Morgunblaðið - 09.11.1986, Side 12

12 B
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. NÓVEMBER 1986
Tímaþjófurinn
og ég geng rólega til hans. í dag minnir hann hvorki á
ylfing né bangsa. Maðurinn er stórglæsilegur og ekkert
annað, herðabreiður í kolsvartri peysu.
Hvað ert þú að gera hér, segi ég og píri augun svo
birtan úr himneskum augum hans ætli ekki alveg að
sprengja á mér hausinn.
Sama og þú, segir hann.
Sá er munurinn að þú veist ekki hvar þú verður um
aldir. Ekki getur þú farið í skoðunarferð að lóðinni þinni
í kirkjugarðinum einsog ég, sem er með frátekið á grænni
grein.
Alveg rétt, með sérstakan grafreit, svona ættstór kona.
Ég hef alltaf liðið fyrir að geta ekki rakið ættir mínar
neitt nema út í mýri. Það er mikið böl í kiikusamfélaginu
á íslandi að vera ættsmár. Dettur þér í hug að ég væri
menntaskólakennari ef ég væri kominn af alminlegri ætt.
Ja ekki dugði það mér til vamar, segi ég. En þú bæt-
ir þér upp ættleysið með því að vera stór í sniðum að
útliti til og gætir þess vegna verið afkomandi Einars
Ben. jafnvel Egils og annarra stórmenna. Sjálft nafnið
á þér bendir til þess konar skyldleika.
Samkennari minn í sögu roðnaði og sagði að best
væri að hafa bæði útlitið og ættina með sér. Hann bætti
við að gott ætti ég að eiga vfsan stað hvenær sem allt
veltist.
Tvær afmælistertur
á kennarastofu
Einhver hefur komist á snoðir um afmælið mitt. Tvær
skreyttar rjómatertur tróna á kaffiborðinu þegar ég geng
í salinn með eplakinnar á stuttermapeysu. Númi stærð-
fræðikennari sker fyrstu sneið fyrir afmælisbamið
samkvæmt lögmálum homafræðinnar. Steindór lover
fylgist beyglulegur með.
Þið emð ekki með kerti, segi ég.
Þau hefðu ekki komist fyrir, segir Steindór. Hann rejm-
ir að vekja í sér kvikindið til að veija sig gegn mér og
þá tekst svona til. Kennarar líta hver á annan, en vilja
ekki vera að kíma.
Önnur tertan er búin, þegar sögukennarinn mikli á
lofti gengur ferskur til stofu úr kirkjugarðinum. Hann
mun hafa komið við á snyrtingunni í bakaleið, því hann
er áberandi vatnsgreiddur. Hann er fagunjóður í kinnum
og á vömnum einsog hann hafi verið knúskysstur. Aug-
un últrablá og maðurinn er í kolsvartri peysu. Litasam-
setningin er ekki laus við að vera sláandi.
Er veisla? spyr sá stóri jákvæður og framsýnn. Númi
segir honum að þetta sé afmælið hennar Öldu. Sá stóri
tekur í höndina á mér formlegur. Ég geri mér mat úr
því og hneigi mig samkvæmt uppskrift æskunnar, lamast
í vinstra hné, um leið og ég bregð hægra fæti fyrir sjálfa
mig. Menn skella uppúr. Nú er stemningin liðug og það
skásta dregið fram í hveiju andliti. Þó er Steindóri ekki
skemmt.
Kirkjugarðsmaðurinn fær sér tertusneið og borðar
myndarlega einsog prúður matrósadrengur í tíu ára af-
mæli. Enginn spjr um aldurinn á Öldu. Einsog þijátíuog-
sjö sé mannsmorð. Ifyrir ógifta stúlku á lausu.
Ég fæ mér aðra tertusneið þótt ég sé pakksödd og
borða svörtu peysunni til samlætis. Hún situr beint á
móti mér og þurrkar sér einarðlega um munninn með
blárri servíettu sem er alveg í sérteringu við augun.
Núna minnir hann á Jón Sigurðsson forseta í súkkulaði-
gildi. Góðir íslendingar einsog hann og Bangsímon geta
ekki verið þekktir fyrir að sjást stundinni lengur með
ijómafroðu á vör. Ég stelst til að líta rétt sem snöggvast
í augun. Tvífari þjóðhetjunnar tekur því hetjulega og
lætur sér ekki fipast með servéttunna, heldur víngsar
henni brattur einsog hann sé ýmsu vanur í augnaráðsmál-
um.
Steindór sest hjá mér og þykist eitthvað vera að spauga
en maðurinn er náfölur með svitaperlur. Hann er von-
andi ekki með matareitrun. Svarta peysan stendur upp
og brosir afsakahdi.
Ég verð að hitta þig, hvíslar Steindór desperat.
Hittu mig þá.
Hvar.
Æ kondu bara heim. Annars er þetta nú afmælið mitt.
Það veit guð að mig langar ekki til að spjalla um svo-
kölluð okkar mál við Steindór Einarsson, sem hefur verið
nefndur lati. Það er sfytting á orðinu latfnukennari. Beyg-
ist einsog hvati.
Já það veit guð að ég vil alls ekki fá hann yfir mig. En
ég er á minn hátt skyldurækin stúlka og vorkenni fólki,
ekki síst elskhugum mínum og ég lít svo á að það minnsta
sem ég get gert sé að vera til taks. Til þess að hlusta.
Lauma inn orði þótt mig langi síst til. Um okkur lata
er ekkert að segja. Þetta er fullorðinn maður og hann
verður bara að taka því sem á djmur einsog aðrir. Ég
tala nú ekki um þegar það sem á dynur var séð fyrir frá
upphafi.
Erpir íslenskukennari flytur mér afmælisferskejrtlu
með innrími, sem ég hendi ekki reiður á, utan að hann
lét Alda ríma við kalda. Þá brosti lati sigurbrosi masó-
kistans með munnherkjum. Djöfull kvíði ég því þegar
hann kemur heim í uppgjörið. Það er ömurlegt starf að
lcggja þessa elskhuga sína huggunarríkur á bijóst.

1S

XífceX

tv
lb
o9
\4

Erindi:
Byggingar og þjóðarhagur
Samskipti Landsvirkjunar og ráðgjafa
Sögulegt yfirlit íslenskrar húsagerðarlistar
Húsagerðarlist eftirstríðsáranna
Tækníþróun i byggingariðnaði
Rannsóknir í byggingariðnaði
Undirbúningur framkvæmda - Hönnun
Undirbúningur framkvæmda — Hönnunareftirlit,
staðlar og reglugerðir
Framkvæmdir og eftirlit á vinnustað
Rannsóknir
Hönnun og eftirlit
Fyrirlesarar:
Jón Sigurðsson, forstjóri Þjóðhagsstofnunar
Halldór Jónatansson, forstjóri Landsvirkjunar
Hörður Ágústsson, listmálari
Viihjálmur Hjálmarsson, arkitekt
Jónas Frímannsson, verkíræðingur
Hákon Ólafsson, forstjóri Ranns. byggingaríðn.
Gunnar Torfason, verkfræðingur
Vífill Oddsson, verkíræðingur
Stanley Pálsson, verkfræðingur
Þorsteinn Helgason, prófessor
Pétur Stefánsson, verkfræðingur
Rikharður Kristjánsson, verkfræðingur
Ólafur Erlingsson, verkfræðingur
Guðmundur Einarsson, verkfræðingur
> að tilkynna ]
miðvikudag 12. nóvember i
2 50 88 (aðalskrifstofa)
FELAG
RAÐGJAFARVERKFRÆÐINGA
Engjateig 7, 105 Rejrkjavík

Minni bensíneyðsla. Meiri ending.
Betra grip í bleytu
og hálku.
Örugg rásiesta í snjó.
□ Gott grip
□ Góð ending
□ Fastara grip
□ Öruggari
hemlun
□ Hljóðlátari
akstur
□ Meiri ending
LEIÐANDI í VERÖLD TÆKNIÞRÓUNNAR HJÓLBARÐA
HEKLAHF
Laugavegi 170-172 Simi 280B0 695SOO
GOODfÝEAR