Morgunblaðið - 17.12.1987, Qupperneq 37

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. DESEMBER 1987
C 37
PYTTUR EÐA PERLA?
Kæri Velvakandi:
Nú er illt í efni, því að komið hef-
ur í ljós, að sú dýrmæta „perla
Reykjavíkur" sem allir keppast nú
um að varðveita hvem þumlung af,
er að vísra manna mati einhver sá
mesti forarpyttur, sem hugsast get-
ur.
Reyndar er þetta ekki að koma í
ljós núna. Á þetta hefur verið bent
fyrir Qölmörgum árum og hefur
mátt vera öllum þeim ljóst, sem
ganga meðfram tjöminni og fínna
af henni fnykinn á góðviðrisdögum.
Engu að síður er þetta sá staður,
sem foreldrar og afar og ömmur
hafa ánægju af að koma til með
yngstu kynslóðina og gleðjast við að
gefa öndum og álftum. Þetta er sá
staður, sem smáböm. geta dást yfir
litlu ungunum og vissulega snertir
það streng í bijósti okkar hinna eldri
að fylgjast með því að krían sé nú
komin — á réttum tíma eins og venju-
lega. Það gefur vissan stöðugleika í
tilveruna.
En tjömin er á vorin líka ófriðar-
svæði, þar sem litlir andarungar
beijast fyrir lífí sínu og ljótur leikur
er háður. Hann er tilkominn vegna
þess,» að svartbakurinn hefur síðustu
árin tekið völdin við tjömina og
stundar þar andarungadráp af mik-
illi kunnáttu og fullkomnu samvizku-
leysi.
Mér fínnst ástæða til að álasa
borgaryfírvöldum fyrir að hafa ekki
sinnt tjöminni í langan tíma og þá
á ég m.a. við, að hafa ekki fyrir löngu
látið hreinsa tjömina og séð um að
eðlileg endumýjun vatns eigi sér stað
í henni og fyrir að láta ekki halda í
skeflum vargfuglum, sem engin
prýði er af á tjöminni, en eru öðrum
fuglum til óþurftar og hafa að auki
nóg að éta á öskuhaugum borgarinn-
ar. Umhverfí tjamarinnar hefur í
bezta falli verið látið eiga sig þar til
nú í ár, að lítil malarströnd var sett
meðfram henni, þannig að nú þurfa
foreldrar ekki lengur að ríghalda í
smábömin til að þau detti ekki fram
af háum bakkanum.
Mér hefur oft fundizt að vel mættu
menn á góðviðrisdögum sigla um
tjömina á flatbotnum, annaðhvort
stignum, rónum eða undir seglum.
Það virðist vinsælt meðal fólks í öðr-
um borgum sem hafa tjamir eða
vötn innan borgarmarkanna. Og ég
fæ ekki séð, að fuglalífínu mundi
stafa mikil hætta af því, a.m.k. kæm-
ist það ekki í námunda við ungadráp
svartbaksins. Á varptíma mætti
liggja kaðall í vatnsborðinu svo sem
50 metra frá hólmanum til að ekki
yrði um truflun að ræða.
En varla er við þvf að búast, að
borgaryfírvöld hafi sinnt tjömninni
vel, því að ekki hefur verið mikill
þrýstingur á þau, hvorki frá þessum
skrifara eða öðmm borgarbúum.
Það eru aldrei haldnir fundir um
tjömina eða undirskriftarlistar hafðir
í gangi, þegar hún er að drabbast
niður og ekkert gert við hana. Allt
fer í gang, loks ef eitthvað á að gera.
Nú er tilefnið auðvitað ráðhúsið
og hefur það áður — og þá er
óþverrapollurinn samstundis orðinn
að „perlu Reykjavíkur", sem ekki
má snerta. Lífríki fensins er orðið
heilagt, jafnvel þótt út úr öllu þessu
gæti komið að homsilin fengju fyrir
bragðið ögn af súrefni, en hættu að
deyja hægum köfnunardauða af kló-
akki.
Þessi grein er ekki skrifuð með
eða á móti ráðhúsinu. Ef eitthvað,
þá fínnst skrifara að það mætti vera
meiri reisn yfír því. Ef til vill væri
hús Thors Jensen það fallegasta sem
borgarstjóri nokkurrar borgar gæti
fengið fyrir skrifstofu sína, en Mið-
bæjarskólinn eða hús á þeim stað
gæti hentað fyrir fjöldann allan af
stofnunum borgarinnar. En það hef-
ur vafalaust verið athugað.
Borgarstjóri og þeir, sem til þess
hafa verið .kjömir, eiga að halda
ótrauðir áfram með sfn plön og mega
vita að þeir byggja aldrei hús þama
eða annars staðar án þess að úrtölu-
hópar fari af stað með hávaða, sumir
af pólitískum hvötum, sem er slæmt
og ekki hægt að taka mark á, en
aðrir af fagurfræðilegum ástæðum,
sem aldrei er hægt að samræma svo
að öllum líki. Hinsvegar væri gott,
ef þeir, sem hæst láta, sneru sér að
því að hvetja borgaryfirvöld til að
sinna lífríki tjamarinnar, ekki með
því að rannsaka hálfdauð homsíli,
heldur með því að dýpka tjömina,
endumýja vatn og losna við varginn.
Umhverfíð á að fegra með betri
göngustígum, blómum, tijám, bekkj-
um og bátum og öllu því, sem mundi
laða fólk að henni og hver veit nema
fúapytturinn verði þá loks að perlu.
Tumi
Þessir hringdu ..
Ekkert
athugavert við
sýningu
myndarinnar
Goði Sveinsson, dagskrárstjóri
Stöðvar 2, hringdi:
„í pisli eftir Kristrúnu í Velvak-
anda sl. föstudag er fundið að
sýningu Stöðvar 2 á kvikmyndinni
Fingur vegna þess hve þar var
mikið um ofbeldi og myndin ekki
við hæfí bama. Við vörum ætíð
við slíkum myndum í dagskrár-
kynningu og setjum þær á
dagskrá seinnt á kvöldin. Okkur
fínnst ótilhýðilegt að fólk kvarti
undan sýningu myndar sem sýnd
er 20 mínútum fyrir eitt þegar
öll böm ættu að vera Sofnuð.
Myndir sem þessar era ekki settar
á dagskrá á eftirmiðdögum eða
snemma kvölds, en einhvers stað-
ar verða þessar myndir að vera á
dagskránni. Þama var um góða
spennumynd að ræða þó alltaf
megi deila um hlut ofbeldis í kvik-
myndum. Þessi mynd er ekki
frábrugðin þeim myndum sem
bíóin sýna og bannaðar eru innan
16 ára.
Stöð 2 á ánægjulegt samstarf
við Kvikmyndaeftirlitið og við telj-
um að gagnkvæmur skilningur sé
um sýningartíma á bönnuðu efni
almennt. Stöð 2 telur sér allra
síst hag í því að misbjóða fólk
með ofbeldismyndum á þeim tíma
sem böm horfa á útsendingar."
Whitney Houston
G.S% hringdi:
„Ég tel að Whitney Houston.-
eigi ekki skilið að vera svona vin-
sæl eins og hún er. Hún semur
ekki lögin sín sjálf og fær flest
upp í hendurnar. Pet Shop Boys
er lang besta hljómsveitin núna."
Kettlingur
Hálfstálpuð læða, grábröndótt
og vel vanin, fannst í Fossvogs-
hverfí fyrir skömmu. Upplýsingar
gefur Guðrún í síma 35919 eða
698330.
Seðlaveski
Vínrautt seðlaveski með vísa-
korti, peningum o. fl. tapaðist
fyrir skömmu, trúlega fyrir utan
Oðinsgötu 32. Finnandi er vin-
samlegast beðinn að hafa samban
við Maríu í síma 623164.
Læða
Yijótt læða með ljósbláa ól
fannst í Skipholti fyrir nokkra en
þar hefur hún*verið á flækingi í
sumar. Eigandi hennar er beðinn
að hringja í síma 76206.

Þú hlýtur að sjá það sjálfur
að drykkjuskapur þinn
leiðir okkur bæði í ógöng-
ur.
HÖGNI HREKKVISI
/H.' HIE> FRÆGA KVEFMHPAL- högma "
SKEGQIÐ!'