Morgunblaðið - 17.11.1996, Blaðsíða 4

4 C SUNNUDAGUR 17. NÓVEMBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
MAISSTÖNG, humar og meðlæti borðað eftir kúnstarinnar reglum.
ast. Á vestasta hluta eyjarinnar má
sjá steingervinga og lesa í milljóna
ára jarðsögu og þar geta menn einn-
ig lagst í mjúkan rauðan leir, látið
hann skorpna á skrokknum áður en
hann er skolaður af í sjónum.
Letilíf alla daga
Einn bærinn heitir Edgartown.
Þar eru engin umferðarljós frekar
en á Húsavík enda stemmningin svip-
uð og letilegur laugardagur í íslensk-
um bæ - nema að þar er hún alla
daga. Tvílyft timburhúsin með háu
risi eru einkennandi og alls staðar
minna íbúamir á uppruna sinn með
bandaríska fánanum. Ferðamenn
snuðra við skemmtibátana í höfn-
inni, skoða minjagripina og geta
gert ágæt kaup; ekki síst er úrval
af hvers konar myndlist.
Sérstök sumarhátíð eða humar-
veisla á ströndinni er einn fárra siða
sem borist hefur frá Indíánum og
varðveist í amerísku menningarlífi.
Grafin er hola, kynt með rekaviði
og þangi, komið þar fyrir eftir kúnst-
arinnar reglum kartöflum, lauk,
maísstöngum og humri og borið fram
með sítrónum, smjöri og brauði.
Þetta er enginn skyndibiti því elda-
mennskan er nánast dagsverk! En
þessu skyldu menn ekki missa af sem
heimsækja víngarð Mörtu.
■
Jóhannes Tómasson
Japtmir skoða
norðurliósin
ó íslandi
Afslöppuð
stemmning í
víngarði Mörtu
Enginn skyldi halda til Mörtueyjar
nema hann sé reiðubúinn að veija
þar talsverðu fé. Stórlaxar verð-
bréfamarkaðanna úr nálægum stór-
borgum, kvikmyndastjömur, pólitík-
usar og annað fólk á uppleið sem
hefur komist í álnir hefur nefnilega
vanið komur sínar á þessar slóðir (um
100 þúsund manns á ári) og íbúam-
ir 14 þúsund sem sjá um greiðann
verða vitaskuld að fá eitthvað fyrir
sinn snúð. Áður vora rithöfundar og
listamenn fjölmennastir í hópi dval-
argesta. Annars höfðu kvikmyndim-
ar næstum komið óorði á staðinn því
þama var sögusvið Ókindarinnar,
Jaws, og mátti ferðaþjónusta eyjar-
innar þola öldudal vegna hræðslu við
hákarlana þar úti fyrir. En það
gleymdist fljótt og kvikmyndaunn-
endur sáu Martha’s Vineyard í róm-
antískara ljósi eftir að Sabrina og
Harrison Ford höfðu eytt þar dags-
stund. Og talandi um hákarla - þá
HVAR er notalegt að veija sum-
arfríi ef ekki á lítilli eyju í þægilegum
hita síðsumars þar sem menn kjósa
sér afþreyingu og tilbreytingu að
vild? Busi á ströndinni, sigling um-
hverfis eyna, hangs á veitingastöð-
um, hjólreiðatúra, skoðunarferðir
gangandi á eigin vegum eða ráp í
búðir. Þetta mátti una sér við á eynni
Martha’s Vineyard sem er ekki langt
frá Boston á austurströnd Bandaríkj-
anna þar sem íslendingar era famir
að gera sig heimakomna.
Kvikmyndastjörnur og
pólitíkusar
Tvær ástæður era fyrir nafninu
Martha’s Vineyard. Fyrri hlutinn er
frá landkönnuðinum Bartholomew
Gasnold sem fann eyna árið 1602
og nefndi hana eftir dóttur sinni og
hinn síðari af greipaldinum sem vaxa
þar villt en í dag er þó aðeins einn
raunverulegur víngarður á eynni.
FERÐALÖG
var eyjan góða heimahöfn hvalveiði-
báta í norðurhöfum lengi vel á 19.
öldinni og hún var almennur áfanga-
staður fyrir siglingar norður á bóginn
og byggist upphaflega vegna þessa.
í dag er Mörtueyja miðstöð hafrann-
sókna fyrir utan að vera ferðamanna-
paradís.
Sex bæir eru á eyhni, þrír á efra
svæði hennar og þrír í „neðra“ en
þannig er talað um svæðin og þóttu
bæimir í efra minni háttar og íbúar
þeirra heldur fátækari, því í neðra
áttu ekki síst hús þeir sterkefnuðu
frá meginlandinu sem sóttu eyna sem
sumar- og hvíldardvalarstað sinn. í
dag hefur þetta hins vegar allt bland-
ENGINN er að flýta sér í Edgartown, enda eru flestir komnir þangað til að flýja daglegt amstur.
GERT er ráð fyrir að um fimm
hundrað japanskir ferðamenn komi
hingað til lands í vetur og dvelji hér
í 4-5 daga í senn. Ferðamálaráð
íslands og Flugleiðir, sem reka
söluskrifstofu í Tókýó, hafa ásamt
tuttugu og sjö japönskum ferða-
skrifstofum víðsvegar í Japan, haft
veg og vanda af því að kynna og
selja í þessar ferðir sem era bæði
einstaklingsferðir og hópferðir.
Toshiaki Ono er nýlega kominn
hingað til lands á vegum íslensku
söluaðilanna og verður
hann Japönunum til
traust og halds á ferðum
þeirra hér en að sögn
hans tala Japanir ekki
mikla ensku þótt þeir
skilji hana ágætlega.
Ono, sem hefur komið hingað
þrisvar sinnum áður, segir, að þó
að norðurljósin séu í brennidepli við
söluna á ferðunum til íslands, geri
ferðamennirnir sér grein fyrir því
að það geti bragðist að þeir sjái
þetta náttúraundur. Farið verði
með þá í ýmsar skoðunarferðir um
Reykjavík og að Gullfossi og Geysi
sem er hápunktur ferðarinnar.
Einnig verði farið til Víkur í Mýrd-
al og síðast en ekki síst dvalið eina
nótt á hóteli við Bláa lónið. Japanir
séu mikið fyrir böð eins og íslend-
ingar auk þess sem norðurljósin
sæjust betur í auðninni en í ljósa-
dýrðinni í Reykjavík. Boðið verði
upp á fleiri skoðunarferðir ef áhugi
verði fyrir hendi.
Ono segij að almennt viti Japan-
ir fátt um ísland. Þeir haldi að hér
sé mjög kalt og að á íslandi búi
eskimóar í snjóhúsum. Aðspurður
hvernig kynningu á íslandsferðun-
um sé háttað, segir hann að Ferða-
málaráð íslands hafi látið gera sex-
tíu síðna bækling um ísland á jap-
önsku sem liggi frammi á ferða-
skrifstofunum og menn
fái án endurgjalds. Þar
sé getið þess merkasta
sem hér sé að sjá, auk
upplýsinga um hótel og
veitingastaði og aðra
þjónustu. Of dýrt sé að nota sjón-
varpsauglýsingar til kynning-
arstarfs en japönsku ferðaskrifstof-
umar hafi auglýst Norðurljósaferð-
imar í tímaritum um ferðamál.
Spennandi að skoða Höfða
Ono segir að kvikmyndin Cold
Fever eftir Friðrik Þór Friðriksson,
sem sýnd var í Japan, hafí ekki
haft mikið gildi sem landkynning,
enda sé það ekki tilgangur mynd-
arinnar. En þar hafí ísland verið
sýnt sem fremur hijóstragt og kalt
land. „Mér finnst þessi lýsing ekki
gefa rétta mynd af landinu. Oft er
Japanskur
leiðsöjgumaö-
ur ó Islandi
TOSHIAKI Ono, segir norðurljósaferðir til íslands á hagstæðu verði. MorSunblaðlð/Svcrrlr
kaldara í Japan í þá þijá mánuði
sem er vetur hjá okkur, sérstaklega
innandyra því húsin era illa ein-
angruð og lítið kynt, en hér eru
húsin hlý og notaleg," sagði hann.
Hvað er það sem helst vekur
áhuga Japana á íslandi?
„Þeim fínnst spennandi að á ís-
landi era virk eldfjöll og hvera-
svæði og að hér era jöklar. Það
þykir líka mikill kostur hve mengun
er hér lítil en hún er vandamál í
Japan, þó töluvert hafi dregið úr
henni hin síðari ár. Það vekur líka
athygli hve glæpatíðni er hér lág
og þeim sem dvelja hér þykir nota-
Iegt að vera lausir við öll neonskilt-
in sem eru víða utan á húsum og
meðfram vegum í Japan.
Þeir Japanir sem þekkja til Íslend-
inga kunna vel við þá, fínnst þeir
vingjamlegir, heiðarlegir og frekar
rólegir eins og Japanir eru sjálfír.
Sumir ferðamannanna kvarta þó
yfir því að þeim finnst lítið að sjá
í Reykjavík £if merkum minnisvörð-
um. Þeir eru þó mjög hrifnir af því
að fá tækifæri til að skoða Höfða,
þar sem Reagan og Gorbatsjov áttu
í viðræðum á sínum tíma.“
Auklnn áhugl Japana
á framandl löndum
Ono segir að um tíu prósent jap-
önsku þjóðarinnar ferðist árlega til
útlanda, eða um tólf milljónir
manna. Þeir fari einkum til ná-
lægra landa eins og Hawaii, Guam,
Tævan eða Kóreu. Þeir sem haldi
eitthvað lengra fari gjaman til
fy>ndon, Parísar og New York.
Áhugi á framandi slóðum sé þó að
aukast. Segir hann að í fyrra hafí
tæplega tvö þúsund og fímm hundr-
uð Japanir heimsótt ísland og gert
sé ráð fyrir að þeir verði þijú þús-
und í ár. Þannig stækki þessi mark-
aður hægt en örugglega. Ono segir
ennfremur að Japanir væra yfirleitt
eftirsóttir ferðamenn. Þeir þyki
kurteisir og yfírvegaðir auk þess
sem þeir eyði miklu fé á ferðum
sínum.
Aðspurður hvað svona 4-5 daga
ferð til íslands kosti segir Ono að
verðið sé á bilinu 116-190 þúsund
íslenskar krónur. Innifalið sé flug-
ferðir, hótel og leiðsögn. Segir hann
þetta mjög hagstætt verð, en hægt
sé að halda verðinu niðri vegna
þess að ferðimar séu ekki famar á
háannatíma ferðamennskunnar og
því hægt að fá flugferðir og hótel
á betri kjörum.
Hildur Einarsdóttir