Morgunblaðið - 19.05.1996, Blaðsíða 3

2 C SUNNUDAGUR 19. MAÍ 1996 MORGUNBLAÐIÐ • MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 19. MAÍ 1996 C ö
FERÐALÖG FERÐALÖG
SÚ fullyrðing að Benidorm á Spáni
sé sólríkasti staður í Evrópu með 306
sólardaga á ári á efalítið sinn þátt í
að landinn hefur sótt þangað í æ rík-
ari mæli undanfarin ár. Þessi gamli
fískimannabær í Valenciahéraði við
Costa Blanca eða Hvítu ströndina á
Austur-Spáni, hefur frá miðbiki aldar-
innar laðað til sín milljónir ferðamanna
og byggst upp með ógnarhraða.
Þótt dyntóttir íslenskir veðurguðir
hafí ekki verið ýkja grimmir í vetur
fannst mér, langþreyttri af sólarleysi,
lítið á þá að treysta á komandi sumri
og tilhugsunin um letilíf á sólarströnd
varð sífellt geðþekkari þegar nær dró
páskum. Eftir greindarlegar rökræður
við sjálfa mig ákvað ég að taka for-
skot á sumarið og bregða mér í viku
með Samvinnuferðum/Landsýn til
Benidorm um páskana.
Stemmningin í Leifsstöð að morgni
3. apríl minnti mig svolítið á skóla-
ferðalögin í gamla daga, enda margt
um manninn, létt yfir fólki og allir
virtust þekkja alla. Inn á milli glað-
beittra sólarlandafara stikuðu að vísu
ábúðarmiklir karlar, sem töluðu í
GSM-síma, og höfðu áreiðanlega
þungar áhyggjur af afkomu þjóðarbús-
ins í fjarveru sinni. Slíkir símar voru
ekki til þegar ég fór í skólaferðalög.
í svokölluðum pakkaferðum eru
ferðimar til og frá áfangastað stund-
um ekki síðri skemmtun en dvölin á
staðnum. Eftir þriggja og hálfs tíma
ánægjulegt flug tóku vasklegir far-
arstjórar á móti hópnum og skipuðu
í tvo hópferðabíla. Akstur að Levante
Club-hótelinu, við samnefnda strönd,
tók um hálftíma og með því að hlýða
á fararstjórann urðu farþegar margs
vísari á leiðinni.
Litla Manhattan
í fljótu bragði er fátt á Benidorm
sem minnir á gamla tíð, þegar fiskveið-
ar og landbúnaður voru aðalatvinnu-
vegir íbúanna. Árið 1966 lögðu borg-
aryfirvöld fram fyrstu drög að skipu-
lagi bæjarins og hófust stórtækar
framkvæmdir tveimur árum síðar.
Sandskaflar og óiífu- og ávaxtatré
viku á skömmum tíma fyrir breiðgöt-
unum Mediterraneo, sem íslendingar
kalla Laugaveginn, einni götu fyrir
ofan Levante-ströndina, og Europa
Avenida, sem liggur frá sömu strönd
í norður. Við þessar þijátíu metra
breiðu götur risu skýjakljúfarnir einn
af öðrum, allir sjö metra innan lóðar-
marka, sem þýddi að fjörutíu og fjórir
metrar voru milli húsa. Auðvelt er að
ímynda sér hvílík bylting slíkar fram-
kvæmdir hafa verið í þorpi þar sem
aðalgatan var einungs sex metra breið.
Vegna allra skýjakljúfanna sker
Benidorm sig frá öðrum spönskum
strandbæjum og er stundum nefnd
Litla Manhattan. Núna er verið að
byggja þar fjörutíu og níu hæða hót-
el, sem verður hæsta hótelbygging í
Evrópu. Bæjaryfirvöld hafa ekki sett
nein takmörk um hæð bygginga, en
því hærri sem byggingin er, þeim mun
opnara svæði þarf að vera í kringum
hana til að nægilegt rými sé fyrir bíla-
stæði, garða, verslunarsvæði og síðast
en ekki síst til að ekkert skyggi á
sólina, aðaltekjulind bæjarins.
Levante Club, þar sem þorri sam-
ferðamannanna gisti, er steinsnar frá
ströndinni og í göngufæri við gamla
bæinn. Hvort tveggja fannst mér mik-
ill kostur. í hótelinu eru misstórar íbúð-
ir í fjórum níu til sautján hæða bygg-
ingum, úti- og innisundlaug, matsölu-
staður og bar. Aðstaða er öll hin
snyrtilegasta, en snyrtimennska virðist
raunar hvarvetna í hávegum höfð á
Benidorm.
Ekkert stress
Þar sem einkunnarorð mín í þess-
arri ferð áttu að vera „ekkert stress"
lét ég hjá líða að fara með hópnum
og fararstjórunum á kínverskan veit-
ingastað skömmu eftir skráningu á
hótelið. Hins vegar mætti ég, eftir
smáskoðunarferð um næsta nágrenni,
á íslendingaballið á hótelinu síðar um
kvöldið og hafði gaman af, enda ekki
oft sem sjá má alla aldurshópa dansa
og skemmta sér saman.
Með ekki háleitara markmið en að
slappa af, liggja í sólinni, borða vel
og skemmta mér, varð ég ekki mikið
fróðari en áður um menningu og sögu
Spánar. Aftur á móti komst ég að því
að á Benidorm eru ógrynni góðra
matsölustaða og tugir diskóteka og
næturklúbba. Mér til afsökunar hef
Diskó og
skemmtanir

ffi

Sísi

■ Wiíí- i * ■ -'i
| -1 ' j I I

1 Mjt

í GAMLA bænum eru þröngar, bugðóttar götur.
LEVANTE-ströndin er þrír kílómetrar.
Morgunblaðið/vþj
KAFFIHÚS við „Laugaveginn".
Gamla fiskimannaþorpid
sem núna hef ur vidur-
nef nið Litla Manhattan
Skýiakljúfar og tandurhreinar strendur eru helstu einkenni Benidorm.
Valgeröur Þ. Jónsdóttir heillaóist þó mest gf gamla bænum
með öllum skemmtilegu stöðunum sem þar er að finna.

/i*-
... 'Ví-
Nrfj

Vv
• •?-:+ *

MÓTAÐ í sandinum.
IBOLTALEIK á ströndinni.
PIZZURNAR á Topo Gigio eru
hið mesta lostæti.
ég þó fyrir satt að á Benid-
orm eru sérstakir menningar-
viðburðir ekki daglegt brauð
og meira er lagt upp úr af-
þreyingu af ýmsu tagi fyrir
börn og fullorðna.
Margir kjósa að taka bíla-
leigubíl og ferðast á eigin
vegum, en líklega eru fleiri
sem skella sér í skipulagðar
skoðunar- og skemmtiferðir
ferðaskrifstofanna. Sam-
vinnuferðir/Landsýn bjóða
upp á nokkrar slíkar, m.a. í
Port Aventura - ævin-
týragarðinn, Aqualan-
dia - vatnsleikjagarð-
inn, sem sagður er
einn stærsti og glæsi-
legasti vatnsleikja-
garður Evrópu, hálfs
dags ferð í dýragarð,
verslunarferð til Alic-
ante, sem er 300 þús-
und manna hafnar-,
verslunar- og iðnaðar-
borg, skammt sunnan
við Benidorm, einnig
er boðið upp á tor-
færuakstur um nærliggjandi sveita-
þorp með áningu við Toll de la Cald-
era, stærsta foss Valenciahéraðs við
Algar-þorpið. í páskaferðinni náðist
ekki næg þátttaka í tívolíferðina, sem
alla jafna er mjög vinsæl, en ungir
sem aldnir fjölmenntu í næturklúbba-
ferðina í Benidorm Palace. Að mínu
viti voru skemmtiatriðin, m.a. flam-
ingodansarnir, grínleikarinn og töfra-
maðurinn, á heimsmælikvarða og
hljómsveitin The Four Tops stóð vel
fyrir sínu og náði upp mikilli stemmn-
ingu.
Rlsinn og þorpsstúlkan
Annars er ýmislegt hægt að gera
sér til dundurs á Benidorm og ekki
nauðsynlegt að fara langt til að hafa
gaman af dvölinni. Bærinn státar af
tveimur þriggja kílómetra tand-
urhreinum ströndum, sem liggja sitt-
hvoru megin við ævafornan kastala á
klettahöfða. Þaðan er frábært útsýni
og er Benidorm eyja í beinu sjón-
máli. Eyjan, sem var í eina tíð at-
hvarf smyglara og sjóræningja, er
mikil náttúruperla með fjölskrúðugu
fuglalífi. Sagan segir að risi í fjallinu
Sierra Aitona hafi orðið ástfanginn
af þorpsstúlku, sem hryggbraut hann.
Risinn reiddist gífurlega og vildi
hefna sín. Hann tók stein úr fjallinu
og ætlaði að grýta þorpsbúa, en missti
marks og steinninn lenti í sjónum.
Þeir sem trúa sögunni segja að land-
fræðilegar mælingar sýni að eyjan
er nákvæmlega eins í laginu og stórt
skarð í fjailinu. Vísindamenn segja
þetta bábilju eina og benda á að eftir
að ísöld leið undir lok hafi skriðjöklar
orðið til þess að bútur úr fjallinu lenti
í sjónum.
Á strandgöt-
unni meðfram
Levante eru veit-
ingahús, versl-
anir og barir á
hveiju strái og
fjölskrúðugt
mannlíf nánast
allan sólarhring-
inn. Á morgnana
bjóða sumir veit-
ingastaðir upp á
danstónlist og
þangað kemur
gamla fólkið til
að dansa við
undirleik hljóm-
borðsleikara, fer
síðan heim og
hvílir sig, en
mætir aftur í
dansinn um
kvöldmatarleyt-
ið.
Unga fólkið
virðist hugsa sér
lítt til hreyfings
fyrr en um mið-
nættið. Nokkuð
fjarri ströndinni,
um miðja vegu
milli gamla bæj-
arins og Le-
vante-hótelsins,
er aragrúi diskó-
teka og alls konar bara og
veitingaStaða, þar sem
skemmtikraftar troða upp.
Myndir af Sticky Vicky og
Sexy Barbara voru mest
áberandi á auglýsingaskilt-
um. Konur þessar fóru á
marga staði á hveiju kvöldi
og léku listir sínar fáklædd-
ar mjög. Sú fyrrnefnda sér-
hæfði sig í vægast sagt nýst-
árlegum töfrabrögðum en
hin dansaði trylltan dans og
reyndi allt hvað af tók að
fá einhvern sveininn til að
verða sér til skammar. Öllu
sómasamlegri voru hinir
ýmsu hljóðfæraleikarar og
söngvarar, sem virtust líka
fara á milli staða og
skemmta með leik og söng.
Flestir hafa efalítið mátt
muna sinn fífíl fegurri.
Margir voru auglýstir sem
fyrrverandi liðsmenn gamalla breskra
eða bandarískra bítlahljómsveita, eins
og The Drifters
Gamli bærinn
Elsti bæjarhlutinn er einfaldlega
nefndur gamli bærinn. Sem betur fer
var hann ekki látinn víkja fyrir skýja-
kljúfum, því án hans væri fátt á Benid-
orm sem minnti á gamla fískimanna-
þorpið sem bærinn eitt sinn var. Hús-
in sem fískimennirnir byggðu sér, eru
flest tveggja hæða, óregluleg í laginu
og sum örlítið hallandi. Þau mynda
skemmtilega þyrpingu og milli þeirra
eru þröngar, bugðóttar götur. Á þessu
svæði er fjöldi ólíkra verslana, kaffi-
húsa og veitingastaða slíkur að vikan
rétt dugði til að að skoða það helsta.
Ég var þó öll af vilja gerð, gramsaði
í skemmtilegum antikverslunum og
giingurbúðum, gekk staðföst fram hjá
tískubúðum, en kynnti mér veitinga-
húsin nokkuð ítarlega og fæ enn vatn
í munninn þegar ég hugsa um kanínu-
kjötið sem matreitt var í tómat og
hvítlauk á Las Parrillas. Fáir eftirrétt-
ir fannst mér jafnast á við pönnukök-
una með eplamaukinu og heitu súkku-
laðisósunni á franska veitingastaðnum
L’Escargot. Allmörg veitingahús bjóða
upp á paella, þjóðarrétt Spánverja, sem
upprunninn er í Valenciahérðaði, enda
svæðið eitt fárra á Spáni þar sem
hrísgijón, aðaluppistaðan í réttinum,
eru ræktuð.
Pizzuaðdáendur ættu þó að fara á
„Laugaveginn" og bragða á pizzunum
á Topo Gigio, því þær eru hið mesta
lostæti. Betra er að bera sig fyrir-
mannlega við borðhaldið, því yfír-
þjónninn, einstaklega tiginmannlegur
á að líta, er sagður setja ofan í við
gesti sem honum finnst ekki kunna
tilhlýðilega borðsiði.
Þótt Benidorm státi af flestu sem
prýðir fyrirmyndar strandbæi fannst
mér gamli bærinn helsta skrautfjöð-
urin. Þeir sem ekki skoða sig um þar
hafa misst af miklu á Benidorm. ■
um I miðbænum og spjalla
við sölukalla sem selja
Fyrir utan að skoða söfn
oq falleqg staði fannst
Jóhönnu Kristjóns-
dóttur gaman að randa
skraut og skran.
Hin
eina og
sanna
FRÁ Alexandríu.
Alexandría
vistarverur konungsfjÖlskyldunn-
ar og þeim er öllum vel og mynd-
ariega haldið við en ekkert þeirra
var opið gestum.
Mér kom dálítið á óvart að finna
ekki almennilegan fískiréttastað í
borginni þrátt fyrir fyrirspurnir.
Góðan fiskrétt borðaði ég þó í
seinna skiptið, það var á Hótel
Palestínu sem er án efa á feg-
ursta stað borgarinnar, í Montaza-
görðunum og við litla vík með
grænum sjó.
í borginni eru helstu hótelin
Palestínuhótei, Sheraton og
Ramada, svo og Cecil við aðaltorg-
ið. Einnig fjöldi annarra góðra og
þokkalegra, svo það er sjaldan
hörgull á gistirými fyrir aðkomu-
menn. Ekki er ástæðan til að
mæla með Sheraton en Palestínu-
hótelið er til fyrirmyndar.
Ferðin tekur í mesta
lagi 3 klst.
Fyrir utan að* skoða söfn og
fallega staði er bara gaman að
randa um í miðbænum, spjalla við
sölukalla sem selja skraut og
skran. „Cartier“-úr
fyrir nánast ekki
neitt, setjast á
skemmtilega te-
staði og allir gefa
sig á tal við mann.
En Alexandría er
bragðminni en Ka-
iró, hún er þægileg
og kannski ekki
beint hugljúf, en
fyrirhafnarlítil.
Mér létti þó stór-
um þegar ég fann
að bílstjórarnir
voru eins og í Ka-
iró, menn sem virð-
ast friðsemd-
armenn að öllu
leyti missa ger-
samlega stjórn á
sér þegar þeir setj-
ast undir stýri,
flauta og flauta og
keyra af þvílíku
offorsi að það er
eins og þeir séu
með sárveika móð-
ur sína á leið á spítala.
Ferð til Alexandríu um Eyði-
merkurhraðbrautina en ekki
Deltaveginn sem er austar og
mun seinfarnari, en örugglega
fallegri, tekur ekki nema í mesta
íagi 3 klukkutíma.
Far með t.d. því ágæta fyrir-
tæki Delta Company er fjarska
þægileg. Borið er fram te og
sætindi fyrir sæmilegt verð, en
Tommi og Jenni með arabískum
texta auk boðlegrar egypskrar
eða amerískrar kvikmyndar eru
sýndar á leiðinni í loftkældum og
stundum 2ja hæða bíl. Þetta ger-
ir að verkum að til Alexandríu
kemur maður ekki þreyttur held-
ur upplagður og tilbúinn í tuskið.
ÍBÚAR Alexandríu geta státað
af því að um sjötíu borgir víðs
vegar um heiminn hafa verið
skírðar í höfuðið á henni, en auð-
vitað er hún Alexandrían eina og
sanna. Borgin var upphaflega
reist af Alexander mikla eins og
alkunna er og eftir að hafa barið
á Persum hélt hann með hermenn
sína til Egyptalands. Þeir gerðu
hann að faraóa sínum í Memphis.
Alexander ákvað að reisa hafn-
arborg við Miðjarðarhafið en þeg-
ar hann hafði hleypt verkinu af
stokkunum hélt hann á braut og
kom ekki aftur til landsins fyrr
en hann var fluttur þangað látinn
og jarðsettur.
Raunar státa Alexandríubúar
af því að fleiri frægar
persónur mannkynssög-
unnar áttu þar rætur.
Kleópatra að sjálfsögðu,
Arkimedes, Omar Sharif
og síðast en ekki síst
Gamal Abdel Nasser,
forseti sem er dáður af
almenningi hér þótt um
26 ár séu liðin síðan hann
dó. Húsið sem hann
fæddist í og bjó fyrstu
sjö ár ævinnar er með
sömu ummerkjum og þá.
SS8F

i--. Í2P&&P4&W*
kílómetra. Þegar ég kom til Alex-
andríu í þau skipti bæði sem ég
hef farið þangað var ægissíðan
vissulega fögur en húsin virtust
meira og minna enn í dvala. Ka-
iróbúar mæta ekki fyrr en í maí-
lok eða síðar.
Því er búið í fæstum þessara
gríðarmiklu og ekki alltaf fallegu
blokka en kannski réðst það fyrst
og fremst að þar var svo lítið líf
að sjá.
Sjávarilminn fór að leggja að
vitunum mörgum kílómetrum
áður en komið er inn í bæinn, sem
er Islendingi svo fjarska þekkur.
Alexandría er langtum hreinni
borg en Kairó, snyrtileg borg og
skipulögð þó víða séu innan um
fátækrahverfi eins og víðar.
Borgin er grunn - varla meira
en fnnm sex kílómetrar að dýpt
en það er fyrst og síðast ægissíð-
an sem töfrar mann. Og vinsemd
fólksins er öðruvísi.
Alaxendría fær ekki ýkja
marga túrista miðað við aðra staði
í Egyptalandi og sé maður alnennt
vinsæll og vel séður í Kairó er
Þar var eitt af sjö
undrum veraldar
í Alaxandríu var einn-
ig ljósatuminn, talinn
eitt af sjö undrum verald-
ar. Af honum sést nú hvorki tang-
ur né tetur en sl. ár hafa vísinda-
menn og fornleifafræðingar verið
að finna alls kyns merka forn-
muni á hafsbotninum rétt við
hafnarkjaftinn svo kannski ljósat-
urninn finnist eða að minnsta kosti
brot úr honum.
Menn skemmtu sér dátt yfir því
á dögunum þegar Chirac Frakk-
landsforseti var í heimsókn og
kom við í Alexandríu og hittist
þá svo ljómandi vel á að. þegar
hann bar að var verið að hífa upp
úr sjónum myndarlegt steinhöfuð.
Borgin er smábær miðað við
Kairó. Þar búa að jafnaði um 3,5
milljónir manns en í sumarhitum
Kairó flykkjast efnaðir Kairóbúar
þangað og íbúatala fer upp í 6
milljónir.
Andvari Miðjarðarhafsins leik-
ur um borgina og hitamunur á
henni og Kairó er venjulega 5 stig
og stundum meira yfir sumarið.
Sofandi ægissíAa
Strandlengjan sem borgin
stendur við þenur sig um 25-30
KRAKKARNIR léku sér í Miðjarðarhafsfjörunni.
TIGNARLEGUR inngangur
(keyrsla) í garðana.
maður hrein himnasending í Alex-
andríu.
Því þeir eru svo hjartanlega
þakklátur erlendum ferðamönnum
sem nenna að fara þessa 230 kíló-
metra til að dvelja með þeim þó
ekki sé nema örfáa daga. Af því
þeir eiga því bara ekki að venjast.
Ýmsar sögulegar
mlnjar að sjá
Þar er mjög merkt grískt-róm-
verskt safn, minnisvarðar, kata-
kombur sem jafnvel manneskja
eins og ég með innilokunarkennd
á óeðlilegu stigi, getur skoðað, og
hin fræga Pompeiusarsúla.
Að ógleymdum Montaza-
görðunum, en þá lét næst síðasti
kóngur gera, og innan hans eru
MONTAZAGARÐARNIR.