Morgunblaðið - 11.07.1997, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ
DAGLEGT LIF
FÖSTUDAGUR 11. JÚLÍ 1997 B 3
„Skordýrin koma
alltaf aftur og því get-
ur eins dugað að
hrekja þau burt með
kröftugri vatnsbunu í
stað eiturs."
ÍSLENSKAR villiplöntur. Þor-
steinn segir hraunsteinana upp-
haflega hafa verið setta í beðið
til bráðabirgða. Plöntunum og
grösunum virðist hins vegar líka
vel nærvera þeirra þar sem þau
spretta undan og á milli grjót-
anna svo ákveðið hefur verið
að leyfa hrauninu að vera
áfram. Sökum sólarleysis var
grasflötin við beðið erfið við-
fangs svo brugðið var á það
ráð að þekja hana steinum. Nú
iðar steinflötin af lífi.
BLÁBERJAPLANTAN er harðgerð. Hún var sett út snemma í vor og
fraus í byrjun maí en virðist ætla að standa það af sér.
FRÁ VILLIGARÐINUM Þor-
steinn beitir ekki kantskera þar
sem grasflötin mætir blóma-
beðum heldur leyfir grasinu að
halda sinni óreglulegu lögun.
Sé grasflötin sjaldan slegin má
sjá ýmsan gróður blómstra í
grassverðinum sem að öllu
jöfnu fær ekki að njóta sín.
Grænn litur laufanna ræður nú
ríkjum í garðinum en litadýrðin
er mest á vorin þegar haust-
laukamir blómstra undir lauf-
lausum trjánum.
Auk þess uppgötvaði
hann að að glaðværir for-
stöðumenn væru líklegri til
þess að bera umhyggju
fyrir undirmönnum sinum.
Þá þykir jákvætt að karl-
kyns umsjónarmenn slái á
létta strengi þótt það ráði
ekki úrslitum við mat á
skiptah'finu að karlmenn úr röð-
um yfirmanna segi fleiri gaman-
sögur og þyki skemmtilegri en
frammistöðu þeirra.
Græskulaust gaman og sjálfs
háð ná bestum árangri að mati
Deckers en hann mælir samt
konur í sömu stöðu.
Decker, sem er prófessor í
stjórnunarfræðum við Maryland-
háskóla, komst ennfremur að því
að yfirkonur sem beita mein-
lausri kímni, væru hæfari til
þess að koma hlutum í verk en
alvarlegri kollegar af hinu kyn-
inu.
sem áður með að seglum sé hag-
að eftir vindi. Þegar öllu er á
botninn hvolft fellur áreynslu-
laus og ósjálfráð kímni í betri
jarðveg en brandarar sem búið
er að æfa og leggja á minnið.
„Yfirmenn eiga ekki að haga sér
eins og gamanleikarar á sviði,“
segir hann loks.
.
••
Morgunblaðið/Amaldur
JÓGAÆFINGAR í garðinum. Þegar Sælukot opnaði fyrir 12 árum voru um 40 börn í vistun og 30 börn á
biðlista. Nú hefur fjöldinn verið takmarkaður við 25 börn.
Safnað
fyrir Sælukot
Á STÆRRI myndinni eru Dídí sem hóf starfsemina á íslandi og Álfdís Ax-
elsdóttir fyrir framan Sælukot. Á þeirri minni er Dídí sú sem nú fer með
rekstur leikskólans að gera slökunaræfingar með börnunum. Báðar koma
Dídíarnar frá Filipseyjum en þar hefur hreyfing Ananda Marga
náð talsverðri útbreiðslu.
í 20 ár hefur verið starfræktur
leikskóli í Skerjafirði á vegum An-
anda Marga hreyfingarinnar ind-
versku. Dídí er indverskt orð yfir
systir og það nafn bera kvenkyns
meðlimir hreyfingarinnar. Hér er
nú stödd sú Dídí er hóf starfsem-
ina á íslandi og kom á fót leikskól-
anum Sælukoti. Stýrir hún áheita-
söfnun vegna fyrirhugaðrar við-
byggingar leikskólans en á morg-
un, laugardaginn 12. júlí kl. 13,
verður efnt til hjólarallýs og göngu
frá Skerjafirði í Öskjuhlíðina og að
því loknu skemmtunar á leikskóla-
lóðinni. Dídí vonast til að sem
flestir af þeim sem dvalið hafa í
leikskólanum frá stofnun árið 1977
sjái sér fært að mæta.
Hugmyndafræði Ananda Marga
byggir á ný-mannúðarstefnu. Á
Sælukoti er lögð áhersla á heimil-
islegt andrúmsloft og Dídí segir
mikilvægt að ekki sé litið á leik-
skóla sem geymslustað fyrir börn
heldur stað þar sem þau læri að
þroska hæfileika sína í gegnum
leiki og listræna tjáningu. Bömun-
um er kennt að umgangast hvert
annað sem og plöntur og dýr af
virðingu og með kærleikann að
leiðarljósi. Börnin neyta einungis
grænmetisfæðis og á hverjum degi
hreiðra þau um sig í Hringnum
þar sem þau gera jógaæfingar,
syngja og leggjast niður um stund
með lokuð augun í hugleiðsluæf-
ingum. Á undan og á eftir æfing-
unum er farið með svokölluð
möntu-vers á sanskrít máli.
„ísland er mitt annað heimili"
Dídí bjó hér um 14 ára skeið en
síðustu árin hefur hún dvalið á
Englandi þar sem hún nam nátt-
úrulækningar. Hún hefur séð um
rekstur leikskóla Ananda Marga á
Norðurlöndunum en segir að senn
muni hún kveðja norðrið og halda
til annarra heimsálfu. Hún veit
ekki hvort hún verður send til Ind-
lands eða Afríku en fullyrðir að Is-
land eigi alltaf eftir að vera henni
ofarlega í huga. „Ég bjó hér svo
lengi og hér hef ég eignast marga
vini. Ég er fædd á Filipseyjum en
þangað hef ég ekki komið lengi og
því er ísland eins og mitt annað
heimili," seg’v Dídí.
Áheitasöfiiunm tengist reyndar
námi Dídíar á Englandi því með-
fram námi í grasalækningum sótti
hún hálfs árs námskeið í sjálfstján-
ingu og stjórnunarfræðum (Land-
mark education of self-expression
and leadership program) og hluti
þess náms fól í sér stjórnunarverk-
efni að eigin vali. Dídí bárust
fregnir af fyrirhuguðum bygging-
arframkvæmdum og endurbætum
á Sælukoti og sá að fjársöfnun til
þessara verka gæti um leið nýst
henni í stjómunamáminu.
Peningar af himnum ofan
Það hefur alltaf verið stefna
Dídíar að eiga fyrir framkvæmd-
um í stað þess að taka lán. Hún
lýsir því hvemig tókst með undra-
verðum hætti að reisa leikskólann
Sælukot á 8 mánuðum eftir 3 erfið
ár þar sem starfsemin var á hrak-
hólum eftir að hafa misst uppruna-
legt húsnæði sitt að Einarsnesi 76
í Skerjafirði.
Álfdís Axelsdóttir, kennari,
kynntist Ananda Marga árið 1978.
Hún starfaði um tíma hjá leikskól-
anum og hefur síðan verið viðloð-
andi starfsemina. Dídí segir að
þegar leikskólinn hafi misst hus-
næði sitt í Einarsnesi hafi þær Álf-
dís brugðið á það ráð að vera með
10 böm á Karlagötunni þar sem
þær bjuggu báðar. „Það var mikill
skortur á dagheimilum. Fólk sá til
mín á gangi með börnin 10 í eftir-
dragi og fljótlega urðu fyrirspurn-
ir um bamagæslu margar. Móðir
nokkur var í stökustu vandræðum
og þegar ég sagði henni að ég
hefði ekki pláss fyrir fleiri böm á
heimili mínu þá stakk hún upp á
því að ég kæmi í stórt herbergi á
heimili hennar á Flyðmgranda.
Þanngað flutti ég gæsluna og
börnin urðu 16,“ segir Didí.
Þegar að lóðin í Skerjafirðinum
fékkst eftir 3 ára bið var hafist
handa við byggingu strax. „Fólk
spurði mig hvar við ætluðum að fá
peninga fyrir framkvæmdunum og
ég svaraði þeim til að peningamir
kæmu af himnum ofan,“ segir Dídí
og hlær. Hún trúði því alltaf að
með vilja og samstöðu aðstand-
enda skólans yrði nýi leikskólinn
brátt að vemleika. Æ síðan hafa
foreldrar barna á leikskólanum
skuldbundið sig til að vinna í garði
skólans og að viðhaldi og endur-
bótum á húsnæðinu sem fram fer
tvær helgar á hverju sumri. For-
eldrum barna á Sælukoti hafa nú
verið send bréf með áheitalista
fyrir byggingasjóð skólans en
einnig hefur verið stofnaður reikn-
ingur nr. 311-03-225935 í Búnaðar-
banka íslands. Nánari upplýsingar
má fá á bamaheimilinu Sælukoti.
HS