Morgunblaðið - 09.11.1983, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. NÓVEMBER 1983
57
hendinni, um leið og ég strunsaði
út. Aftan á því stóðu fyrirmæli um
að tollskýrslur ættu að vera vélrit-
aðar.
„Grunaði ekki Gvend," tautaði
ég í bræði minni. „Þau geta ekki
lesið skrifstafi."
„Ég sárskammast mín fyrir
þig,“ sagði Innri maðurinn. „Ertu
búinn að gleyma því hversu oft
þetta fólk hefur afgreitt þig með
lipurð og vinsemd, meira að segja
fengið þér umyrðalaust pakka sem
þú máttir eiga von á að greiða toll
af? Þú manst víst ekki eftir því
þegar þú fékkst jólapakkann með
vodkaflöskunni hérna um árið?
Það var ekki sagt orð, þú fékkst
pakkann og þurftir ekki að borga
neinn toll. Og nú ætlar þú að ær-
ast af því að þú þarft að borga
löglegan söluskatt af þessum bók-
um þínum, sem enginn veit nema
þú ætlir að selja með hagnaði."
„Ég er ekki að rífast út af sölu-
skattinum," sagði ég, „heldur því
að þurfa að koma hingað þrisvar
til að fá að borga hann. Hugsaðu
þér ef ég byggi og ynni uppi í
Breiðholti."
„En nú ertu ekki þar,“ sagði
Innri maðurinn. „Þú þarft ekki
annað en fara úr Hafnarstræti yf-
ir í Tryggvagötu og það tekur þig
ekki tvær mínútur. Og þó lætur þú
eins og óður tarfur. Mundu eftir
því að laglega stúlkan sagði að það
væri fáliðað á skrifstofunni í dag.“
Ég virti hann ekki svars. Auð-
vitað var þetta rétt hjá honum, en
það voru nú fleiri til en ég og ég
var í rauninni að kvarta fyrir
hönd allra þeirra borgarbúa sem
fengu pakka frá útlöndum.
Þriðji dagur þrenginganna rann
upp. Ég stalst einu sinni enn úr
vinnunni út á Tollpóststofu og
rétti fram afritið sem ég hafði
fengið áður. Stúlkan leitaði í
tveim skjalabunkum á borðinu og
síðan í skúffu, en ekki fannst
tollskýrslan mín. Fólk kallaðist á
út af þessu merkilega plaggi og
loksins fannst það á borðinu —
óafgreitt. Það hafði ekki unnist
tími til að yfirfara það á þessum
sólarhring sem liðinn var. Stúlkan
sem kunni á skýrslurnar settist
með skýrsluna mína og endur-
skoðaði útreikninginn. Það tók
nákvæmlega 32 sekúndur.
„Og þetta var ekki hægt í gær,“
tautaði ég.
„Láttu ekki svona," sagði Innri
maðurinn. „Það voru margir á
undan þér, þú sást sjálfur þunk-
ana á borðinu."
Gjaldkerinn leit til mín.
„Þær eru bráðlaglegar, þessar
stúlkur sem vinna hér,“ hugsaði
ég-
„Að þú skulir aldrei geta vanið
þig af þessum lostafullu hugsun-
um, bráðum orðinn hálfsjötugur,"
sagði Innri maðurinn hneykslað-
ur.
„Þetta voru ekkert lostafullar
hugsanir," sagði ég. „Það er ekkert
rangt við það að viðurkenna að
margt hefur Guð gert vel.“
„Hefur Guð gert nokkuð nema
vel?“ sagði Innri maðurinn.
„Líklega ekki,“ svaraði ég, „en
það er þá eins og sumt hafi aflag-
ast nokkuð mikið eftir að hann
gekk frá því.“
„Þetta eru 289 krónur," sagði
gjaldkerinn. Þetta hafði þá hækk-
að um þrjár krónur í meðferðinni,
krónu fyrir hvern dag. Ég borgaði,
fór með afritið að hinu borðinu og
fékk pakkann. Það hafði kostað
kringum klukkutíma vinnusvik og
289 krónur að fá að lesa bókina
hans Martensens biskups. Von-
andi var hún þess virði. Það lá við
að það væri minni fyrirhöfn að
fara bara til Kaupmannahafnar
og lesa bókina þar. Og nú skildi ég
allt í einu, hversvegna Úlfljótur
var látinn læra lögbókina utan að
í Noregi, í staðinn fyrir að panta
skrudduna og láta senda hana til
Islands. Þessu þurfti að bæta inn í
íslandssöguna.
„Ég held ég hendi þá þessu
snæri," sagði ég á leiðinni niður
stigann.
„Til hvers hafðirðu með þér
snæri?“ spurði Innri maðurinn.
„Til þess að hengja mig ef ég
hefði þurft að fara fjórðu ferðina
eftir þessum þrem bókum,“ svar-
aði ég.
„Þú ættir að sápuþvo þér um
munninn eftir svona lygi,“ sagði
Innri maðurinn. „Þú ert alltof
mikil skræfa til að hengja þig.“
Ég leit í pósthólfið mitt á leið-
inni aftur í bankann. Þar var að-
eins einn bréfmiði — önnur til-
kynning um bókapakka frá Toll-
póststofunni! Og ég sem var búinn
að henda snærinu!
En þar sem ég er eins og George
Washington í því að geta ekki log-
ið, ekki einu sinni með því að
þegja yfir staðreyndum, skal ég
taka það fram, viðkomandi fólki
til verðugs hróss, að þegar ég kom
með síðari tilkynninguna, var
skýrslan útfyllt fyrir mig á stund-
inni, án þess að ég svo mikið sem
bæði um það (enda datt mér ekki í
hug að það þýddi neitt að fara
fram á það). Erindi mínu var í
þetta sinn lokið á þrem mínútum,
og þegar ég fór með pakkann
minn, fannst mér ég aldrei hafa
hitt fyrir hjálpsamara, vingjarn-
legra og fallegra afgreiðslufólk
innan „kerfisins" en fólkið á Toll-
póststofunni.
Og Innri maðurinn sagði:
„Þarna sérðu!"
Torfi Ólafsson er deildarstjóri í
Scólabanka íslands.
annan áþekkan rekstur". Og hefur
ekki Stúdentaleikhúsið endurvak-
ið kaffileikhúsið uppí Félagsstofn-
un. Við skulum gá að því að hæg-
lega má flokka leiktjöld undir
myndlist.
Þetta er samt allt á döfinni þótt
myndlistarsýningar á kaffihúsum
teljist ekki til tíðinda. Annars
nenni ég ekki að rita öllu lengra
mál um þetta leiðindaatvik.
Ástæðan fyrir því að ég viðra það
hér á síðum er sú, að hér finnst
mér vera gert uppá milli manna í
fréttaflutningi sjónvarps. Það er
þaggað niður í myndgerðar-
mönnum er kjósa að sýna verk sín
á kaffihúsi — þar sem menn geta
hresst líkamann jafnt og andann
— á meðan listskapendur á öðrum
sviðum fá óhindrað tækifæri til að
kynna list sína á skjánum — list
sem tilheyrir öðru sviði en er einn-
ig notið yfir kaffibolla. Annars vil
ég ekki alveg skilja fréttastjórann
eftir í sárum þótt ég sé ósáttur við
hvernig hann ritskoðar myndlist-
ina, því hann hefir á að skipa
harðsnúnu liði fréttamanna sem
sinnir ótrúlega vel sínu hlutverki.
Það er mannlegt að gera mistök og
oft er raunveruleikinn svo hrika-
legur að hann tekur ráðin af
mönnum, en ritskoðun ætti að vera
hægt að varast. Annars er ég al-
veg til í að ræða þetta mál nánar
við fréttastjórann yfir kaffibolla á
Kjarvalsstöðum eða uppí Norræna
húsi.
Vélflugfélagið:
Fundað um
vetrarflug
VÉLFLUGFÉLAG íslands er nú að
hefja vetrarstarfið. í kjölfarið á vel-
heppnaðri ráðstefnu um öryggismál
einkaflugs sem fram fór 1. okt. sl.
hyggst ný stjórn VFFÍ nú beita sér
fyrir efldu félagsstarfi með fjöl-
breyttri vetrardagskrá fyrir félags-
menn og allt flugáhugafólk. Meðal
annars mun félagið bjóða upp á reglu-
lega umræðu og fræðslufundi í vetur
og standa fyrir útgáfu eigin frétta-
bréfs.
Fyrsti fræðslufundur vetrarins
með yfirskriftinni Vetrarflug verð-
ur haldinn í kvöld, miðvikudags-
kvöld 9. nóvember, kl. 20.00 að Hót-
el Loftleiðum. Á fundinum verður
fjallað um ýmis öryggisatriði sem
sérstaklega snerta flug að vetrar-
lagi. Framsögumenn verða Skúli
Jón Sigurðsson, deildarstjóri loft-
ferðaeftirlits, Guðmundur Haf-
steinsson veðurfræðingur og Run-
ólfur Sigurðsson flugvélstjóri.
Einnig verður sýnd kvikmynd um
vetrarflug. Einkaflugmenn og allt
flugáhugafólk er hvatt til að mæta.
Metsöhiblad á hwrjum degi!
Gigtarfélag íslands:
Happdrætti til styrktar Gigtlækningastöðinni
GIGTARFÉLAG íslands vinnur nú
að lokafrágangi og kaupum að hús-
búnaði í Gigtlækningastöðina i Ár-
múla 5. Til að fjármagna þetta er nú
í gangi happdrætti, sem dregið verð-
ur í 8. desember.
Miðar haa verið sendir félags-
mönnum og umboðsmönnum um
allt land. Eins og undanfarin ár er
félagið einnig með jólakortasölu.
Félagsmenn eru nú um 1700, en
lauslega áætlað eru um 25.000 Is-
lendingar meira eða minna þjak-
aðir af gigt. Fyrir allan þann
fjölda er þekking á gigt og málefn-
um gigtsjúkra undirstöðuatriði.
Félagið reynir að bæta úr þessu
með fræðslufundum og tímariti,
sem allir félagsmenn fá sent fjór-
um sinnum á ári.
Úr fréttatilkynniiigii.
ÞAKPONNUSTAL
í HÆSTA
GÆÐAFLOKKI
EPL þakpönnustálið sameinar styrkleika stálsins og hefðbundið
útlit pönnusteinsins sem var mikið notaður á þök hér áður fyrr.
Stálið er sterkt, glansandi og þolir mikið veðurálag.
Fæst í rauðum og svörtum litum.
Allur frágangur er til fyrirmyndar, naglarnir sjást ekki
og allir fylgihlutir fást.
I verði erum við vel samkeppnisfærir.
Fáðu þér varanlegt pönnuþak af hefðbundinni gerð.
INNKAUP HE
ÆGISGÖTU 7, REYKJAVÍK - SÍMI 22000