Alþýðublaðið - 04.09.1931, Blaðsíða 3

AltáfcSÐUBBSAÐIÐ
3
ttO&ttOOOOOOOOOC<x>oooooooc
Beztu egipzkn cigarrettunar í 20 stk. pökk-
um, sem kostar kr. 1,20 pakkinn, eru
Soussa
Gigarettur
frá Nicolas Soassa fréres, Cairð.
Einkasalar á tslandl:
Tóbaksverzlun fslands h. f.
xxxxxxxxx»cx:
þá hafa gengið að Hrefnu og
sagt: „Það varst þú, sem stýrð-
ir,“ og að Hrefna hefði svarað:
„Já!“ og sýndi það, að hún hafði
rænu. Pál sá hún hvergi, en
'heyrði rétt á eftir í honum úti í
móunum, >og lá hann þar, alblóð-
ugur.
Rétt á eftir bar þar að Finn-
boga Eyjólfsson bílstjóra, >jg
heldur Svava, að hann hafi ikom-
ið á vettvang 5—10 mínútum
eftir að slysið varð.
Páli og stúlkunum líður eftír
öilustn vonum, og voru þessar
skýrslur teknar af Páli og Svövu
í gærdag.
Skemtif erð! Fliötshlí ðina.
Það er nú þegar orðinn al I-
stór hópur manna á síðustu ár-
urii, sem sótt hefir Fljótshlíðina
heim, og ekki að ástæðulausu.
Hún er eins og hálfinnilukt móð-
ir fegurðar og mikilleika, sem<
berst þar við trylt ofurefli eyði-
leggiingarinniar. Þar ríkir kyrð.
Þar er ekkert skrölt eða glam-
ur. Þar eru ekki óp eða hávaði.
Þar þekkjast ekki hamfarirnar,
sem setja mót sitt á kaupstaðina
og borgirnar. Gunnar sagði:
„Fögur er hlíðin, svá at mér hefir
hon aldri jafnfögur sýnst.“ En
því miður á Ísland nú ekki
marga syni, sem vilja „heldur
bíða hel, en horfnir vera fóstur-
jarðar ströndum“.
Laugardaginin 22. ágúst bætt-
umst við nokkrir hafnarvenka-
merin og kunningjar okfcar í
þann hóp, sem heimsótt hefir
Fljótshlíðina. Við lögðum af stað
kl. 5ga e. h. í 2 bifreiðum. Veðr-
ið var skínandi fagurt, sólskin
og blcujalogn. Við héldum sem
leið liggur austur Hellisheiði og
námum ekki staðar fyrr en fcom-
ið var austur á Kambabrún. Þar
stigum við niður úr bifneiðun-
um. Gaf þá að líta Suðurlands-
undirlendi í allri sinni dýrð,
þessa stóru flatoeskju með fjöll
á þrjá vegu og sjóinn eins og
spegil á fjórða veginn. Síðan var
haldið áfram austur Ölfus, fram-
hjá Tryggvaskála, austur allan
Flóann og efcki stanzað fyrr en
fcomið var austur fyrir Þjórs-
árbrú og við okkur blasti hinin
skínandi f,agri blómagarður á
Þjórsártúni. Er hann einhver hiinn
fegursti blómagarður, sem ég
hefi nokkurntíma séð. Frá Þjórs-
ártúni héldum við áfrarn austur
á bóginn og komum kl. 10 að
kvöldi austur í Hvolhrepp. Var
tjaldað þar við réttirnar og sezt
að snæðingi við glaum og gleði.
Sumir héldu heim í samkomuhús
sveitarinnar, s>em er rétt hjá rétt-
unum, og fengu sér næturgist-
ingu þar. Var þar útvarpstæki
og hljómaði á móti okkur danz-
músík frá Reykjavík. Var nú stig-
inn danz fram til kl. 12.
Klukkan 6 um morguninn var
risið úr rekkju. Voru þá rnang-
ir syfjaðir, en vöknuðu brátt við
sjóðheitt kaffi, s>em kvenfólkiö
var búið að búa til áður en við
karlmennirnir rumskuðum. Vieðr-
ið var iframÚTskarandi fagurt.
Sófin var nýfcomin upp og
vermdi alt, bæði liLfandi og dautt-
með geislum sínum, og glitruðu
daggardroparnir í sólskininu, svo
að við ■ fengum næstum ofbirtu í
augun. Þarna böðuðum við ofck-
ur í sólskininu um stund, dróg-
um að okkur hið heilnæma fjalla-
loft og störðum heillaðir á hin,a
unaðslegu náttúru. Var nú hald-
ið inn að Múlafcoti. Á þeirri leið
fórum við framhjá hinum gamla
sögustað Hlíðarenda, sem er nú
kirkjustaður. Þar byrjar að ráði
hin skínandi náttúrufegurð, sem
gefur að líta í Fljótshlíðinni. Er
óþarfi að eyða mörgum orðum
í að lýsa henni, við hana kann-
ast flestir eða allir, s>em á ann-
að borð hafa nokkuö ferðast um
landið. Vegurinn inn að Múlafcoti
er allur þ>olanlegur, nema fyrir
neðan Hlíðarenda má hann heita
ófær, en þarf mjög líti'Uiax við-
gerðar við til þess að verða góð-
ur. Klukkan að ganga 10 vorum
við komin inn að Múlakoti. Skoð-
uðum við blómagarðinn þar og
annað markvert. Blómagarðurinn
er frainúTskarandi fallegur. Þar
eru alls konar blóm og jurtir,
sem teygja hin marglitu blóm
sín út í sólskinið og senda frá
sér ilmandi lykt. Þar eru einnig
stærðar tré, há og beinvaxin, lik-
lega á þriðju mannhæð þau
stærstu. 1 garðinum eru raf-
magnsperur allavega litar, og er
garðurinn að sögn þeirra manna,
Utsalan.
Á morgun seljum við alla
búta
fyrir lítið verð.
stórt og ódýrt úrval.
Hvannbergs bræður
sem hafa séð hann upplýstan, al-
veg eins og töfragarður. Frá
Múlakoti gefur að líta mjög fall-
egt útsýni. Bærinn stendur neð-
iarlega[ í hlíðinni >og sést því ekk-
ert til fjallanna í norðri, en í
austri blasa við fjöll dimmblá í
fjarska, þar á meðal Eyjafjalla-
jökull með smæviþakta bunguna.
Að túninu að neðanverðu liggur
Marfcarfljót, sem brýtur stöðugt
rneira >og rneira af því. Er það
afarstórt svæði, sem Marfcarfljót
rennur yfir í mörgum kvíslum,
og er það flæmi ekkert annað en
sandauðn, þar sem áður hafa ver-
ið grænir og grösugir hólmar. Er
mikil þörf á að þegar sé hafist
handa til að hefta frekari skemd-
ir af völdum fljótsins. Frá Múla-
koti gengum> við inn í Hlíðarbotn.
Voru þar ortar þessar tvær vís-
ur:
Fljóts við drögur hlíðin há,
hamra kögur verma.
Ó! hve fögur ertu að sjá
eins og sögur herma.
■f. ' .
Leyti og hjalla litskrúð finn,
ljómar allur særinn.
Eyjaskalla hvíta kiriri ■
kyssir fjallablærinn.
Var nú lagt af stað heimliedðis,
farin sama leið og daginn áður,
eri beygt upp með Ingólfsfjalli
>og haldið upp Grímsnes. Ekki
stoppuðum við í Þrastaskógi, en
sáum hann tilsýndar. Efst í
Grímsnesinu blasti við okkur
stórt og fagurt vatn með dimm-
blá fjö.11 í baksýn >og milli þeirra
á stöku stað snæviþaktir tindar.
Þetta vatn heitir Apavatn, og eru
margir bæir við það, sem hafa
veiði í því. Nú ókum við inn í
Laugardalinn og komum að
Laugarvatni. Er þar reisuleg
bygging og fagurt útsýni. Eftir
skamma stund héldum við frá
Laugarvatni yfir Laugardalinn >o>g
niður Þingvallasveitina. Bar þar
Harmonikur,
Concertínur,
Mikið úr að velja.
Austurstræti 10. Laugav. 38.
Vetrarkápnrnar
eru komnar og verða
teknar upp eftir helg-
ina. Úrvalið er mikið
og fjölbreytt að vanda
og verðlag við allra hæfi.
Munið að Kolainnkaupin eru
Þau bestu i þurkatiðinni látið
þess vegna ekki dragast að fá
yður kol til vetrarins.
Fljót og góð afgreiðsla
Kolav. fioðna & Einars.
Simi 595.