Morgunblaðið - 24.04.1996, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 24. APRÍL 1996 C 5
Mesta gróskan
í sjávarútvegi
VELTA Plast-
prents hefur
aukist um hálf-
an milljarð frá
1989 og var í
fyrra 940 milljónir. Mesta gróskan er í framleiðslu tengdri sjávarútvegi
og var hún um 35% af veltu fyrirtækisins í fyrra. Aukin áhersla verður
lögð á útflutning í framtíðinni og er stefnan að útflutningur verði um 10%
af veltu fyrirtækisins um aldamótin.
Velta Plastprents aukist um
hálfan milljarð á sjö árum
í anddyrinu á Plastprentshúsinu
verður fyrst fyrir manni Pokahorn-
ið, sem er fréttapoki fyrirtækisins.
Aftan á nýjasta tölupoka má lesa
allt um afkomu síðasta árs og fram-
an á honum eru sex myndir af fólki
sem er með framleiðslu Plastprents
í höndunum. „Það sýnir breyttar
áherslur fyrirtækisins að á myndun-
um er fólkið í fyrirrúmi,“ segir Jó-
hann Jón ísleifsson, sölustjóri sjáv-
arútvegs.
„Við erum að opna okkur og
koma meira fram fyrir augu neyt-
enda. Það hefur verið gífurlegur
vöxtur í fyrirtækinu undanfarin
tuttugu ár, en'hinn almenni neyt-
andi þekkir ekki fyrirtækið vegna
þess að það hefur að mestu verið
á fyrirtækjamarkaðnum.“
Jóhann er þarna að skírskota til
þess að nýlega voru í fyrsta skipti
boðin út hlutabréf í Plastprenti og
seldust þau upp á skömmum tíma.
Hann segir að þróunin hafi verið
alveg gífurlega hröð síðustu árin.
Prentverkið hafi færst að stórum
hluta yfir í sex lita gæðaprentun
og þá hafi fullvinnsla hérlendis auk-
ist til muna.
Umbúðirnar eru söluhvatning
„íslendingar erum ennþá að
miklu leyti hráefnisframleiðendur
fyrir fyrirtæki erlendis," segir hann.
„En þetta er að breytast. Þessi verk-
efni eru að flytjast til landsins. Við
gerum núna meira af því að fram-
leiða hráefni, fullvinna það og senda
það tilbúið á markað. Þannig munu
málin þróast í framtíðinni og í því
skyni höfum við gert breytingar á
söludeildinni til að styrkja þetta
viðhorf. Þá eru umbúðirnar notaðar
sem söluhvatning."
í þessum töluðum orðum kemur
Ottó Þormar, sölustjóri útflutnings,
inn í herbergið og blandar sér í
umræðurnar: „Það hefur ekki síður
aukist að menn séu að pakka hér
undir erlendum vörumerkjum. Fyr-
irtæki erlendis eru farin að sjá sér
hag í því að láta búa umbúðirnar
til hér heima. Ég held að það komi
fyrst og fremst til vegna gæða og
þjónustu. Það eru þau skilaboð sem
við fáum.“
Jóhann segir að aukningin sé
fyrst og fremst í sjávarútveginum.
Hún komi mest i gegnum samninga
sem söluaðilar í sjávarútvegi geri
erlendis: „Það virðist vera hags-
munamál fyrir sölusamtökin að láta
vinnu varðandi uppsetningu á verk-
inu fara fram hérlendis. Ef til vill
er það vegna þess að það er mikið
skárra að eiga það mann við mann
milli húsa ef vandræði koma upp
en að þeytast á milli landa. Einnig
er Plastprent fyllilega samkeppnis-
fært hvað varðar gæði og verð.“
„Það skiptir sjálfsagt líka máli
að við erum fjórar til fímm vikur
með hvert verkefni á meðan það
tíðkast erlendis að það taki sex til
tíu vikur,“ segir Ottó.
Aukin áhersla á útflutning
Aukin áhersla hefur verið lögð á
útflutning hjá Plastprenti undanfar-
ið og nýlega var stofnuð útflutn-
ingsdeild sem hefur skilað ágætum
árangri. Það lýsir sér m.a. í því að
ardalshöll alveg frá upphafi,“ segir
Ottó. Hann bætir við að Plastprent
verði einnig með kynningu á fram-
leiðslu Sinni í Brussel og Bremen á
næstunni. „Það er engin spurning
að þetta skilar árangri," segir hann.
„Við ætlum umfram allt að
byggja á sterkum heimamarkaði,
en framtíðarsýn fyrirtækisins er
útflutningur. í því felst líka kynning
á fyrirtækinu. Menn sjá að þetta
er fyrirtæki með metnað sem er
fyllilega samkeppnisfært við sams
konar fyrirtæki erlendis."
Jóhann segir lítinn vafa leika á
að íslendingar muni sífellt flytja út
meira og meira af fullunnum sjávar-
afurðum í framtíðinni, hvort sem það
verði í sérskornum bitum, tilbúnum
réttum eða einhveiju öðru formi.
„Maður sér fyrir sér að smærri
fisksölufyrirtæki hérlendis geri
meira af því að framleiða fyrir þau
stærri sem klári að pakka vörunni
í endanlegar umbúðir. Þróunin hef-
ur verið sú að mörg fiskvinnslufyrir-
tæki eru að vélvæðast og fara á
neytendamarkaðinn. Sjö fisk-
vinnslufyrirtæki hafa t.d. komið sér
upp pökkunarverksmiðju, ætla að
klára dæmið og fá þannig meira
út úr vörunni."
Ottó segir að mikið sé upp úr
NÝJASTI tölupoki af Pokahorninu með fréttum af
afkomu Plastprents í fyrra.
eru fyrirtækin að flytja gífurlega
vinnu hingað," segir hann.
Fjárfestingar fyrir vel á annað
hundrað milljónir
Ýmsar nýjungar eru í sjónmáli
hjá Plastprenti. Ný átta lita prent-
vél verður prufukeyrð á Ítalíu í
desember og sett upp í verksmiðj-
unni í janúar 1997. Einnig er verið
að festa kaup á fjölhæfri pokavél
sem kemur til landsins í september
og að öllum líkindum verður keypt
ný filmublástursvél síðla árs 1997.
„Þetta eru miklar og stórar fjárfest-
ingar fyrir fyrirtæki eins og Piast-
prent,“ segir Ottó.
„Þetta eru fjárfestingar fyrir vel
á annað hundrað milljónir,“ bætir
Jóhann við. „Það hefur gífurlega
möguleika í för með sér í aukinni
Morgunblaðið/Halldór
JÓHANN Jón ísleifsson og Ottó Þormar við sýnishorn af framleiðslu Plastprents.
heildarútflutningur í fyrra nam 15
milljónum króna, en nú stefnir í að
sá árangur verði jafnaður unl mitt
þetta ár.
„Við höfum verið með kynningu
á sjávarútvegssýningunum í Laug-
því að hafa að framleiða í sibreyti-
legar umbúðir. Þannig fáist stöðug-
leiki í vinnslu, gerðir séu samningar
til lengri tíma og fyrirtækin nýti
það hráefni sem þau séu með. „Með
því að framleiða umbúðir hér heima
þjónustu við viðskiptavini og kallar
á jafnari gæði og skemmri af-
greiðslutima. Þetta þýðir einnig að
við getum brugðist vel við flestum
tilboðum, alveg sama í hveiju þau
felast.“
Ottó segir að það séu t.d. ekki
margar prentsmiðjur í Evrópu sem
eigi átta lita prentvél. Það komi til
með að verða mikið stökk fram á
við fyrir íslenskan markað. „Við
sjáum fyrir okkur mikla möguleika
í útflutningi," segir hann.
„Við verðum skrefinu framar en
mjög margar sambærilegar verk-
smiðjur í Evrópu. Einnig höfum við
verið að styrkja allt sem kemur að
prentþættinum. Við höfum keypt
nýja vél til þess að gera prent-
myndamót og tölvuvætt okkur bet-
ur. Það má segja að framtíðin snú-
ist um að gera prentuninni eins góð
skil og frekast er kostur. Hún mun
snúast um hágæðaprentun í mörg-
um litum.“
Stórir samnlngar við fyrirtæki
í Suður-Af ríku
„Við ætlum ekki að fara með nein-
um látum í útflutning, en sjáum
fyrir okkur mikla möguleika með
þessum fjárfestingum," segir Ottó.
„Við tókum þátt í sýningu í Suður-
Afriku nýlega og það er vonandi
að skila sér mjög ríkulega inn um
þessar mundir.“
Hann segir að það skýrist á
næstu dögum. Búið hafi verið að
komast að samkomulagi, en þá
hefði orðið stór gengisfelling í Suð-
ur-Afríku sem hefði sett allt í bið-
stöðu. „Við erum með mjög stóra
samninga sem við fengum sam-
þykkta í mars,“ segir hann.
„Umboðsmaðurinn kemur um
helgina og verður hér í viku. Þá
verður virkilega kafað ofan í málin.
Þetta eru í raun stærri samningar
en við ráðum við. Við treystum
okkur aðeins til að anna hluta af
þeim. Við höfum ekki áhuga á að
fara í of stóra samninga og verða
þar með háðir einum aðila.“
Ottó segir að samið hafi verið
við tvö fyrirtæki. Hjá öðru fyritæk-
inu anni Plastprent 10% af fram-
leiðslunni, en hjá hinu anni það
15%. „Annars er mest áhersla lögð
á Bretlandsmarkað,“ segir hann.
„Þar erum við að stíga okkar
fyrstu skref. í fyrra fluttum við
þangað út fyrir um 15 milljónir sem
er ágætt miðað við að við höfum
verið að prófa okkur áfram.“
Óánægja með
hlutdeild Islendinga
LÝST var yfir
sérstakri
óánægju með
hlutdeild ís-
lendinga í
karfaveiðum
á Reykjanes-
hrygg á fundi Félags úthafsútgerða sem haldinn var 17. apríl síðastlið-
inn. „Eðlileg hlutdeild íslendinga miðað við það heildaraflamagn, sem
ákveðið var, hefði átt að vera a.m.k. 60 þúsund tonn, en ekki 45 þúsund
tonn, eins og samið var um,“ segir í ályktun fundarins.
Félag úthafsútgerða ályktar
um samkomulagið
á Reykjaneshrygg
Morgunblaðið/Ámi Sæberg
ÞAÐ var þungt hljóðið í mönnum á fundi Félags úthafsútgerða.
„Það eru mikil vonbrigði, að LÍÚ
skyldi taka þátt í og leggja blessun
sína yfir svo slaka samningsniður-
stöðu, sem leiðir til rúmlega 5 þús-
und tonna minni afla en Evrópusam-
bandið gerði tillögu um sem hlut
íslands. Fundurinn álítur að samn-
ingur þessi hafi verið of dýru verði
keyptur með tilliti til þess að Græn-
land og Færeyjar fengu 40 þúsund
tonn í sinn hlut.
Það er ljóst að ísland hefur ekki
fengið strandríkisrétt sinn metinn
eða veiðireynslu. Skorar fundurinn
á stjórnvöld að einbeita sér að þvi,
að í næstu samningum um skiptingu
aflaheimilda til karfaveiða á Reykja-
neshrygg verði hagsmuna íslend-
inga betur gætt og hlutdeild þeirra
aukin frá því sem samið hefur verið
um fyrir árið 1996.“
Efast um lagastoð reglugerðar
Jafnframt lýsti fundurinn yfir
undrun sinni á nýsettri reglugerð
sjávarútvegsráðherra um stjórn
veiða í Síldarsmugunni á yfirstand-
andi ári. Nær öruggt mætti telja að
ráðherra hefði ekki lagaheimild til
setningar slíkrar reglugerðar til
veiða á alþjóðlegu hafsvæði, sem
engir milliríkjasamningar hefðu ver-
ið gerðir um, hvað þá til að tak-
marka veiðar þar við þau íslensku
skip sem veiðileyfi hefðu innan ís-
lenskrar fiskveiðilögsögu.
„Skilyrði um ráðherraleyfi til
veiða íslenskra skipa á úthafmu eru
ennfremur í andstöðu við ákvæði
87. gr. Hafréttarsáttmála Samein-
uðu þjóðanna um frelsi til veiða á
Úthafinu," segir ennfremur í álykt-
uninni. „Að því er varðar tilraunir
til samninga um veiðar í Síldar-
smugunni væntir fundurinn þess að
íslensk stjórnvöld haldi fast á hags-
munum Islendinga og hviki hvergi
fyrir viðleitni annarra þjóða til yfir-
gangs á þessu hafsvæði.
Helstl vaxtarbroddurinn
Að lokum sagði í ályktun fundar-
ins að úthafsveiðar væru nú helsti
vaxtarbroddur íslensks sjávarútvegs
og sá vaxtarbroddur fengi ekki að
dafna nema með athafnafrelsi. ís-
lendingar ættu að beina kröftum
sínum að sem stærstum hlut íslands
í úthafsveiðum og forðast átök um
innbyrðis skiptingu.
íslendingar ættu að láta framtak
og útsjónarsemi útgerðarmanna og
skipstjórnarmanna ráða hlut hvers
og eins, ekki skömmtun og úthlutun
stjórnvalda. Afskipti framkvæmda-
valds og löggjafa af úthafsveiðimál-
um ættu fyrst og fremst að felast
í stuðningi við sókn útvegsmanna á
fjarlæg mið til stóraukinnar tekju-
öflunar fyrir þjóðarbúið.