Alþýðublaðið - 15.02.1932, Blaðsíða 2
2
Á fi> PtÐöBLABlB
Hoggapiitar
og Kefiavíkardeilan.
Mér finst Morgunblaði'nu pað
satt að segja ekki' of gott að|
klaupa upp í hvert skifti sem
vinnúdeila er afsitaðin og hrópa
«ð auðvaldi'ð hafi sigrað, en
verkamenn hafi orðið undir. En
tii hvers gerir pað pettá? Ég man
þegar átti að lækka kaupið með
þvi að hafa það akkorðsvinnu,
þegar verið var að byrja að grafá
fyrir leikhúsinu. Morgunblaðið
árópaði þá um „frumhiaup" og
toérfiilega útreið, sem alþýðusam-
tökin áttu að hafa férigið, en nið-
urstaðan varð þó sú, að Leikhúsiíð’
htefir verið bygt á sama hátt og
&nnur hús, það er, það hefir ver-
ið unnið þar fyrir Dagsbrúnar-
taxta. I
Hva'ð sagði Morgunblaðið þegar
verið var með harðri hendi að
drífa alla inn i Dagsbrún, senr
után við stóðu? Þá sýndu íhaWs-
menn þá rögg af sér að boða til
fundar tiíl þésis að mótmæla (eða
hver veit hvað þár ætluðu sér?).
Bn niðurstaðan var'ð lítiil, því nú
eru allir verkamienn komnir í
Dagsbrún, en ef nýir menn koina,
siem ekki eru félagsskráðir áður,
þá er ekkii unnið með þeim ef
þeir ekki viijia ganga í félags-
samtökiin, þ. e. atvinnurekandinn
getur kosiö um að látá manninn
fara úr vinnunnii, eða hún verður
lögð niður.
Ég hefi verið að brjóta heiilann
um hvers vegna Morgunhiaðið
léti svona í hvert skifti semi
verkamenn næðu rétti símrm, og
er nú máske vopiaust að rcyna
aö fiinna orsök til gerða slíkra
glópa, sem auðsjáanlega riita um
„betta í Morgunbiaðáð. En ef nokk-
ur hugsun lálggur á bak við, þá
getur það ekki verið önnur en
sú, að þeiir álíti að almenniingur-
iiim, sem fyligir þeim i pólitík-
iimii, muni yfirgefa íhaldið og
nuðvakiið ef þa'ð hefir ekki alt
af betur.
Kátleg eru hróp Moggamanna
xun sigurimn í Keflavíkurdeálunni.
Þar var delt um það eitt, hvort
verkiý'ðsfélag ætti að vera í
Keflavík eða ekki. Útgerðarmenn
í Keflavík fluttu Axel Björnsson
fonnann verkalýösfélagsins til
Reykjavikur, en þegar það dug’ði
©kki stofnuðu þeir tiil fundarins,
sem „samþyktii" að uppleysa fé-
lagið. Þegar það dugði liéldur
®kki samþyktu útgerðarmenn að
taka engan mann í vinnu, sem
væri í verklýðsfélagdriu. En alt
þetta varð tiíl eínskis, því loks
kusu þeir nefnd tl þess að sem’jai
við verklýðsfélagiö um kaup
landvinnumanna, af því það var
S'kflyrðið fyrir því að Alþýðusam-
bandið létti af afgreiðslubanninu.
Ef tl viil er það ósk þeirra
Mogga-pidta að reyna að korna
einhverjum útgerðarmönntim í
Keflavík tiil þess að ganga á grið.
En ótrúlegt er að það takiist. Þó
er ekki a'ð vita ef Moggi heldur
þessu lengi áfram. En þá er a'ð
taka því. Alþýðusambandið er
œiðubúið að hefja deilúna aftur,
hvenær sem þess þyrfti me'ð.
Ó. F.
Aðalfundur
Verkalýðsfélagslns „Baldnr“
á ísafirðl.
I geér var haldinn aðalfundur í
verklýðsfélaginu „Baldri" í ísafirði.
Höfðu sprengingakommúnistar haft
mikinn viðbúnað, gefið út sérstakt
blað með skömmum um verklýðs-
félagið og gullnum kosningalof-
orðum.
Stjórriarkosning fór þannig að
forriiaður var kosinn Hannibal
Valdimarsson með 118 atkvæðum,
ritari Jón Brynjólfsson með 127,
gjaldkeii Halldór Ólafsson, (eldri)
með 100 atkvæðum, fjárriiálaritari
Sigrún Guðmundsdóttir með 97
atkvæðum og varaformaður Sigur-
jón Sigurbjörnsson með 120 at-
kvæðum.
Eru þessir félagar allir Aiþýðu-
flokksmenn. Formannsefni komm-
úriista fékk 27 atkvæði, og hinir
sem voru í kjöri frá þeirra hálfu
fengu álíka mðrg atkvæði.
Finnur Jónsson, sem var búinn
að vera formaður félagsins í 11 ár
baðst undan endurkosningu og
var honum þakkað gott og heilla-
drjúgt starf með dynjandi lófataki-
: 1 : ,
f húðii**
Míg langar til þess a'ð b-enda
leigjenduin á, að óþarfi er að
sitja lengur við okurleigu, þar
sem tölúvert hefiir rýmkast um í-
búðir undanfarið. Nýlega sá ég í
biia'ði auglýstaf átta ibúðiir til
leiigu, eft í sama blaði var að
eins einn maður, sem auglýsti
eftir íbúð.
Húsaléiga er sem kunnugt er
mjög miisjöfn héfr í bænum. Marg-
ir sitja við sæmiléga húsaleigú
og ber ekki á öðru en að húseilg-
endurnir séu ánæg'ðir. Aftur á
móti eru aðriir húseigéndur ekki á-
nægðir með það, sem kaliast
sanngjarnt, og ættu alfir, sem
sitjá við ósianngjarnia húsaleigu,
að segja upp íbúðum sinum og
flytja, ef ekki fæst lækkuð leigan.
Ég er eiinn af þeim, sem um lang-
an tíma héfi sétið við húsaleigu,
sem er hærri en það, að ég raun-
verulega geti borgaö hana, og
þegar ég sá a'ð hægt var að fá
aðra íbúð, sem er frekar betri,
þó hún væri miikið ódýrari, fór
■ég í húseágandann og ræddi mál-
ið við hann. Og ni'ðurstaðan varð
sú, að ég hætti við að segja upp,
en fékk húsaleiguna lækkaða.
Léigjatwii.
Brottvikningin
ur Verklýðsfélagi
Norðfjarðar.
Út af mótmælum þeim, sem
biirzt hafa frá ýmsum verklýös-
félögum á landinu vegna svo-
nefndar „brottvikningar" þriggja
kommúnista úr. Verklýðsfélagi
Norðfjarðar, vil ég hér með biðja
„Alþýðublaðið“ að birta eftirfar-
andi:
Á fundi í Verklýðsfélagi' Norð-
fjarðar 20. dezember s. 1. var
svohljóðandi tillaga boriin fram
af fjórum félagsmönnum:
„Þar sem fundúrinn lítur svo
á, að þeir Einar Sveinn Frímann,
Ingimann Ólafsson og Bjarni
! Þórðarson hafi gerst brotlegiir við
lög félagsins og reynt að vinna
því ógagn, siamþykkir fundurinn
fi() svifta pá öllum félagsrétt&nd-
fim í eitt ár öðrum en þeiim, ab
vinina með þeim í hvers konar
vinnu. Haldi þeir áfram upptekn-
um hætti, að vinna félaginu ó-
gagn á ei'nn eða annan hátt, skal
félagsfundur taka máfið til með-
ferðar á ný og þeir gerast fé-
lagsrækir með öllu.“
Tillagan var að loknum um-
ræðum borin undir atkvæði og
samþykt með 83 atkvæðum gegn
engu, en allis munsu 86 menn hafa
verið á fundinum. Ég var þar
ekki, hvorki meðan umræður né
atkvæðagreiðsila fór fram.
Á hver í hátt menn þessdr hafa
reynt að virina félagiinu ógagn
skal ekki rætt hér. Það er miál,
seth eingöngu sneríir félagid hér,
en kemui- engum öárum vio. öll
mótmæli því viðvíkjandi eru því
þýÖingarlaus og nálgast t>að að
vera hlægileg.
Megi hin einstöku félög ekki
ráða því sjálf, hverja þau hafa
að félögum og hvernig þau dæma
starfsemi isinna fóliága, er hið
innra frelsi orðdð að engu.
Norðfirzk alþýða hefir með
þessu svarað klofningstilraunum
'fávísrá manna á svo rækdlegan!
hátt, að það ætti að geta orðið
öðrum til eftirbreytni, enda mun
svo reynast, a'ð séu félögin ekki
vel á verði gegn allri slíkri starf-
senii, eiga þau ekki langt líf né
mikla starfsemi fyrir höndum.
Á Fáskrúðsfirði hefir kommún-
istum nú tekist að kljúfa jafnað-
armannaféliagið þar, sem eiinnig
annaðist verklýðsmáfiin, og sundra
svo kröftunumi, að ekki er víst
hvort úr verður bætt fyrst u;ro
sinn aftur.
Mín skoðun er sú, að nálega
öll oerkiýosfélög hafi tekið of
vægt á sundrungarstarfi komm-
únista, og rounu þau gjalda þesis
öll áður en lýkur. Ein af lygum
kommúnáisita í Isiatmbandi við þetta
mál er sú, að tillögu þesaa hafi
fiutt þrír atvinnurekendur. Sann-
leikurinn er, að hún var flutt af
4 mönnuro, sem allir hafa frá
blautu barnsbieiini: verið verka-
menn eða sjómenn, úririSð með
eágin höndum fyrir sér og sín—
um og gera það enn í dag.
Ég hirði svo ekki að fjölyrða,
um þetta frekar, en fullyrði, a@
þrátt fyrir ötll mótmæli munl
Verklýðsf élag Norðfjarðar fanai i
sínu fram gagnvart hverjum þeim,
sem hygst að skaða starfsemf
þess, enda mun það reynast-
hedilladrýgsí og ekM' síður van-
þörf að vera á verði gagnvart
innrii hættum en ytra aðkasti. ,
Norðfirði, 10. febr. 1932.
Jónas Gudmundsson.
fijaíaféð
komfflúnistarnir.
Alþýðublaðinu hefir boriist eftit1
farandi grein:
Til ritstjóra Alþýðublaðsináj,.
Reykjavík.
Herra ritstjóri!
I Alþýðublaðinu frá 2. þ. m. ete
grein, sem heitir: „Meðferð kom-
múnista á gjaf,afé“ og er tékin
upp úr „Alþýðumanridinium" á AK«
ureyid, þar sem því er haldið
fram, að „verkfalilsmenni'mir l
KrosisanesisverkfaLIinii fá að eins
kr. 175,00 af kr. 610,85, sem skot«
ið er saman hand-a þairn. Hitt,.
kr. 435,85, fer að mestu í kastn-
að og til útgáfu blaðs kommún-
iista hér á staðnum, (Akureyri),
en að eins öriiitlum hluta, kr.
58,55, er tafið að stofnaður sé
sjóður af, sem kallaður er verk-
fallssjóður." (Orðrétt eftitr grein-
inni.)
Enda þótt hverjum þeim ,sem
kunnugur er málii þessu, sé ljóst,
áð hér sé ekki átt við söfnuti
A. S. V. til Krossanessverkfalls-
i;ns, og málið því ekki A. S. V..
viðkomandi, þá verðum vér samt,.
vegna þeirra ,sem ekki þekkja
málavexti, að fara þess á leit
við yður, hr , ritstjóri, að þéí
birtið þetta bréf í biaði yðar..
Þetta er því nauðsynlegra sem
orðálagi greinariinniar er þannig
hagað, að ekki verður annað sé'ð,
en að átt sé við fé það, elf
A. S. V. safnaði til verkfalls-
manna, sbr. t. d. að í greininni
stendur: „Lesendur þessa blaðs
rekur að sjálfsögðu minni tií
þess, ad nokkurt fé safnadist til;
styrktar mönnum þeiim, sem tókif
þátt í Krossanesverkfa'lfiinu sum-,
arið 1930 —“, Oig enn fremur:
„Nú er það viitað orðið, að pciö fé,
sem safnaoist til styrktar verik-
Tiallsmönnum í KrossaniesVerkfall-
inu, nam kr. 610,85, en að menn-
irnir, sem fénu var safnað til,
fengu að ei'ns kr. 175,00.“ (Lietur-
breytingar vorar.).
Hér fer á eftiir skýrsla um söfn- .
un og úthlutun A. S. V. til verk-
fallsmannanna í Krosisianesii:
Þegar A. S. V. hóf söfnun sína,
hafði verkfalli'ð þegar staðið í’
nokkra daga. Þangad til stód Vd