Morgunblaðið - 02.07.1982, Qupperneq 23

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 2. JÚLÍ 1982
55
AKANDI
SVARAR í SÍMA
10100 KL. 10—12
FRÁ MÁNUDEGI
1! TIL FÖSTUDAGS
EINHELL loftpressureru
fáanlegar i fjölmörgum
stærðum
Algengustu gerðireru nú fyriHiggjandi
Skeljungsbúðin
SíÖumúla33
símar 81722 oq 38125
ALLTAF A LAUGARDÖGUM
HVERSVEGNA
STRANDAÐI GULLSKIPIÐ
VIÐ ÍSLAND?
Farmurinn er metinn á 300 milljónir ný-
króna og nú finnst hann kannski í sumar.
En hversvegna strandaöi austur-indíafar
viö ísland?
ÚR FJARLÆGÐ VERÐUR
ÍSLAND NÆSTUM
FULLKOMIÐ
Samtal viö Cynthiu Houge, enskukennara
og skáld.
NASTASSJA KINSKI
ein skærasta stjarnan á himni kvikmynd
anna.
rrs

Vönduð og menningarleg helgarlesning
olíuverði og síðast en ekki síst út af
gegndarlausum innflutningi nýrra
skipa.
Ríkissjóður verður að minnka
innflutningsgjöld á olíu og olíuvör-
um til fiskiskipa og það strax. Það
er eitt sem við megum aldrei
gleyma, það er ef fiskiskipaflotinn
stöðvast til langtíma, þá höfum við
misst 70—80% af okkar útflutn-
ingstekjum. Þess vegna er það brýn
nauðsyn fyrir ríkisvaldið að skapa
flotanum viðunandi rekstrar-
grundvöll aftur, en þó ekki á kostn-
að sjómanna, þó sú leið hafi oftast
verið farin, baeði með lækkuðu fisk-
verði, lægri olíukostnaöi og
breyttri fiskveiðistefnu, auk stöðv-
unar innflutnings á nýjum skipum
umfram eðlilega endurnýjun. Það
mætti sjálfsagt nefna fleiri atriði,
sem yrðu til bóta fyrir fiskveiði-
flotann. Það er margt sem kemur
upp í huga manns sem mætti fara
betur varðandi fiskveiðiflotann og
þann afla, sem hann skipar á land
og alla þá tengiliði, sem koma ná-
lægt fiskinum á leið til neytandans
þar sem allir fá sína prósentu af
verði fisksins. Þá er kannske ekki
furða, að svona fáar krónur séu eft-
ir handa útgerðinni og sjómönnum,
eins og raun ber vitni.
Með þökk fyrir birtinguna.
Hákon Jónas Hákonarson
Kunna
ekki
manna-
siði
Hver er það sem ekki man
eftir því frá bernsku sinni,
að sagt var eitthvað á þessa
leið, t.d. ef farið var í afmæl-
isveislu: „Muna svo að þakka
fyrir þig.“ Þetta mun hafa
rifjast upp fyrir mörgum,
sem hlýddu á fréttir útvarps
og sáu það svo endurtekið
sama kvöldið í fréttum sjón-
varpsins er fjallað var um
hina veglegu rannsóknar-
stofu fyrir landbúnaðinn á
Keldnaholti, sem formlega
tók til starfa á dögunum.
Tveir ráðherrar létu þar til
sín taka. Var eiginlega ekki
annað á þeim að heyra, en að
þessi vísindamiðstöð land-
búnaðarins væri fjölskyldu-
mál þeirra, þar sem annar,
menntamálaráðherrann, af-
henti lykil, sem hann var
með, frænda sínum landbún-
aðarráðherranum, með þeim
orðum að lykillinn gengi að
öllum dyrum í því stóra húsi,
sem nú væri fullsmíðað og
formlega afhent til notkunar
fyrir íslenska vísindamenn á
sviði landbúnaðar.
Það var engu líkara, en að
þjóðin mætti þakka allt
þetta þessum tveim stjórn-
málamönnum. Ekki voru
þeir frændur að norðan að
hafa fyrir því að geta þess að
amerískt fyrirtæki hefði átt
mikinn hlut að því, að þessi
vísindastasjón væri komin í
þetta fína hús. Og hvorugur
þeirra mundi heldur manna-
siða-ábendingu móður sinn-
ar um að gleyma ekki, að það
er siðaðra manna háttur að
þakka fyrir sig. Sem ráð-
herrum bar þessum frænd-
um að norðan að færa hinu
ameríska fyrirtæki þakkir
íslendinga fyrir hinn mikla
stuðning. —
Nei, það fer sko ekki
ofsögum af oflátungshætti
íslenskra stjórnmálamanna.
Þarna urðu tveir ráðherrar
sér eftirminnilega til
skammar.
Jón á Klapparstígnum
Hafa unnið
gott starf
Margrét Sæmundsdóttir hringdi:
„Þannig er að ég hef átt börn,
sem hafa tekið þátt í sumarstarfi
því, sem Borgin býður upp á, bæði í
fyrra og nú. Það er æskulýðsráð,
sem stendur fyrir alls kyns tóm-
stundastarfi fyrir börn á aldrinum
6—12 ára. Farið hefur verið með
börnin í heimsókn á vinnustaði og
gert annað skemmtilegt. Mér
finnst aðstandendur þessa sumar-
starfs staðið sig mjög vel og unnið
gott starf. Mig langaði að koma
fram þakklæti til þeirra aðila, sem
að þessu standa, og lýsa ánægju
minni, með hvað vel hefur til tek-
ist.“
„Grænar bætur á
slitna skikkju
fósturjarðarinnar“
M.H. hringdi:
í einum pistli Velvakanda ný-
lega, reifaði maður nokkur ágæta
Þessir hringdu . .
hugmynd þess eðlis, að fólk ætti að
geta fengið landspildu í óbyggðum
svæðum til trjáræktar. Margir í
þéttbýli hafa ánægju af ræktun, en
skortir land. Er ekki í fjölmiðlum
verið að hvetja fólk til að klæða
landið og planta trjám? Hafa
sauðfjáreigendur einkarétt á nýt-
ingu óbyggða landsins, afréttinum,
til beitar fyrir fé sitt. Aðrir lands-
menn hljóta að hafa þar, einnig
einhvern rétt. Nú þegar vinnuvika
fólks hefur styst, hafa margir rúm-
an tómstundatíma og finnst trú-
lega hollt fyrir líkama og sál, að
rækta grænar bætur á slitna
skikkju fósturjarðarinnar."
GÆTUM TUNGUNNAR
Heyrst hefur: Hann sagði, að við ramman reip væri að
draga. t
Rétt væri: Hann sagði, að við ramman væri reip að draga.
Eða: Hann sagði, að þar væri við ramman reip að draga.
Eða: Hann kvað vera við ramman reip að draga. (Ath.: Við
ramman (mann) er að draga reip(i).)
SioeA v/öga e VLvzKAk
áH öWUSItíX VJOi SVÐNlSAlOflV