Alþýðublaðið - 06.12.1920, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
m
0

0
0
$2*
0

0

ENGINN, SEM ANN
HEILSU SINNI,
notar annað blóðmeðal en F E R S Ó L. Læknir, sem um
lengri tíma hafði notað öll járnmeðul handa konu sinni,
sá engan bata á henni. Eftir að hafa notað eina flösku af
F E R S Ó L var konan mun betri, eftir tvær flöskur var
hún nær orðin heil heilsu og eftir 3 flöskur var hún orðin
albata. — Látið ekki hjálíða að nota bióðmeðalið
FERSÓL
555
0
0
555
JH sem fæst í Laugavegs Apoteki, og flestum öðrum Apo-
$j>5 tekum hér á landi. — (Að eins F E R S Ó L ekta)’
0
Nýtísku kjötbúð.
Hér með tilkynnist heiðruðum viðskiftavinum, að 4. des,, flyt eg
verzlun mína í hið nýbygða hús, fröken Kristínar Sig-
urðardóttur, Laugaveg 20 A. — Virðingarfylst
E. Milner.
■^líéqap andinn.
Amerisk /andnemasaga.
(Framh.)
„Þú mátt ekki gleyma því, að
eg berst að eins til þess að verja
varnarlausar stúlkurnar*', hvíslaði
Nathan að Roland. Svo var að
sjá, sem hann væri alt í einu
orðinn svo blóðþyrstur, að hann
réði ekkert við sig. Hann réðist
móti rauðskinnanum og braut
höfuð hans, eins og það hefði
verið úr gleri. Því næst hljóp
hann léttur í spori aftur til rúst-
anna til þess að sleppa undan
kúlum rauðskinnanna, greip hendi
hermannsins, þrýsti hana af öllu
afli og hrópaði: „Þarna sérðu
vinur minn, til hvers þú hefir
fengið mig! Ég hefi úthelt manna-
blóðil En það var nauðsynlegtl
Þorpararnir skulu ekki drepa vesl-
ings stúlkurnar og ekki hræra hár
á höfði þeirra“.
Hreysti hins friðsæla manns
var studd af Pardon Færdig og
Keisara, sem skutu af byssum
sfnum innan úr rústunum. Óvin-
irnir, sem héldu að þeir ættu við
að minsta kosti átta vopnfæra
menn að etja — svo mörg voru
skotvopnin — drógu sig f skyndi
í hlé og földu sig bak við trjá-
boli, steina og runna, og mynd-
uðu þannig hring um rústirnar,
sem þó var rofinn fram að ánni;
en þá leiðina var svo að sjá, sem
ekki yrði undankomu auðið. Rauð-
skinnar skutu við og við af byss-
um sínum og öskruðu ógurlega,
ef ske kynni, að þeim tækist að
skjóta andstæðingunum skelk í
bringuL Annað|slægið skreið einn
og einn úr hópi þeirra^ varíega
nær rústunum og skaut á bjálka
eða]Atrjábol, sem honum sýndist
vera maður. En Roland og félag-
ar hans höfðu .sest að inni í rúst-
unum, sem voru góð vörn, og þó
kúlur skillu í kringum þau, hafði
þó enginn særst, þar eð myrkrið
skýldi þeim. Þau sáu þó öll, að
þetta ástand gat ekki ríkt lengi.
Heill hópur af hugrökkum rauð-
skinnum gat þá og þegar komist
óséður inn í kofann einhverstaðar.
Ef allur hópurinn, sem Nathan
taldi líklegt að væru fimtán til
tuttugu, gerðu áhlaup hlaut afíeið-
ingin að verða hin sama. Afstað-
an var alt annað en glæsileg. Og
þó þau nú stæðu af sér hættur
næturinnar, biðu þeirra þá ekki
ógurleg endalok, þegar dagaði og
óvinirnir sæu, hve styrkur þeirra
var af skornum skamti? Hvaðan
gátu þau vænst hjálpar? |Nathan
sagði, að þau væru á hinum af-
skektasta stað í skóginum, tólf
mílur þaðan, sem landnemarnir
hefðu ætlað að taka sér náttstað.
Helmingi lengra var til allra ann-
ara staða, sem hægt var að vænta
hjálpar frá.
Ií aupskapur.
Til sölu ný föt og fataefni með
afskaplega Iágu verði. . — Einnig
ágæt ljósmyndavél og 2 vetrar-
frakkar, og tvíhleypt byssa — til
sýnis á afgreiðslu Alþýðublaðsins.
Yerzlunin „YonM selur
sykur í heildsölu og með miklutn
afslætti í smásölu, danskar kartöfi-
ur á 20 kr. pokann, ágætan lauk,
afbragðs spaðsaltað kjöt, hangifi
kjöt, smjör og flestar aðrar nauð-
synlegar vörur. Gerið svo vel og
reynið viðskiftin í „Von“.
Virðingarfylst.
Gannar Sigurðsson.
Sími 448. Sími 448,
íSttilLa. óskast í vist nú
þegar. Uppl. á Rauðarárst. 3 uppi.
K aupið
A Iþýðublaðið!
Ritstjóri og ábyrgðarm&ðar:
Ólafur Friðriksion.
Prentsmiöjan Gutenberg,