Morgunblaðið - 09.01.1994, Síða 3

2 C
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 9. JANUAR 1994

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 9. JANUAR 1994
C 3
Mercedes Benz inn á
smábílamarkarðinn
MERCEDES Benz hefur ákveðið að hefja framleiðslu á nýrri línu
smábila í Þýskalandi, svonefndri A-línu. Framleiðsla bílanna hefst
1997 en þetta verður í fyrsta sinn í sögu Mercedes Benz sem fyrir-
tækið fer inn á smábílamarkaðinn. Ákvörðunin var tekin í kjölfar
samkomulags sem tókst á milli fyrirtækisins og starfsmannanna
sem lækkar launakostnað þess um 120 milljónir dollara á ári, eða
sem samsvarar 8,5 milljörðum ÍSK. Mercedes Benz mun eyða rúm-
um 22 milljörðum ÍSK til að tækjavæða og endurbæta nýja verk-
smiðju fyrirtækisins í Rastatt í Suður-Þýskalandi.
Þein pyðguðu meira
OPBL KADETT, 1986
Morgunblaðið/Guðjón
NÝI smábíllinn Vision A sem Mercedes Benz hefur tekið
ákvörðun um að hefja framleiðslu á var frumsýndur á bílasýn-
ingunni í Frankfurt sl. haust. Allur vélar- og drifbúnaður bíls-
ins er staðsettur undir fótum ökumannsins.
LADA SAMARA, 1986
■ II-
I \m
Gert er ráð fyrir að framleiddir
verði 200 þúsund bílar í verksmiðj-
unni árið 1998 og starfsmenn verði
um 3000 talsins. Til samanburðar
má geta að 1.200 starfsmenn þarf
til að framleiða innan við 200 bíla
af E-línunni á dag. Lengi voru blik-
ur á lofti að unnt yrði að framleiða
bílinn í Þýskalandi þar sem launa-
kostnaður er mun lægri í Bretlandi,
Frakklandi og Tékklandi og öll komu
þessi lönd til greina sem framleiðslu-
staðir hins byltingarkennda smábíls
Mercedes Benz.
Samstillt átak
En með samstilltu átaki fyrirtæk-
isins og verkalýðsfélags starfs-
manna Mercedes Benz, sem sættu
sig m.a. við lítilsháttar launalækk-
anir, niðurskurð á bónusgreiðslum,
styttri vinnuviku fyrir suma starfs-
menn og vinnu á laugardögum án
þess að til greiðslu yfirvinnulauna
kæmi tókst að halda framleiðsiunni
í Þýskalandi. í staðinn gekkst Merce-
des Benz inn á að milda áhrifin af
fyrirhuguðum uppsögnum. Daimler
Benz samsteypan, sem Mercedes
Benz tilheyrir, er í miklum efnahags-
legum þrengingum og ráðgerir að
segja upp 51 þúsund starfsmönnum,
þar af er helmingurinn starfsmenn
Mercedes Benz. í stað uppsagna
mun fleiri starfsmönnum gefast
kostur á að láta fyrr af störfum fyrir
aldurssakir. ■
MAZDfl 026,1086
MITSUBISHIC0LT, 1986
100
75
50
25
"IH
::n
Ryðmyndun minnst í
AUDI, VOLVO OG BENZ
AIJDI 100, Mercedes 200 og Volvo 700 röðuðu sér í efsta sætið
yfir best ryðvörðu bílana í viðamikilli rannsókn sem norræn
neytendasamtök stóðu fyrir og birt var í tímariti sænsku neyt-
endasamtakanna, Rád og Ran, nýlega.
Könnuð var ryðmyndun í alls 686
bflum af árgerð 1986 og 1989 af
18 tegundum. Skoðaðir voru bílar
í Svíþjóð, Noregi, Danmörku og
Finnlandi. Sagaðar voru prufur úr
bílunum á sex stöðum, tvær prufur
á sílsum og innanverðum hurðar-
fölsum, ein úr neðri hurðarkanti,
ein úr bretti við afturhjól, kant á
skottloki og vélarhlíf. Skoðaðir voru
20 bílar af hverri tegund og árgerð.
Rannsóknin leiddi í Ijós að tæp-
ast var ryð að finna í sjö ára göml-
um Audi 100, Mercedes 200 og
Volvo 700. Astæður þessa eru rakt-
ar til samspils af réttri þykkt sink-
húðunar stálsins í bílunum og fram-
úrskarandi hönnun á sílsum og
hurðarfölsum.
Lestina ráku Opel Kadett, Lada
Samara, Mazda 626, Fiat Uno og
Mitsubishi Colt. Margir hlutar úr
þessum bílum voru gegnryðgaðir.
Engin prufa úr skottloki Audi-bíl-
anna reyndist með ryði en samskon-
ar prufur úr Mözdu 626 og Opel
Kadett voru ryðskemmdar.
Of þunn sinkhúð
í niðurstöðunum kemur fram að
ástæðan fyrir ryðmynduninni var
oftast sú að stálið í bílunum var
að hluta eða öllu leyti óvarið. Stálið
í allri yfirbyggingu Audi-bílanna,
sem best komu út úr könnuninni,
var hins vegar húðað með sinki.
Sinkhúðað stál veitir samt ekki
tryggingu gegn ryði því margar
bíltegundanna, einkum þær jap-
önsku, höfðu of þunna sinkhúð.
Mismunurinn er hárfínn en skiptir
sköpum. Þykktin í sinkhúð Audi-bíl-
anna er 8-10 þúsundustu hlutar úr
millimetra. Á stáli Opel Kadetts,
Mözdu 626 og Mitsubishi Colt var
sinkhúðin á bilinu 2-8 þúsundustu
hlutar úr millimetra. Fram kemur
í grein Rád og Rön að framleiðend-
ur þessara bíltegunda hafa tekið
sig á í þessum málum og kemur
það fram í niðurstöðum á 1989
árgerð.
Ekíd hringinn
um hávetur á
fjölskyldubíl
ÞAR sem við óðum skafla og ókum í skafrenning á Möðrudals-
öræfum, kom mér í hug að kannski hefði þessi ferð verið
svolítið varasöm á þessum árstíma. Margir höfðu varað við
illum veðrum og veðurspá á hverjum degi gaf ekki tilefni til
bjartsýni. En áfram liéldum við, þó skyggnið væri stundum
aðeins nokkrir metrar. Við ætluðum að ljúka hringferð um
landið á fjórhjóladrifnum Mitsubishi Lancer, hvað sem taut-
aði og raulaði, á myrkustu dögum ársins, í nánd við vetrarsól-
stöður.
Ástæðan fyrir förinni var marg-
þætt. Ég vildi prófa bílinn fyrir
tímarit mitt við íslenskar aðstæð-
ur. Enginn hafði áður prófað bíl
með því að aka hringveginn að
vetrarlagi. Erlend tímarit sýndu
ferðinni áhuga, þar sem um
óvenjulegt uppátæki var að ræða
og ísland mikið í sviðsljósinu þessa
dagana. Ferðafélagi minn Ingólf-
ur Stefánsson var klár í mynda-
tökur sem fyrirsæta, en tvö þekkt
tískutímarit vildu fá óvenjulegar
myndir úr ferðinni. Auk þess sem
ég var beðinn að finna hentuga
myndatökustaði fyrir tískumynda-
tökur. Þá vildu stór bílblöð í Evr-
ópu frásögn af ferðinni, óvön að
fá ferðalýsingu af vetrarferðum í
venjulegum bílum.
Veðurútlit slæmt
Fjórhjóladrifið hentar íslensk-
um aðstæðum. Þeir sem búa í
höfuðborginni hafa lítil kynni af
þeim erfiðleikum í samgöngum
sem landsbyggðin fæst við. Við
höfðum valið nýjan Mitsubishi til
fararinnar. Hann var á nýjum
Goodyear dekkjum á álfelgum,
ÞEGAR skafrenningurinn
var sem mestur hjálpaði mik-
ið að hafa tvígeisla kastara á
bílnum, sem lýstu stikurnar
betur upp en venjuleg aðal-
ljósin.
FÆRÐIN var erfiðust á Aust-
fjörðum en eknir voru um
2000 km á og nærri hring-
veginum, með viðkomu á
nokkrum stöðum utan hans,
á leið um lítil þorp.
Morgunblaðið/Gunnlaugur Rögnvaldsson

í LEIT að stöðum fyrir myndatökur fyrir erlend tískutíma-
rit. í baksýn sést í myndarlegan hóp sela á ísröndinni.
VILHELM Vilhelmsson vélsleðameistari stekkur hér yfir
fyrirsætuna Ingólf Stefánsson.
TEKNAR voru tískumyndir fyrir Russel og O’Neill fata-
framleiðandann í þessu sérkennilega umhverfi á Stokks-
nesi.
sem var aukabúnaður. Þá voru
sett undir hann breiðari dekk
til að gera hann sportlegri, þó
betra sé að vera á mjórri dekkj-
um í snjónum. Það þótti koma
betur út á myndum. 110 hest-
aflá vélin nægði til að koma
bílnum hressilega áfram í snjó
og fjallaskörðum.
Stöðugt var verið að útvarpa
að slæm veður væru á leiðinni
yfir landið, en við ókum til
Akureyrar án vandræða. Að
vísu héldust þurrkuarmarnir
ekki niðri við Hafnaríjall, slíkur
var vindurinn þar. Færð var
ágæt norður, að vísu glerhált
á köflum, en snjólaust. Það var
ekki fyrr en komið var á Möðru-
dalsöræfin eftir viðkomu á
Akureyri að veðrið fór að
versna. Skyggni var stundum
ekki nema nokkrir metrar og án
afláts skóf yfir veginn. Við þessar
aðstæður virkuðu tvígeisla kastar-
arnir vel, þar sem stundum var
betra að hafa breiðan geisla og
stundum punktgeisla sem lýsti
lengra. Þá lýstust vel upp stikurn-
ar meðfram veginum, sem eru lík-
lega það allra besta við islenska
vegakerfið, lífsnauðsyn má segja.
Kastarar eru margfalt betri Iýsing
en venjuleg bílljós og gefa öku-
manni aukið öryggi.
Póstburðarmenn gefast ekki
upp
Það voru fáir á ferli á hringveg-
inum á þessum tíma, þó sást til
manna að aka út jólapóstinum.
Póstmenn landsins gefast ekki
upp við útburðinn fyrr allt stendur
fast. Þrátt fyrir hrakspár varðandi
færð sem við fengum á Fáskrúðs-
firði ákváðum við að halda áfram
förinni til Hafnar án hlés. í bæjum
á Austurlandi skóf mikið í skafla
í kringum hús, en þegar komið
var í fjallaskörðin náði snjóinn
ekki að festa á upphækkuðum
vegunum. Aftur á móti var ísing
aldrei langt undan. Samt kom á
óvart hve víða vegir voru marauð-
ir, sérstaklega frá Djúpavogi að
Höfn. Þó farið væri upp brekku
seiglaðist bíllinn áfram og hjálp-
aði til að botninn er tiltölulega
sléttur undir bílnum og því minni
fyrirstaða en ella. Þá krafsaði bíll-
inn sig vel áfram, alltaf var grip
til staðar á einhveiju hjóli, það
gerði sjálfvirk tregðulæsingin í
fjórhjóladrifinu.
Við smelltum nokkrum mynd-
um til að skjalfesta viðkomu okk-
ar í ratsjárstöðinni í Stokksnesi.
Á Hótel Höfn bauðst okkur sér-
réttur staðarins eldsteiktur humar
og hreindýrakjöt, sem var lostæti.
Enda hefur hótelið þjónað þúsund-
um útlendinga, sem hafa lofsamað
matreiðsluna.
Breíðamerkurlón
Við Breiðarmerkurlón var enn
stoppað til myndatöku. Margir
íslendinga koma þar yfir sumar-
tímann, en að vetrarlagi er staður-
inn ekki síður fallegur. Það sem
eftir var ferðarinnar til höfuðborg-
arinnar lék veðrið við okkur. Sólin
settist og litaði himininn rauðan.
í raun eru íslenskir vegfarendur
oft ansi illar búnir, ef eitthvað ber
útaf. Menn ættu ekki að taka það
sem sjálfgefið mál að komast
klakklaust á leiðarenda, jafnvel
þó bíllinn sé traustur. Hér er allra
veðra von og blúnduskyrta og
lakkskór skýla litlu í vetrarkuld-
um.
Það var óneitanlega ánægjulegt
að ljúka hringvegsakstrinum án
áfalla og ekki skemmdi fyrir hve
margir töldu það glapræði að æða
af stað á þessum tíma. Við slupp-
um við allt jólastress, komum
heim á aðfangadag. Það er ekki
að ástæðulausu sem útlendingar
hafa himinn höndum tekið hér-
lendis síðustu ár og munu gera í
framtíðinni. Við tókum lífinu með
ró í heitu pottunum við Hótel Örk
í ferðalok, horfðum á stjörnubjart-
an himininn og létum okkur
dreyma um að teyma Islendinga
í auknum mæli á vit vetrarferða.
■
Gunnlaugur Rögnvaldsson
Jepparnir eru fleiri
í fámenninu í
Aðalvík á Ströndum
í fámenninu í Aðalvík norður á Ströndum þar sem enginn býr
lengur allt árið heldur koma aðeins til sumardvalar eru nokkrir
gamlir jeppar notaðir við flutning á vörum og í Aðalvík eru þeir
fjórir. Nýlega var því haldið fram hér í blaðinu að þar væri að-
eins eitt slíkt farartæki en þeir eru sem sagt ekki færri en fjórir.
Viggó Vilbogason sendi okkur
meðfýlgjandi mynd af tveimur jepp-
anna í Aðalvík. Þeir tilheyra bæiium
Þverdal sem er Sæbólsmegin í Aðal-
vík en jeppinn sem sagt var frá á
dögunum er við Látra. Þverdalur
er í tveggja til þriggja km fjarlægð
frá fjörunni og því er dálítið um-
hendis að bera allan farangur frá
fjöruborðinu og upp að bænum. Þar
koma gömlu jepparnir í góðar þarf-
ir en á Þverdal eru tveir góðir:
Willy’s 1953 og Land-Rover árgerð
1954. Þess er vandlega gætt að aka
aðeins eftir vegaslóðunum gömlu
og ekki út fyrir þá.
-Þessir jeppar eru geymdir í
gömlum útihúsum eða skemmum
yfir veturinn og sést ekki á þeim
ryð eða tæring og er merkilegt
hversu vel þeir standa sig. Hins
vegar brann rafkerfið í Land-Rover
bílnum fyrir 10 árum og það var
fyrst á síðasta sumri sem hann var
gangsettur á ný. Við áttum hins
vegar í nokkrum erfiðleikum með
að koma honum út úr skemmunni
því hún hafði sigið saman á þessum
10 árum! sagði Viggó í samtali við
blaðamann Morgunblaðsins. ■
Tveir gamlir sem enn eru góðir til síns brúks. Land-Rover frá árinu
1954 og Willy’s jeppi árgerð 1953. Jóhann Vilbogason situr við stýrið
í Willy’s jeppanum og í hinum virðist vera bílstjóri líka en þetta er
hins vegar haganlega útskorin eftirlíking.
BILAÞJONUSTA
í SKEIFUNNI
FJÖLMARGIR bíleigendur kjósa að sinna sjálfir viðhaldi bíla sinna
og minniháttar viðgerðum en ekki hafa allir aðgang að góðu hús-
næði eða verkfærum til slíks. í Skeifunni 11 b, á móti Bílaleigu
Akureyrar, tók til starfa fyrir þremur mánuðum Nýja bílaþjónust-
an sem sinnir þörfum þessa hóps.
Fyrirtækið er á 320 fermetra
gólffleti og með góðu móti komast
þar fyrir sjö bílar. Þar er bílalyfta
og verkfæri til allra almennra við-
gerða. Björg Stefánsdóttir, eigandi
Nýju bílaþjónustunnar, sagði að við-
skiptavinir sinntu alls kyns viðhaldi
og viðgerðum. Sumir skiptu um
höggdeyfa og aðrir hemlaklossa og
margir þrífa bílana sína hátt og
lágt. „Við höfum lagt mikla áherslu
á að hafa hreint og snyrtilegt hérna
og það er kannski eðlilegra að það
gangi eftir þegar það er kona sem
rekur fyrirtækið,“ sagði Björg.
Þeir sem á aðstoð þurfa að halda
geta fengið hana á staðnum gegn
aukagreiðslu. Það kostar 500 hund-
ruð krónur að vera með bíl inni
fyrstu klukkustundina en 300 kr.
tíminn eftir það. Hægt er að láta
umfelga hjólbarða á staðnum og
kostar umfelgunin og jafnvægis-
stilling á umganginum 3.200 kr.
FRÁ Nýju bSlaþjónustunni í Skeifunni.
Morgunblaðið/Árni Sæberg