessir aðilar telja hvorki að
þetta mál eða þessi útgáfa falli
inn í verkefni Pósts og síma, né
heldur að líklegt sé að það muni
gefa þær tekjur sem Skáksam-
bandið hefur hugsað sér,“ sagði
Steingrímur ennfremur. „Ég
treysti mér ekki til að fyrirskipa
útgáfu frímerkja þegar þessir
aðilar leggjast báðir gegn því.“
Steingrímur kvaðst ekki vilja
segja til um hvort þessi niður-
staða yrði til þess að þar með væri
útséð um að einvígi þeirra Karp-
ovs og Korchnois verði haldið hér
á landi, en umræddur tekjustofn
væri alla vega ekki í myndinni
lengur. Vera kynni þó að aðrir
væru fyrir hendi.
Dr. Ingimar Jónsson, forseti
Skáksambands íslands, sagði í
samtali við Mbl. í gær að sáralitl-
ar líkur væru á því að einvígið
færi hér fram, fyrst frímerkjaút-
gáfan hefði ekki náð fram að
ganga. „Ég harma þessa niður-
stöðu," sagði Ingimar. Hann sagði
að stuttur tími væri til stefnu því
skila ætti tilboðum fyrir hádegi á
morgun, mánudag, „en samt höf-
um við tíma til að ganga frá
tilboði ef ríkisstjórnin hefur virki-
legan vilja til að fá einvígið
hingað til lands og hefur einhverj-
ar aðrar hugmyndir en frímerkja-
útgáfu,“ sagði Ingimar.
margir hlutir eða vörur, sem
þjóðin getur illa verið án. Þar
mætti til dæmis nefna eldsneyti,
lyf, varahluti í virkjanir og önnur
tæki landsmanna, brýnustu mat-
vörur og margt fleira. Landið væri
að vísu tiltölulega vel sett og nær
sjálfbjarga með matvæli, en það
sama yrði ekki sagt um aðra
vöruflokka. Guðjón sagði einnig,
að landlæknir hefði vakið athygli
á því að huga þyrfti vel að því að
hér væru til næg lyf. Þá sagði
hann náið samband vera milli
Almannavarna og olíufélaganna,
sem sendu inn upplýsingar um
magn eldsneytis í landinu.
Einnig sagði Guðjón að nefnd-
irnar úti um land könnuðu þessi
mál, hver á sínum stað, einkum
þar sem um ræddi svæði er gætu
lent í hafnbanni af völdum íss.
Annars kvað hann ekkert sér-
stakt að gerast í þessum málum
núna, og ákvörðunar væri ekki að
vænta alveg á næstunni. Hins
vegar væri nú í undirbúningi að
kanna alla þætti ófriðarmála, ör-
yggi íslendinga í ófriði. „Það er
stefnumörkun sem er ákveðin,"
sagði Guðjón, „meðal annars
vegna ófriðlegs ástands víða um
heim, þar sem allir fyrrnefndir
þættir eru meðal annars kannað-
Endurskoðun á rekstri
Rafha er á lokastigi
NÚ STENDUR yfir gagnger
endurskoðun á rekstri Rafha-
verksmiðjunnar í Ilafnarfirði og
að sögn Ingva I. Ingasonar for-
stjóra hefur endurskoðunin verið
i gangi um langt skeið, en er nú á
lokastigi.
Sagði Ingvi að skýrslur um
stöðu fyrirtækisins og fyrirhugað-
ar breytingar hefðu verið lagðar
fyrir nefndir á vegum ríkisstjórn-
arinnar, en vildi ekki tjá sig
verulega um málið fyrr en að
umsögn frá þeim hefði fengizt.
Hann sagði þó, að í stórum
dráttum væri meginþreytingin í
því fólgin að halda 'áfram með þá
framleiðslu, sem fyrir væri og að
reyna að finna einhverja fleiri
hluti til að framleiða hér heima,
jafnvel í samvinnu við erlenda
aðila.
„Sú framleiðsla sem fyrirtækið
er með nú, er of lítil, við erum með
umtalsvert húsnæði, sem ekki er
nýtt nægilega vel í dag. Rekstur-
inn hefur skroppið svolítið saman
á undanförnum árum vegna hinn-
ar hörðu samkeppni og mikils
innflutnings, en við vonumst til að
- málum okkar verði mætt með
■ -skilningi og úr þessu rætist á
^jiæstunni," sagði Ingvi.
Keypti sér nýja hnappa
í gærmorgun leit „Captain Baines" inn í Rammagerðina
til að fá sér hnappa á mokkajakkann sinn. Þar voru
honum auk þess afhent íslenzk föt. Hér spjallar hann við
þá Hauk Gunnarsson í Rammagerðinni og fatahönnuðinn
Colin Porter. Ljósm. Mbl. Rax.
ALMANNAVARNIR hafa nú til
athugunar og umræðu. hvort hér
á landi séu nægilegar birgðir af
ýmiskonar varningi, írá örygg-
issjónarmiði séð. „Menn hafa
verið að velta því fyrir sér hvað
gerðist ef siglingar til landsins
tepptust,“ sagði Guðjón Petersen,
framkvæmdastjóri Almanna-
varna rikisins, i samtali við
Morgunblaðið. „Rætt er um að
siglingar gætu teppst einhverra
hluta vegna,“ sagði Guðjón, „svo
æm vegna ófriðar eða af öðrum
orsökum. En ástæða þess að ekki
hefur verið tekið á þessu máli í
almannavarnaráði er sú. að lögin
gera ekki ráð fyrir því að þetta
heyri undir Almannavarnir, hcld-
ur sé málið viðskiptaráðuneytis-
ins. Hvort æskilegt væri að
breyta því fyrirkomulagi, er mál
sem ég er ekki reiðubúinn til að
tjá mig um að svo stöddu.“
Guðjón Petersen sagði, að út frá
öryggissjónarmiði væru það fjöl-
Benedikt Gröndal um sovézku rannsóknarskipin:
„Diplómatísk aðgerð
til að minna á styrk og
nálægð Sovétríkjanna“
BENEDIKT Gröndal segir í við-
tali við Alþýðublaðið í gær, að
heimsókn sovézku rannsókn-
arskipanna þriggja, sem Morg-
unblaðið skýrði frá í fyrradag sé
„diplómatísk aðgerð til að
minna á styrk og nálægð Sovét-
ríkjanna, cinmitt þegar varnar-
stöðin í Keflavík er stórmál í
isienzkri pólitík“.
I viðtalinu segir Benedikt
Gröndal: „Mér virðist útilokað,
að tilviljun ráði heimsókn
þriggja stórra hafrannsóknar-
skipa frá Sovétríkjunum til
Reykjavíkur, einmitt nú. Allar
upplýsingar benda til þess, að
íslenzkir aðilar hafi verið óvið-
búnir þessari heimsókn og verð-
ur því að álykta, að hún sé
diplómatísk aðgerð til að minna
á styrk og nálægð Sovétríkj-
anna, einmitt Jægar varnarstöð-
in í Keflavík er stórmá! í ís-
lenzkri pólitík. Þetta er raunar
algengur leikur á taflborði
heimsmálanna og fyrir íslend-
inga er ekkert að gera nema taka
þessu af vinsemd — en skilja
hvað verið er að segja við þá.
Hér er um að ræða dæmi, þar
sem Sovétríkin koma til stuðn-
ings Aiþýðubandalaginu i við-
kvæmu varnarmáli, þótt það sé
gert á viðurkenndan hátt og
verði ekki gagnrýnt.“