Alþýðublaðið - 22.07.1931, Side 3
tttiBSSHÐli'AfiiIÐ
3
Flmlelkasýialiaii kvenftokks Enattspyrœufé-
Reyk|avikiir
ifór - fraim í fyrna kvöld í alþýöu-
húsinu Iðnó*, eins og til stóð.
Fimlieikasýningin hðfst á stað-
æfingum; voru þær framlegar og
yfírleitt vel samstiltar. Hefir
kennarinn, ungfrú Unnur Jóns-
dóttir, auðsjáanlega íagt mikla
rækt við flokkinn. Meyjarnar,
sem sýndu, voru átta. Allar æf-
ingarnar fóru fram undir slag-
hörpuslætti. Lögin voru smekk-
liega valin og vel leikin af ungfrú
Dídí Jakobsdóttur. Er það mjög
skemtilegt að horfa á fimleika
undir hijóðfæraslætti, og virðist
vera tilvalið, að fiinleikakennar-
ar vorir búi til fallegar fimleika-
æfingar við pjówlög oor. Að sjá
meyjahóp sýna fimleika- undir
hljóðfalli er yndisJegt, ef æfing-
arnar eru vel valdar og smekk-
legar, eins og héx átti sér stað.
Að staðæfingunum loknium
voru sýndar nokkrar æfingar á
jafnvægis'slám, fyrst gönguæfing-
ar, ien síðan jafnvæigisæfingar? og
allar undir hljóðíajrasJætti.
Voru slárnar fjórar, og sýndiu
íyrst fjórar imeyjarnar í senn, en
slðan allar. Þessar jafnvægisæf-
ingar tókust ekki eins vel og áð-
ur hjá flokknum, sem aðallega
mun hafa stafað af pví, að . leik-
sviöið hailar fram, en ekki verið
gert ráð fyrir því, og voru fiim-
leikíimeyjarnar auðsjáanlega ekkí
undir pað búnar, að sýna hinar
vandasömu æfingar á höllium
íleti. —
Að öðru Leyti tókst fimleika-
. sýningin vel, og er þess að
vænta, að við fáum að'sjá flokk-
inn aftur næsta vetur. Nú eru all-
i:r að fara í sumarlevfi, og því
tiltölulega fáment í bænium! En
þó svo sé, var húsið nær full-
skipað, og fékk flokkurinn mikið
lófaklapp að makleglieikum.
Eins og kunnugt er var það
þiessi flolikur, sem fór til Norð-
urlandsins og sýndi þar við góð-
an orðstir, og einnig í Keflavík
um síðustu helgi. Er vonandi að
áhrifa flokksins gæti sem víðast,
og að fleiri ‘flokkar fari síðar í
siikar útbrei ðs 1 uferðir. Öllum er
ho.lt að iðka fimleika, og ætti
Ríkisvíðvarpið að taka heimafim-
Jlieika í þjónustu sína næsta vet-
ur; þáð mundi verða þegið með
þökkum.
21/7. 31.
Gamall fimleikamadur.
Nfýlastn fréttir-
að DðFðan.
SiglufirÖi, FB. 21. júlí. Norsikiur
kútter með gufuvél, Veiding frá
Hammerfest, kom hingað inn í
rnorgun. Skipstjóri John Antons-
son, Skipið er á leiöinni í rann-
'Sóiknaför norður í Grænlandshaf,
þaðan til Jan Mayen, og loks til
Svalbarða. Norska ríkið kostar
förina, og er skipið leigt iil
tvieggja, mánaða með rétti til
framlengiBgar. Á 1 skipinu eru
tveir danskir vísindamenn, Th.
Iversen, sem stjórnar leiðangrin-
um, og Koefoed. Er tilgangurinn
að ranpsaka sjávarhita, strauma,
sviflíf sjávar og annað þess kon-
ar, og lieita að nýjum íiskimiðiun.
Skipið er útbúið með fiskilóö og
beitusíld, svo og margs konar
veiðiáhöldum, dýptarmælium og
öðrum nauðsynlegum vísindaá-
höldum. Það hefir að eins mót-
töku-radio, en ekki senditæki. Fer
íiéðan í kvöld.
1 sænskum flutningsbát’, Gylfa,
fanst áfengi, óuppgefið. Einn há-
sietanna átti áfengið. Sekt 500 kr,
Norska skipið Loevoy, sem fór
mieð síldarfaim veiddan utan
landhelgi, 1700 tn„ hefir selt
íiarminn í Noregi á 23 aura kg.
Sado, stórt flutningaskip, lagt
af stað mieð fullfermi frá Elf-
ving-1 eiðangrinum fin.ska.
Mikil síldveiði, og er síldin
mest tekin í Skagafirði og hér
rétt úti fyrir firðinum.
Sigurður Guomimdssoii pípu-
lagningamaður á Sunnubóli verð-
| ur fimtugur á morgun.
j Alexandrína drotning fór til
j Norðurlandsins í gærkveldi.
Dam, rannsóknarskipiö, kotis
I hinigað í gær.
Beztu tyrkriesku cigaretturnar í 20 stk. pökkum
sem kosta kr» 1,25, eru:
tatesman.
Tarkish
Æ. W. 2 feveplrasM paklsa ©m samskonas* SalSegai1
laadslagsnn^uðii© ogiGomBnamideF^eigai’ettupðklkuni
Fást i HIliasM werzilasiiim.
Dtrekkið
Þórs-maltöS.
Það styrkir og
gefur yður möt-
stöðukraft gegn
sjúkdómnum.
Fjðfkaypsréttor
kanpsfaða og kaaptúna á liafn-
arraarmvirkjum og lóðum.
Allir, sem ekki meta hag ör-
f-árra gróðamanna meira en hags-
muni almennings og skyji berá
á, hvers virði þ.að er íbúum
kaupstaða og ikauptúna, að hafn-
armannvirki og hafnarlóðir séu
eign bæjarféliágsins eða kaup-
túnsins, hljóta a’ð taka undir þá
kröfu Alþýöuflokksins, stem full-
trúar hanis hafa niargsinnis borið
fram á alþingi, að hæjarstjóm-
um og hreppsnefndum kauptúna,
sem eru sérstök hi’eppsfélög, sé
veitt lagahieimild til að áskilja
bæjarfélaginu eða þorpinu forr
kaupsrétt á s-líkum mannvirkjurn
og lóðum. Þar með er lagt í
hendur þeirra, þegar um sölu
sííkra eigna er að ræðá, að koma
í veg fyrir þ,að, að verð-
hækkun á eignurmim renni frarn-
.vegis til fárra einstakliinga og
að örfáir ímenn haldi áfram að
hafia a’ðstöðu til að skattlieggja
almienning með eignarhaldi þess-
ara atvinnugaignia.
Enn á ný flytur Jón Baldvins-
son forkaupsréttarfrumvarpið á
aiþingi, o,g verður fastlega að
vænta þess, að alþingi Iáti nú
ekki lengur hjá líða að sami-
þykkja það. ■
Frumvarpið er nú komi’ð gegn
um fyrstu umræðu í efri deild.
Á imóti því voru greidd þrjú í-
haldsíitkvæöi. Það gerðu Jón
ÞorL, Pétur Magn. og Guðrúin
Lárusdóttir. Aðrir deildarmenn
greiddu atkvæði með því. Var
frv. síðan vísa’ð til allsherjar-
nefndar.
9fIHnmis64.
í nýútkomnu „Iðunnar“-hefti er
fyrst grein eftir séra Sigurð Ein-
arsson, „Járnöld hin nýja“, lýs-
ing áhrifa þeirra, er vélaöldin
hefir á sálarlíf fólksins og menn-
ingu þjóðanna. Síðar í beftiniu er
þýdd grein eftir Johan Vogt,
„Gróðinn af nýlendunwm", þar
sem hann lýsir því t. td„ að
„mestur hiuti þess sykurs, sem
vér neytum, er framleiddur á
ekrum nýlendnanna af verka-
mönnum, sein fá 5þ aura á dag
í kaup og eru xeknir til vinn-
unnar með valdi. Það er ávöxtur
kúgunar, blóði blandinn. Efnið í
súkkuLaðið og kafcóið, sem vér
dnekkum, er framleitt af hiung-
uriaiumðum þrælum. Nokkuð af
kaffinu sömuleiðis. Talsverður
liluti þ'eirra hráefna, sem iðnað-
urinn beggja miegin Atlautshafs
notar, er frainleitt viö sömu
þræl,akjöx.“
Halld'ór Stefánsson á í heftinu
snildarlega rita’ða öreigasögu. —
Séra Ragnar E. Kvaran ritar
grein, er hann nefnir „Slitur lutm
íslenzka höfunda." Sögukafli eft-
ir Kristofer Uppdal er þar einnig
í þýðingu Guðmundar G. Hiaga-
Hns. og inngangsgrein um K. U.
— Ljóð eru þar eftir Þörstein
Hialldórsson, vélsetjara í Alþýðu-
pnentsmiðjunni, Guðmund Geir-
dal og Arnór Sigurjónsson. Þá
eru „Ferðaminningar" eftir Sig-
urð Skúlason meistara og loks
ritdömar um þrjár bækur, og
hafa þeir allxr það sér til ágæt-
is, að þeir flytja sannfæringu,
sem ekiki er muldruð ofan í
bringu.
„Iðunn“ er rit, sem bæði er
gagn og skemiun af að lesa.