Morgunblaðið - 25.04.1984, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 25. APRÍL 1984
45
Þankar og hugmyndir
— um hunda og sjónvarp
A skrifar:
„Hægt er að framfylgja hunda-
lögunum svokölluðu á margan og
misjafnan hátt. Settar hafa verið
reglur um að hundar eigi að vera í
bandi þannig að þeir hlaupi ekki
lausir um, og skiptir þar ekki máli
hvort húsbóndi þeirra er nálægur
eða ekki, enda vitað mál að þeir
(húsbændurnir) eiga það til að
rása, svo að segja fyrirvaralaust, á
gangandi fólk sem á sér einskis
ills von og kærir sig jafnvel ekkert
um það að eitthvert geltandi loð-
dýr flaðri upp um það, hvorki
óvænt né með fyrirvara. Eitt er
það sem hundaeigendur hunsa al-
gjörlega. Þegar þeir halda að þeir
séu einir í heiminum og ganga úti
í náttúrunni til að viðra voffa og
þeir sjá engan nálægt, gæti farið
svo að einhver af svokallaðri æðri
dýrategund væri einnig í viðrun á
rólegum stað. Þá er draumurinn
búinn hjá þeim hundlausa. Hann
hrekkur í kút og sá vinalegi fer-
fætti hendist af stað til að heilsa
þessum nýja vegfaranda.
Til er fólk sem haldið er
hræðslu við hunda og á það við
bæði um börn og fullorðna. Ég veit
um fólk sem leggur ekki í að fara í
heimsókn þar sem hundahverfin
eru og það ekki af ástæðulausu.
Þetta finnst mér sýna einum of
mikla yfirráðasemi hundaeigenda.
Ef farið er stuttan spöl út fyrir
bæinn, til dæmis á skíði, eru
margir Reykvíkingar staddir þar
bæði með hunda og hundalausir.
Hefur enginn látið sér detta í hug
að þetta er nákvæmlega sami
þjóðflokkurinn sem ekki kærir sig
um flaður og gelt? Takið þetta til
greina, þið, sem búið við tiltölu-
lega fáfarnar götur. Það getur
nefnilega verið að einhver annar
ætli sömu leið, og sá er algjörlega
varnarlaus og að mati hundaeig-
enda — ef hann er hræddur við
hundinn — sennilega örlitið móð-
ursjúkur eða geðveikur. Það er
leitt hversu mikill munur er orð-
inn á stór-Reykjavíkursvæðinu
hvað þetta snertir. Að fólk skuli
ekki geta verið sjálft sér nóg og
vilji frekar skapa vandamál með
fleiri og fleiri hundum uns allt
kafnar í þessu fári.
Væri ekki góð hugmynd að
koma „hundabyggð" á? Það er af-
markað svæði, þar sem hunda-
aðdáendur og eigendur gætu búið
saman í sátt og samlyndi án
átroðnings þeirra sem ekki hafa
áhuga. Þeir gætu girt stórt svæði
„Væri ekki góð hugmynd að koma „hundabyggð á? Það er afmarkað
svæði, þar sem hunda-aðdáendur og eigendur gætu búið saman í sátt og
samlyndi án átroðnings þeirra sem ekki hafa áhuga .. “ spyr bréfritari.
alveg útaf fyrir sig, þar sem þeir
gætu farið í gönguferðir með
hundana, gætu byggt villur fyrir
sig og sitt og skipst á skoðunum
um hvaða hundamatur sé bestur
og þar fram eftir götunum.
Hvernig væri að kanna hvort
meirihlutinn í nágrannabyggðum
Reykjavíkur sé sammála hunda-
haldi eins og það er nú, til dæmis
með rækilegri skoðanakönnun?
Að lokum nokkur orð um sjón-
varpið okkar blessaða: Sjónvarpið
er ekki upplífgandi þessa dagana.
Meirihluti áhorfenda vill örugg-
lega fá að sjá Dallas aftur, þrátt
fyrir bókmenntalegt gildi og all
áhugaverðan þátt sem kom í stað-
inn, „Synir og elskhugar". Okkur
veitir ekki af afþreyingarefni hér,
frekar en annars staðar og miðað
við annað efni sjónvarpsins, eru
„Synir og elskhugar" frekar
„þungir þættir". Það mætti einnig
gera margar tilhliðranir eins og
til dæmis að færa hinn vinsæla
íþróttaþátt aftur fyrir allt annað
á dagskránni á mánudagskvöld-
um, þar sem svo margir knatt-
spyrnuunnendur eru þá komnir
heim úr stritinu og geta slappað af
fyrir framan glerskjáinn og virki-
lega notið knattspyrnunnar. Hinir
geta þá lagt sig án þess að bíða
eftir hinu almenna efni.
Einnig mætti færa þetta menn-
ingarlegasta, svo sem gamlar ís-
lenskar kvikmyndir, með há-
menntað gildi, aftast á dagskrána,
því öruggt er að enginn sleppir því
hvort eð er.
Þessi skrif nægja sennilega ekki
nema til stuttrar umhugsunar,
kannski hjá hinum þögla meiri-
hluta, þá það.
Þökk sé þeim sem lásu.“
Skrifið eða hringið
til Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til aö skrifa þættinum um hvaðeina, sem
hugur þeirra stendur til — eða hringja milli kl. 11 og 12, mánudaga til
föstudaga, ef þeir koma því ekki við að skrifa. Meðal efnis, sem vel er
þegið, eru ábendingar og orðaskipti, fyrirspurnir og frásagnir, auk pistla
og stuttra greina. Bréf þurfa ekki að vera vélrituð, en nöfn, nafnnúmer
og heimilisfong verða að fylgja öllu efni til þáttarins, þó að höfundar
óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að beina því til lesenda blaðsins utan
höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti sinn hlut ekki eftir liggja hér í
dálkunum.
glæpamyndirnar—svo ekki sé tal-
að um það, sem grasserar á mynd-
bandaleigunum um allt land og í
kapalkerfunum, þá fæ ég ekki bet-
ur séð en að þetta sé hrikalegt
óréttlæti.
Aldurstakmarkið er að mínu
mati aðeins einn liður í því, sem
tíðkast hér á landi, að menn verða
að fara til útlanda til að gera það,
sem máli skiptir. Aðgerðir af
þessu tagi kippa fótunum undan
því fólki, sem er að skapa fram-
bærilega list. „Hrafninn flýgur" er
hreinlega barnaleg miðað við það,
sem manni var kennt úr íslend-
ingasögunum á sínum tíma ... Ég
veit að ég er ekki einn um þá kröfu
að aldurstakmarkið verði afnum-
ið.
Hugmynd aö vinnu
fyrir hundana
Vesturbæingur hringdi og hafði
eftirfarandi að segja:
— Mig langar að minnast á
Þessir hringdu . . .
skemmtilegan þátt í sjónvarpinu
fyrir nokkru (13. mars), þar sem
ágætir menn skeggræddu í bróð-
erni sterkan bjór og hundahald.
Einn þeirra var doktor, næringa-
efnafræðingur og dósent. Hann
fræddi okkur um hollt áfengi og
holla næringaríka drykki. Þessi
umræða hefur borið nokkurn ár-
angur því búið er að lækka rauð-
vínið í verði til hagsbóta fyrir
heimilin. Ekki veitir af þegar
mjólkin hækkar sífellt.
Einhversstaðar las ég nýlega að
gott væri að gefa unglingum dálít-
ið af bjór og rauðvíni í heimahús-
um. í Frakklandi er það venja og
meira að segja er það ekki óal-
gengt að mæður setji rauðvíns-
blöndur á pela barna sinna. I því
landi ætti ekki að vera mikið
áfengisvandamál.
Allra síðast í þessum sjónvarps-
þætti kom rúsínan í pylsuendan-
um. Þá birtist á skjánum mynd af
glaðlegum og góðlegum manni
með sællega vömb (stundum
kennd við bjór). Þessi góðlegi
maður hvíldi sig í hægindum og
lét fara vel um sig. Hvers vegna
'skyldi hann annars vera svona
glaður á svipinn? Jú, mikið rétt!
Það kom í Ijós að hann átti bæði
bjór og hund og meira að segja
þurfti hann ekki að hreyfa legg né
lið til að ná í bjórflösku sjálfur.
Hann lét hundinn bara sækja
bjórinn. Þetta var stórkostleg
hugmynd, er ekki þarna kominn
vinna fyrir þá hunda í Reykjavík,
sem að öðru leyti virðast ekki sér-
staklega þarfir?
SIÐAN
32
QGENN
AFULLU
V1NNUFÖT
VINNUFATAGERÐ ÍSLANDS.
REYKJAVÍK, SÍMI:16666
SIÐAN
32
QGENN
AFULLU
IflNNUFÖT
VINNUFATAGERÐ iSLANDS.
REYKJAVÍK. SÍMI:16666
SRmumtlH
SOLUBOÐ
LENI
EfDHUS-
RULLUR
IVA
FRIGG ÞVOTTAEFNI 2,3 kg
ÞVOL
frígg ÞVOTTALÖGUR1/2 fl
TOMATSOSA
500 gr
SINNEP 500 gr
KORNI HROKKBRAUÐ
250 gr
...vöruverð í lágmarki