Alþýðublaðið - 20.12.1931, Blaðsíða 5

Sunmidaginn 20. dez. 1931.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
5
Rafmagns-iólagjafirnar
kaupa allir hjá
Eiríki Hjartarsyni,
jiar er svo miklu úr að veija og ódsrrt.
Ódýra vikan.
Karlmannaprjónavesti, á 3 krón-
ur. Karlmannapeysur írá 4—7
krónur allar stærðir. Drengjapeysur frá 2,50, allar stærðir. Ensk-
ar húfur frá 1,65. MilJiskyrtur á fullorðna og drengi, allar stærð-
ir. Matrosaföt og stakar buxur, enn fremur drengjabuxur mis-
litar, stuttar, allar stærðir. Stór handklæði 80 aura. Þvottastykki
25 aura. Viskustykki 40 aura. Sængurveraefni: Undirsængur 8 kr.
í verið, yfirsængur 6,25 í verið. Ytri ver frá 4 kr. í verið.
Vörubúð;n, Laugavegi 53.
Jólagjafir.
Speglar, fjölbreytt úrval, Ilmvatnslampar (ala-
bast), ýms áhöld í baðherbergi o. fl.
Ludvig Storr,
Laugavegi 15.
Jólagjafirnar J
kauplð pér beztar og ódýrastar I
verzluninni Goðafoss
Svo sem: Naglaáhöld, Burstasett, Dömu-
veski. Dömutöskui, Samkvæmistöskur, Seðla-
veski, Peningabuddur, Skrautskrín, Ilmvötn,
Ilmspraut r, Pappirshnífa, Signet, Armbönd,
Hálsfestar, Eyrnalokka og margt fleira.
Stórt ojf mikið úrval af
alls konar Krystalvörum.
Skoðið í gluggnna I dag.
Laugtcvegi 5. Simi 436.
Tilbiinn ábnrður.
Sökum hinna sívaxandi örðugleika víð öll millilandaviðskífti
verður innflutningur tilbúins áburðar fyrir koma idi vor algerlega mið-
aður við pantanir. Búnaðarfélög, hreppsfélöií, kaupfélög og kaupmenn,
sem vilja fá keyptan áburð, verða pví að senda oss ákveðnar pantan-
ir fyrir 1. febrúar næstkomandi.
Ath. Tilgreinið glögglega nafn, heimilisfang og hafnarstað.
pr. Áburðarsala rikisins.
Sambanð isl. samvinnnfél.
Staðreyndir handa Alðýðuflokksmonnnm.
Þa'ð er staöreynd, sem eigi þýð-
:r í móti að mæla, að ein tunna
af síld til söltunar og eitt mál
síldar til bræð&lu var áður en
síldareinkasalan kom stooðað jafn-
mikils virði.
En pau fjögur ár, sem einkasal-
an starfaði, borgaði hún fyrir
síld sem hér segir:
1928 12 krónur.
1929 13
1930 8
1931 2 —
Meðaltal nær 9 krónur.
Á sömu árum var borgaö fyrir
hvert mál af síld til bræðslu:
1928 7—8 krónur
1929 6 —
1930 3—4 —
1931 3—4 —
Meðaltal 4—5 krónur.
Af pessu má sjá, að pó síld-
areinkasalan hafi ekki verið starf-
rækt sem ákjósanlegast, hefir
fengist hdmingi meira fyrir salt-
síldina heldur en ef eingin einka-
sala hefði verið.
Merkileg skjoS um ísland i erlendum
sdfnum
Viðtal vlð Guðbrand Jónsson.
Alpýðublaðið hafði frétt af því,
að félagi vor Guðbrandur Jóns-
son hefði í utanferð sinni fundið
mörg skjöl og merkiiag í erlend-
um söfnum, sem ísland snierta,
og sendi pví fréttamann sinn til
hans til pess að hafa fréttir af
honum um petta.
„Þú hefir eftir pví sem sagt er
fundið ýms afarmerki'.eg skjöil og
forn, sem snerta fsland, á feröa-
lagi pínu?“
„Já,“ svaraði hann, „pað er að
vísu satt, að ég hefi fundið sitt
hvað, en pað er pó ekki mitt verk
að dæma um það hve merkileg
þau eru, heidur háskólans, sem
lagði mér fé til ferðarinnar. Ég
sit einmitt nú f óða önn og er að
semja skýrslu til hans um starf
mitt, og er að ganga frá sfcrá yíir
skjöl þau, sem ég hefi fundi'ð,
svo og við að hreinrita afskriftir
pær, sem ég hefi gert. Ég kynni
því fult eins vel við að vita hvað
honum pætti á'ður en ég fer að
segja nokkuð sjálfur.“
„En þú getur pö sagt okkur
hvað pú hefir fundið, því að það
getur ekki verið neitt leyndar-
mál.“
„Það er að vísu rétt, en pað,
sem ég hefi fundið, er svo feiikna-
margt og elrki alt svo, að aimenn-
ingur haíi neitt garnan af pví,
enda pótt það samt gæti verið
mjög merkilegt á fræíiiega vísu.
En ég get vel sagt pér af einu og
öðru, sem ég sá af skjöilum.
Langmerkast þykir mér gömul
verzlunarbók, sem ég rakst á í
Aldinborg. Er hún frá 1585, og
hafa Aldinborgarmenn, sem pá
ráku verzlun í Nesvogi, fært
hana. Það mun vera ein elzta
verzlunarbók, sem tiil er af Norð-
urlöndum. Eru þar tilgreindir, aö
vísu á herfilegasta hrognamáli,
hinir íslenzku viðskiftamenn í
Helgafélls- og Eyrar-sveit, hvað
þeir keyptu; á hvaða verð, og
með hvaða vöru peir greiddu og
hvað þeir fengu fyrir hana. Það
er í raun og veru margar merk-
ar upplýsingar, sem þesisi bók
gefur. Það má meðal annars sjá,
að þá hafa menn aðallega keypt
nauðsynjavöru til búsin.s. Brennir
vín og áfengi er hins vegar mjögf
lítið keypt. Það er aöallega tré,
járn, tjara, netjagarn, færi, hatt-
ar, skófatnaður og alls konar
álnavara, sem menn kaupa. Hef-
ir kaupmaðurinn gert upp alla
bókina, en ég hefi ef ég svo
mætti segja endurskoðað hana,
og hefi rekið mig á pað, að á
allmörgum reikningum hefir
kaupmaðurinn reiknað af kaup-
anda frá fjórðun.gi og upp yfir
vætt.
Meðal annars bar og fyrir mig
.samningur milli alpingis og er-
lendra kaupmanna, sem dagsstt-
ur er 1533. Hefir frumrit hans
verið innlimað í rikisskja-lasafnið
í Hamborg, en þaö ber vott um
aö hann hafi verið skoðaður sem
ríkjasamningur. Finst már pað
vera eftirtakanlegt upp á það,
hvaða augum Hansaborgirnar
hafa litið ríkisréttarlega aðstöðu
vora.
Skrítiö bréf rakst ég og á frá
Erlendi lögmanr.i Þorvarðssyn: á
Strönd í Selvogi, par sem hann,
að pví er virðist, býður kaup-
mönnum i Haínarfirci upp á pað,
að peir geti mútað sér til þess
að leyfa peim vetursetu pvert
ofan í öll lög.
Skrítið er og að hafa ferigið aðl
vita pað, að Jón biskup Arason
hefir veri'ð í stórskuldum í Ham-
borg, pví pegar sendimenn hans
á fund Danakonungs, séra Ólaf-
ur, síðar fyrsti evange’.iski bisk-
up á Hólum, Hjaltason, og son-
ur biskups, séra Sigurður körs-
bróðir Jónsson, komu til Ham-
borgar, 1542, lét Hamborgarkaup-
maður, Hans Thode, leggja lög-
hald á farangur þeirra til trygg-
ingar stóni skuld, sem biiskup
var í við hann og hafði marg-
svikist um að borga. Það er ein-
kennilegt að sjá að ögmundur
biskup er í skuldum við Ham-
borgara þegar hann deyr, fyrir
orgel, sem hann hafði keypt til